Visual Many students think in pictu

Visual

Many students think in pictures and use the language of the visual learner. Wear colors that students can relate to while still dressing professionally. Notice what your students wear; many of them will unconsciously begin to wear the same colors you wore the previous day. If they do, compliment them. The reverse may even happen, too! Look for facial expressions that say, "I'm confused" or "I want to say something." Move around the class so you can keep students in your field of vision from different angles. Have student switch sides of the room every two to four weeks. Using visually related verbs will help you develop rapport with students who are visually dominant (e.g., "I see what you mean Take a look at this "From my perspective, you'll get a clearer picture of this. You can also talk more quickly if your usual pace is slower so that these students can keep up by quickly composing pictures in their heads. Show things using slides, pictures, drawings, or words on the board.

Kinesthetic

Many students have to get a feel for things kinesthetically. Get a sense of learners' postures. Are they leaning toward you? Are they nodding in agreement? Are they yawning or looking away? Are their legs or arms crossed? Is their breathing rate the same as yours? How about eye and mouth movements? Be sure to check out your assumptions. Those who use the kinesthetic modality as their primary representational system will appreciate two things in your style. First, the pacing of your speech needs to be slower to appeal to the kinesthetic learner. This means that you may have to pause a bit to let things "sit" with your students Second, be aware of your use of verbs. Use expressions such as these: "How do you feel about this?' "What's your sense of this? "Let me give you a couple of concrete examples so you can better get a handle on things. You may be wondering how you can possibly maintain rapport with such varied visual, auditory, and kinesthetic learners. The way to do this is to vary your presentation: speak quickly, use auditory predicates, and maintain a kinesthetic posture, for example. Or speak slowly, use kinesthetic verbs, use lots of visuals, and vary the tonality of your voice. Or use one style for two minutes, then another for two minutes, and then switch again. Subtly weave all of the modalities into your presentation, and everyone will relate.
If your students were randomly selected (they never are, but this is a guide- line), I estimate that approximately 40 percent of them would process information primarily visually, 40 percent auditorily, and 20 percent kinesthetically. This means that regardless of your preferred modality for reaching all of your students (e.g., "Do you see what I mean?," "How does this sound to you? "How do you feel about this?"), you need to sprinkle diversity into your predicates.
You might also gauge the effects and responsiveness of your use of predicates by the audience you have. In a group of so-called special ed or learning-impaired students, use predominantly kinesthetic predicates and metaphors (e.g., "Catch up," "Grab on to this idea"). Use a lot of kinesthetic predicates in courses whose dominant subject or activity is physical (e.g., crafts, physical education, home economics, shop). In more visually related courses (e.g., art, film, library skills, reading), use predominantly visual words (e.g., "See how that looks?"). And in courses such as music, use auditory verbs (e.g., "Listen to this," "Tune in").

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Visual Many students think in pictures and use the language of the visual learner. Wear colors that students can relate to while still dressing professionally. Notice what your students wear; many of them will unconsciously begin to wear the same colors you wore the previous day. If they do, compliment them. The reverse may even happen, too! Look for facial expressions that say, "I'm confused" or "I want to say something." Move around the class so you can keep students in your field of vision from different angles. Have student switch sides of the room every two to four weeks. Using visually related verbs will help you develop rapport with students who are visually dominant (e.g., "I see what you mean Take a look at this "From my perspective, you'll get a clearer picture of this. You can also talk more quickly if your usual pace is slower so that these students can keep up by quickly composing pictures in their heads. Show things using slides, pictures, drawings, or words on the board. Kinesthetic นักเรียนจำนวนมากได้รับความรู้สึกสิ่งที่ kinesthetically ความรู้สึกของผู้เรียนช่วยให้ร่างกายได้ พวกเขาจะเอียงเข้าหาตัวคุณ มีพวก nodding ตกลง พวกเขามี yawning หรือมองออกไป มีขาหรือแขนของตนข้าม มีอัตราการหายใจเหมือนกับของคุณ วิธีการเกี่ยวกับตาและปากเคลื่อนไหว ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการตรวจสอบสมมติฐานของคุณ ผู้ใช้ kinesthetic modality เป็นระบบ representational หลักของพวกเขาจะชื่นชมสองสิ่งในสไตล์ของคุณ ครั้งแรก pacing ของคุณจำเป็นต้องช้าลงเพื่อดึงดูดผู้เรียนแบบ kinesthetic ซึ่งหมายความ ว่า คุณอาจจะต้องหยุดบิตสิ่ง "นั่ง" ให้กับนักเรียนของคุณสอง ระวังการใช้คำกริยา ใช้นิพจน์เช่นนี้: "เป็นยังไงบ้างเกี่ยวกับเรื่องนี้? " อะไรคือความรู้สึกนี้" ผมให้คู่ของตัวอย่างคอนกรีตเพื่อคุณจะได้รับการจัดการดีกว่าสิ่งนั้น คุณอาจจะสงสัยว่า คุณสามารถจะรักษาสายสัมพันธ์กับเช่นภาพ หู และ kinesthetic เรียนที่แตกต่างกัน วิธีการนี้คือการ เปลี่ยนแปลงงานนำเสนอของคุณ: พูดได้อย่างรวดเร็ว ใช้เพรดิเคตหู และรักษาท่า kinesthetic ตัวอย่าง หรือพูดช้า ใช้กริยา kinesthetic ใช้ภาพมากมาย และ tonality ของเสียงที่แตกต่างกัน หรือใช้ลักษณะหนึ่งในสองนาที จากนั้นอีกสองนาที แล้ว สลับอีก รายละเอียดทอ modalities ในงานนำเสนอของคุณทั้งหมด และทุกคนจะเกี่ยวข้อง ถ้าสุ่มเลือกนักเรียนของคุณ (ไม่มี แต่นี้เป็นคู่มือสาย), ผมประเมินว่า ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของพวกเขาจะประมวลผลข้อมูลหลักการมองเห็น 40 เปอร์เซ็นต์ auditorily ร้อย ละ 20 และ kinesthetically ซึ่งหมายความ ว่า ไม่ modality ของคุณต้องการเข้าถึงทั้งหมดของนักเรียนของคุณ (เช่น, "คุณดูไง?, " "อย่างไร?เสียงนี้เพื่อคุณ" อย่างไรบ้างเกี่ยวกับเรื่องนี้"), คุณต้องโปรยความหลากหลายเป็นเพรดิเคตของคุณ นอกจากนี้คุณยังอาจวัดผลการตอบสนองของการใช้เพรดิเคตโดยผู้ชมที่คุณมี ในกลุ่มเรียกว่า ed พิเศษหรือนักเรียนที่มีความบกพร่องทางด้านการเรียนรู้ ใช้เพรดิเคตเป็น kinesthetic และคำอุปมาอุปมัย (เช่น, "จับขึ้น "คว้าไปความคิดนี้") ใช้เพรดิเคต kinesthetic มากในหลักสูตรหัวข้อหลักหรือกิจกรรมเป็นจริง (เช่น งานฝีมือ พละศึกษา คหกรรม ร้าน) ในสูตรเห็นที่เกี่ยวข้อง (เช่น ศิลปะ ฟิล์ม ห้องสมุด ทักษะ อ่าน), ใช้เป็นภาพคำ (เช่น, "ดูที่มีลักษณะอย่างไร") ในหลักสูตรเช่นดนตรี ใช้กริยาหู (เช่น "ฟัง "รับ")

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพ

นักเรียนหลายคนคิดภาพและการใช้ภาษาของผู้เรียนมองเห็น ใส่สีที่นักเรียนสามารถที่เกี่ยวข้องกับในขณะที่ยังแต่งตัวอย่างมืออาชีพ สังเกตเห็นว่านักศึกษาสวม ; มากของพวกเขาจะไม่รู้ตัว เริ่มใส่สีเดียวกับที่คุณใส่วันก่อนหน้า ถ้าพวกเขาทำ ชมเชยพวกเขา กลับที่อาจเกิดขึ้นด้วย ดูสีหน้าที่บอกว่า