The SmileSmile at each other, smile

The Smile
Smile at each other, smile at your wife, smile at your husband, smile at your children, smile at each other—it doesn't matter who it is—and that will help you to grow up in greater love for each other.
Mother Teresa
Many Americans are familiar with The Little Prince, a wonderful book by Antoine de Saint-Exupery. This is a whimsical and fabulous book and works as a children's story as well as a thought-provoking adult fable. Far fewer are aware of Saint-Exupery's other writings, novels and short stories.
Saint-Exupery was a fighter pilot who fought against the Nazis and was killed in action. Before World War II, he fought in the Spanish Civil War against the fascists. He wrote a fascinating story based on that experience entitled The Smile (Le Sourire). It is this story which I'd like to share with you now. It isn't clear whether or not he meant this to be autobiographical or fiction. I choose to believe it is the former.
He said that he was captured by the enemy and thrown into a jail cell. He was sure that from the contemptuous looks and rough treatment he received from his jailers he would be executed the next day. From here, I'll tell the story as I remember it in my own words.
"I was sure that I was to be killed. I became terribly nervous and distraught. I fumbled in my pockets to see if there were any cigarettes which had escaped their search. I found one and because of my shaking hands, I could barely get it to my lips. But I had no matches, they had taken those.
"I looked through the bars at my jailer. He did not make eye contact with me. After all, one does not make eye contact with a thing, a corpse. I called out to him 'Have you got a light, por favor?' He looked at me, shrugged and came over to light my cigarette.
"As he came close and lit the match, his eyes inadvertently locked with mine. At that moment, I smiled. I don't know why I did that. Perhaps it was nervousness, perhaps it was because, when you get very close, one to another, it is very hard not to smile. In any case, I smiled. In that instant, it was as though a spark jumped across the gap between our two hearts, our two human souls. I know he didn't want to, but my smile leaped through the bars and generated a smile on his lips, too. He lit my
cigarette but stayed near, looking at me directly in the eyes and continuing to smile.
"I kept smiling at him, now aware of him as a person and not just a jailer. And his looking at me seemed to have a new dimension, too. 'Do you have kids?' he asked.
"'Yes, here, here.' I took out my wallet and nervously fumbled for the pictures of my family. He, too, took out the pictures of his ninos and began to talk about his plans and hopes for them. My eyes filled with tears. I said that I feared that I'd never see my family again, never have the chance to see them grow up. Tears came to his eyes, too.
"Suddenly, without another word, he unlocked my cell and silently led me out. Out of the jail, quietly and by back routes, out of the town. There, at the edge of town, he released me. And without another word, he turned back toward the town.
"My life was saved by a smile."
Yes, the smile—the unaffected, unplanned, natural connection between people. I tell this story in my work because I'd like people to consider that underneath all the layers we construct to protect ourselves, our dignity, our titles, our degrees, our status and our need to be seen in certain ways—underneath all that, remains the authentic, essential self. I'm not afraid to call it the soul. I really believe that if that part of you and that part of me could recognize each other, we wouldn't be enemies. We couldn't have hate or envy or fear. I sadly conclude that all those other layers, which we so carefully construct through our lives, distance and insulate us from truly contacting others. Saint-Exupery's story speaks of that magic moment when two souls recognize each other.
I've had just a few moments like that. Falling in love is one example. And looking at a baby. Why do we smile when we see a baby? Perhaps it's because we see someone without all the defensive layers, someone whose smile for us we know to be fully genuine and without guile. And that baby-soul inside us smiles wistfully in recognition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอยยิ้มยิ้มกัน ยิ้มที่ภรรยาของคุณ ยิ้มที่สามีของคุณ รอยยิ้มของเด็ก ๆ ยิ้มกัน — มันไม่สำคัญว่าเป็นใคร — และที่จะช่วยให้คุณเติบโตมากขึ้นรักกันแม่ชีเทเรซาคนอเมริกันจำนวนมากจะคุ้นเคยกับเจ้าชายน้อย หนังสือยอดเยี่ยม โดย Antoine de Saint-Exupery โดยใช้จินตนาการ และห้องสมุด และทำงานเป็นเรื่องราวของเด็กรวมทั้งนิทานผู้ใหญ่ปรปักษ์ มากน้อยได้ตระหนักถึงเซนต์ Exupery อื่น ๆ งานเขียน นวนิยาย และเรื่องสั้นSaint-Exupery เป็นนักรบ ที่สู้รบกับ Nazis ถูกฆ่าในการดำเนินการ ก่อนสงครามโลก เขาสู้ในการสงครามกลางเมืองสเปนกับ fascists ที่ เขาเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจตามประสบการณ์ที่ได้รับเดอะสไมล์ (Le Sourire) เรื่องนี้ที่อยากจะร่วมกับคุณได้ ไม่ชัดเจนหรือไม่ว่าเขาหมายถึง นี้เป็นอัตชีวประวัติ หรือนิยาย ฉันเลือกที่จะเชื่อว่าเป็นอดีตเขากล่าวว่า เขาถูกจับ โดยศัตรู และโยนลงในเซลล์คุก เขาไม่แน่ใจว่าที่จากลักษณะดูถูกและหยาบบำบัดที่ได้รับจาก jailers ของเขาเขาจะดำเนินการในวันถัดไป จากที่นี่ ผมจะบอกเรื่องราวจดจำในคำพูดของฉันเอง"ผมว่า ผมถูกฆ่าตายแน่ เป็นประสาท และจเป็นชะมัด ฉัน fumbled ในกระเป๋าของฉันเพื่อดูถ้ามีบุหรี่ที่ได้หนีการค้นหา พบหนึ่ง และเนื่องจากมือของฉันงก ๆ ฉันอาจแทบไม่รับกับริมฝีปากของฉัน แต่ผมไม่ตรงกัน พวกเขาได้มาที่"ฉันมองผ่านแถบ jailer ของฉัน เขาไม่ได้ทำตาด้วย หลังจากที่ทุก หนึ่งไม่สบตากับสิ่ง ศพ ฉันร้องเรียกเขา 'คุณมีแสง ปอชอบ' เขามองฉัน ยักไหล่ และมากว่าจะอ่อนก้นของฉัน"เขามาใกล้ และสว่างตรง ตาตั้งใจล็อกกับ ในช่วงเวลานั้น ฉันยิ้ม ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันไม่ว่า บางทีก็ nervousness อาจจะเป็นเพราะเมื่อคุณได้รับมาก ปิด หนึ่ง อื่นมันยากมากไม่ให้ยิ้ม ยิ้ม ในทันทีนั้น มันเป็นเหมือนการจุดประกายไปในช่องว่างระหว่างหัวใจสองเรา สองจิตวิญญาณมนุษย์ ฉันรู้ว่า เขาไม่ต้องการ แต่รอยยิ้มของฉัน leaped ผ่านแถบ และสร้างรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา เกินไป เขาสว่างของฉันบุหรี่แต่อยู่ใกล้ มองฉันในสายตา และต่อไปยิ้ม"ผมยังคงยิ้มที่เขา ทราบตอนนี้เขาเป็นคนและไม่ใช่แค่ jailer และเขามองที่ฉันดูเหมือน มีมิติใหม่ มากเกินไป 'มีเด็กไหม' เขาถาม"' ใช่ ที่นี่ ที่นี่" ฉันเอาออกกระเป๋า และคน fumbled สำหรับรูปภาพของครอบครัว เขา เกินไป เอาออกรูปภาพของโรงแรมนิโนส์ของเขา และเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับแผนการและความหวังของเขาสำหรับพวกเขา ตาของฉันเต็มไป ด้วยน้ำตา กล่าวว่า ฉันกลัวว่า ฉันจะไม่เคยเห็นครอบครัวของฉันอีกครั้ง ไม่เคยมีโอกาสที่จะเห็นพวกเขาเติบโตขึ้น น้ำตามาถึงตาของเขา เกินไป"ทันใดนั้น ไม่ มีคำอื่น เขาปลดล็อคเซลล์ และอย่านำผม ออกจากคุก อย่างเงียบ ๆ และหลังกระบวนการ ผลิต ออกจากเมือง มี ที่ขอบของเมือง เขาออกฉัน และไม่ มีคำอื่น เขาก็หันกลับไปยังเมือง"ชีวิตของฉันถูกบันทึก ด้วยรอยยิ้ม"ใช่ ยิ้ม — เชื่อมต่อยก ไม่ได้วางแผน ธรรมชาติระหว่างคน ฉันบอกเรื่องนี้ในงาน เพราะต้องคนพิจารณาว่า ภายใต้เลเยอร์ทั้งหมดที่ เราสร้างเพื่อปกป้องตนเอง ศักดิ์ศรีของเรา ชื่อของเรา องศาของเรา สถานะของเรา และต้องการให้เห็นในบางวิธี – ใต้ทั้งหมด ที่เหลือซึ่งตัวตนที่แท้จริง จำเป็น ผมไม่กลัวที่จะเรียกวิญญาณ จริง ๆ ผมว่า ถ้าเป็นส่วนหนึ่งของคุณและเป็นส่วนหนึ่งของฉันสามารถรู้จักกัน เราจะไม่เป็นศัตรูกัน เราไม่ได้เกลียด หรืออิจฉา หรือความหวาดกลัวได้ ฉันเศร้าสรุปว่า ทั้งหมดที่ชั้นอื่น ๆ ซึ่งเราอย่างระมัดระวังเพื่อสร้างทางชีวิต ห่างจากที่พัก และช่วยเราจากการติดต่อกับผู้อื่นอย่างแท้จริง พูดเรื่องเซนต์ Exupery ของช่วงเวลาที่วิเศษเมื่อวิญญาณทั้งสองรู้จักกันเช่นเดียวกับที่ผมได้มีช่วงเวลาเพียงไม่กี่ อยู่ในความรักเป็นอย่างหนึ่ง และมองที่เด็ก ทำไมทำเรายิ้มเมื่อเห็นเด็ก บางทีมันเป็น เพราะเราเห็นคนไม่ มีชั้นทั้งหมดการป้องกัน คนยิ้มให้เราเรารู้ว่าเป็นของแท้ทั้งหมด และไม่ มีไกล์ และ วิญญาณเด็กที่อยู่ภายในเรายิ้ม wistfully ในการรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยิ้ม
ยิ้มที่แต่ละอื่น ๆ , ยิ้มให้ภรรยาของคุณยิ้มให้สามีของคุณยิ้มให้ลูก ๆ ของคุณยิ้มให้กันมันไม่สำคัญว่าเป็นใครและที่จะช่วยให้คุณเติบโตขึ้นมาในความรักมากขึ้นสำหรับแต่ละอื่น ๆ .
แม่เทเรซา
ชาวอเมริกันจำนวนมากมีความคุ้นเคยกับเจ้าชายน้อย, หนังสือที่ยอดเยี่ยมโดยอองตวนเดอแซง-Exupery นี้เป็นหนังสือที่แปลกและนิยายและทำงานเป็นเรื่องราวของเด็กเช่นเดียวกับนิทานผู้ใหญ่กระตุ้นความคิด ไกลน้อยมีความตระหนักใน Saint-Exupery ของงานเขียนอื่น ๆ , นวนิยายและเรื่องสั้น.
Saint-Exupery เป็นนักบินรบที่ต่อสู้กับพวกนาซีและถูกฆ่าตายในการดำเนินการ ก่อนสงครามโลกครั้งที่สองเขาต่อสู้ในสงครามกลางเมืองสเปนกับฟาสซิสต์ เขาเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจบนพื้นฐานของประสบการณ์ที่ได้รับสิทธิยิ้ม (Le ซูรี) มันเป็นเรื่องนี้ที่ฉันต้องการที่จะร่วมกับคุณในขณะนี้ มันจะไม่ชัดเจนหรือไม่ว่าเขาหมายถึงนี้จะเป็นอัตชีวประวัติหรือนิยาย ฉันเลือกที่จะเชื่อว่ามันเป็นอดีต.
เขาบอกว่าเขาถูกจับโดยศัตรูและโยนเข้าไปในห้องขัง เขามั่นใจว่าจากลักษณะดูถูกและการรักษาหยาบเขาได้รับจากผู้คุมของเขาที่เขาจะได้รับการดำเนินการในวันถัดไป จากที่นี่ฉันจะบอกเล่าเรื่องราวที่ผมจำได้ว่ามันอยู่ในคำพูดของตัวเอง.
"ผมมั่นใจว่าผมจะถูกฆ่าตาย. ฉันกลายเป็นชะมัดประสาทและความหวัง. ฉันล้วงในกระเป๋าของฉันเพื่อดูว่ามีการสูบบุหรี่ใด ๆ ที่มี หนีค้นหาของพวกเขา. ฉันพบหนึ่งและเพราะมือสั่นของฉันฉันแทบจะไม่สามารถได้รับมันจะริมฝีปากของฉัน. แต่ฉันได้ตรงไม่มีพวกเขาเหล่านั้นได้รับ.
"ผมมองผ่านบาร์ที่ผู้คุมของฉัน เขาไม่ได้สบตากับฉัน หลังจากที่ทุกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ทำให้สายตากับสิ่งศพ ฉันเรียกว่าออกไปเขา 'คุณมีแสงโปรดปราน por? เขามองมาที่ฉันยักไหล่และมามากกว่าที่จะจุดไฟบุหรี่ของฉัน.
"ขณะที่เขาเข้ามาใกล้และสว่างตรงกับตาของเขาถูกขังโดยไม่ได้ตั้งใจกับเหมือง. ในขณะที่ฉันยิ้ม. ผมไม่ทราบว่าทำไมฉันไม่ว่า. บางทีมันอาจจะ ถูกหงุดหงิด, บางทีมันอาจจะเป็นเพราะเมื่อคุณได้ใกล้ชิดมากหนึ่งไปยังอีกมันเป็นเรื่องยากมากที่จะไม่ยิ้ม. ในกรณีใด ๆ ฉันยิ้ม. ในทันทีว่ามันเป็นราวกับว่าประกายไฟกระโดดข้ามช่องว่างระหว่างสองเรา หัวใจสองดวงวิญญาณมนุษย์ของเรา. ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ต้องการ แต่รอยยิ้มของฉันกระโดดผ่านบาร์และสร้างรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขามากเกินไป. เขาไฟของฉัน
บุหรี่ แต่อยู่ใกล้มองมาที่ฉันโดยตรงในสายตาและต่อเนื่อง เพื่อรอยยิ้ม.
"ผมเก็บไว้ยิ้มให้เขาตอนนี้รู้ว่าเขาเป็นคนและไม่เพียง แต่ผู้คุม และกำลังมองหาของเขาที่ฉันดูเหมือนจะมีมิติใหม่เกินไป 'คุณมีเด็ก?' เขาถาม.
"ใช่ที่นี่ที่นี่. ' ผมเอาออกจากกระเป๋าสตางค์ของฉันและประหม่าคลำสำหรับภาพของครอบครัวของฉัน. เขาก็เอาออกมาภาพของ Ninos ของเขาและเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับแผนการของเขาและความหวังสำหรับพวกเขา. ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา. ผมบอกว่าผมกลัวว่า ฉันไม่เคยเห็นครอบครัวของฉันอีกครั้งไม่เคยมีโอกาสที่จะเห็นพวกเขาเติบโตขึ้น. น้ำตามาถึงตาของเขามากเกินไป.
"ทันใดนั้นโดยไม่มีคำอื่นเขาปลดล็อคมือถือของฉันและนำฉันออกไปอย่างเงียบ ๆ ออกจากคุกอย่างเงียบ ๆ และเส้นทางกลับออกไปจากเมือง มีที่ขอบของเมืองเขาปล่อยให้ฉัน และไม่มีคำอื่นเขาหันกลับไปยังเมือง.
"ชีวิตของฉันถูกบันทึกไว้โดยรอยยิ้ม."
ใช่รอยยิ้มได้รับผลกระทบโดยทันที, การเชื่อมต่อระหว่างผู้คนธรรมชาติ ผมบอกเรื่องนี้ในการทำงานของฉันเพราะฉันต้องการคนที่จะพิจารณาว่าอยู่ใต้ชั้นทั้งหมดที่เราสร้างเพื่อป้องกันตัวเองศักดิ์ศรีของเราชื่อของเราองศาของเราสถานะของเราและความต้องการของเราที่จะเห็นในบางวิธี-ใต้ทุกสิ่งที่ ยังคงเป็นจริงด้วยตนเองที่จำเป็น ฉันไม่กลัวที่จะเรียกมันว่าจิตวิญญาณ ผมเชื่อว่าถ้าส่วนหนึ่งของคุณที่และเป็นส่วนหนึ่งของฉันที่สามารถรับรู้ซึ่งกันและกันเราจะไม่เป็นศัตรู เราไม่สามารถมีความเกลียดชังหรือความอิจฉาหรือความกลัว ฉันเศร้าสรุปได้ว่าทุกคนที่ชั้นอื่น ๆ ซึ่งเราควรจะระมัดระวังในการสร้างชีวิตของเราผ่านระยะทางและป้องกันเราจากคนอื่นอย่างแท้จริงติดต่อ Saint-Exupery ของเรื่องพูดถึงช่วงเวลาที่วิเศษว่าเมื่อสองดวงวิญญาณรู้จักซึ่งกันและกัน.
ผมเคยมีช่วงเวลาเพียงแค่ไม่กี่อย่างนั้น ตกหลุมรักเป็นหนึ่งในตัวอย่าง และกำลังมองหาที่ทารก ทำไมเรายิ้มเมื่อเราเห็นเด็ก? บางทีมันอาจจะเป็นเพราะเราเห็นใครบางคนโดยไม่ต้องทั้งหมดชั้นป้องกันคนที่มีรอยยิ้มสำหรับเราเรารู้ว่าเป็นของแท้และอย่างเต็มที่โดยไม่หลอกลวง และที่ทารกจิตวิญญาณภายในตัวเรายิ้มละห้อยในการรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยิ้มยิ้มกัน ยิ้มให้ภรรยาของคุณ สามีของคุณยิ้ม ยิ้มให้ลูก ยิ้มให้กัน มันไม่สำคัญหรอกว่าเป็นใคร และจะช่วยให้คุณเติบโตขึ้นในความรักมากขึ้นสำหรับแต่ละอื่น ๆ .

แม่เทเรซ่ามากชาวอเมริกันคุ้นเคยกับเจ้าชายน้อย , หนังสือ มหัศจรรย์โดย อองตวน เดอ เซนต์ exupery .นี่มันแปลกและเหลือเชื่อ หนังสือ และทำงานเรื่องเด็ก ตลอดจนคิดนิทานของผู้ใหญ่ ไกลน้อยตระหนักถึงนักบุญ exupery เป็นคนอื่นเขียน นวนิยาย เรื่องสั้น
เซนต์ exupery เป็นนักบินรบผู้ที่ต่อสู้กับพวกนาซี และถูกฆ่าในการกระทำ ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้ต่อสู้ในสงครามกลางเมืองสเปนที่ต่อต้านเผด็จการเขาเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจจากประสบการณ์ เรื่องยิ้ม ( เลอ sourire ) มันคือเรื่องราวที่ฉันต้องการแบ่งปันกับคุณในตอนนี้ มันไม่ได้ชัดเจนหรือไม่ว่าเขาหมายถึงนี้เป็นอัตชีวประวัติหรือนิยาย ฉันเลือกที่จะเชื่อว่ามันเป็นอดีต .
เขาบอกว่าเขาถูกจับโดยศัตรูและโยนเข้าไปในคุกเขามั่นใจว่าจากที่ดูหยาบ และการดูถูกเขาได้รับจากผู้คุม เขาจะถูกประหารในวันรุ่งขึ้น จากที่นี่ ผมจะเล่าเท่าที่จำได้ เป็นคำพูดของตัวเอง .
" ผมมั่นใจว่าผมจะถูกฆ่าตาย ฉันกลายเป็นโคตรตื่นเต้นและกระวนกระวาย ฉัน fumbled ในกระเป๋าของฉันเพื่อดูว่ามีบุหรี่ที่ได้หลบหนีการค้นหาของพวกเขาฉันพบหนึ่งและผมก็มือสั่น ผมแทบไม่ได้รับกับริมฝีปากของฉัน แต่ไม่ตรงกับที่พวกเขาได้รับนั้น .
" ผมมองผ่านลูกกรงผู้คุมของฉัน เขาไม่ได้สบตากับฉัน หลังจากที่ทุกคนไม่สบตาอย่าง ศพ ฉันเรียกเขา ' คุณมีแสงหน่อย ได้โปรด ? เค้ามองผม ยักไหล่แล้วเดินมาหาไลท์
บุหรี่ของฉัน" เขามาปิด และจุดไม้ขีด ดวงตาของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจล็อคกับเหมือง ในตอนนั้น ฉันยิ้ม ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนั้น บางทีก็หงุดหงิด บางทีมันเป็นเพราะเมื่อคุณได้ใกล้ชิดมาก หนึ่งไปยังอีก มันเป็นเรื่องยากมากที่จะไม่ยิ้ม ในกรณีใด ๆ ผมยิ้ม ในวินาทีนั้น ราวกับประกายไฟกระโดดข้ามช่องว่างระหว่างสองหัวใจของเราสองวิญญาณมนุษย์ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ต้องการ แต่รอยยิ้มของฉันกระโดดผ่านแถบและสร้างรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขาด้วย เขาหยิบบุหรี่ของฉัน
แต่อยู่ใกล้ๆ มองที่ฉันโดยตรงในสายตาและยังคงยิ้ม .
" ฉันยิ้มให้เขา ตอนนี้ทราบว่าเขาเป็นบุคคลและไม่ได้เป็นเพียงผู้คุม และมองมาที่ฉัน ดูเหมือนจะเป็นมิติใหม่ด้วย . คุณมีลูกมั้ย ? ' เขาถาม .
" " ที่นี่' ฉันเอากระเป๋าสตางค์ของฉันและกระสับกระส่ายคลำหารูปครอบครัวของฉัน เขาก็เอารูป ninos ของเขาและเริ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับแผนการและความหวังของเขาสำหรับพวกเขา ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา ผมบอกว่า ผมกลัวว่าผมจะไม่ได้เจอครอบครัวอีกครั้ง ไม่เคยมีโอกาสที่จะได้เห็นพวกเขาเติบโตขึ้น น้ำตามา ดวงตาของเขาด้วย .
" ทันที ไม่มีคำพูดอื่นเขาปลดล็อคมือถือและอย่างเงียบ ๆพาฉันออกไป ออกจากคุก เงียบๆ และเส้นทางกลับออกไปจากเมือง มี , ที่ขอบของเมือง เขาปล่อยตัวฉัน และไม่มีคำอื่น เขาหันกลับไปทางเมือง .
" ชีวิตของฉันถูกบันทึกไว้ด้วยรอยยิ้ม "
ใช่ ยิ้ม ผลกระทบ , วางแผน , การเชื่อมต่อธรรมชาติระหว่างคนผมเล่าเรื่องนี้ในงานของฉันเพราะฉันต้องการคนที่จะพิจารณาว่าภายใต้เลเยอร์ที่เราสร้างเพื่อปกป้องตัวเอง ศักดิ์ศรีของเรา ชื่อ ของเรา ของเรา องศา สภาพและความต้องการของเราที่จะเห็นในวิธีการบางอย่างใต้ทั้งหมดของเรา ยังคงความจริงด้วยตนเอง . ฉันไม่กลัวที่จะเรียกวิญญาณผมเชื่อว่า ถ้าส่วนนั้นของคุณ และส่วนที่ผมรู้จักกัน เราไม่ใช่ศัตรู เราไม่ได้เกลียดหรืออิจฉาหรือกลัว ฉันเศร้าสรุปว่าทุกคนชั้นซึ่งเราอย่างรอบคอบเพื่อสร้างผ่านชีวิตของเรา ระยะทาง และป้องกันเราจากอย่างแท้จริงติดต่อผู้อื่น เรื่องราวของนักบุญ exupery พูดขณะที่วิเศษเมื่อสองวิญญาณรับรู้แต่ละอื่น ๆ .
ฉันมีเพียงไม่กี่ช่วงเวลาแบบนั้น ความรักคือตัวอย่างหนึ่ง และดูเด็ก ทำไมเราถึงยิ้มได้ เมื่อเราเห็นเด็ก คงเป็นเพราะเราเห็นบางคนที่ไม่มีการป้องกันชั้น คนที่ยิ้มให้เรา เราก็จะเต็มที่ ของแท้ไม่มีหลอกลวง และเด็กนั่นจิตวิญญาณภายในเรายิ้มด้วยความโหยหาในการรับรู้