![History[edit]Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples การแปล - History[edit]Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples ไทย วิธีการพูด](http://thimg.ilovetranslation.com/_data/ilovetranslation_com_th/pic/logo.gif?v=869a7f0268970bd1_1889){kind=logo}
- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
History[edit]Farnese Atlas at the M
History[edit]
Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples
Prehistory[edit]
The oldest known star chart may be a carved ivory Mammoth tusk that was discovered in Germany in 1979. This artifact is 32,500 years old and has a carving that resembles the constellation Orion.[1] A drawing on the wall of the Lascaux caves in France has a graphical representation of the Pleiades open cluster of stars. This is dated from 33,000 to 10,000 years ago. Researcher Michael A. Rappenglueck has suggested that a panel in the same caves depicting a charging bison, a man with a bird's head and the head of a bird on top of a piece of wood, together may depict the summer triangle, which at the time was a circumpolar formation.[2] Another star chart panel, created more than 21,000 years ago, was found in the La Tête du Lion grotto. The bovine in this panel may represent the constellation Taurus, with a pattern representing the Pleiades just above it.[3] The Nebra sky disk, a 30 cm wide bronze disk dated to 1600 BC, bears gold symbols generally interpreted as a sun or full moon, a lunar crescent, several stars including the Pleiades cluster and possibly the Milky Way.
Antiquity[edit]
The oldest Chinese astronomy records date to before the Warring States period (476–221 BC). The oldest Chinese graphical representation of the sky is a lacquer box dated to 430 BC, although this depiction does not show individual stars.
The Farnese Atlas is a 2nd-century copy of a Hellenistic era statue depicting the Titan Atlas holding the celestial sphere on his shoulder. It is the oldest surviving depiction of the ancient Greek constellations, and includes grid circles that provide coordinate positions. Because of precession, the positions of the constellations slowly change over time. By comparing the positions of the 41 constellations against the grid circles, an accurate determination can be made of the epoch when the original observations were performed. Based upon this information, the constellations were catalogued at 125 ± 55 BC. This evidence indicates that the star catalogue of the Greek astronomer Hipparchus was used.[4]
A Roman era example of a graphical representation of the night sky is the Egyptian Dendera zodiac, dating from 50 BC. This is a bas relief sculpting on a ceiling at the Dendera Temple complex. It is a planisphere depicting the zodiac in graphical representations. However, individual stars are not plotted.[5]
Medieval[edit]
The oldest surviving manuscript star chart was discovered in the Mogao Caves along the Silk Road – the Dunhuang Star Chart. This is a scroll 210 cm in length and 24.4 cm wide showing the sky between declinations 40° south to 40° north in twelve panels, plus a thirteenth panel showing the northern circumpolar sky. A total of 1,345 stars are drawn, grouped into 257 asterisms. The date of this chart is uncertain, but is estimated as 705–10 AD.[6][7][8]
Star chart of the south polar projection for Chinese astronomer Su Song's (1020–1101) celestial globe.
During the Song dynasty, the Chinese astronomer Su Song wrote a book titled Xin Yixiang Fa Yao (New Design for the Armillary Clock) containing five maps of 1,464 stars. This has been dated to 1092. In 1193, the astronomer Huang Shang prepared a planisphere along with explanatory text. It was engraved in stone in 1247, and this chart still exists in the Wen Miao temple in Suzhou.[7]
In Muslim astronomy, the first star chart to be drawn accurately was most likely the illustrations produced by the Persian astronomer Abd al-Rahman al-Sufi in his 964 work titled Book of Fixed Stars. This book was an update of parts VII.5 and VIII.1 of the 2nd century Almagest star catalogue by Ptolemy. The work of al-Sufi contained illustrations of the constellations and portrayed the brighter stars as dots. The original book did not survive, but a copy from about 1009 is preserved at the Oxford University.[6][7]
Perhaps the oldest European star map was a parchment manuscript titled De Composicione Spere Solide. It was most likely produced in Vienna, Austria in 1440 and consisted of a two-part map depicting the constellations of the northern celestial hemisphere and the ecliptic. This may have served as a prototype for the oldest European printed star chart, a 1515 set of woodcut portraits produced by Albrecht Dürer in Nuremberg, Germany.[9]
Early modern[edit]
Hevelius – Firmamentum Sobiescianum sive Uranographia 1690
During the European Age of Discovery, expeditions to the southern hemisphere began to result in the addition of new constellations. These most likely came from the records of two Dutch sailors, Pieter Dirkszoon Keyser and Frederick de Houtman, who in 1595 traveled together to the Dutch East Indies. Their compilations resulted in the 1601 globe of Jodocus Hondius, who added 12 new southern constellations. Several other such maps were produced, including Johann Bayer's Uranometria in 1603.[10] The latter was the first atlas to chart both celestial hemispheres and it introduced the Bayer designations for identifying the brightest stars using the Greek alphabet. The Uranometria contained 48 maps of Ptolemaic constellations, a plate of the southern constellations and two plates showing the entire northern and southern hemispheres in stereographic polar projection.[11]
The Pole Johannes Hevelius finished his Firmamentum Sobiescianum star atlas in 1690. It contained 56 large, double page star maps and improved the accuracy in the position of the southern stars. He introduced 11 more constellations (Scutum, Lacerta, Canes Venatici, etc.).
Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples
Prehistory[edit]
The oldest known star chart may be a carved ivory Mammoth tusk that was discovered in Germany in 1979. This artifact is 32,500 years old and has a carving that resembles the constellation Orion.[1] A drawing on the wall of the Lascaux caves in France has a graphical representation of the Pleiades open cluster of stars. This is dated from 33,000 to 10,000 years ago. Researcher Michael A. Rappenglueck has suggested that a panel in the same caves depicting a charging bison, a man with a bird's head and the head of a bird on top of a piece of wood, together may depict the summer triangle, which at the time was a circumpolar formation.[2] Another star chart panel, created more than 21,000 years ago, was found in the La Tête du Lion grotto. The bovine in this panel may represent the constellation Taurus, with a pattern representing the Pleiades just above it.[3] The Nebra sky disk, a 30 cm wide bronze disk dated to 1600 BC, bears gold symbols generally interpreted as a sun or full moon, a lunar crescent, several stars including the Pleiades cluster and possibly the Milky Way.
Antiquity[edit]
The oldest Chinese astronomy records date to before the Warring States period (476–221 BC). The oldest Chinese graphical representation of the sky is a lacquer box dated to 430 BC, although this depiction does not show individual stars.
The Farnese Atlas is a 2nd-century copy of a Hellenistic era statue depicting the Titan Atlas holding the celestial sphere on his shoulder. It is the oldest surviving depiction of the ancient Greek constellations, and includes grid circles that provide coordinate positions. Because of precession, the positions of the constellations slowly change over time. By comparing the positions of the 41 constellations against the grid circles, an accurate determination can be made of the epoch when the original observations were performed. Based upon this information, the constellations were catalogued at 125 ± 55 BC. This evidence indicates that the star catalogue of the Greek astronomer Hipparchus was used.[4]
A Roman era example of a graphical representation of the night sky is the Egyptian Dendera zodiac, dating from 50 BC. This is a bas relief sculpting on a ceiling at the Dendera Temple complex. It is a planisphere depicting the zodiac in graphical representations. However, individual stars are not plotted.[5]
Medieval[edit]
The oldest surviving manuscript star chart was discovered in the Mogao Caves along the Silk Road – the Dunhuang Star Chart. This is a scroll 210 cm in length and 24.4 cm wide showing the sky between declinations 40° south to 40° north in twelve panels, plus a thirteenth panel showing the northern circumpolar sky. A total of 1,345 stars are drawn, grouped into 257 asterisms. The date of this chart is uncertain, but is estimated as 705–10 AD.[6][7][8]
Star chart of the south polar projection for Chinese astronomer Su Song's (1020–1101) celestial globe.
During the Song dynasty, the Chinese astronomer Su Song wrote a book titled Xin Yixiang Fa Yao (New Design for the Armillary Clock) containing five maps of 1,464 stars. This has been dated to 1092. In 1193, the astronomer Huang Shang prepared a planisphere along with explanatory text. It was engraved in stone in 1247, and this chart still exists in the Wen Miao temple in Suzhou.[7]
In Muslim astronomy, the first star chart to be drawn accurately was most likely the illustrations produced by the Persian astronomer Abd al-Rahman al-Sufi in his 964 work titled Book of Fixed Stars. This book was an update of parts VII.5 and VIII.1 of the 2nd century Almagest star catalogue by Ptolemy. The work of al-Sufi contained illustrations of the constellations and portrayed the brighter stars as dots. The original book did not survive, but a copy from about 1009 is preserved at the Oxford University.[6][7]
Perhaps the oldest European star map was a parchment manuscript titled De Composicione Spere Solide. It was most likely produced in Vienna, Austria in 1440 and consisted of a two-part map depicting the constellations of the northern celestial hemisphere and the ecliptic. This may have served as a prototype for the oldest European printed star chart, a 1515 set of woodcut portraits produced by Albrecht Dürer in Nuremberg, Germany.[9]
Early modern[edit]
Hevelius – Firmamentum Sobiescianum sive Uranographia 1690
During the European Age of Discovery, expeditions to the southern hemisphere began to result in the addition of new constellations. These most likely came from the records of two Dutch sailors, Pieter Dirkszoon Keyser and Frederick de Houtman, who in 1595 traveled together to the Dutch East Indies. Their compilations resulted in the 1601 globe of Jodocus Hondius, who added 12 new southern constellations. Several other such maps were produced, including Johann Bayer's Uranometria in 1603.[10] The latter was the first atlas to chart both celestial hemispheres and it introduced the Bayer designations for identifying the brightest stars using the Greek alphabet. The Uranometria contained 48 maps of Ptolemaic constellations, a plate of the southern constellations and two plates showing the entire northern and southern hemispheres in stereographic polar projection.[11]
The Pole Johannes Hevelius finished his Firmamentum Sobiescianum star atlas in 1690. It contained 56 large, double page star maps and improved the accuracy in the position of the southern stars. He introduced 11 more constellations (Scutum, Lacerta, Canes Venatici, etc.).
0/5000
[แก้ไข] ประวัติศาสตร์แอตลาสฟาร์เนเซที่พิพิธภัณฑ์ Archeologico Nazionale เนเปิลส์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ [แก้ไข]แผนภูมิดาวชื่อดังเก่าแก่ที่สุดอาจมีการแกะสลักงาช้างแมมมองาที่พบในประเทศเยอรมนีในปีค.ศ. 1979 สิ่งประดิษฐ์นี้เป็น 32,500 ปี และมีการแกะสลักที่คล้ายคลึงกับกลุ่มดาวโอไรออน[1] การวาดภาพบนผนังถ้ำถ้ำลาสโกในฝรั่งเศสมีภาพของคลัสเตอร์เปิดดาวลูกไก่ดาว ลงจาก 33000 นี้ 10000 ปีที่ผ่านมา นักวิจัย Michael A. Rappenglueck ได้แนะนำว่า แผงในถ้ำเดียวกันที่แสดงให้เห็นถึงกระทิงชาร์จ เป็นคนที่ มีหัวเป็นนกและหัวนกบนชิ้นส่วนของไม้ กันอาจวาดสามเหลี่ยมฤดูร้อน ซึ่งเมื่อก่อ circumpolar[2] แผงผังดาวอีก สร้างมากกว่า 21000 ปี พบในถ้ำสิงโต du Tête ลา วัวในแผงนี้อาจหมายถึงกลุ่มดาวราศีพฤษภ ลายแทนดาวลูกไก่เหนือก็[3] Nebra ฟ้าดิสก์ ดิสก์สำริดกว้าง 30 ซม.ลงไป 1600 BC หมีทองสัญลักษณ์โดยทั่วไปแปลเป็นเป็นดวงอาทิตย์ หรือพระจันทร์เต็มดวง เครสจันทรคติ ดาวหลายคลัสเตอร์ดาวลูกไก่และอาจเป็นทางโบราณ [แก้ไข]ข้อมูลดาราศาสตร์จีนเก่าแก่ที่สุดวันไปก่อนรอบระยะเวลาอเมริกา Warring (476 – 221 BC) ที่เก่าแก่ที่สุดจีนภาพของท้องฟ้าเป็นกล่องแลคเกอร์ลงไป 430 BC แม้ว่านี้แสดงให้เห็นการแสดงแต่ละดาวแอตลาสฟาร์เนเซเป็นสำเนา 2 ศตวรรษของรูปปั้นยุคเฮเลนนิสติคแสดง Atlas ยักษ์จับทรงกลมท้องฟ้าบนไหล่เขา มันเป็นที่เก่าแก่ที่รอดตายแสดงให้เห็นการอักษรละตินกรีกโบราณ และมีเส้นวงกลมที่ตำแหน่งประสานงาน เนื่องจากการหมุนควง ตำแหน่งของกลุ่มดาวค่อย ๆ เปลี่ยนช่วงเวลา โดยการเปรียบเทียบตำแหน่งของกลุ่มดาว 41 กับเส้นวงกลม สามารถทำการกำหนดความถูกต้องของยุคเมื่อสังเกตเดิมดำเนิน ตามข้อมูลนี้ กลุ่มดาวที่ catalogued ที่ 125 ± 55 BC หลักฐานนี้ระบุว่า มีใช้แคตตาล็อกดาวของฮิปปาร์คัสนักดาราศาสตร์กรีกโบราณ[4]ตัวอย่างยุคโรมันของภาพของท้องฟ้ายามค่ำคืนเป็นราศี Dendera อียิปต์ เดทจาก 50 BC บรรเทา bas ที่แกะสลักบนเพดานที่วัด Dendera ซับซ้อนอยู่ Planisphere แสดงราศีในแสดงภาพได้ อย่างไรก็ตาม แต่ละดาวจะไม่พล็อต[5]ยุคกลาง [แก้ไข]เก่ารอดตายฉบับดาวแผนภูมิถูกค้นพบในถ้ำโม่เกาตันถนนไหม – แผนภูมิดาวตุนหวง โดยเลื่อน 210 ซม. และ ความ ยาว 24.4 เซนติเมตรกว้างแสดงท้องฟ้าระหว่าง 40° ใต้กับ 40° เหนือในแผง 12 บวกสิบสามแผงแสดงท้องฟ้า circumpolar เหนือ declinations จำนวนดาว 1,345 จะออก จัด 257 asterisms วันของแผนภูมินี้ไม่แน่นอน แต่มีประเมินเป็น 705 – AD 10[6][7][8]ผังดาวฉายที่ขั้วโลกใต้ของนักดาราศาสตร์จีน Su เพลงโลกฟ้า (1020 – 1101)ในช่วงราชวงศ์ซ่ง นักดาราศาสตร์จีน Su เพลงเขียนหนังสือชื่อซิ Yixiang Fa ยาว (การออกแบบใหม่สำหรับนาฬิกา Armillary) ที่มีแผนผัง 5 ดาว 1,464 นี้ได้ถูกลงถึง 1092 ใน 1193 นักดาราศาสตร์ชางหวงเตรียม planisphere พร้อมข้อความอธิบาย มีการแกะสลักในหินใน 1247 และแผนภูมินี้ยังคงอยู่ในวัดเมียโอ Wen ในซูโจว[7]ในทางดาราศาสตร์มุสลิม แผนภูมิดาวแรกที่วาดได้อย่างถูกต้องอาจเป็นภาพประกอบผลิต โดยที่เปอร์เซียนักดาราศาสตร์ Abd al-Rahman al ศูฟีย์ในงานของเขา 964 ชื่อหนังสือของดาว หนังสือเล่มนี้มีการปรับปรุงส่วน VII.5 และ VIII.1 เซ็นจูรี่ 2 Almagest ดาวแคตตาล็อกโดยทอเลมี การทำงานของศูฟีย์อัลประกอบด้วยภาพประกอบของกลุ่มดาว และดาวสว่างเป็นจุดเซ็กส์ หนังสือต้นฉบับไม่ได้อยู่รอด แต่คัดลอกจากประมาณ 1009 จะถูกรักษาไว้ที่มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด[6][7]บางทีแผนที่ดาวยุโรปเก่าแก่ที่สุดฉบับ parchment ที่ชื่อ De Composicione Spere Solide ได้มักผลิตใน 1440 ในเวียนนา ออสเตรีย และประกอบด้วยแผนที่สองส่วนที่แสดงให้เห็นถึงกลุ่มดาวของคนซีกโลกเหนือและ ecliptic นี้อาจมีให้บริการเป็นต้นเก่าแก่ที่สุดยุโรปพิมพ์ดาวแผนภูมิ 1515 เป็นชุดของภาพวาดภาพพิมพ์แกะไม้ที่ผลิต โดย Dürer ภาพในนูเรมเบิร์ก เยอรมนี[9]สมัยก่อน [แก้ไข]กแด – Firmamentum Sobiescianum sive Uranographia 1690ในช่วงยุโรปอายุของดิสคัฟเวอรี่ เลือกซีกโลกใต้เริ่มให้ผลในการเพิ่มกลุ่มดาวใหม่ เหล่านี้มักมาจากระเบียนของสองเรือดัตช์ เปียเตอร์ Dirkszoon Keyser และเฟรเดอริก de Houtman ที่ใน 1595 เดินทางร่วมกันกับดัตช์อีสต์อินดีส์ ผลรวมของพวกเขาในโลก 1601 ของ Jodocus Hondius ที่เพิ่ม 12 นภาคใต้ใหม่ หลายอื่น ๆ เช่นแผนที่ผลิต รวมทั้งโยฮันน์เออร์ Uranometria ในค.ศ. 1603[10] ที่มีหลังแอตลาสแรกแผนภูมิทั้งฑูตฟิลิปดาและแนะนำบอกไบเออร์สำหรับระบุดาวใช้อักษรกรีก Uranometria ที่อยู่แผนที่ Ptolemaic น แผ่นตินภาคใต้ และแผ่นที่สองแสดงฟิลิปดาเหนือ และใต้ทั้งในน้ำขั้วโลกประมาณ 48[11]กแดโยฮันเนสเสาเสร็จเขาแอตลาสดาว Firmamentum Sobiescianum ใน 1690 มันประกอบด้วยขนาดใหญ่ 56 คู่หน้าดาวแผนที่ และปรับปรุงความถูกต้องในตำแหน่งของดาวใต้ เขาแนะนำ 11 น (Scutum, Lacerta, Venatici อ้อย ฯลฯ)
การแปล กรุณารอสักครู่..
History[edit]
Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples
Prehistory[edit]
The oldest known star chart may be a carved ivory Mammoth tusk that was discovered in Germany in 1979. This artifact is 32,500 years old and has a carving that resembles the constellation Orion.[1] A drawing on the wall of the Lascaux caves in France has a graphical representation of the Pleiades open cluster of stars. This is dated from 33,000 to 10,000 years ago. Researcher Michael A. Rappenglueck has suggested that a panel in the same caves depicting a charging bison, a man with a bird's head and the head of a bird on top of a piece of wood, together may depict the summer triangle, which at the time was a circumpolar formation.[2] Another star chart panel, created more than 21,000 years ago, was found in the La Tête du Lion grotto. The bovine in this panel may represent the constellation Taurus, with a pattern representing the Pleiades just above it.[3] The Nebra sky disk, a 30 cm wide bronze disk dated to 1600 BC, bears gold symbols generally interpreted as a sun or full moon, a lunar crescent, several stars including the Pleiades cluster and possibly the Milky Way.
Antiquity[edit]
The oldest Chinese astronomy records date to before the Warring States period (476–221 BC). The oldest Chinese graphical representation of the sky is a lacquer box dated to 430 BC, although this depiction does not show individual stars.
The Farnese Atlas is a 2nd-century copy of a Hellenistic era statue depicting the Titan Atlas holding the celestial sphere on his shoulder. It is the oldest surviving depiction of the ancient Greek constellations, and includes grid circles that provide coordinate positions. Because of precession, the positions of the constellations slowly change over time. By comparing the positions of the 41 constellations against the grid circles, an accurate determination can be made of the epoch when the original observations were performed. Based upon this information, the constellations were catalogued at 125 ± 55 BC. This evidence indicates that the star catalogue of the Greek astronomer Hipparchus was used.[4]
A Roman era example of a graphical representation of the night sky is the Egyptian Dendera zodiac, dating from 50 BC. This is a bas relief sculpting on a ceiling at the Dendera Temple complex. It is a planisphere depicting the zodiac in graphical representations. However, individual stars are not plotted.[5]
Medieval[edit]
The oldest surviving manuscript star chart was discovered in the Mogao Caves along the Silk Road – the Dunhuang Star Chart. This is a scroll 210 cm in length and 24.4 cm wide showing the sky between declinations 40° south to 40° north in twelve panels, plus a thirteenth panel showing the northern circumpolar sky. A total of 1,345 stars are drawn, grouped into 257 asterisms. The date of this chart is uncertain, but is estimated as 705–10 AD.[6][7][8]
Star chart of the south polar projection for Chinese astronomer Su Song's (1020–1101) celestial globe.
During the Song dynasty, the Chinese astronomer Su Song wrote a book titled Xin Yixiang Fa Yao (New Design for the Armillary Clock) containing five maps of 1,464 stars. This has been dated to 1092. In 1193, the astronomer Huang Shang prepared a planisphere along with explanatory text. It was engraved in stone in 1247, and this chart still exists in the Wen Miao temple in Suzhou.[7]
In Muslim astronomy, the first star chart to be drawn accurately was most likely the illustrations produced by the Persian astronomer Abd al-Rahman al-Sufi in his 964 work titled Book of Fixed Stars. This book was an update of parts VII.5 and VIII.1 of the 2nd century Almagest star catalogue by Ptolemy. The work of al-Sufi contained illustrations of the constellations and portrayed the brighter stars as dots. The original book did not survive, but a copy from about 1009 is preserved at the Oxford University.[6][7]
Perhaps the oldest European star map was a parchment manuscript titled De Composicione Spere Solide. It was most likely produced in Vienna, Austria in 1440 and consisted of a two-part map depicting the constellations of the northern celestial hemisphere and the ecliptic. This may have served as a prototype for the oldest European printed star chart, a 1515 set of woodcut portraits produced by Albrecht Dürer in Nuremberg, Germany.[9]
Early modern[edit]
Hevelius – Firmamentum Sobiescianum sive Uranographia 1690
During the European Age of Discovery, expeditions to the southern hemisphere began to result in the addition of new constellations. These most likely came from the records of two Dutch sailors, Pieter Dirkszoon Keyser and Frederick de Houtman, who in 1595 traveled together to the Dutch East Indies. Their compilations resulted in the 1601 globe of Jodocus Hondius, who added 12 new southern constellations. Several other such maps were produced, including Johann Bayer's Uranometria in 1603.[10] The latter was the first atlas to chart both celestial hemispheres and it introduced the Bayer designations for identifying the brightest stars using the Greek alphabet. The Uranometria contained 48 maps of Ptolemaic constellations, a plate of the southern constellations and two plates showing the entire northern and southern hemispheres in stereographic polar projection.[11]
The Pole Johannes Hevelius finished his Firmamentum Sobiescianum star atlas in 1690. It contained 56 large, double page star maps and improved the accuracy in the position of the southern stars. He introduced 11 more constellations (Scutum, Lacerta, Canes Venatici, etc.).
Farnese Atlas at the Museo Archeologico Nazionale, Naples
Prehistory[edit]
The oldest known star chart may be a carved ivory Mammoth tusk that was discovered in Germany in 1979. This artifact is 32,500 years old and has a carving that resembles the constellation Orion.[1] A drawing on the wall of the Lascaux caves in France has a graphical representation of the Pleiades open cluster of stars. This is dated from 33,000 to 10,000 years ago. Researcher Michael A. Rappenglueck has suggested that a panel in the same caves depicting a charging bison, a man with a bird's head and the head of a bird on top of a piece of wood, together may depict the summer triangle, which at the time was a circumpolar formation.[2] Another star chart panel, created more than 21,000 years ago, was found in the La Tête du Lion grotto. The bovine in this panel may represent the constellation Taurus, with a pattern representing the Pleiades just above it.[3] The Nebra sky disk, a 30 cm wide bronze disk dated to 1600 BC, bears gold symbols generally interpreted as a sun or full moon, a lunar crescent, several stars including the Pleiades cluster and possibly the Milky Way.
Antiquity[edit]
The oldest Chinese astronomy records date to before the Warring States period (476–221 BC). The oldest Chinese graphical representation of the sky is a lacquer box dated to 430 BC, although this depiction does not show individual stars.
The Farnese Atlas is a 2nd-century copy of a Hellenistic era statue depicting the Titan Atlas holding the celestial sphere on his shoulder. It is the oldest surviving depiction of the ancient Greek constellations, and includes grid circles that provide coordinate positions. Because of precession, the positions of the constellations slowly change over time. By comparing the positions of the 41 constellations against the grid circles, an accurate determination can be made of the epoch when the original observations were performed. Based upon this information, the constellations were catalogued at 125 ± 55 BC. This evidence indicates that the star catalogue of the Greek astronomer Hipparchus was used.[4]
A Roman era example of a graphical representation of the night sky is the Egyptian Dendera zodiac, dating from 50 BC. This is a bas relief sculpting on a ceiling at the Dendera Temple complex. It is a planisphere depicting the zodiac in graphical representations. However, individual stars are not plotted.[5]
Medieval[edit]
The oldest surviving manuscript star chart was discovered in the Mogao Caves along the Silk Road – the Dunhuang Star Chart. This is a scroll 210 cm in length and 24.4 cm wide showing the sky between declinations 40° south to 40° north in twelve panels, plus a thirteenth panel showing the northern circumpolar sky. A total of 1,345 stars are drawn, grouped into 257 asterisms. The date of this chart is uncertain, but is estimated as 705–10 AD.[6][7][8]
Star chart of the south polar projection for Chinese astronomer Su Song's (1020–1101) celestial globe.
During the Song dynasty, the Chinese astronomer Su Song wrote a book titled Xin Yixiang Fa Yao (New Design for the Armillary Clock) containing five maps of 1,464 stars. This has been dated to 1092. In 1193, the astronomer Huang Shang prepared a planisphere along with explanatory text. It was engraved in stone in 1247, and this chart still exists in the Wen Miao temple in Suzhou.[7]
In Muslim astronomy, the first star chart to be drawn accurately was most likely the illustrations produced by the Persian astronomer Abd al-Rahman al-Sufi in his 964 work titled Book of Fixed Stars. This book was an update of parts VII.5 and VIII.1 of the 2nd century Almagest star catalogue by Ptolemy. The work of al-Sufi contained illustrations of the constellations and portrayed the brighter stars as dots. The original book did not survive, but a copy from about 1009 is preserved at the Oxford University.[6][7]
Perhaps the oldest European star map was a parchment manuscript titled De Composicione Spere Solide. It was most likely produced in Vienna, Austria in 1440 and consisted of a two-part map depicting the constellations of the northern celestial hemisphere and the ecliptic. This may have served as a prototype for the oldest European printed star chart, a 1515 set of woodcut portraits produced by Albrecht Dürer in Nuremberg, Germany.[9]
Early modern[edit]
Hevelius – Firmamentum Sobiescianum sive Uranographia 1690
During the European Age of Discovery, expeditions to the southern hemisphere began to result in the addition of new constellations. These most likely came from the records of two Dutch sailors, Pieter Dirkszoon Keyser and Frederick de Houtman, who in 1595 traveled together to the Dutch East Indies. Their compilations resulted in the 1601 globe of Jodocus Hondius, who added 12 new southern constellations. Several other such maps were produced, including Johann Bayer's Uranometria in 1603.[10] The latter was the first atlas to chart both celestial hemispheres and it introduced the Bayer designations for identifying the brightest stars using the Greek alphabet. The Uranometria contained 48 maps of Ptolemaic constellations, a plate of the southern constellations and two plates showing the entire northern and southern hemispheres in stereographic polar projection.[11]
The Pole Johannes Hevelius finished his Firmamentum Sobiescianum star atlas in 1690. It contained 56 large, double page star maps and improved the accuracy in the position of the southern stars. He introduced 11 more constellations (Scutum, Lacerta, Canes Venatici, etc.).
การแปล กรุณารอสักครู่..
ประวัติ [ แก้ไข ]
ฟาร์เนเซ Atlas ที่พิพิธภัณฑ์ แห่งชาติ archeologico , เนเปิลส์
[ แก้ไข ] ประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักแผนภูมิดาวอาจจะแกะสลักงาช้างแมมมอทงาช้างที่ถูกค้นพบในเยอรมันในปี 1979 สิ่งนี้คือ 32 , 500 ปี และมีการแกะสลักที่คล้ายกับกลุ่มดาวโอไรออน[ 1 ] วาดภาพบนผนังของถ้ำลาสโกถ้ำในฝรั่งเศสมีการแสดงกราฟิกของดาวลูกไก่เปิดกลุ่มของดาว นี่เป็นเดทจาก 33 , 000 , 000 ปีมาแล้ว ผู้วิจัยได้ให้ข้อเสนอแนะว่า ไมเคิล rappenglueck ในแผงเดียวกันถ้ำภาพวาดชาร์จวัวกระทิง ผู้ชายที่มีหัวของนก และหัวของนกบนชิ้นไม้ ด้วยกันอาจจะพรรณนาสามเหลี่ยมหน้าร้อนซึ่งตอนนั้นเป็น Circumpolar ก่อตัว [ 2 ] อีกแผนที่ดวงดาวแผงที่สร้างขึ้น มากกว่า 21 , 000 ปีมาแล้ว พบใน ลา ทีê te du สิงโตถ้ำ . ส่วนวัวในแผงนี้อาจเป็นตัวแทนของกลุ่มดาวพฤษภ กับรูปแบบของกระจุกดาวลูกไก่อยู่เหนือมัน . [ 3 ] เนบราท้องฟ้าดิสก์ 30 ซม. บรอนซ์ดิสก์ลงวันที่ พ.ศ. 1600 ,หมีทองสัญลักษณ์โดยทั่วไปมองว่าเป็นดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์เป็นเสี้ยวพระจันทร์ ดวงดาวหลายรวมทั้งกัตติกากลุ่มและอาจทางช้างเผือก
สมัยโบราณ [ แก้ไข ]
ที่เก่าแก่ที่สุดของจีนดาราศาสตร์วันที่บันทึกก่อนที่รัฐยุคสงคราม ( 476 - 221 ก่อนคริสต์ศักราช ) การแสดงกราฟิกจีนที่เก่าแก่ที่สุดของท้องฟ้าจะเคลือบกล่อง 430 ลงวันที่ ,แม้ว่าภาพนี้จะไม่แสดงดาวแต่ละ .
ฟาร์เนเซ Atlas เป็นศตวรรษที่คัดลอกของยุคขนมผสมน้ำยารูปปั้นภาพวาด Titan Atlas ถือสวรรค์บนไหล่ของเขา มันเป็นภาพที่เก่าแก่ที่สุดที่รอดตายของกรีกโบราณกลุ่มดาวและมีวงกลมตารางที่ให้ตำแหน่งพิกัด เพราะการอยู่ข้างหน้า ,ตำแหน่งของกลุ่มดาวค่อยๆ เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยการเปรียบเทียบตำแหน่งของ 41 ดาวกับตารางวงกลม มุ่งมั่นที่ถูกต้องสามารถทำให้ในยุคเมื่อสังเกตต้นฉบับมาแสดง ขึ้นอยู่กับข้อมูลนี้ กลุ่มดาวเป็น cataloged 125 ± 55 ปีก่อนคริสตกาลหลักฐานนี้บ่งชี้ว่าระดับแคตตาล็อกของฮิปปาร์คัสนักดาราศาสตร์ชาวกรีกใช้ . [ 4 ]
ยุคโรมัน ตัวอย่างของการเป็นตัวแทนของท้องฟ้ายามราตรี เป็นราศี Dendera อียิปต์ , เดทจาก 50 . นี้เป็นเพียงแค่การบรรเทาแกะสลักบนเพดานที่วิหาร Dendera คอมเพล็กซ์ มันเป็น planisphere ภาพวาดราศีในการแสดงกราฟิก อย่างไรก็ตามดาวของแต่ละบุคคลจะไม่ได้วางแผน [ 5 ] [ แก้ไข ]
ในยุคกลางที่เก่าแก่ที่สุดที่รอดตายต้นฉบับแผนภูมิดาวถูกค้นพบในช่วงน้ำท่วมตามเส้นทางสายไหม ( ตุนหวงดาวแผนภูมิ นี้จะเลื่อนมั้ย 210 เซนติเมตรและถรึเปล่าซม. กว้างแสดงท้องฟ้าระหว่าง declinations 40 องศาใต้ถึง 40 °เหนือแผงสิบสอง บวกสิบสามแผงแสดงท้องฟ้า Circumpolar ภาคเหนือ จำนวน 1แต่ดาววาด จัดเป็นพวกกลุ่มดาว . วันที่ของแผนภูมินี้ไม่แน่ใจ แต่คาดว่าเป็น 705 – 10 . [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]
แผนภูมิดาวของภาคใต้ขั้วโลกฉายสำหรับนักดาราศาสตร์จีนซูซอง ( 1020 – 1101 ) โลกสวรรค์ .
ในช่วงราชวงศ์ซ่ง นักดาราศาสตร์จีนซูซอง เขียนหนังสือชื่อ ซิน Yixiang ฟ้ายาว ( แบบใหม่สำหรับนาฬิกา armillary ) ประกอบด้วยห้าแผนที่ 1ก็ดาว นี้ได้รับการลงวันที่ 1011 . ในเกมส์ , นักดาราศาสตร์ Huang Shang เตรียม planisphere พร้อมกับข้อความอธิบาย . มันถูกแกะสลักในหินในพระองค์ และแผนภูมินี้ยังคงมีอยู่ใน Wen Miao Temple ในซูโจว [ 7 ]
มุสลิมในดาราศาสตร์แผนภูมิดาวก่อนจะวาดได้อย่างถูกต้องเป็นส่วนมากภาพประกอบที่ผลิตโดยนักดาราศาสตร์ชาวเปอร์เซีย อับดุล ราห์มาน อัลอัลซูฟีในงานของเขา แล้วชื่อหนังสือของดาว . หนังสือเล่มนี้เป็นการปรับปรุงส่วนที่ 7 5 และ 8 . 1 ของศตวรรษที่อัลมาเจสต์ดาวแคตตาล็อกโดยทอเลมี . งานของอัลซูฟีมีภาพประกอบของกลุ่มดาวและเห็นดาวสว่างเป็นจุดหนังสือไม่รอด แต่คัดลอกจากประมาณ 1010 ถูกเก็บรักษาไว้ที่มหาวิทยาลัย Oxford [ 6 ] [ 7 ]
บางทีแผนที่ดาวเก่าแก่เป็นหนังต้นฉบับที่ชื่อว่า เดอ composicione spere solide3 . มันส่วนใหญ่ผลิตในเวียนนา ประเทศออสเตรียใน 1440 และประกอบด้วยสองส่วนแผนที่ภาพวาดกลุ่มดาวในซีกฟ้าเหนือ และเส้นสุริยวิถี .นี้อาจจะทำหน้าที่เป็นระบบที่เก่าแก่ที่สุดในยุโรปที่พิมพ์ดาวแผนภูมิ , 1 ชุดของแม่พิมพ์ภาพ ผลิตโดย อัลเบรชท์ ดือเรอร์ในนูเรมเบิร์ก , เยอรมนี . [ 9 ]
สมัยก่อน [ แก้ไข ]
เอเวลิอุส ( firmamentum sobiescianum sive uranographia 1690
ในยุโรปยุคแห่งการค้นพบเดินทางไปยังภาคใต้เริ่มส่งผลในการเพิ่มกลุ่มใหม่เหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากบันทึกสองดัตช์ชาวเรือ , ปีเตอร์ dirkszoon ไคเซอร์เฟรเดอริกเดอและ houtman ที่ขอให้เดินทางร่วมกันเพื่อเกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์ . การรวบรวมของพวกเขาส่งผลให้เมื่อโลกของโยโดคุส นดิอุสที่เพิ่มดาวภาคใต้ 12 ใหม่ แผนที่ดังกล่าวหลาย ๆที่ รวมถึง uranometria โซนิคไรเดอร์สใน 1603 .[ 10 ] หลังเป็นแผนที่แรกที่แผนภูมิทั้งสองซีกฟ้าและแนะนำเยอร์รายละเอียดเพื่อระบุดาวสว่าง ใช้ตัวอักษรกรีก การ uranometria ที่มีอยู่ 48 แผนที่กลุ่มดาวของทอเลมี , จานของกลุ่มดาวทางใต้และสองแผ่นแสดงทั้งภาคเหนือและใต้ ซีกในสเตริโอกราฟิกขั้วโลกฉาย [ 11 ]
เสาโยฮันเนส เอเวลิอุสเรียนจบ firmamentum sobiescianum ดาว Atlas ใน 1690 มันมี 56 ขนาดใหญ่คู่หน้าดาวแผนที่และการปรับปรุงความถูกต้องในตำแหน่งของดาวที่ภาคใต้ เขาแนะนำ 11 ดาว ( เคลื่อนคลาดกระดูกหน้าอก , สมุดรายวันซื้อเชื่อ , ฯลฯ )
ฟาร์เนเซ Atlas ที่พิพิธภัณฑ์ แห่งชาติ archeologico , เนเปิลส์
[ แก้ไข ] ประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักแผนภูมิดาวอาจจะแกะสลักงาช้างแมมมอทงาช้างที่ถูกค้นพบในเยอรมันในปี 1979 สิ่งนี้คือ 32 , 500 ปี และมีการแกะสลักที่คล้ายกับกลุ่มดาวโอไรออน[ 1 ] วาดภาพบนผนังของถ้ำลาสโกถ้ำในฝรั่งเศสมีการแสดงกราฟิกของดาวลูกไก่เปิดกลุ่มของดาว นี่เป็นเดทจาก 33 , 000 , 000 ปีมาแล้ว ผู้วิจัยได้ให้ข้อเสนอแนะว่า ไมเคิล rappenglueck ในแผงเดียวกันถ้ำภาพวาดชาร์จวัวกระทิง ผู้ชายที่มีหัวของนก และหัวของนกบนชิ้นไม้ ด้วยกันอาจจะพรรณนาสามเหลี่ยมหน้าร้อนซึ่งตอนนั้นเป็น Circumpolar ก่อตัว [ 2 ] อีกแผนที่ดวงดาวแผงที่สร้างขึ้น มากกว่า 21 , 000 ปีมาแล้ว พบใน ลา ทีê te du สิงโตถ้ำ . ส่วนวัวในแผงนี้อาจเป็นตัวแทนของกลุ่มดาวพฤษภ กับรูปแบบของกระจุกดาวลูกไก่อยู่เหนือมัน . [ 3 ] เนบราท้องฟ้าดิสก์ 30 ซม. บรอนซ์ดิสก์ลงวันที่ พ.ศ. 1600 ,หมีทองสัญลักษณ์โดยทั่วไปมองว่าเป็นดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์เป็นเสี้ยวพระจันทร์ ดวงดาวหลายรวมทั้งกัตติกากลุ่มและอาจทางช้างเผือก
สมัยโบราณ [ แก้ไข ]
ที่เก่าแก่ที่สุดของจีนดาราศาสตร์วันที่บันทึกก่อนที่รัฐยุคสงคราม ( 476 - 221 ก่อนคริสต์ศักราช ) การแสดงกราฟิกจีนที่เก่าแก่ที่สุดของท้องฟ้าจะเคลือบกล่อง 430 ลงวันที่ ,แม้ว่าภาพนี้จะไม่แสดงดาวแต่ละ .
ฟาร์เนเซ Atlas เป็นศตวรรษที่คัดลอกของยุคขนมผสมน้ำยารูปปั้นภาพวาด Titan Atlas ถือสวรรค์บนไหล่ของเขา มันเป็นภาพที่เก่าแก่ที่สุดที่รอดตายของกรีกโบราณกลุ่มดาวและมีวงกลมตารางที่ให้ตำแหน่งพิกัด เพราะการอยู่ข้างหน้า ,ตำแหน่งของกลุ่มดาวค่อยๆ เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยการเปรียบเทียบตำแหน่งของ 41 ดาวกับตารางวงกลม มุ่งมั่นที่ถูกต้องสามารถทำให้ในยุคเมื่อสังเกตต้นฉบับมาแสดง ขึ้นอยู่กับข้อมูลนี้ กลุ่มดาวเป็น cataloged 125 ± 55 ปีก่อนคริสตกาลหลักฐานนี้บ่งชี้ว่าระดับแคตตาล็อกของฮิปปาร์คัสนักดาราศาสตร์ชาวกรีกใช้ . [ 4 ]
ยุคโรมัน ตัวอย่างของการเป็นตัวแทนของท้องฟ้ายามราตรี เป็นราศี Dendera อียิปต์ , เดทจาก 50 . นี้เป็นเพียงแค่การบรรเทาแกะสลักบนเพดานที่วิหาร Dendera คอมเพล็กซ์ มันเป็น planisphere ภาพวาดราศีในการแสดงกราฟิก อย่างไรก็ตามดาวของแต่ละบุคคลจะไม่ได้วางแผน [ 5 ] [ แก้ไข ]
ในยุคกลางที่เก่าแก่ที่สุดที่รอดตายต้นฉบับแผนภูมิดาวถูกค้นพบในช่วงน้ำท่วมตามเส้นทางสายไหม ( ตุนหวงดาวแผนภูมิ นี้จะเลื่อนมั้ย 210 เซนติเมตรและถรึเปล่าซม. กว้างแสดงท้องฟ้าระหว่าง declinations 40 องศาใต้ถึง 40 °เหนือแผงสิบสอง บวกสิบสามแผงแสดงท้องฟ้า Circumpolar ภาคเหนือ จำนวน 1แต่ดาววาด จัดเป็นพวกกลุ่มดาว . วันที่ของแผนภูมินี้ไม่แน่ใจ แต่คาดว่าเป็น 705 – 10 . [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]
แผนภูมิดาวของภาคใต้ขั้วโลกฉายสำหรับนักดาราศาสตร์จีนซูซอง ( 1020 – 1101 ) โลกสวรรค์ .
ในช่วงราชวงศ์ซ่ง นักดาราศาสตร์จีนซูซอง เขียนหนังสือชื่อ ซิน Yixiang ฟ้ายาว ( แบบใหม่สำหรับนาฬิกา armillary ) ประกอบด้วยห้าแผนที่ 1ก็ดาว นี้ได้รับการลงวันที่ 1011 . ในเกมส์ , นักดาราศาสตร์ Huang Shang เตรียม planisphere พร้อมกับข้อความอธิบาย . มันถูกแกะสลักในหินในพระองค์ และแผนภูมินี้ยังคงมีอยู่ใน Wen Miao Temple ในซูโจว [ 7 ]
มุสลิมในดาราศาสตร์แผนภูมิดาวก่อนจะวาดได้อย่างถูกต้องเป็นส่วนมากภาพประกอบที่ผลิตโดยนักดาราศาสตร์ชาวเปอร์เซีย อับดุล ราห์มาน อัลอัลซูฟีในงานของเขา แล้วชื่อหนังสือของดาว . หนังสือเล่มนี้เป็นการปรับปรุงส่วนที่ 7 5 และ 8 . 1 ของศตวรรษที่อัลมาเจสต์ดาวแคตตาล็อกโดยทอเลมี . งานของอัลซูฟีมีภาพประกอบของกลุ่มดาวและเห็นดาวสว่างเป็นจุดหนังสือไม่รอด แต่คัดลอกจากประมาณ 1010 ถูกเก็บรักษาไว้ที่มหาวิทยาลัย Oxford [ 6 ] [ 7 ]
บางทีแผนที่ดาวเก่าแก่เป็นหนังต้นฉบับที่ชื่อว่า เดอ composicione spere solide3 . มันส่วนใหญ่ผลิตในเวียนนา ประเทศออสเตรียใน 1440 และประกอบด้วยสองส่วนแผนที่ภาพวาดกลุ่มดาวในซีกฟ้าเหนือ และเส้นสุริยวิถี .นี้อาจจะทำหน้าที่เป็นระบบที่เก่าแก่ที่สุดในยุโรปที่พิมพ์ดาวแผนภูมิ , 1 ชุดของแม่พิมพ์ภาพ ผลิตโดย อัลเบรชท์ ดือเรอร์ในนูเรมเบิร์ก , เยอรมนี . [ 9 ]
สมัยก่อน [ แก้ไข ]
เอเวลิอุส ( firmamentum sobiescianum sive uranographia 1690
ในยุโรปยุคแห่งการค้นพบเดินทางไปยังภาคใต้เริ่มส่งผลในการเพิ่มกลุ่มใหม่เหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากบันทึกสองดัตช์ชาวเรือ , ปีเตอร์ dirkszoon ไคเซอร์เฟรเดอริกเดอและ houtman ที่ขอให้เดินทางร่วมกันเพื่อเกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์ . การรวบรวมของพวกเขาส่งผลให้เมื่อโลกของโยโดคุส นดิอุสที่เพิ่มดาวภาคใต้ 12 ใหม่ แผนที่ดังกล่าวหลาย ๆที่ รวมถึง uranometria โซนิคไรเดอร์สใน 1603 .[ 10 ] หลังเป็นแผนที่แรกที่แผนภูมิทั้งสองซีกฟ้าและแนะนำเยอร์รายละเอียดเพื่อระบุดาวสว่าง ใช้ตัวอักษรกรีก การ uranometria ที่มีอยู่ 48 แผนที่กลุ่มดาวของทอเลมี , จานของกลุ่มดาวทางใต้และสองแผ่นแสดงทั้งภาคเหนือและใต้ ซีกในสเตริโอกราฟิกขั้วโลกฉาย [ 11 ]
เสาโยฮันเนส เอเวลิอุสเรียนจบ firmamentum sobiescianum ดาว Atlas ใน 1690 มันมี 56 ขนาดใหญ่คู่หน้าดาวแผนที่และการปรับปรุงความถูกต้องในตำแหน่งของดาวที่ภาคใต้ เขาแนะนำ 11 ดาว ( เคลื่อนคลาดกระดูกหน้าอก , สมุดรายวันซื้อเชื่อ , ฯลฯ )
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- อยู่กัมพูชาถึง 29 ธันวาคม แล้วคุณจะไปทำอ
- หนังสือทำให้ john ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ในท
- เมืองแห่งคนดีที่มีคำขวัญว่า "เมืองร้อยเก
- I'm prayin' that your eyes are the first
- Namm namm
- heaven made you extra ordinary kind
- People come from all over Italy and beyo
- ความรักของฉันมีสีดำ
- Be careful my love
- ขอบคุณที่รักฉัน
- christian!
- มากขึ้น
- ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากจะพูดขอโทษสักล้านครั้
- You're trying to ignore those developmen
- บริษัทที่มี ROEสูงจะสามารถที่จะสร้างผลตอ
- Reducing theperceived burden of insulin
- นักฟุตบอลทีมชาติไทย
- Prehistory[edit]The oldest known star ch
- I like the idea that a voice can just go
- มันสำคัญมาก ฉันจึงกังวล
- ผมผอมไปป่าว
- Go back to your palace and put on your k
- you do?
- ท้ายคาบ
