Origins and development[edit]The Ch

Origins and development[edit]
The Chinese have celebrated the harvest during the autumn full moon since the Shang Dynasty (c. 16th to 10th century BCE).[5] Morris Berkowitz, who studied the Hakka people during the 1960s, theorizes that the harvest celebration originally began with worshiping Mountain Gods after the harvest was completed.[6] The celebration as a festival only started to gain popularity during the early Tang Dynasty (618–907 CE).[1] One legend explains that Emperor Xuanzong of Tang started to hold formal celebrations in his palace after having explored the Moon-Palace.[5] The term mid-autumn (中秋) first appeared in Rites of Zhou, a written collection of rituals of the Western Zhou Dynasty (1046–771 BCE).[1]

Empress Dowager Cixi (late 19th century) enjoyed celebrating Mid-Autumn Festival so much that she would spend the period between the thirteenth and seventeenth day of the eighth month staging elaborate rituals.[7]

For the Vietnamese, in its most ancient form, the evening commemorated the dragon who brought rain for the crops.[2] Celebrants would observe the moon to divine the future of the people and harvests. Eventually the celebration came to symbolize a reverence for fertility, with prayers given for bountiful harvests, increase in livestock, and human babies. Over time, the prayers for children evolved into a celebration of children.[2] Confucian scholars continued the tradition of gazing at the moon, but to sip wine and improvise poetry and song.[2] By the early twentieth century in Hanoi, the festival had begun to assume its identity as a children's festival.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดและการพัฒนา [แก้ไข]
จีนได้มีการเฉลิมฉลองการเก็บเกี่ยวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงพระจันทร์เต็มดวงตั้งแต่ราชวงศ์ซาง (ค. 16 ถึงศตวรรษที่ 10 คริสตศักราช). [5] มอร์ริส Berkowitz ผู้ที่ศึกษาคนแคะในช่วงทศวรรษที่ 1960, theorizes ว่าการเก็บเกี่ยว การเฉลิมฉลองเดิมเริ่มต้นด้วยการนมัสการพระเจ้าภูเขาหลังการเก็บเกี่ยวเสร็จสมบูรณ์. [6] การเฉลิมฉลองเป็นเทศกาลจะเริ่มได้รับความนิยมในช่วงต้นราชวงศ์ถัง (618-907 ซีอี) ด้วย. [1] ตำนานหนึ่งอธิบายว่าจักรพรรดิซวนจงแห่งราชวงศ์ถังเริ่มต้น ที่จะถือการเฉลิมฉลองอย่างเป็นทางการในพระราชวังของเขาหลังจากที่มีการสำรวจดวงจันทร์พาเลซ. [5] ฤดูใบไม้ร่วงระยะกลาง (中秋) ปรากฏตัวครั้งแรกในพิธีกรรมของโจว, คอลเลกชันเป็นลายลักษณ์อักษรจากพิธีกรรมของราชวงศ์โจวตะวันตก (1046-771 คริสตศักราช) [1] อัครมเหสี (ปลายศตวรรษที่ 19) มีความสุขกับการเฉลิมฉลองเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงมากว่าเธอจะใช้ช่วงเวลาระหว่างวันที่สิบสามและสิบเจ็ดของเดือนที่แปดการแสดงละครพิธีกรรมซับซ้อน. [7] สำหรับชาวเวียดนามส่วนใหญ่โบราณ รูปแบบเย็นซีมังกรที่นำฝนสำหรับพืชที่. [2] celebrants จะสังเกตดวงจันทร์เพื่อทำนายอนาคตของผู้คนและการเก็บเกี่ยวที่ ในที่สุดการเฉลิมฉลองมาเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์สำหรับการแสดงความเคารพด้วยการสวดมนต์ได้รับสำหรับการเก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์เพิ่มขึ้นในการเลี้ยงปศุสัตว์และทารกของมนุษย์ เมื่อเวลาผ่านไปสวดมนต์สำหรับเด็กพัฒนาไปสู่การเฉลิมฉลองของเด็ก. [2] นักวิชาการขงจื้อยังคงประเพณีของจ้องมองดวงจันทร์ แต่จิบไวน์และโพล่งบทกวีและเพลง. [2] โดยต้นศตวรรษที่ยี่สิบในฮานอยที่ เทศกาลได้เริ่มที่จะถือว่าเป็นตัวตนของมันเป็นเทศกาลสำหรับเด็ก. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นกำเนิดและการพัฒนา [ แก้ไข ]
จีนฉลองการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงที่ดวงจันทร์เต็มรูปแบบตั้งแต่ราชวงศ์ซาง ( C . 16 10 ศตวรรษ BCE ) . [ 5 ] มอร์ริสเบอร์โกวิตซ์ ผู้ศึกษาคนแคะระหว่าง 1960 theorizes ที่เกี่ยวกับการบูชาเทพภูเขาเดิมเริ่มฉลองหลังเก็บเกี่ยวเสร็จ[ 6 ] ฉลองเป็นเทศกาลเดียวที่เริ่มได้รับความนิยมในช่วงราชวงศ์ถังแต่เช้า ( 618 ) เป็น CE ) [ 1 ] ตำนานหนึ่งอธิบายว่า จักรพรรดิซวนจงถัง เริ่มจับการเฉลิมฉลองอย่างเป็นทางการในพระราชวังของเขาหลังจากสำรวจวังจันทร์ . [ 5 ] เทอมฤดูใบไม้ร่วง ( 中秋 ) ปรากฏตัวครั้งแรกในพิธีกรรม ของโจว , เขียนเป็นคอลเลกชันของพิธีกรรมของราชวงศ์โจวตะวันตก ( 1046 ) 771 BCE ) . [ 1 ]

ซูสีไทเฮา ( สายศตวรรษที่ 19 ) ชอบฉลองเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงมากที่เธอจะใช้เวลาช่วงระหว่างวันที่ วันที่สิบเจ็ดของเดือนที่แปดและจัดเตรียมพิธีกรรมซับซ้อน [ 7 ]

สำหรับเวียดนามในรูปแบบโบราณส่วนใหญ่ ตอนเย็นในมังกร ที่นำฝน สำหรับพืช[ 2 ] จะสังเกตพฤติกรรมของดวงจันทร์ เพื่ออนาคตของประชาชนและการเก็บเกี่ยว . ในที่สุดก็เป็นสัญลักษณ์ของการเฉลิมฉลองเคารพสำหรับความอุดมสมบูรณ์ด้วยคำอธิษฐานให้มากมายก่ายกองผลผลิตเพิ่มขึ้นในสัตว์และมนุษย์เด็ก ในช่วงเวลาละหมาดสำหรับเด็กพัฒนาในการเฉลิมฉลองของเด็ก นักวิชาการ [ 2 ] ประเพณีของขงจื้อยังคงจ้องมองดวงจันทร์แต่จิบไวน์และเรียบเรียงบทกวีและเพลง [ 2 ] โดยช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในฮานอย , เทศกาลเริ่มจะสวมรอยเป็นเทศกาลของเด็ก [ 2 ]