een revealed to be more important i

een revealed to be more important in this outcome than the extent of social networks (Glei et al., 2005).
Without this at home, personal motivation (Stineman et al., 2011) becomes a significant barrier to adherence
(Leijon et al., 2011). However, studies reveal that, at long term programs, continuous exercise ate home increases
adherence (Duncan & Pozehl, 2002). After beginning the program, participation levels are high until the end of it
(Kegler et al., 2012). In these programs, the physical therapist has to inform de elderly about the importance of
physical exercise and precautions to take at home (Clegg, Barber, Young, Forster, & Iliffe, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

een เปิดเผยเป็นสำคัญในผลที่ได้นี้มากกว่าขอบเขตของเครือข่ายทางสังคม (Glei et al., 2005) ไม่ มีนี้ ที่บ้าน แรงจูงใจส่วนบุคคล (Stineman et al., 2011) กลายเป็น อุปสรรคสำคัญต่าง ๆ (Leijon et al., 2011) อย่างไรก็ตาม การศึกษาเปิดเผยว่า ในหลักสูตรระยะยาว ออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องกินบ้านเพิ่ม ต่าง ๆ (ดันแคน & Pozehl, 2002) หลังจากเริ่มต้นโปรแกรม ระดับการมีส่วนร่วมมีสูงจนถึงจุดสิ้นสุดของมัน (Kegler et al., 2012) ในโปรแกรมนี้ บำบัดโรคทางกายได้ทูลเดผู้สูงอายุเกี่ยวกับความสำคัญของ กายและข้อควรระวังการใช้ที่บ้าน (Clegg ตัดผม หนุ่ม Forster, & Iliffe, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

een เผยให้เห็นถึงความสำคัญมากขึ้นในผลนี้กว่าขอบเขตของเครือข่ายทางสังคม (Glei et al., 2005).
โดยไม่ต้องนี้ที่บ้านแรงจูงใจส่วนบุคคล (Stineman et al., 2011) จะกลายเป็นอุปสรรคสำคัญในการยึดมั่น
(Leijon และคณะ 2011) อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่าในระยะยาวโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องกินที่บ้านเพิ่ม
การยึดมั่น (ดันแคนและ Pozehl, 2002) หลังจากที่เริ่มต้นโปรแกรมการมีส่วนร่วมในระดับสูงไปจนถึงวันสิ้นสุดของมัน
(โบว์ลิ่ง et al., 2012) ในโปรแกรมเหล่านี้บำบัดโรคทางกายที่มีการแจ้ง de สูงอายุเกี่ยวกับความสำคัญของ
การออกกำลังกายและข้อควรระวังที่จะใช้ที่บ้าน (Clegg, ตัดผม, หนุ่ม, ฟอสเตอร์และ Iliffe 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบมีความสำคัญมากขึ้นในผลนี้มากกว่าขอบเขตของเครือข่ายทางสังคม ( glei et al . , 2005 )
ถ้าที่บ้านแรงจูงใจส่วนบุคคล ( stineman et al . , 2011 ) กลายเป็นอุปสรรคสำคัญที่จะยึดมั่น
( leijon et al . , 2011 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาพบว่า โปรแกรมระยะยาว การออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องกินบ้านเพิ่ม
ยึดมั่น ( ดันแคน& pozehl , 2002 ) หลังจากที่เริ่มต้นโปรแกรมระดับการมีส่วนร่วมสูงจนจบเลย
( เค็กเลอร์ et al . , 2012 ) ในโปรแกรมเหล่านี้ นักกายภาพบำบัด ได้แจ้ง เดอ ผู้สูงอายุเกี่ยวกับความสำคัญของการออกกำลังกายและการป้องกัน
ใช้ที่บ้าน ( Clegg , ช่างตัดผม , หนุ่ม , ฟอร์สเตอร์ &อีลิฟ , 2011 )