Once, two men were travelling in a

Once, two men were travelling in a train. One of them had his arm in a sling. The other man was very curious. He was always poking his nose into other people’s business. They called him “Nosy Parker”.
Nosy Parker began a conversation. “What’s wrong with your arm?” he asked. The injured man shifted uncomfortably in his seat. He was in pain. He also did not want to talk. “Accident,” he mumbled.
“Oh, an accident!” said Nosy Parker with surprise. “Yes,” the injured man replied. “I got it trying to pat myself on the back.” “Really!” What were you patting yourself on the back for?” asked Nosy Parker. “For minding my own business!” snapped the injured man.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งเดียว สองคนได้เดินทางในรถไฟ หนึ่งในนั้นมีแขนของเขาในแบบสลิง คนอื่น ๆ อยากรู้อยากเห็นมาก นอกจากนี้เขามักจะถูก poking จมูกของเขาเป็นธุรกิจของคนอื่น พวกเขาเรียกเขา "Nosy ปาร์คเกอร์"
Nosy คเกอร์เริ่มการสนทนา อะไรคือผิดกับแขนของคุณ "เขาถาม คนบาดเจ็บเปลี่ยน uncomfortably ในที่นั่งของเขา เขามีอาการเจ็บปวด เขายังไม่ต้องพูด "อุบัติเหตุ"เขา mumbled
"โอ้ อุบัติเหตุ! " กล่าวว่า พาร์กเกอร์ Nosy ด้วยความประหลาดใจ "ใช่ คนบาดเจ็บตอบ "ผมจะพยายาม pat ตัวเองหลัง" "จริง ๆ" สิ่งคุณ patting เองหลังสำหรับ "ถาม Nosy คเกอร์ "สำหรับการดูแลธุรกิจของตัวเอง" จัดชิดที่บาดเจ็บคนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อชายสองคนกำลังเดินทางในรถไฟ หนึ่งของพวกเขามีแขนของเขาในสลิง คนอื่น ๆ ที่อยากรู้อยากเห็นมาก เขาเป็นคนที่มักจะโผล่จมูกของเขาเข้าสู่ธุรกิจของผู้อื่น พวกเขาเรียกเขาว่า "Nosy ปาร์คเกอร์"
Nosy ปาร์คเกอร์เริ่มการสนทนา "มีอะไรผิดปกติกับแขนของคุณ?" เขาถาม คนที่ได้รับบาดเจ็บขยับตัวไม่สบายในที่นั่งของเขา เขาอยู่ในความเจ็บปวด นอกจากนี้เขายังไม่ต้องการที่จะพูดคุย "อุบัติเหตุ" เขาพึมพำ
"โอ้อุบัติเหตุ!" Nosy ปาร์คเกอร์กล่าวว่าด้วยความประหลาดใจ "ใช่" คนที่ได้รับบาดเจ็บกล่าวว่า "ผมก็พยายามที่จะตบตัวเองที่ด้านหลัง". "จริงเหรอ!" สิ่งที่คุณได้รับการตบตัวเองในการกลับมา? "ถาม Nosy ปาร์คเกอร์ "สำหรับรังเกียจธุรกิจของฉันเอง!" ตะคอกคนที่ได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อชายสองคนเดินทางในรถไฟ หนึ่งในนั้นมีแขนของเขาในการยิง . อีกคนก็สงสัยมาก เขาชอบแหย่จมูกของเขาในธุรกิจของคนอื่น พวกเขาเรียกเขาว่า " สอดรู้สอดเห็น ปาร์คเกอร์ "
สอดรู้สอดเห็นปาร์คเกอร์เริ่มการสนทนา " เกิดอะไรขึ้นกับแขนของเธอ ? " เขาถาม คนที่บาทเจ็บขยับอย่างลำบากในที่นั่งของเขา เขาอยู่ในความเจ็บปวด เขายังไม่อยากจะคุยด้วย " อุบัติเหตุ" เขาพึมพำ .
" โอ้ อุบัติเหตุ " บอกว่า สอดรู้สอดเห็น ปาร์คเกอร์ กับเซอร์ไพรส์ " ใช่ " คนป่วยตอบ " ผมก็พยายามลูบหลังตัวเอง " จริงๆ " สิ่งที่คุณลูบที่หลังตัวเอง ? " ถามเสียงดัง ปาร์คเกอร์ " สนใจแต่เรื่องของตัวเอง " งับ
บาดเจ็บคน