POSSIBLE CAUSES OF JELLYFISH INCREA

POSSIBLE CAUSES OF JELLYFISH INCREASES
Many changes that have occurred in coastal waters
due to human activities could benefit pelagic cnidarian and ctenophore populations over fish. Several authors
have speculated how some of these factors may contribute
to jellyfish blooms (e.g. reviews by Arai 2001,
Mills 2001, Purcell et al. 2001b, Parsons & Lalli 2002,
Oguz 2005a,b, Purcell 2005, Graham & Bayha 2007).
We do not believe it is necessary to detail the cases
previously reviewed, and refer the reader to the appropriate
reviews and discuss additional information. We
will consider how climate change, eutrophication, fishing,
aquaculture, construction, species invasions and
the co-occurrence of many of these factors may
enhance populations of gelatinous species. We emphasize
that these possible anthropogenic contributions to
blooms of gelatinous species have not actually been
demonstrated to cause any blooms; the inferences are
from apparent correlations.
Climate change
Existing long-term data have shown fluctuations of
pelagic cnidarian and ctenophore abundance that are
correlated with environmental variables (reviewed
Purcell 2005). The majority of moderate-temperature
species studied (18 of 24) have been reported to
increase in warm temperatures (Table 5). Abundance
data for Aurelia aurita (s. l.) and Nemopilema nomurai
in Asia have not been analyzed against climatic variables;
however, temperatures in the Seto Inland Sea
(A. aurita) and in the Yellow Sea, where blooms of
N. nomurai may originate, have increased in recent
decades (Uye & Ueta 2004, Uye in press). Climate
indices, such as the North Atlantic Oscillation (NAO)
Index, have been correlated with jellyfish abundances instead of, or in addition to, environmental measurements
(e.g. Lynam et al. 2004, 2005, Molinero et al.
2005). Global temperatures are expected to rise 0.2°C
during the next 2 decades (IPCC 2007). Warming of the
oceans may increase many populations of gelatinous
species and also shift the population distributions poleward,
as seems to be occurring for the ctenophore
Mnemiopsis leidyi (Sullivan et al. 2001, Faase & Bayha
2006, Hansson 2006). By contrast, warming may be
detrimental to species living near their thermal maxima,
as for Mastigias sp. in Palau (Dawson et al. 2001).
In addition to changes in population size and distribution,
warming will alter the timing and duration of the
pelagic stages.
Only 7 species have been reported not to increase
their numbers with warming (Table 5). The population
of tropical Mastigias aurita jellyfish (but not Aurelia
sp. [s. l.] jellyfish) in the very stable environment of
Jellyfish Lake, Palau, was nearly eliminated during
high temperature and salinity conditions of an El Niño
(Dawson et al. 2001). While one meroplanktonic hydromedusan
species increased during an El Niño,
a holoplanktonic species did not (Raskoff 2001).
Chrysaora fuscescens were most abundant at stations
having cold (8 to 10°C), saline water (>33.8) along the
US North Pacific coast, although they were sampled
over wide ranges of temperature (7.7 to 14°C) and
salinity (30.1 to 34) (Suchman & Brodeur 2005). Jellyfish
of another species, C. melanaster, increased in the
Bering Sea with warming from the shift to a positive
Pacific Decadal Oscillation (PDO) in 1976 to 1977,
increasing most dramatically in the 1990s, but then
decreasing with further warming since 2000 (Brodeur
et al. in press); C. melanaster jellyfish in the Gulf
of Alaska also increased after 1976 to 1977, but have
not decreased recently (Litzow 2006). The climate shift
in 1998 to 1999 did not return the PDO to a negative
state (Litzow 2006).
Climate effects on jellyfish in the North Sea also contrast
with the general trend of more jellyfish and ctenophores
in warm conditions. Lynam et al. (2004) stated
the jellyfishes, Aurelia aurita, Cyanea capillata and
Cyanea lamarckii, were negatively correlated with the
NAO Index (no temperature data provided) during
1971 to 1986 in the North Sea. A cold event occurred
between 1978 and 1982 that was related to decreased
inflow of warm Atlantic water, increased inflow of cold,
deep Norwegian water and arctic-boreal plankton,
and abundant A. aurita and C. lamarckii jellyfish.
Lynam et al. (2005) analyzed the same data by region
and showed that the NAO correlations switched sign
in northern parts of the study area, but high jellyfish
abundance was consistently associated with cool conditions.
A different study used Continuous Plankton
Recorder (CPR) data on nematocyst occurrence as an
index of jellyfish abundance in the North Sea during
1958 to 2000 (Attrill et al. 2007); nematocysts were positively
correlated with the NAO Index, but not with
temperature, and the Lynam et al. (2004) data fit into
the longer-term positive NAO Index trend. Both studies
discuss the fact that the trends depend on the
region of the North Sea and on the current regime.
With continued climate warming, the NAO is predicted
to move into a stronger positive phase (Osborn
2004), which according to Attrill et al. (2007) would
lead to a greater abundance of jellyfish. Further study
of jellyfish in the North Sea and clarification of the
sources of nematocysts in CPR samples seem necessary
to resolve these apparently conflicting results.
Other studies have shown that blooms of pelagic
cnidarians often are associated with changes in current
patterns, which may cause incursions or retention of
pelagic cnidarians, as for Pelagia noctiluca in the Adriatic
Sea (UNEP 1984, 1991, Purcell et al. 1996b) and
the siphonophores, Muggiaea atlantica in the German
Bight and Apolemia uvaria off Norway, as discussed by
Mills (2001). High abundances of gelatinous species in
the Mediterranean Sea also have been associated with
variations in water mass and high salinity as well as
warm temperature (UNEP 1984, 1991, Goy et al. 1989,
Buecher 1999, Molinero et al. 2005) (Table 5). A large
bloom of the scyphomedusa, Phyllorhiza punctata, in
the northern Gulf of Mexico in 2000 (Graham et al.
2003) may have resulted from advection of jellyfish
from the Caribbean Sea by the northerly Loop Current
(Johnson et al. 2005). Some blooms resulting from
current intrusions have been single events (e.g. as for
M. atlantica, A. uvaria, P. punctata), while others occur
repeatedly and persist for years with climate-driven
current variations (as for P. noctiluca and the North Sea
species discussed previously). With changing climate,
current patterns also are expected to change (IPCC
2007), which may result in blooms in new locations.
Concentrations of jellyfish may occur nearshore due to
interactions between water flow and jellyfish behavior
(reviewed by Graham et al. 2001, see also Suchman &
Brodeur 2005).
Environmental factors may directly affect the size
and timing of jellyfish populations. For Pelagia noctiluca,
a scyphomedusan lacking a benthic stage,
ephyrae did not develop at 4.5°C and took twice as
long to develop at 13.5 than at 19°C (Avian 1986). In
temperate scyphozoans and hydrozoans, warm temperatures
increased the asexual production of buds
and new jellyfish, and the ratio of jellyfish to polyps
in the 3 species studied (Aurelia labiata, Chrysaora
quinquecirrha and Moerisia lyonsi; reviewed in Purcell
2005). Both temperature and salinity had significant
effects and strong interaction (Purcell 2007).
Substantial increases were calculated in the numbers

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาเหตุที่เพิ่มแมงกะพรุนเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในน่านน้ำชายฝั่งเนื่องจากกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ได้ประโยชน์เกี่ยวกับประชากร cnidarian และ ctenophore กว่าปลา ผู้เขียนหลายมีการคาดการณ์ว่า ปัจจัยเหล่านี้บางอย่างอาจนำการแมงกะพรุนบลูมส์ (เช่นเห็นราอิ 2001โรงงานผลิต 2001, al. et กเพอร์เซลล์ 2001b พาร์สันส์และ Lalli 2002Oguz 2005a บี ปี 2005 เกรแฮมและ Bayha 2007 กเพอร์เซลล์)เราเชื่อว่า ไม่จำเป็นต้องรายละเอียดกรณีก่อนหน้านี้ ตรวจทาน และหมายถึงการอ่านเหมาะสมความคิดเห็น และพูดคุยข้อมูลเพิ่มเติม เราจะพิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ เค ตก ปลาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ก่อสร้าง สายพันธุ์รุกราน และการเกิดร่วมของปัจจัยเหล่านี้อาจเพิ่มประชากรพันธุ์ gelatinous เราเน้นที่จัดสรรมาของมนุษย์เหล่านี้ได้ให้บลูมส์ gelatinous พันธุ์ไม่จริงได้สาธิตทำบลูมส์ใด ๆ inferences มีจากความสัมพันธ์ที่ชัดเจนเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศข้อมูลที่มีอยู่ระยะยาวแสดงให้เห็นความผันผวนของเกี่ยวกับ cnidarian และ ctenophore เต็มที่correlated กับตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อม (ทบทวนกเพอร์เซลล์ 2005) ส่วนใหญ่อุณหภูมิปานกลางรายงานการศึกษาสปีชีส์ (18 24)เพิ่มอุณหภูมิอบอุ่น (ตาราง 5) ความอุดมสมบูรณ์ข้อมูลสำหรับ aurita Aurelia (s ได้ l.) และ Nemopilema nomuraiในเอเชียมีไม่ได้รับการวิเคราะห์จากตัวแปร climaticอย่างไรก็ตาม ในทะเลเซะโตะในอุณหภูมิ(A. aurita) และ ใน ทะเลเหลือง ที่บลูมส์ของNomurai ตอนเหนืออาจมา มีการเพิ่มขึ้นในปัจจุบันทศวรรษ (Uye & Ueta 2004, Uye ในข่าว) สภาพภูมิอากาศดัชนี เช่นเหนือแอตแลนติกสั่น (หนาว)ดัชนี ได้ถูก correlated กับแมงกะพรุน abundances แทน หรือ นอก วัดสิ่งแวดล้อม(เช่น Lynam et al. ปี 2004 ปี 2005, Molinero et al2005) คาดว่าอุณหภูมิโลกจะเพิ่มขึ้น 0.2 ° Cในช่วงถัดไป 2 ทศวรรษที่ผ่านมา (IPCC 2007) ร้อนของการมหาสมุทรอาจเพิ่มประชากรจำนวนมากของ gelatinousพันธุ์ และกะ poleward การกระจายประชากรเท่าที่ดูเหมือน จะเกิดขึ้นสำหรับการ ctenophoreLeidyi Mnemiopsis (al. เอ็ดซัลลิแวน 2001, Faase และ Bayha2549 แฮนส์สัน 2549) โดยคมชัด ภาวะโลกร้อนอาจผลดีกับพันธุ์ใกล้แมกความร้อนส่วน sp. Mastigias ในปาเลา (ดอว์สัน et al. 2001)นอกจากการเปลี่ยนแปลงขนาดประชากรและการกระจายร้อนจะเปลี่ยนแปลงกำหนดเวลาและระยะเวลาของการขั้นตอนเกี่ยวกับการมีการรายงานเพียง 7 ชนิดไม่ให้เพิ่มหมายเลขของพวกเขากับโลกร้อน (ตาราง 5) ประชากรแมงกะพรุน aurita Mastigias เขตร้อน (แต่ไม่ Aureliaแมงกะพรุน [s ได้ l.] sp.) ในสภาพแวดล้อมที่มีเสถียรภาพมากของทะเลสาบแมงกะพรุน ปาเลา เกือบถูกตัดระหว่างสภาพอุณหภูมิและความเค็มสูงของซันโตนิโญเอลเป็น(ดอว์สัน et al. 2001) ในขณะเดียว meroplanktonic hydromedusanพันธุ์ที่เพิ่มขึ้นในช่วงซันโตนิโญเอลไม่มีพันธุ์ holoplanktonic (Raskoff 2001)Chrysaora fuscescens มีมากมายสุดที่สถานีมีเย็น (8-10° C) น้ำเกลือ (> 33.8) ตามสหรัฐอเมริกาเหนือแปซิฟิกโคสต์ แม้ว่าพวกเขามีความผ่านช่วงความกว้างของอุณหภูมิ (7.7-14° C) และเค็ม (30.1 การ 34) (Suchman และ Brodeur 2005) แมงกะพรุนพันธุ์อื่น C. melanaster เพิ่มขึ้นในการทะเลเบริงกับภาวะโลกร้อนจากกะเป็นบวกแปซิฟิก Decadal สั่น (PDO) ใน 1976 ถึง 1977เพิ่มขึ้นอย่างมากที่สุดในปี 1990 แต่แล้วลดลง ด้วยภาวะโลกร้อนเพิ่มเติม ตั้งแต่ 2000 (Brodeurร้อยเอ็ด al. ในข่าว); Melanaster c.แมงกะพรุนในอ่าวของรัฐอะแลสกาเพิ่มขึ้นหลังจาก 1976-1977 แต่มีไม่ลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้ (Litzow 2006) กะอากาศในปี 1998-1999 ได้กลับ PDO ที่ไปเป็นค่าลบรัฐ (Litzow 2006)ลักษณะภูมิอากาศในแมงกะพรุนในทะเลเหนือยังความคมชัดมีแนวโน้มทั่วไปแมงกะพรุนและ ctenophores เพิ่มเติมสภาพอบอุ่น Lynam et al. (2004) ระบุjellyfishes, Aurelia aurita, Cyanea capillata และCyanea lamarckii ถูกลบ correlated กับการดัชนีหนาว (อุณหภูมิข้อมูลใด ๆ ให้) ระหว่าง1971 ถึงปี 1986 ในทะเลเหนือ เกิดเหตุการณ์เย็นระหว่างปี 1978 และ 1982 ที่ไม่เกี่ยวข้องกับลดลงกระแสน้ำแอตแลนติกอุ่น กระแสที่เพิ่มขึ้นของน้ำเย็นน้ำลึกนอร์เวย์และอาร์กติก boreal แพลงก์ตอนและ aurita อ.อุดมสมบูรณ์และแมงกะพรุน C. lamarckiiLynam et al. (2005) วิเคราะห์ข้อมูลเดียวกันโดยเรียงตามภูมิภาคและแสดงให้เห็นว่า ความสัมพันธ์หนาวสลับเครื่องหมายในส่วนเหนือของพื้นที่ศึกษา แต่แมงกะพรุนสูงความอุดมสมบูรณ์อย่างต่อเนื่องเชื่อมโยงกับเงื่อนไขเย็นได้การศึกษาแตกต่างกันใช้แพลงก์ตอนอย่างต่อเนื่องข้อมูลบันทึก (CPR) nematocyst เหตุการณ์เป็นการดัชนีของความอุดมสมบูรณ์ของแมงกะพรุนในทะเลเหนือระหว่าง1958 ไป 2000 (Attrill et al. 2007); nematocysts ได้บวกcorrelated กับ ดัชนีน้าว แต่ไม่มีอุณหภูมิ และข้อมูล Lynam และ al. (2004) แบ่งออกเป็นเยือนบวกน้าวดัชนีแนวโน้มการ ทั้งการศึกษาหารือเกี่ยวกับความจริงที่ว่าแนวโน้มขึ้นอยู่กับการภูมิภาค ของทะเลเหนือ และระบอบการปกครองปัจจุบันมีสภาพภูมิอากาศยังคงร้อน หนาวคาดว่าเพื่อย้ายไปยังแข็งแกร่งบวกระยะ (ออสบอร์ประกันภัย2004), ตาม Attrill et al. (2007) ซึ่งจะนำไปสู่ความอุดมสมบูรณ์มากกว่าของแมงกะพรุน ศึกษาเพิ่มเติมของแมงกะพรุนในทะเลเหนือและชี้แจงการแหล่งที่มาของ nematocysts ใน CPR อย่างดูเหมือนจะจำเป็นแก้ไขผลลัพธ์เหล่านี้เห็นได้ชัดว่าขัดแย้งกันศึกษาอื่น ๆ มีแสดงที่บลูมส์ของเกี่ยวกับcnidarians มักจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันรูปแบบ ซึ่งอาจทำให้เกิดการรุกรานของหรือเก็บรักษาเกี่ยวกับ cnidarians สำหรับ noctiluca Pelagia ในยติทะเล (UNEP 1984, 1991, al. et กเพอร์เซลล์ 1996b) และsiphonophores, Muggiaea แอตแลนตาในเยอรมันUvaria bight และ Apolemia ออกจากนอร์เวย์ ดังที่กล่าวไว้โดยโรงงานผลิต (2001) Abundances สูงพันธุ์ gelatinous ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนยังถูกเชื่อมโยงกับในน้ำเค็มสูง และมวลเป็นอุณหภูมิอบอุ่น (UNEP 1984, 1991, Goy et al. 1989Buecher ปี 1999, Molinero et al. 2005) (ตาราง 5) ขนาดใหญ่บานของ scyphomedusa, Phyllorhiza punctata ในเหนืออ่าวเม็กซิโกในปี 2000 (เกรแฮม et al2003) อาจมีผลจาก advection ของแมงกะพรุนจากทะเลแคริบเบียนโดยเหนือวนปัจจุบัน(Johnson et al. 2005) บลูมส์บางเกิดจากรุกที่ปัจจุบันมีเหตุการณ์เดียว (เช่นเป็นการม. แอตแลนตา A. uvaria, P. punctata), ในขณะที่คนอื่นเกิดขึ้นซ้ำ ๆ และคงอยู่สำหรับปีที่มีควบคุมสภาพภูมิอากาศรูปปัจจุบัน (สำหรับ P. noctiluca และทะเลเหนือสายพันธ์กล่าวถึงก่อนหน้านี้) มีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศรูปแบบปัจจุบันยังคาดว่าการเปลี่ยนแปลง (IPCC2007), ซึ่งอาจส่งผลในบลูมส์ในตำแหน่งใหม่ความเข้มข้นของแมงกะพรุนอาจ nearshore เนื่องระหว่างพฤติกรรมน้ำไหลและแมงกะพรุน(ตรวจทานโดยเกรแฮม et al. 2001 ดู Suchman และBrodeur 2005)ปัจจัยสิ่งแวดล้อมโดยตรงอาจมีผลต่อขนาดและกำหนดเวลาของประชากรแมงกะพรุน สำหรับ Pelagia noctilucascyphomedusan การขาดเวทีธรรมชาติephyrae ไม่ได้พัฒนาที่ 4.5° C และเอาสองเป็นลองพัฒนาที่ 13.5 กว่าที่ 19° C (นก 1986) ในซึ่ง scyphozoans และ hydrozoans อุณหภูมิอบอุ่นเพิ่มการผลิตอาหาร asexualและแมงกะพรุนใหม่ และอัตราส่วนของแมงกะพรุนกับ polypsในชนิด 3 ศึกษา (Aurelia labiata, Chrysaoraquinquecirrha และ Moerisia lyonsi ตรวจทานในกเพอร์เซลล์2005) ทั้งอุณหภูมิและความเค็มได้อย่างมีนัยสำคัญผลกระทบและอันตรกิริยาอย่างเข้ม (2007 กเพอร์เซลล์)พบเพิ่มขึ้นคำนวณได้ตัวเลข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาเหตุของการเพิ่มแมงกะพรุนการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้นในน่านน้ำชายฝั่งอันเนื่องมาจากการกระทำของมนุษย์จะได้รับประโยชน์cnidarian ทะเลและประชากร ctenophore ฝูงปลา นักเขียนหลายคนได้คาดการณ์ว่าบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้อาจนำไปแมงกะพรุนบุปผา(ความคิดเห็นเช่นโดยอาราอิปี 2001 มิลส์ปี 2001 เพอร์เซลล์ et al. 2001b พาร์สันส์และ Lalli 2002 Oguz 2005A b, เพอร์เซลล์ปี 2005 เกรแฮมและบัญหา 2007). เรา ไม่เชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นในรายละเอียดกรณีการตรวจสอบก่อนหน้านี้และดูผู้อ่านที่เหมาะสมความคิดเห็นและหารือเกี่ยวกับข้อมูลเพิ่มเติม เราจะพิจารณาวิธีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ eutrophication, ตกปลา, เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ, ก่อสร้าง, การรุกรานชนิดและผู้ร่วมเกิดขึ้นในหลายๆ ปัจจัยเหล่านี้อาจเพิ่มความประชากรของชนิดพันธุ์น้ำมูก เราเน้นที่การมีส่วนร่วมของมนุษย์เหล่านี้ไปได้ที่จะบุปผาสายพันธุ์น้ำมูกยังไม่ได้รับจริงแสดงให้เห็นถึงทำให้เกิดบุปผาใดๆ การหาข้อสรุปที่มีจากความสัมพันธ์ที่ชัดเจน. เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีอยู่ข้อมูลในระยะยาวได้แสดงให้เห็นความผันผวนของทะเลอุดมสมบูรณ์และcnidarian ctenophore ที่มีความสัมพันธ์กับตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อม(สอบทานเพอร์เซลล์ 2005) ส่วนใหญ่ของปานกลางอุณหภูมิชนิดศึกษา (18 of 24) ได้รับรายงานว่าจะเพิ่มขึ้นในอุณหภูมิที่อบอุ่น(ตารางที่ 5) ความอุดมสมบูรณ์ข้อมูลเลียตะ (SL) และ Nemopilema nomurai ในเอเชียยังไม่ได้รับการวิเคราะห์กับตัวแปรภูมิอากาศ; แต่อุณหภูมิใน Seto ทะเล(เอตะ) และในทะเลเหลืองที่บุปผาของเอ็น nomurai อาจเกิดได้เพิ่มขึ้นในเร็ว ๆทศวรรษที่ผ่านมา (Junior Member ความ UETA และปี 2004 Junior Member ความในข่าว) สภาพภูมิอากาศดัชนีเช่นแอตแลนติกเหนือความผันผวน (NAO) ดัชนีได้รับการมีความสัมพันธ์กับปริมาณแมงกะพรุนแทนหรือนอกเหนือไปจากการวัดด้านสิ่งแวดล้อม(เช่น Lynam et al. 2004, 2005 Molinero et al. 2005) อุณหภูมิของโลกที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 0.2 องศาเซลเซียสในช่วง2 ทศวรรษที่ผ่านมา (IPCC 2007) ร้อนของมหาสมุทรอาจเพิ่มประชากรหลายน้ำมูกชนิดและยังเปลี่ยนการกระจายประชากรpoleward, เป็นดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นสำหรับ ctenophore Mnemiopsis leidyi (ซัลลิแวน et al. 2001 Faase และบัญหา2006 Hansson 2006) ในทางตรงกันข้ามร้อนอาจจะเป็นอันตรายกับสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ใกล้ความร้อนสูงสุดของพวกเขาสำหรับMastigias SP ในปาเลา (ดอว์สัน et al. 2001). นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงในขนาดของประชากรและการกระจายความร้อนจะเปลี่ยนเวลาและระยะเวลาของขั้นตอนทะเล. เพียง 7 สายพันธุ์ที่ได้รับรายงานไม่ได้ที่จะเพิ่มจำนวนของพวกเขาด้วยความร้อน(ตารางที่ 5) ประชากรของแมงกะพรุน Mastigias ตะเขตร้อน (แต่ไม่ Aurelia Sp. [SL] แมงกะพรุน) ในสภาพแวดล้อมที่มีเสถียรภาพมากของแมงกะพรุนทะเลสาบ, ปาเลาเกือบถูกกำจัดในช่วงอุณหภูมิสูงและสภาพความเค็มของเอลนีโญ(ดอว์สัน et al. 2001) ขณะที่หนึ่ง hydromedusan meroplanktonic ชนิดที่เพิ่มขึ้นในช่วงเอลนีโญ, สายพันธุ์ holoplanktonic ไม่ได้ (Raskoff 2001). fuscescens Chrysaora มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดในสถานีที่มีความเย็น(8 ถึง 10 ° C) น้ำเกลือ (> 33.8) ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือของสหรัฐแม้ว่าพวกเขาจะเก็บตัวอย่างมากกว่าช่วงกว้างของอุณหภูมิ (7.7-14 ° C) และความเค็ม(30.1-34) (Suchman และ Brodeur 2005) แมงกะพรุนสายพันธุ์อื่น melanaster ซีที่เพิ่มขึ้นในทะเลแบริ่งกับภาวะโลกร้อนจากการเปลี่ยนไปบวกแปซิฟิกDecadal Oscillation (PDO) ใน 1976-1977, ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมากที่สุดในปี 1990 แต่แล้วก็ลดลงด้วยภาวะโลกร้อนต่อไปตั้งแต่ปี2000 (Brodeur et al, ในการกด). ซีแมงกะพรุน melanaster ในอ่าวอลาสกายังเพิ่มขึ้นหลังจาก1976-1977 แต่ยังไม่ได้ลดลงเมื่อเร็วๆ นี้ (Litzow 2006) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศใน 1998-1999 ไม่ได้กลับไป PDO เชิงลบของรัฐ(Litzow 2006). ผลกระทบของสภาพภูมิอากาศในแมงกะพรุนในทะเลเหนือยังคมชัดมีแนวโน้มทั่วไปของแมงกะพรุนมากขึ้นและ ctenophores ในสภาพที่อบอุ่น Lynam et al, (2004) ระบุแมงกะพรุนเลียตะ, Cyanea capillata และCyanea lamarckii ถูกความสัมพันธ์เชิงลบกับดัชนีหนาว(ไม่มีข้อมูลอุณหภูมิให้) ในช่วง1971-1986 ในทะเลเหนือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเย็นระหว่างปี 1978 และ 1982 ที่เกี่ยวข้องกับการลดลงการไหลเข้าของน้ำอุ่นแอตแลนติกเพิ่มการไหลเข้าของเย็นน้ำนอร์เวย์ลึกและแพลงก์ตอนอาร์กติก-เหนือ, และตะกมากมายและซีแมงกะพรุน lamarckii. Lynam et al, (2005) การวิเคราะห์ข้อมูลเดียวกันตามภูมิภาคและแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์หนาวเปลี่ยนเข้าสู่ระบบในส่วนทางตอนเหนือของพื้นที่ศึกษาแต่แมงกะพรุนสูงอุดมสมบูรณ์มีความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องกับสภาพเย็น. การศึกษาที่แตกต่างกันนำมาใช้อย่างต่อเนื่องแพลงก์ตอนบันทึก (CPR) ข้อมูลเกี่ยวกับการเกิด nematocyst ในฐานะที่เป็นดัชนีของความอุดมสมบูรณ์แมงกะพรุนในทะเลเหนือในช่วง1958-2000 (Attrill et al, 2007.); nematocysts ถูกบวกมีความสัมพันธ์กับดัชนีความหนาวแต่ไม่ได้อยู่กับอุณหภูมิและ Lynam et al, (2004) ข้อมูลที่พอดีกับหนาวในระยะยาวบวกแนวโน้มดัชนี การศึกษาทั้งหารือเกี่ยวกับความจริงที่ว่าแนวโน้มขึ้นอยู่กับพื้นที่ของทะเลเหนือและระบอบการปกครองในปัจจุบัน. ด้วยสภาพภูมิอากาศที่ร้อนอย่างต่อเนื่องหนาวคาดว่าจะย้ายเข้าสู่ขั้นตอนการบวกแข็งแกร่ง (ออสบอร์ 2004) ซึ่งตาม Attrill et al, (2007) จะนำไปสู่ความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นของแมงกะพรุน การศึกษาต่อของแมงกะพรุนในทะเลเหนือและชี้แจงของแหล่งที่มาของnematocysts ในตัวอย่างการทำ CPR ดูเหมือนสิ่งที่จำเป็นในการแก้ไขผลที่เห็นได้ชัดที่ขัดแย้งกันเหล่านี้. ศึกษาอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่าบุปผาของทะเลcnidarians มักจะมีความเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันรูปซึ่งอาจทำให้เกิดการรุกรานหรือการเก็บรักษาcnidarians ทะเลเป็นสำหรับ Pelagia noctiluca ในเวนิสทะเล(UNEP 1984, 1991, เพอร์เซลล์ et al. 1996b) และsiphonophores ที่ Muggiaea Atlantica ในเยอรมันคุ้งและApolemia uvaria ออกนอร์เวย์ตามที่กล่าวไว้โดยมิลส์(2001) ปริมาณสูงของสายพันธุ์เมือกในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนยังได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในมวลน้ำและความเค็มสูงเช่นเดียวกับอุณหภูมิที่อบอุ่น(UNEP 1984, 1991, Goy et al. 1989 Buecher 1999 Molinero et al. 2005) (ตารางที่ 5 ) ที่มีขนาดใหญ่บานของ scyphomedusa ที่ Phyllorhiza punctata ในทางตอนเหนือของอ่าวเม็กซิโกในปี2000 (เกรแฮม et al. 2003) อาจมีผลมาจากการพาแมงกะพรุนจากทะเลแคริบเบียนโดยเหนือห่วงปัจจุบัน(จอห์นสัน et al. 2005) บุปผาบางส่วนที่เกิดจากการโจมตีในปัจจุบันได้รับการจัดกิจกรรมเดียว(เช่นสำหรับเอ็มAtlantica, uvaria เอพี punctata) ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกและยังคงมีอยู่สำหรับปีที่มีสภาพภูมิอากาศที่ขับเคลื่อนด้วยรูปแบบปัจจุบัน(สำหรับ noctiluca พีและทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ทะเลสายพันธุ์ที่กล่าวก่อนหน้านี้) กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, รูปแบบในปัจจุบันนอกจากนี้ยังคาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง (IPCC ปี 2007) ซึ่งอาจส่งผลให้บุปผาในสถานที่ใหม่. ความเข้มข้นของแมงกะพรุนอาจเกิดขึ้น nearshore เนื่องจากการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการไหลของน้ำและพฤติกรรมแมงกะพรุน(การตรวจสอบโดยเกรแฮม et al. 2001 เห็น ยัง Suchman และBrodeur 2005). ปัจจัยสิ่งแวดล้อมโดยตรงอาจมีผลต่อขนาดและระยะเวลาของประชากรแมงกะพรุน สำหรับ Pelagia noctiluca, scyphomedusan ขาดเวทีหน้าดินที่ephyrae ไม่ได้พัฒนาที่ 4.5 องศาเซลเซียสและใช้เวลาสองเท่านานในการพัฒนาที่13.5 กว่า 19 ° C (นก 1986) ในscyphozoans พอสมควรและ hydrozoans อุณหภูมิอบอุ่นเพิ่มขึ้นการผลิตกะเทยของตาและแมงกะพรุนใหม่และอัตราส่วนของแมงกะพรุนจะติ่งใน3 ชนิดศึกษา (Aurelia labiata, Chrysaora quinquecirrha และ Moerisia lyonsi; ทบทวนเพอร์เซลล์2005) ทั้งอุณหภูมิและความเค็มอย่างมีนัยสำคัญผลกระทบและการมีปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง (เพอร์เซลล์ 2007). การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจะถูกคำนวณในตัวเลข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาเหตุที่เป็นไปได้ของแมงกะพรุนเพิ่ม
ความเปลี่ยนแปลงมากมายที่เกิดขึ้นในน่านน้ำชายฝั่ง
เนื่องจากกิจกรรมของมนุษย์สามารถได้รับประโยชน์และประชากรไนดาเรียนผิวน้ำ ctenophore มากกว่าปลา ผู้เขียนหลาย
ได้คาดการณ์ว่าบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้อาจส่งผลให้แมงกะพรุนบุปผา
( เช่นวิจารณ์ โดย ไร 2001
มิลล์ 2001 เพอร์ et al . 2001b พาร์สัน& lalli 2002
azerbaijan . kgm 2005a , บี เพอร์เซล ปี 2005เกรแฮม& bayha 2007 ) .
เราไม่เชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบรายละเอียดกรณี
ก่อนหน้านี้ , อ่านรีวิวและดูเหมาะสม
และหารือเกี่ยวกับรายละเอียดเพิ่มเติม เรา
จะพิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ , บานชื่น , ตกปลา ,
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ , ก่อสร้าง , ชนิดของการรุกรานและการมากมาย

เพิ่มประชากรของปัจจัยเหล่านี้อาจเป็นชนิด เราเน้น
ว่ามนุษย์เหล่านี้ได้เขียน

บุปผาของกาวชนิดไม่ได้จริง
โดยก่อให้เกิดบุปผา ; อ้างอิงจากปรากฏอยู่


สหสัมพันธ์ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศระยะยาว ข้อมูลที่มีอยู่แสดงความผันผวนของ
ผิวน้ำและความอุดมสมบูรณ์ ctenophore ไนดาเรียที่มีความสัมพันธ์กับตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อม ( อ่าน

เพอร์ 2005 )ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่อุณหภูมิปานกลาง )
( 18 24 ) ได้มีการรายงานเพิ่มขึ้นในอุณหภูมิอบอุ่น

( ตารางที่ 5 ) ความอุดมสมบูรณ์
ข้อมูลเรเลีย aurita ( S . L . ) และ nemopilema nomurai
ในเอเชียยังไม่ได้วิเคราะห์กับตัวแปรภูมิอากาศ ;
แต่อุณหภูมิในทะเล
( A . aurita ) และในทะเลสีเหลืองที่บานของ
. nomurai อาจก่อเกิดได้เพิ่มขึ้นในปีล่าสุด
ทศวรรษ ( uye & ueta 2004 uye กด ) ดัชนีภูมิอากาศ
เช่นแอตแลนติกเหนือความผันผวน ( นาโอะ )
) มีความสัมพันธ์กับแมงกะพรุน abundances แทนหรือนอกเหนือไปจากการวัดสิ่งแวดล้อม
( เช่นลีเนิ่ม et al . 2004 , 2005 , molinero et al .
2005 ) อุณหภูมิของโลกที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 0.2 ° C
ในอีก 2 ทศวรรษ ( IPCC 2007 ) ร้อน
มหาสมุทรอาจเพิ่มประชากรหลายสปีชีส์ และยังเป็นวุ้น

poleward กะประชากรการกระจาย , ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นใน ctenophore
mnemiopsis leidyi ( ซัลลิแวน et al . 2001 faase & bayha
2006 แฮนส์สัน , 2006 ) โดยคมชัด , อุ่นอาจเป็นอันตรายต่อสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ใกล้ Maxima

สำหรับระบายความร้อนของ mastigias sp . ในปาเลา ( ดอว์สัน et al .
2001 )นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงขนาดของประชากร และการกระจาย
ร้อนจะปรับเปลี่ยนเวลาและระยะเวลาของขั้นตอนที่ผิวน้ำ
.
7 ชนิดได้รับรายงานไม่เพิ่ม
ตัวเลขของพวกเขากับภาวะโลกร้อน ( ตารางที่ 5 ) ประชากร
ของเขตร้อน mastigias aurita แมงกะพรุน ( แต่ไม่ใช่เรเลีย
. [ S . L . ] แมงกะพรุน ) ในสภาพแวดล้อมที่คงที่ของ
แมงกะพรุนทะเลสาบ , ปาเลา , เกือบถูกตัดออกในระหว่าง
อุณหภูมิสูงและสภาพความเค็มของ El Ni á o
( ดอว์สัน et al . 2001 ) ในขณะที่เพิ่มขึ้นหนึ่ง meroplanktonic hydromedusan
สายพันธุ์ระหว่าง เอล นิá o ,
เป็น holoplanktonic ชนิดไม่ได้ ( raskoff 2001 ) .
chrysaora fuscescens มีดาษดื่นที่สุดที่สถานี
เป็นหวัด ( 8 ถึง 10 ° C ) , น้ำเกลือ ( 73 ) ตาม
เราเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกชายฝั่ง แม้พวกเขาจำนวน
มากกว่า ช่วงกว้างของอุณหภูมิ ( 77 กับ 14 ° C )
3 ( 30.1 34 ) ( Suchman &บรอเดอร์ ปี 2005 ) แมงกะพรุน
อีกชนิด C .
melanaster เพิ่มขึ้นในทะเลแบริ่งกับภาวะโลกร้อนจากกะบวก
แปซิฟิก decadal การสั่น ( PDO ) ใน 2519 ถึง 2520
เพิ่มขึ้นมากที่สุดอย่างรวดเร็วในช่วงต้น 1990 แต่หลังจากนั้น
ลดลงกับภาวะโลกร้อนเพิ่มเติมตั้งแต่ปี 2000 ( บรอเดอร์
et al . ในรูป ) ; แมงกะพรุน melanaster ในอ่าวไทย
Cอลาสก้ายังเพิ่มขึ้นหลังจาก 1976 ถึง 1977 แต่
ไม่ลดลงเมื่อเร็ว ๆนี้ ( litzow 2006 ) บรรยากาศกะ
ปี 1999 ไม่ได้คืน PDO เพื่อสถานะติดลบ
( litzow 2006 ) . ผลต่อภูมิอากาศแมงกะพรุนในทะเลทางทิศเหนือยังคมชัด
กับแนวโน้มทั่วไปของแมงกะพรุน และ ctenophores
ในสภาพอากาศที่อบอุ่น ลีเนิ่ม et al . ( 2004 ) ระบุ
aurita แมงกะพรุน ออเรเลีย ,cyanea capillata และ
cyanea lamarckii มีความสัมพันธ์กับดัชนีนาโอะ
( ไม่มีข้อมูลให้อุณหภูมิระหว่าง
2514 ถึง 1986 ในทะเลเหนือ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1982
เย็นที่เกี่ยวข้องกับการไหลเข้าของน้ำอุ่นลดลง
แอตแลนติก , เพิ่มการไหลของน้ำหนาว
ลึกนอร์เวย์และอาร์กติกทางเหนือแพลงก์ตอน
และอุดมสมบูรณ์ . . . lamarckii aurita แมงกะพรุน .
ลีเนิ่ม et al .( 2005 ) วิเคราะห์ข้อมูลเดียวกันตามภูมิภาค พบว่า นาโอะ

ในความสัมพันธ์เปลี่ยนป้ายส่วนทางตอนเหนือของพื้นที่ศึกษา แต่แมงกะพรุน
สูงความอุดมสมบูรณ์เป็นอย่างที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขที่แตกต่างกัน การศึกษาใช้เย็น

ต่อเนื่องแพลงก์ตอนบันทึก ( CPR ) ข้อมูลบนไม้สูง เกิดเป็น
ดัชนีความอุดมสมบูรณ์ในแมงกะพรุน ทะเลเหนือระหว่าง
1958 2000 ( attrill et al . 2007 )นีมาโตซีสต์มีความสัมพันธ์กับดัชนี

นาโอะ แต่ไม่ใช่กับอุณหภูมิ และลีเนิ่ม et al . ( 2004 ) ข้อมูลพอดี
นาโอะระยะยาวเป็นบวก ดัชนีแนวโน้ม การศึกษา
หารือกันแนวโน้มขึ้นอยู่กับ
ภาคเหนือทะเล และในระบอบปัจจุบัน โดยยังคงบรรยากาศอบอุ่น
,
นาโอะได้ย้ายเข้าแข็งแกร่งบวกระยะ ( ออสบอร์น
2004 )ซึ่งตาม attrill et al . ( 2007 )
นำไปสู่มากขึ้นความอุดมสมบูรณ์ของแมงกะพรุน
ศึกษาต่อของแมงกะพรุนในทะเลเหนือ และการชี้แจงของ
แหล่งนีมาโตซีสต์ในตัวอย่าง CPR ดูเหมือนจำเป็น
แก้ไขผลที่ขัดแย้งกันอย่างเห็นได้ชัด การศึกษาอื่น ๆได้แสดงให้เห็นว่าบาน

เลอาโคอันของทะเลมักจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบปัจจุบัน
,ซึ่งอาจทำให้เกิดการบุกรุกหรือการกัก
ผิวน้ำเลอาโคอันเป็น Pelagia นอคติลูกาในทะเล Adriatic
( UNEP 1984 , 1991 , เพอร์ et al . 1996b ) และ ซิโฟโนฟอร์ muggiaea
, Atlantica ในอ่าวและเยอรมัน
apolemia uvaria จากนอร์เวย์ , ตามที่กล่าวไว้โดย
มิลส์ ( 2001 ) สูง abundances ของเป็นชนิด
ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนยังได้เกี่ยวข้องกับ
การเปลี่ยนแปลงในมวลน้ำ และความเค็มสูง เช่นเดียวกับ
อุณหภูมิอบอุ่น ( UNEP 1984 , 1991 , กอย et al . 1989
buecher 1999 molinero et al . 2005 ) ( ตารางที่ 5 ) ขนาดใหญ่บานของ scyphomedusa
,
phyllorhiza punctata ในภาคเหนือของอ่าวเม็กซิโกใน 2000 ( เกรแฮม et al .
2003 ) อาจมีผลจากการพัดพาของแมงกะพรุน
จากทะเลแคริบเบียน โดยมาจากวงปัจจุบัน
( จอห์นสัน et al . 2005 )บางบานที่เกิดจาก
บุกรุกในปัจจุบันได้มีเหตุการณ์เดียว ( เช่นสำหรับ
ม. Atlantica , A . uvaria , หน้า punctata ) ในขณะที่คนอื่น ๆเกิดขึ้นซ้ำๆ และคงอยู่เป็นเวลาหลายปี

กับสภาพภูมิอากาศที่ขับเคลื่อนกระแสการเปลี่ยนแปลง ( สำหรับหน้านอกติลูก้าและเหนือทะเล
ชนิดที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ) กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
รูปแบบในปัจจุบันยังคาดว่าการเปลี่ยนแปลง ( IPCC
2007 )ซึ่งอาจส่งผลในบานในสถานที่ใหม่ ความเข้มข้นของแมงกะพรุนอาจเกิดขึ้น

nearshore เนื่องจากอันตรกิริยาระหว่างน้ำและแมงกะพรุนพฤติกรรม
( ตรวจสอบโดยเกรแฮม et al . ปี 2001 ยังเห็น Suchman &
บรอเดอร์ 2005 ) . ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจส่งผลกระทบโดยตรงต่อ

และระยะเวลาของแมงกะพรุนขนาดประชากร สำหรับ Pelagia นอคติลูกา : scyphomedusan , ขาดเวทีดิน
,ephyrae ไม่ได้พัฒนาที่ 4.5 องศา C และใช้เวลานานเป็นสองเท่า
พัฒนาที่ 13.5 กว่า 19 ° C ( เกิด 2529 ) ใน
scyphozoans หนาวและไฮโดรโซนอุณหภูมิอบอุ่น

ไม่มีเพศเพิ่มขึ้นการผลิตของตาและแมงกะพรุนใหม่ และอัตราส่วนของแมงกะพรุนจะ polyps
ใน 3 ชนิด ( ออเรเลีย labiata ) , และ chrysaora
quinquecirrha moerisia lyonsi ; ตรวจทานในเพอร์เซลล์
2005 )อุณหภูมิและความเค็มได้อย่างมีนัยสำคัญ
และปฏิสัมพันธ์แข็งแรง ( เพอร์เซล 2007 ) .
เพิ่มขึ้นอย่างมากได้ในตัวเลข