NormansFrom Wikipedia, the free enc

Normans
From Wikipedia, the free encyclopedia
This article is about the people. For other uses, see Norman.

Victorian interpretation of the Normans' national dress, 1000–1100
The Normans (Norman: Nourmands; French: Normands; Latin: Normanni) were the people who in the 10th and 11th centuries gave their name to Normandy, a region in France. They were descended from Norse ("Norman" comes from "Norseman"[1]) raiders and pirates from Denmark, Iceland and Norway who, under their leader Rollo, agreed to swear fealty to King Charles III of West Francia.[2] Through generations of assimilation and mixing with the native Frankish and Roman-Gaulish populations, their descendants would gradually merge with the Carolingian-based cultures of West Francia.[3] The distinct cultural and ethnic identity of the Normans emerged initially in the first half of the 10th century, and it continued to evolve over the succeeding centuries.[4]

The Norman dynasty had a major political, cultural and military impact on medieval Europe and even the Near East.[5][6] The Normans were famed for their martial spirit and eventually for their Christian piety, becoming exponents of the Catholic orthodoxy into which they assimilated.[2] They adopted the Gallo-Romance language of the Frankish land they settled, their dialect becoming known as Norman, Normaund or Norman French, an important literary language. The Duchy of Normandy, which they formed by treaty with the French crown, was a great fief of medieval France, and under Richard I of Normandy was forged into a cohesive and formidable principality in feudal tenure.[7][8] The Normans are noted both for their culture, such as their unique Romanesque architecture and musical traditions, and for their significant military accomplishments and innovations. Norman adventurers founded the Kingdom of Sicily under Roger II after conquering southern Italy on the Saracens and Byzantines, and an expedition on behalf of their duke, William the Conqueror, led to the Norman conquest of England at the Battle of Hastings in 1066.[9] Norman cultural and military influence spread from these new European centres to the Crusader states of the Near East, where their prince Bohemond I founded the Principality of Antioch in the Levant, to Scotland and Wales in Great Britain, to Ireland, and to the coasts of north Africa and the Canary Islands.

The legacy of the Normans persists today through the regional languages and dialects of France, England, and Sicily, as well as the various cultural, judicial and political arrangements they introduced in their conquered territories, the long endurance of which contrasts with the developments in many continental areas of Europe.[6][10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอร์จากวิกิพีเดีย วิกิพีเดียบทความนี้จะเกี่ยวกับผู้คน สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูนอร์แมนวิคตอเรียนตีความชุดประจำชาติของนอร์ 1000-1100นอร์ (นอร์แมน: Nourmands ฝรั่งเศส: Normands ละติน: Normanni) เป็นผู้ที่ให้ชื่อของ Normandy ภูมิภาคในฝรั่งเศสในศตวรรษ 10 และ 11 พวกเขาได้สืบเชื้อสายจากนอร์ส ("นอร์แมน" มาจาก "Norseman"[1]) บุกและโจรสลัดจากเดนมาร์ก ไอซ์แลนด์ และนอร์เวย์ ภายใต้การนำของ Rollo ยอมรับตำแหน่ง fealty เป็นกษัตริย์ Charles III ของตะวันตกเพียง [2] ผ่านรุ่นผสมและผสมกับประชากร Frankish และ Gaulish โรมันดั้งเดิม ลูกหลานของพวกเขาจะค่อย ๆ ผสานการการอแล็งเฌียงตามวัฒนธรรมตะวันตกเพียง [3]กลุ่มชาติพันธุ์ และวัฒนธรรมเอกลักษณ์ของนอร์โผล่ออกมาครั้งแรกในครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 10 และมันยังคงพัฒนากว่าประสบความสำเร็จหลายศตวรรษ [4]ราชวงศ์นอร์มันมีผลกระทบทางการเมือง วัฒนธรรม และทหารสำคัญในยุโรปยุคกลางและแม้แต่ในตะวันออกใกล้ [5] [6]นอร์มีชื่อเสียง สำหรับจิตวิญญาณการต่อสู้ และในที่สุดความ กตัญญูของคริสเตียน กลายเป็น เลขชี้กำลังของ orthodoxy คาทอลิกที่ซึ่งพวกเขาหลอมรวม [2] พวกเขานำภาษากอลโลโรแมนติกของที่ดิน Frankish ตัดสินพวกเขา ภาษาของพวกเขากลายเป็นที่รู้จักเป็นนอร์แมน Normaund หรือนอร์แมน ฝรั่งเศส ภาษาวรรณกรรมสำคัญ การดัชชีของ Normandy ที่พวกเขาเกิดขึ้นตามสนธิสัญญากับกษัตริย์ฝรั่งเศส ถูกกำหนดศักดินาดีของฝรั่งเศสยุคกลาง และภายใต้ริชาร์ด แห่งนอร์มังดีได้ปลอมเป็นราชที่เหนียว และน่ากลัวในดำรงตำแหน่งศักดินา [7] [8]นอร์ถูกบันทึกไว้ทั้ง วัฒนธรรมของพวกเขา เช่นการเฉพาะสถาปัตยกรรมโรมันและประเพณีดนตรี และความสำเร็จทางทหารที่สำคัญของพวกเขาและนวัตกรรม นักผจญภัยนอร์แมนก่อตั้งราชอาณาจักรซิซิลีใต้ Roger II หลังจากชนะอิตาลีตอนใต้ Saracens และคุณค่า การเดินทางในนามของดยุค William พิชิต นำไปพิชิตนอร์แมนของอังกฤษที่รบ Hastings ใน 1066 [9] อิทธิพลทางวัฒนธรรม และทางทหารนอร์แมนกระจายจากศูนย์กลางยุโรปเหล่านี้ใหม่การครูเสดของตะวันออกใกล้ ที่เจ้าของ Bohemond ฉันก่อตั้งราชแอนติออกในลิแวนต์ ไปสกอตแลนด์และเวลส์ในสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์ และชายฝั่งของแอฟริกาเหนือและหมู่เกาะคะเนรีจากนอร์ยังคงวันนี้ผ่านภูมิภาคภาษาและสำเนียงฝรั่งเศส อังกฤษ และซิซิลี เป็นวัฒนธรรม ยุติธรรม และการเมืองเตรียมการต่าง ๆ จะนำมาใช้ในแดนเอาชนะ ความอดทนนานความแตกต่างซึ่งการพัฒนาในหลายพื้นที่ทวีปยุโรป [6] [10]