.On the other hand, the emulsions p

.

On the other hand, the emulsions prepared with hexadecane and PGPR were not as stable as the soybean oil emulsions. The lower stability may be related to the linear structure of hexadecane, which did not promote a good fixation of the PGPR on the interface. With that, a weaker oil–emulsifier interaction occurred at the interface, leading to a faster destabilization.



However, Span 80 was a good emulsifier in a system composed of hexadecane at 60:40 W:O ratio. The high stability at high water content was supported by the hydrogen bonds formed between the hydroxyls of the hydrophilic moieties of Span 80 (sorbitan) and the water molecules. In addition, the emulsion at this condition showed enhanced stability due to the small droplets, as observed in the particle size distribution and the images obtained through optical microscopy. Those droplets were formed favored by the rapid migration of Span 80 to the water–hexadecane interface, as indicated by tension drop between the water–hexadecane interfacial tension (40 mN/m) to the initial tension with Span 80 in this system (6.1 mN/m) (Fig. 4). Regarding the complex modulus, although it was low (Fig. 5), it was constant with time. This indicates that the interface was stable even with the perturbation of the system. This stable elastic network could avoid the droplet coalescence. The explanation of the structured interface can be given in terms of the hydrophobic chain–chain interaction between Span 80 and hexadecane, which was more compatible than interactions between PGPR and hexadecane chains. As it is observed in Fig. 3, the hydrophobic part of Span 80 molecule has only one unsaturation in its hydrophobic chain, while PGPR hydrophobic components have one unsaturation and one hydroxyl (Fig. 2), which has a hydrophilic character. Since hexadecane is highly hydrophobic, with no unsaturation in its structure, this would create a better interaction with Span 80, which has a more hydrophobic chain. On the other hand, PGPR showed more compatibility with soybean oil, since this oil is less hydrophobic. The chain compatibility between surfactant and oil was described by Chattopadhyay, Shah, and Ghaicha (1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.

ในมืออื่น ๆ , อิมัลชันที่เตรียมด้วย hexadecane pgpr และไม่เป็นที่มั่นคงเป็นอิมัลชันน้ำมันถั่วเหลือง ความมั่นคงลดลงอาจจะเกี่ยวข้องกับโครงสร้างเชิงเส้นของ hexadecane ซึ่งไม่ได้ส่งเสริมการตรึงที่ดีของ pgpr ในอินเตอร์เฟซ กับที่ปฏิสัมพันธ์อิมัลชันน้ำมันปรับตัวลดลงที่เกิดขึ้นในการเชื่อมต่อที่นำไปสู่​​ destabilization เร็ว.



แต่ช่วง 80 เป็นอิมัลชันที่ดีในระบบประกอบด้วย hexadecane ที่ 60:40 w: o อัตราส่วน มีความมั่นคงสูงที่มีปริมาณน้ำสูงได้รับการสนับสนุนด้วยพันธะไฮโดรเจนเกิดขึ้นระหว่าง hydroxyls ของน้ำที่ร่วมอยู่ช่วง 80 (ซอร์) และโมเลกุลของน้ำ นอกจากนี้อิมัลชันที่สภาพนี้แสดงให้เห็นว่ามีความมั่นคงเพิ่มขึ้นอันเนื่องมาจากละอองขนาดเล็กเป็นข้อสังเกตในการกระจายขนาดอนุภาคและภาพที่ได้รับผ่านการใช้กล้องจุลทรรศน์แสง ละอองเหล่านั้นถูกสร้างขึ้นโดยได้รับการสนับสนุนการย้ายถิ่นอย่างรวดเร็วของช่วง 80 ถึงอินเตอร์เฟซน้ำ hexadecane ตามที่ระบุโดยการลดลงของความตึงเครียดระหว่างน้ำ hexadecane ความตึงเครียด interfacial (40 ล้าน / เมตร) ความตึงเครียดที่เริ่มต้นด้วยช่วงที่ 80 ในระบบนี้ (6.1 ล้าน / เมตร) (รูปที่ 4) เกี่ยวกับมอดูลัสที่ซับซ้อนแม้ว่ามันจะเป็นต่ำ (รูปที่ 5) มันก็คงมีเวลา นี้แสดงให้เห็นว่าอินเตอร์เฟซที่มีเสถียรภาพแม้จะมีการรบกวนของระบบ เครือข่ายความยืดหยุ่นนี้มีความเสถียรสามารถหลีกเลี่ยงการเชื่อมต่อกันหยด คำอธิบายของอินเตอร์เฟซที่มีโครงสร้างที่จะได้รับในแง่ของการทำงานร่วมกันในห่วงโซ่ห่วงโซ่ไม่ชอบน้ำระหว่างช่วง 80 และ hexadecane,ซึ่งเข้ากันได้มากขึ้นกว่าการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง pgpr และ hexadecane โซ่ ตามที่มีการตั้งข้อสังเกตในมะเดื่อ 3 ส่วนที่ไม่ชอบน้ำช่วง 80 โมเลกุลมีเพียงหนึ่งไม่อิ่มตัวในห่วงโซ่ไม่ชอบน้ำในขณะที่น้ำ pgpr ส่วนประกอบมีหนึ่งไม่อิ่มตัวและเป็นหนึ่งมักซ์พลังค์ (รูปที่ 2) ซึ่งมีตัวละครที่ชอบน้ำ ตั้งแต่ hexadecane เป็นไม่ชอบน้ำสูงไม่อิ่มตัวที่มีอยู่ในโครงสร้างของไม่มีนี้จะสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับช่วง 80 ซึ่งมีห่วงโซ่ไม่ชอบน้ำมากขึ้น ในอีกทางหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าการทำงานร่วมกัน pgpr มากขึ้นกับน้ำมันถั่วเหลืองตั้งแต่น้ำมันนี้เป็นน้ำน้อย การทำงานร่วมกันระหว่างห่วงโซ่ลดแรงตึงผิวและน้ำมันถูกอธิบายโดย Chattopadhyay, กษัตริย์และ ghaicha (1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คง emulsions พร้อม hexadecane และ PGPR ไม่มีเสถียรภาพที่ emulsions น้ำมันถั่วเหลือง ความมั่นคงต่ำอาจเกี่ยวข้องกับโครงสร้างเชิงเส้นของ hexadecane ซึ่งไม่ได้ส่งเสริมเบีดี PGPR ที่บนอินเทอร์เฟซ กับ การโต้ตอบ oil–emulsifier แกร่งเกิดที่อินเตอร์เฟซ นำไปสู่ความเร็ว destabilization


อย่างไรก็ตาม ระยะ 80 เป็นอิมัลซิดีในระบบ hexadecane ที่ 60:40 W:O อัตราประกอบด้วย ความมั่นคงสูงที่น้ำสูงได้รับการสนับสนุน โดยพันธบัตรไฮโดรเจนที่เกิดขึ้นระหว่าง hydroxyls ของ moieties hydrophilic ระยะ 80 (sorbitan) และโมเลกุลของน้ำ แห่ง อิมัลชันที่เงื่อนไขนี้แสดงให้เห็นว่าความมั่นคงขั้นสูงเนื่องจากหยดเล็ก ๆ เป็นที่สังเกตในการกระจายขนาดอนุภาคและรูปได้รับผ่าน microscopy แสง หยดที่มีรูปแบบปลอดการย้ายอย่างรวดเร็วช่วง 80 อินเตอร์เฟซ water–hexadecane ตามที่ระบุ โดยปล่อยความตึงเครียดระหว่างความตึง water–hexadecane interfacial เครียด (40 mN/m) กับความตึงเครียดเริ่มต้นกับระยะ 80 ในระบบนี้ (ขนาด 6.1 mN/m) (Fig. 4) เกี่ยวกับโมดูลัสที่ซับซ้อน แม้ว่าจะต่ำ (Fig. 5), ถูกคงที่กับเวลา บ่งชี้ว่า อินเทอร์เฟซที่มีเสถียรภาพแม้ว่าจะ มี perturbation ของระบบ เครือข่ายยืดหยุ่นนี้มีเสถียรภาพสามารถหลีกเลี่ยง coalescence หยด สามารถให้คำอธิบายของอินเทอร์เฟซสำหรับโครงสร้างในโต้ตอบ hydrophobic chain–chain ระหว่างระยะ 80 hexadecane ซึ่งเป็นความเข้ากันได้มากขึ้นกว่าระหว่างโซ่ PGPR และ hexadecane จะถูกสังเกตใน Fig. 3 หนึ่งโมเลกุลระยะ 80 hydrophobic ได้ unsaturation เดียวในห่วงโซ่ของ hydrophobic ในขณะที่มีคอมโพเนนต์ hydrophobic PGPR unsaturation หนึ่งและไฮดรอกซิหนึ่งล (Fig. 2), ซึ่งมีอักขระ hydrophilic Hexadecane เป็น hydrophobic สูง มีไม่ unsaturation ในโครงสร้าง นี้จะสร้างการโต้ตอบที่ดีกว่ากับระยะ 80 ซึ่งมีโซ่ hydrophobic มาก บนมืออื่น ๆ PGPR พบกันเพิ่มเติมกับน้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันนี้เป็น hydrophobic น้อย ห่วงโซ่ความเข้ากันได้ระหว่างน้ำมันและ surfactant ถูกอธิบาย โดย Chattopadhyay ชาห์ และ Ghaicha (1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

..

บนมือถืออื่นๆที่ emulsions ที่ได้รับการจัดเตรียมขึ้นพร้อมด้วย pgpr hexadecane และไม่ได้เป็นความมั่นคงเป็น emulsions น้ำมันถั่วเหลือง เสถียรภาพ ด้านล่างอาจเกี่ยวข้องกับโครงสร้างตามแนวยาวของ hexadecane ซึ่งไม่ได้ส่งเสริมที่ยึดที่ดีของ pgpr ที่อยู่บนอินเตอร์เฟซ พร้อมด้วยที่มีการโต้ตอบกันน้ำมัน - emulsifier อ่อนตัวลงที่เกิดขึ้นที่อินเตอร์เฟซที่นำไปสู่ทำได้เร็วขึ้น.



อย่างไรก็ตามspan 80 เป็น emulsifier ที่ดีในระบบที่ประกอบด้วย hexadecane ที่ 60 : 40 สัดส่วน W : o ความมั่นคงสูงที่เนื้อหาน้ำที่สูงได้รับการสนับสนุนโดยพันธบัตรไฮโดรเจนที่ระหว่าง hydroxyls ของ moieties เคลือบของ SPAN 80 ( sorbitan )และโมเลกุลของน้ำ ในการเพิ่มน้ำยาที่อยู่ใน สภาพ นี้ยังแสดงให้เห็น เสถียรภาพ มากขึ้นเนื่องจากมีน้ำหยดขนาดเล็กเป็นหนึ่งในการกระจายขนาด อนุภาค และ ภาพ ที่ได้รับผ่านการตรวจวิเคราะห์สารเคมีออปติคอลไดรฟ์ ผู้ที่มีน้ำหยดออกเป็นความนิยมอย่างรวดเร็วโดยการปรับเปลี่ยนระบบของ SPAN 80 เพื่อที่น้ำ - hexadecane อินเตอร์เฟซ,ตามที่ระบุไว้โดยความตึงเครียดลงระหว่างที่น้ำ - hexadecane interfacial ความตึงเครียด( 40 นาที/ m )เพื่อเริ่มต้นความตึงเครียดกับ SPAN 80 ในระบบนี้( 6.1 ล้าน/ m )(รูปที่ 4 ) เกี่ยวกับหารเอาเศษคอมเพล็กซ์ถึงแม้ว่าจะเป็นที่ต่ำ(รูปที่ 5 )มันเป็นที่ต่อเนื่องกับเวลา โรงแรมแห่งนี้แสดงว่าอินเทอร์เฟซที่เรียบและมั่นคงพร้อมด้วยทำให้กระวนกระวายของระบบได้ เครือข่ายยืดหยุ่นมี เสถียรภาพ นี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการรวมกันพลเถลิงได้ คำอธิบายของอินเตอร์เฟซแบบโครงสร้างที่สามารถได้รับในเงื่อนไขของการถูกขับโซ่ห่วงโซ่ระหว่าง SPAN 80 และ hexadecaneซึ่งก็เข้ากันได้มากกว่ากว่าการโต้ตอบกันระหว่างโซ่ตรวน hexadecane และ pgpr เนื่องจากเป็นหนึ่งในรูป 3 ส่วนถูกขับของโมเลกุล SPAN 80 มีเพียงหนึ่ง unsaturation ในห่วงโซ่ถูกขับของพื้นที่ในขณะที่คอมโพเนนต์ถูกขับ pgpr มีหนึ่ง unsaturation และหนึ่ง hydroxyl (รูปที่ 2 )ซึ่งมีลักษณะเคลือบที่. นับตั้งแต่ hexadecane คือถูกขับเป็นอย่างสูงพร้อมด้วยไม่มี unsaturation ในโครงสร้างของโรงแรมโรงแรมแห่งนี้จะทำให้เกิดการโต้ตอบได้ดียิ่งขึ้นพร้อมด้วย SPAN 80 ซึ่งมีห่วงโซ่ถูกขับมากกว่า ในอีกด้านหนึ่งที่ pgpr แสดงให้เห็นถึงความเข้ากันได้มากยิ่งขึ้นกับน้ำมันถั่วเหลืองมาตั้งแต่น้ำมันแห่งนี้คือไม่กลัวน้ำหมายความ ความเข้ากันได้กับห่วงโซ่ที่อยู่ระหว่างน้ำมันและอลกอฮอลล์,ได้รับการอธิบายโดย chattopadhyay ชาห์และ ghaicha ( 1992 )..