The so-called Tempietto (Italian: "

The so-called Tempietto (Italian: "small temple") is a small commemorative tomb (martyrium) built by Donato Bramante, possibly as early as 1502, in the courtyard of San Pietro in Montorio. Also commissioned by Ferdinand and Isabella, the Tempietto is considered a masterpiece of High Renaissance Italian architecture.
After spending his first years in Milan, Bramante moved to Rome, where he was recognized by Cardinal Giuliano della Rovere, the soon-to-be Pope Julius II. In Rome, Bramante, was able to study the ancient monuments first hand. The temple of Vesta at Tivoli was the inspiration behind the Tempietto. The "Tempietto" is one of the most harmonious buildings of the Renaissance. It is one of the earliest examples of consistent use of the Doric order which stated by Vitruvius is the relationship between the Order and the nature of the divinity to whom the temple is dedicated to. A Doric order is well suited for strong male gods (such as Hercules) so Doric was well suited for St. Peter. It is meant to mark the traditional exact spot of St. Peter's martyrdom, and is an important precursor to Bramante’s rebuilding of St. Peter’s.
Given all the transformations of Renaissance and Baroque Rome that were to follow, it is hard now to sense the impact this building had at the beginning of the 16th century. It is almost a piece of sculpture, for it has little architectonic use. The building greatly reflected Brunelleschi's style. Perfectly proportioned, it is composed of slender Tuscan columns, a Doric entablature modeled after the ancient Theater of Marcellus, and a dome. According to an engraving in Sebastiano Serlio's Book III, Bramante planned to set it in within a colonnaded courtyard, but this plan was never executed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เรียกว่า Tempietto (อิตาลี: "วัดเล็ก") เป็นหลุมฝังศพของที่ระลึกเล็ก ๆ (martyrium) สร้างโดย Donato Bramante อาจจะเป็นช่วงต้นปี 1502 ในลานของ San Pietro in M​​ontorio นอกจากนี้ยังได้รับมอบหมายจากเฟอร์ดินานด์และ Isabella, Tempietto ถือว่าเป็นงานชิ้นเอกของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาสูงสถาปัตยกรรม italian.
หลังจากการใช้จ่ายปีแรกของเขาในมิลาน, Bramante ย้ายไปยังกรุงโรมที่ซึ่งเขาได้รับการยอมรับจากพระคาร์ดินัล Rovere โนเดลลา, เร็ว ๆ นี้ไปเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่สอง ในกรุงโรม, Bramante ก็สามารถที่จะศึกษาโบราณส​​ถานมือแรก วัดของ Vesta Tivoli ที่เป็นแรงบันดาลใจที่อยู่เบื้องหลังการ Tempietto "Tempietto" เป็นหนึ่งในอาคารที่กลมกลืนกันมากที่สุดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามันเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของการใช้งานที่สอดคล้องกันของการสั่งซื้อ Doric ที่ระบุโดย Vitruvius คือความสัมพันธ์ระหว่างการสั่งซื้อและธรรมชาติของพระเจ้าซึ่งวัดจะทุ่มเทเพื่อ เพื่อ doric เหมาะดีสำหรับเทพเพศชายที่แข็งแกร่ง (เช่น hercules) เพื่อให้ Doric เป็นเหมาะสำหรับเซนต์ peter จะหมายถึงการทำเครื่องหมายจุดที่แน่นอนแบบดั้งเดิมของเซนต์ peter ที่ทรมานและเป็นผู้นำที่สำคัญในการสร้าง Bramante ของเซนต์ ปีเตอร์.
ไม่แปลงทั้งหมดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและพิสดาร rome ที่จะทำตามมันเป็นเรื่องยากที่จะรู้สึกในขณะนี้ส่งผลกระทบต่ออาคารหลังนี้มีที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 16 มันเกือบจะเป็นชิ้นส่วนของรูปปั้นเพราะมันมีการใช้สถาปัตยกรรมน้อย อาคารอย่างมากสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบของ Brunelleschi สัดส่วนอย่างสมบูรณ์แบบมันจะประกอบด้วยคอลัมน์เรียว Tuscan, บัว doric ถ่ายแบบละครโบราณของมาร์เซลลัและโดม ตามที่จารึกไว้ในหนังสือ serlio Sebastiano ของ iii, Bramante วางแผนที่จะตั้งไว้ในภายในลานฟูฟ่อง แต่แผนนี้ก็ไม่เคยดำเนินการ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tempietto เรียกว่า (อิตาลี: "เล็กวัด") เป็นที่ระลึกสุสานขนาดเล็ก (martyrium) สร้าง โดยโดนาโต Bramante อาจจะเป็นช่วงต้น 1502 ในลานของ San Pietro ใน Montorio มอบหมายอำนาจหน้าที่ โดยเฟอร์ดินานด์และอิซาเบลลายัง Tempietto ที่ถือเป็นผลงานชิ้นเอกของเรอเนสซองซ์สูงอิตาลีสถาปัตยกรรม
หลังจากการใช้จ่ายปีแรกของเขาในมิลาน Bramante ย้ายไปโรม ซึ่งเขาถูกรับรู้ โดยพระคาร์ดินัล Giuliano ลลา Rovere เร็ว ๆ นี้เพื่อเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่ II ในกรุงโรม Bramante ก็สามารถศึกษาอนุสาวรีย์โบราณมือแรก เทวสถานที่โวได้แรงบันดาลใจเบื้องหลังการ Tempietto "Tempietto" เป็นหนึ่งในอาคารกลมกลืนมากที่สุดของเรเนสซอง เป็นหนึ่งในตัวอย่างแรกสุดของอริใช้สอดคล้องกันซึ่งระบุไว้ โดยวิทรูเวียสเป็นความสัมพันธ์ระหว่างใบสั่งของ divinity ที่ทุ่มเทในการวัด อริเหมาะสำหรับพระเจ้าชายแข็งแกร่ง (เช่นเฮอร์คิวลิส) เพื่อดอริคถูกเซนต์ปีเตอร์ หมายความว่า การทำเครื่องหมายจุดที่แน่นอนแบบดั้งเดิมของเซนต์ปีเตอร์เป็นมรณสักขี และเป็นสารตั้งต้นสำคัญเพื่อ Bramante ของฟื้นฟูของเซนต์ปีเตอร์
ให้แปลงข้อมูลทั้งหมดของเรอเนสซองซ์และบาโรโรมที่ถูกตาม ก็ยากตอนนี้สัมผัสผลกระทบ นี้ได้ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษ 16 มันเป็นเกือบชิ้นส่วนประติมากรรม สำหรับมีใช้น้อย architectonic อาคารที่สะท้อนลักษณะของบลูเนลเลสชิมาก ลานสมบูรณ์ ประกอบด้วยคอลัมน์สวีสเลนเดอร์ entablature Doric ที่จำลองหลังจากที่โรงละครโบราณ Marcellus และแบบโดม ตามการแกะสลักใน Sebastiano Serlio จอง III, Bramante แผนการตั้งค่าในภายในคอร์ทยาร์ดแยก แต่ไม่เคยถูกดำเนินการแผนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เรียกว่า tempietto (อิตาเลียน"วัดขนาดเล็ก")ที่มีขนาดเล็กเป็นสุสาน( martyrium )ที่สร้างขึ้นโดย Donato bramante อาจเป็นไปได้ในช่วงต้น 1502 ในพื้นที่ลานกว้างของ San Pietro ใน montorio นอกจากนั้นยังได้รับมอบหมายจากอิสซาเบลลา tempietto Ferdinand และได้รับการพิจารณาให้เป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมแบบเรอเนสซองค์อิตาเลียน.
หลังจากที่ใช้เวลาทั้งปีแรกของเขาในเมือง Milan bramante ย้ายไปโรมซึ่งเขาได้รับการรับรองจากจตุรทิศ GNOME Via della rovere พระสันตะปาปาจูเลียส II การได้ ใน Rome bramante ก็สามารถศึกษาอนุสรณ์ที่เก่าแก่เป็นอันดับแรก วัดเทพธิดาเฝซ - ทะที่ Tivoli คือแรงบันดาลใจที่อยู่เบื้องหลัง tempietto ได้ " tempietto "คือหนึ่งในอาคารที่กลมกลืนเข้ากันมากที่สุดของยุคเรอเนสซองค์โรงแรมคือหนึ่งในตัวอย่างโดยเร็วที่สุดของการใช้อย่างต่อเนื่องของแบบ Doric ที่การสั่งซื้อโดย vitruvius ซึ่งได้กำหนดไว้คือความสัมพันธ์ระหว่างการสั่งซื้อและธรรมชาติของพระผู้เป็นเจ้าที่เป็นวัดที่มีให้บริการ การสั่งซื้อแบบ Doric ที่มีที่ตั้งที่ดีเหมาะอย่างยิ่งสำหรับพระชาย(เช่นยักษ์)ดังนั้นจึงเป็นอย่างดีแบบ Doric เหมาะสำหรับ St . Peter ' s โรงแรมมีเจตนาในการทำเครื่องหมายจุดให้บริการที่แน่นอนแบบดั้งเดิมของการเสียสละเพื่อเพื่อนมนุษย์ของ St . Peter ' sและเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างของ bramante ของ'ปีเตอร์ sst. ..
ได้รับการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของ Rome แบบเรอเนสซองค์และบาโรกที่จะทำตามนั้นเป็นเรื่องยากแล้วในขณะนี้ส่งผลกระทบต่อความรู้สึกที่อาคารแห่งนี้ได้ช่วงต้นศตวรรษที่ 16 เกือบจะเป็นชิ้นหนึ่งของประติมากรรมของมันมีใช้สถาปัตยกรรมขนาดเล็ก เป็นอาคารที่เป็นอย่างมากสะท้อนถึงสไตล์ของ Brunelleschi แบ่งสัดส่วนอย่างเหมาะสมอย่างสมบรูณ์แบบโรงแรมประกอบด้วยเสาตามแบบ Tuscan เรียว entablature แบบ Doric ที่วางรูปแบบตามอย่างโฮมเธียเตอร์ที่เก่าแก่ของ marcellus และแบบโดมที่ให้ ตามการแกะสลักลวดลายที่ในหนังสือ III ของ sebastiano serlio bramante วางแผนที่จะตั้งค่าใน ภายใน พื้นที่ลานกว้างแนวเสาระเบียงแต่แผนการนี้ไม่เคยถูกลงโทษประหารชีวิต.