The variety as seen by its speakers

The variety as seen by its speakers
Notwithstanding these considerations, it remains
that speakers are very happy to identify individual
varieties by means of a convenient label, even in
highly multilingual societies. In a small
questionnaire-based survey, administered online
to Chinese Singaporean university students, many
respondents, for instance, were happy to say that
they were fluent in Singlish, English, and any
number of official and non-official varieties.
Non-official varieties of Chinese were often
labelled as‘dialects’ in keeping with the terminology of the nation’s language planners. The ease
with which these are used presupposes a degree
of shared knowledge and of agreement on what
these terms refer to (for example, Mandarin in
Singapore is not the same as Mandarin in Beijing, Shanghai, or Taipei), but at the same time,
they are imprecise in the extreme (the term English
alone does not reveal whether it covers Singlish,
Standard English, something in between, or the
whole continuum). After all, the ostensibly simple
distinction between Singlish and English has proven to be rather more complex than it is usually
thought to be by both planners and speakers
(Platt, 1975; Gupta, 1994; Alsagoff, 2010;
Leimgruber, 2012).
To come back to the possibility of Hokkien–
Singlish/English code-switching, and given the
abundance of Hokkien loanwords in Singlish,
one wonders to what extent Hokkien and Singlish
are distinguished by speakers. When presented
with the sentence in (1), which is entirely in
Hokkien and has the pragmatic status of the prototypical interjection that precedes a fight, respondents were split on what to answer to the
question ‘Is this Singlish?’ There was agreement

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเห็น โดยลำโพงของ
อย่างไรก็ตามการพิจารณาเหล่านี้ มันยังคง
ว่า ลำโพงมีความสุขมากในการระบุแต่ละ
พันธุ์โดยความหมายของป้ายชื่อโรงแรม แม้ใน
สังคมภาษาสูง ในขนาดเล็ก
ตามแบบสอบถามแบบสำรวจ จัดการออนไลน์
นักศึกษามหาวิทยาลัยจีนสิงคโปร์ หลาย
ตอบ เช่น มีความสุขว่า
พวก fluent ในภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์ อังกฤษ และใด ๆ
จำนวน official และ official ไม่ใช่พันธุ์ต่าง ๆ
พันธุ์ official ไม่ใช่ของจีนมักจะ
มัน as'dialects' เน้นคำศัพท์ของการวางแผนภาษาของประเทศ ความง่าย
ด้วยซึ่งที่เหล่านี้จะใช้ presupposes ตัว
ความรู้ร่วมกัน และข้อตกลงในสิ่ง
หมายถึงเงื่อนไขเหล่านี้ (เช่น แมนดารินใน
สิงคโปร์จะไม่เหมือนกับภาษาจีนกลางในปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ หรือไทเป), แต่ ใน เวลาเดียวกัน,
จะ imprecise สุด (คำอังกฤษ
คนเดียวไม่เปิดเผยว่า มันครอบคลุมภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์,
มาตรฐานอังกฤษ ในระหว่าง สิ่งหรือ
ทั้งความต่อเนื่อง) หลังจากที่ทุก เรื่องรัฐบาล
ความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์และอังกฤษได้พิสูจน์จะค่อนข้างซับซ้อนกว่าปกติ
ความคิดที่จะวางแผนและลำโพง
(Platt, 1975 กุปตา 1994 Alsagoff, 2010;
Leimgruber, 2012) .
การกลับมาของ Hokkien–
ภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์และอังกฤษรหัสสลับ และกำหนด
มาย loanwords ฮกเกี้ยนในภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์,
หนึ่งสิ่งมหัศจรรย์อะไรขนาดฮกเกี้ยนและภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์
โดดเด่น ด้วยลำโพง เมื่อนำเสนอ
ประโยคใน (1), ซึ่งเป็นทั้งหมดใน
ฮกเกี้ยน และมีสถานะการปฏิบัติของ interjection prototypical ที่เป็น fight มาก่อน ผู้ตอบถูกแบ่งที่ว่าจะตอบ
คำถาม 'คือภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์นี้ " มีข้อตกลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหลากหลายเท่าที่เห็นโดยลำโพง
อย่างไรก็ตามการพิจารณาเหล่านี้ก็ยังคงอยู่
ที่ลำโพงมีความสุขมากที่จะระบุแต่ละ
พันธุ์โดยวิธีการป้ายความสะดวกสบายแม้จะอยู่ใน
สังคมที่พูดได้หลายภาษาสูง ในขนาดเล็ก
แบบสอบถามที่ใช้ยาออนไลน์
จีนนักศึกษามหาวิทยาลัยสิงคโปร์หลาย
ผู้ตอบแบบสอบถามตัวอย่างเช่นมีความสุขที่จะบอกว่า
พวกเขามีความคล่องแคล่วใน Singlish, อังกฤษ, และส่วนอื่น ๆ
จำนวนของพันธุ์อย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการ
พันธุ์ที่ไม่เป็นทางการ ของจีนที่มักจะถูก
ระบุว่า as'dialects 'ในการรักษากับศัพท์ของประเทศวางแผนภาษา ความสะดวก
กับที่เหล่านี้จะใช้เหระดับ
ของความรู้ร่วมกันและข้อตกลงในสิ่งที่
คำเหล่านี้หมายถึง (เช่นภาษาจีนกลางใน
สิงคโปร์ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับภาษาจีนกลางในกรุงปักกิ่ง, เซี่ยงไฮ้หรือไทเป) แต่ในเวลาเดียวกัน
พวกเขามีความไม่แน่ชัดในสุดขีด (คำภาษาอังกฤษ
เพียงอย่างเดียวไม่ได้เปิดเผยว่าจะครอบคลุม Singlish,
มาตรฐานภาษาอังกฤษบางสิ่งบางอย่างในระหว่างหรือ
ต่อเนื่องทั้งหมด) หลังจากที่ง่ายประหนึ่ง
ความแตกต่างระหว่าง Singlish และภาษาอังกฤษได้พิสูจน์ให้เป็นที่ค่อนข้างซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่มันมักจะ
คิดว่าจะเป็นทั้งนักวางแผนและลำโพง
(แพลต 1975; แคนด์ 1994; Alsagoff 2010;
Leimgruber, 2012)
หากต้องการมา กลับไปที่ความเป็นไปได้ของฮกเกี้ยน-
Singlish / อังกฤษรหัสสลับและได้รับ
ความอุดมสมบูรณ์ของคำยืมภาษาฮกเกี้ยนใน Singlish,
หนึ่งสิ่งมหัศจรรย์สิ่งที่ขอบเขตฮกเกี้ยนและ Singlish
มีความโดดเด่นด้วยลำโพง เมื่อนำเสนอ
ด้วยประโยคใน (1) ซึ่งมีทั้งใน
ฮกเกี้ยนและมีสถานะในทางปฏิบัติของคำอุทานแม่บทที่นำการต่อสู้ผู้ตอบแบบสอบถามถูกแบ่งออกในสิ่งที่จะตอบ
คำถามว่า 'Singlish นี้? มีข้อตกลงเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหลากหลายเท่าที่เห็นจากลำโพง
แม้จะมีการพิจารณาเหล่านี้ ยังคง
ว่าผู้พูดมีความสุขมากที่จะระบุพันธุ์บุคคล
โดยวิธีการของป้ายชื่อที่สะดวก แม้ใน
สูงหลายภาษาสังคม ในการสำรวจขนาดเล็กจำนวนผู้ออนไลน์

ตามนักเรียนสิงคโปร์มหาวิทยาลัยจีนหลาย
ผู้ตอบแบบสอบถาม เช่น มีความสุขที่จะพูดว่า
พวกเขาfl uent ใน Singlish , ภาษาอังกฤษ , และจำนวนของ
จึงไม่่่ และถ่ายทอดพันธุ์ .
ไม่่พันธุ์ของจีนจึงมักจะถูกเรียกว่า as'dialects
' ในการรักษากับคำศัพท์ของนักวางแผน ภาษาของประเทศ ความสะดวก
ซึ่งเหล่านี้ใช้ presupposes ปริญญา
ความรู้ร่วมกันและข้อตกลงในเงื่อนไขเหล่านี้หมายถึงอะไร

( ตัวอย่างเช่น ภาษาจีนกลางสิงคโปร์ไม่เหมือนกับภาษาจีนกลางในกรุงปักกิ่ง , เซี่ยงไฮ้ , ไทเป ) แต่ในเวลาเดียวกัน
พวกเขาคลุมเครือในสุดขีด ( คำภาษาอังกฤษ
อย่างเดียวไม่ได้เปิดเผยว่ามันครอบคลุมนี้
, ภาษาอังกฤษมาตรฐานบางอย่างในระหว่างหรือ
ทั้งหมดต่อเนื่อง ) หลังจากทั้งหมด ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างและง่าย
คำภาษาอังกฤษได้พิสูจน์จะค่อนข้างซับซ้อนกว่าเป็นปกติ
คิดว่า เป็นทั้งนักวางแผนและลำโพง
( แพลทท์ , 1975 ; Gupta , 1994 ; alsagoff , 2010 ;
leimgruber 2012 ) .
กลับมาเพื่อความเป็นไปได้ของฮกเกี้ยน–
คำภาษาอังกฤษโค้ดเปลี่ยน และให้ความอุดมสมบูรณ์ของคำยืมในภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์ฮกเกี้ยน

หนึ่งสิ่งมหัศจรรย์สิ่งที่ฮกเกี้ยน , ขอบเขตและ ภาษาอังกฤษแบบสิงคโปร์
มีความโดดเด่นด้วยลำโพง เมื่อเสนอ
กับประโยค ( 1 ) ซึ่งเป็นทั้งหมดใน
ฮกเกี้ยนและมีสถานะแบบปฏิบัติของคำอุทาน ที่เหนือแล้วจึงเป็นผู้ตอบแบบสอบถามแยก , เกี่ยวกับสิ่งที่จะตอบคำถามนี้
' ? นั้นคือข้อตกลง