The After Effects of trying to Nuke

The After Effects of trying to Nuke everyday compositing problem

I started out with After Effects as my first compositing software and being layer-based, the learning curve was not that steep since I use Photoshop religiously since 2001.

To be frank, my first exposure to node-based compositing is not through Nuke but with Shake. Not that shake that you drink or shaking someone hands (same goes with Nuke as it does not imply launching a nuclear bomb to solve your compositing problem neither does After Effects with its unknown side effects in the visual effects industry).

To make things easier to read instead of a wall of text, I will list it down in summarized form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากผลของการพยายามที่จะแก้ไขปัญหาคอมโพสิต Nuke ในชีวิตประจำวันผมเริ่มออกหลังจากผลเป็นซอฟต์แวร์คอมโพสิตครั้งแรกของฉันและเป็นชั้นที่ใช้ในการเรียนรู้ไม่ได้ว่าสูงชันตั้งแต่ผมใช้Photoshop ศาสนาตั้งแต่ปี 2001 เพื่อที่จะตรงไปตรงมาสัมผัสแรกของฉันไป คอมโพสิตโหนดที่ใช้ไม่ได้ผ่าน Nuke แต่มีการเขย่า ไม่สั่นที่คุณดื่มหรือคนที่เขย่ามือที่ (เดียวกันจะไปกับ Nuke ขณะที่มันไม่ได้หมายความถึงการเปิดตัวระเบิดนิวเคลียร์ในการแก้ปัญหาคอมโพสิตของคุณไม่ไม่หลังจากผลกับผลข้างเคียงที่ไม่รู้จักในอุตสาหกรรมผลภาพ). เพื่อให้สิ่งที่ง่ายต่อการ อ่านแทนผนังของข้อความที่ผมจะแสดงรายการลงในรูปแบบสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลหลังจากพยายามคอมโพสิต Nuke ทุกวันปัญหา

ผมเริ่มออกด้วยหลังจากผลกระทบเป็นครั้งแรกส่วนประกอบซอฟต์แวร์และเป็นชั้นตามเส้นโค้งการเรียนรู้ไม่ชัน ตั้งแต่ผมใช้ Photoshop หรือตั้งแต่ปี 2001

ที่จริงก่อนการใช้คอมโพสิตโหนดไม่ผ่าน Nuke แต่ด้วยการเขย่าไม่สั่นที่คุณดื่มหรือจับมือกับใคร ( เหมือนกันกับ Nuke มันไม่ได้หมายความถึงการเปิดตัวระเบิดนิวเคลียร์เพื่อแก้ปัญหาของคุณ compositing ไม่หลังจากผลของผลข้างเคียงที่รู้จักในอุตสาหกรรมผลภาพ )

ให้มันอ่านง่ายขึ้น แทนที่จะเป็นผนังของข้อความก็จะแสดงรายการมัน สรุปลงในแบบฟอร์ม .