Māori singing was micro-tonal, with

Māori singing was micro-tonal, with a repeated melodic line that did not move far from a central note. Group singing was in unison or doubled in octaves. With origins in ancient South-East Asian cultures, the sound of these chants was described by early European settlers as "monotonous" and "doleful

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมารีร้องถูกไมโครสูงต่ำ มีทำนองที่ซ้ำที่ไม่ได้ย้ายจากบันทึกย่อกลาง กลุ่มร้องเพลงอยู่ในหัวใจ หรือสองเท่าใน octaves มีต้นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โบราณวัฒนธรรม เสียง chants เหล่านี้ถูกอธิบาย โดยตั้งถิ่นฐานช่วงที่ยุโรปเป็น "หยุด" และ "doleful

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Māoriร้องเพลงเป็นไมโครโทนสีที่มีเส้นเสียงอันไพเราะย้ำว่าไม่ได้ย้ายห่างไกลจากบันทึกกลาง กลุ่มร้องเพลงได้ในเวลาเดียวกันหรือสองเท่าในเลอะเลือน ที่มีต้นกำเนิดในสมัย​​โบราณวัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เสียงของบทสวดเหล่านี้ถูกอธิบายโดยเริ่มต้นตั้งถิ่นฐานในยุโรปขณะที่ "น่าเบื่อ" และ "เสียใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ม. สยาม โอริร้องเพลงไมโครวรรณยุกต์ด้วยซ้ำ ลักษณะการพูดที่ไม่ได้ย้ายไปไกลจากบันทึกกลาง กลุ่มร้องเพลงอย่างพร้อมเพรียงกัน หรือเป็นสองเท่าในคีย์ กับต้นกำเนิดโบราณในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้วัฒนธรรม เสียงบทสวดเหล่านี้ถูกอธิบายโดยตั้งถิ่นฐานในยุโรปเร็ว " ซ้ำซาก " และ " ความเศร้าใจ