5. DiscussionBecause we used our ow

5. Discussion
Because we used our own indicator (called environmental efficiency index) as a proxy for environmental efficiency, we consider appropriate to comment upon its evolution for several countries. It is necessary to indicate the level of efficiency that has been attained by each country. It is obvious that we are looking for small values of the indicator, which indicate a high level of the environmental efficiency of renewable energy investments. We specify once again that the index is calculated as a ratio between effects (the CO2 emissions) and efforts (the investments), and therefore we can consider that this index is a truly efficiency indicator. Here, the effects need to be minimized for certain efforts; in most cases, an indicator of efficiency evaluation is calculated as the ratio between effects and efforts (expressing the amount of effect per one unit of effort); as a consequence, the value of the indicator should be as big as possible. However, in this case the effect is the emission of CO2 and our opinion is that this indicator should be as small as possible, which will mean an increased efficiency. Fig. 1 shows the evolution of the index for four suggestive countries Iceland, Latvia, Luxembourg and Norway, as they have the smallest values of the environmental efficiency index.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. สนทนาเนื่องจากเราใช้ตัวบ่งชี้ของเราเอง (เรียกว่าดัชนีประสิทธิผลด้านสิ่งแวดล้อม) เป็นพร็อกซีสำหรับประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม เราพิจารณาความเหมาะสมกับข้อคิดเห็นตามวิวัฒนาการของหลายประเทศ จึงจำเป็นต้องระบุระดับของประสิทธิภาพที่ได้รับได้ของแต่ละประเทศ เป็นที่ชัดเจนว่า เรากำลังมองหาค่าของตัวบ่งชี้ ขนาดเล็กที่แสดงประสิทธิภาพของการลงทุนพลังงานทดแทนด้านสิ่งแวดล้อมในระดับสูง เราระบุอีกว่า ดัชนีจะคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างผล (ปล่อย CO2) และความพยายาม (ลงทุน), และดังนั้น เราสามารถพิจารณาว่า ดัชนีนี้เป็นตัวอย่างแท้จริงมีประสิทธิภาพ ที่นี่ ผลกระทบต้องถูกย่อให้เล็กสุดสำหรับความพยายามแน่นอน ในกรณีส่วนใหญ่ ตัวบ่งชี้ของการประเมินประสิทธิภาพจะคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างผลและความพยายาม (แสดงจำนวนผลต่อหน่วยความพยายาม); ผล ค่าของตัวบ่งชี้ควรจะเป็นขนาดใหญ่ที่สุด อย่างไรก็ตาม ในกรณีนี้ผลไอเสีย CO2 และความเห็นของเรา ว่า ตัวบ่งชี้นี้ควรจะเป็นขนาดเล็กที่สุด ซึ่งจะหมายถึง การเพิ่มประสิทธิภาพการ Fig. 1 แสดงวิวัฒนาการของดัชนีสำหรับสี่ถึงประเทศไอซ์แลนด์ ประเทศลัตเวีย ประเทศลักเซมเบิร์ก และ นอร์เวย์ ตามที่พวกเขามีค่าดัชนีประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. การอภิปราย
เพราะเราใช้ตัวบ่งชี้ของเราเอง (เรียกว่าดัชนีประสิทธิภาพสิ่งแวดล้อม) เป็นผู้รับมอบฉันทะให้มีประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมเราจะพิจารณาความเหมาะสมที่จะแสดงความคิดเห็นเมื่อวิวัฒนาการของมันสำหรับหลายประเทศ มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะบ่งบอกถึงระดับของประสิทธิภาพที่ได้รับการบรรลุโดยแต่ละประเทศ เป็นที่ชัดเจนว่าเรากำลังมองหาค่าขนาดเล็กของตัวบ่งชี้ซึ่งแสดงให้เห็นระดับสูงของประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของการลงทุนพลังงานทดแทน เราระบุอีกครั้งว่าดัชนีจะถูกคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างผลกระทบ (การปล่อย CO2) และความพยายาม (การลงทุน) และดังนั้นเราจึงสามารถพิจารณาว่าดัชนีนี้เป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพอย่างแท้จริง นี่คือผลกระทบที่จะต้องมีการลดลงสำหรับความพยายามของบาง; ในกรณีส่วนใหญ่เป็นตัวบ่งชี้ของการประเมินผลที่มีประสิทธิภาพจะถูกคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างผลกระทบและความพยายาม (แสดงจำนวนของผลกระทบต่อหนึ่งหน่วยของความพยายาม); เป็นผลให้ค่าของตัวบ่งชี้ที่ควรจะเป็นใหญ่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตามในกรณีนี้ผลที่ได้คือการปล่อย CO2 และความคิดของเราก็คือตัวบ่งชี้นี้ควรจะเป็นขนาดเล็กที่สุดซึ่งจะหมายถึงประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น มะเดื่อ 1 แสดงให้เห็นวิวัฒนาการของดัชนีสำหรับสี่ประเทศชี้นำไอซ์แลนด์ลัตเวีย, ลักเซมเบิร์กและนอร์เวย์ที่พวกเขามีค่าที่สุดของดัชนีประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . การอภิปราย
เพราะเราใช้ของเราเอง ( เรียกว่าดัชนีบ่งชี้ประสิทธิภาพสิ่งแวดล้อม ) เป็นผู้รับมอบฉันทะเพื่อประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม เราพิจารณาความเหมาะสมที่จะแสดงความคิดเห็นตามวิวัฒนาการของมันสำหรับหลายประเทศ มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อบ่งชี้ระดับของประสิทธิภาพที่ได้รับการบรรลุ โดยแต่ละประเทศ มันเป็นที่ชัดเจนว่าเรากำลังมองหาคุณค่าเล็ก ๆของตัวบ่งชี้ซึ่งบ่งชี้ถึงระดับของประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของการลงทุนพลังงานทดแทน เราระบุอีกครั้งว่าดัชนีที่คำนวณเป็น อัตราส่วนระหว่างผล ( การปล่อย CO2 ) และความพยายาม ( การลงทุน ) , และดังนั้นเราจึงสามารถพิจารณาว่า ดัชนีนี้เป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพอย่างแท้จริง . ที่นี่ผลต้องลดความพยายามบางอย่าง ; ในกรณีส่วนใหญ่ตัวบ่งชี้ของการประเมินประสิทธิภาพคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างผลและความพยายาม ( แสดงจำนวนผลต่อหนึ่งหน่วยของความพยายาม ) ; ผลที่ตามมา , ค่าของตัวบ่งชี้ที่น่าจะใหญ่ที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม ในกรณีนี้ผลที่ได้คือการปล่อย CO2 และความคิดเห็นของเราคือ ตัวบ่งชี้นี้ควรเป็นขนาดเล็กที่สุด ซึ่งจะหมายถึงประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น ภาพประกอบ1 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของดัชนีชี้นําประเทศไอซ์แลนด์สี่ , ลัตเวีย , ลักเซมเบิร์ก และ นอร์เวย์ ขณะที่พวกเขามีมูลค่าเล็กที่สุดของดัชนีประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม