he supermarket they had chosen was

he supermarket they had chosen was the least crowded that they could think of. Except for them, only one more couple, a teenager and staff where inside. Kuro lead Mahiru through the aisles by holding his hand tightly. The brunette had agreed that it would be simplest to have his servamp lead him until he would get the hang of everything himself.

Kuro made sure that Mahiru wasn’t running into things or touching anything that could break. The brunette was fixated to do as much of the shopping by himself that he could. So he did what he could do for now. He let Kuro lead him to the aisles that he wanted to go and then the teen would crouch and try to feel for his favourite brand. More often than not, he came really close to picking out the product. Sometimes it would be a slightly different flavour and Kuro would just let it pass so that his Eve wouldn’t be upset and sometimes he would tell him that it was the wrong kind or not even the right product at all. When they went through the sweets aisle Kuro stopped his Eve and pushed a big box of chocolate chip cookies into his hand. “Its cereal,” Kuro lied with a big grin. Mahiru nodded and was about to put it into the trolley, when Lily appeared behind the servamp of sloth and scolded him. “Are you really taking advantage of Mahiru’s blindness?” the younger servamp asked and took the box out of Mahiru’s hand.

Kuro smiled lazily and shrugged his shoulders. He looked at Mahiru who pouted at him but didn’t say anything. He was probably glad to have something as normal as Kuro causing him trouble again.

“Let’s get milk and I’ll have everything I need here,” Mahiru said and grabbed Kuro’s hand to be guided to the refrigerators. Kuro corrected him when he grabbed the wrong carton and put the good one into the trolley. After that they waited for Tetsu and Hugh outside. Apparently Hugh wanted to talk to the manager because they weren’t selling biscuits in the shape of dinosaurs. They walked out a few minutes later, with Hugh having settled on a lollipop.

“Now to the hot springs,” Hugh announced loudly.

Mahiru felt his cheeks heat up. “W-What? I think it would be simpler to go home.”

“It wouldn’t have to be the hot springs,” Misono suggested “We could go anywhere Mahiru wants to go. Let’s bring his groceries home and decide afterwards.”

**********

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซูเปอร์มาร์เก็ตเขาพวกเขาได้เลือกถูกคนน้อยที่สุดที่จะนึก ยกเว้นพวกเขา เพียงหนึ่งขึ้น คู่ วัยรุ่น และพนักงานอยู่ภายใน คุโรนำ mahiru ฮาร์ดคอร์ผ่านเก็บ โดยถือมือแน่น สีน้ำตาลที่ได้ยอมรับว่า มันจะง่ายที่สุดจะมี servamp ของเขานำเขาจนกว่าเขาจะได้รับการแขวนของตัวเองคุทำให้แน่ใจว่า mahiru ฮาร์ดคอร์ไม่ได้ทำงานเป็นสิ่ง หรือสัมผัสสิ่งที่ไม่สามารถตัด สีน้ำตาลเป็น fixated ทำมากของการช้อปปิ้งด้วยตัวเองที่เขาสามารถ เพื่อให้เขาทำสิ่งที่เขาสามารถทำในขณะนี้ เขาให้บอร์กที่นำเขาไปเก็บที่เขาต้องไป และวัยรุ่นจะหมอบ แล้วลองสัมผัสสำหรับแบรนด์สุดโปรดของเขา บ่อยกว่าไม่ เขามาจริง ๆ ใกล้เบิกออกสินค้า บางครั้งมันจะมีรสชาติต่างกันเล็กน้อย และบอร์กจะให้ปล่อยมันผ่านเพื่อให้วันของเขาจะไม่ต้องเสียใจ และบางครั้งเขาจะบอกว่า เป็นการผิดชนิดหรือผลิตภัณฑ์เหมาะสมไม่ได้เลย เมื่อพวกเขาไปผ่านที่เก็บขนมบอร์กหยุดวันพระ และผลักช็อคโกแลตชิพคุกกี้กล่องใหญ่ลงในมือของเขา "ของธัญพืช บอร์กโกหก ด้วยรอยยิ้มกว้างใหญ่ Mahiru ฮาร์ดคอร์เลยต้อง และกำลังจะเปลี่ยนเป็นรถเข็น เมื่อลิลลี่ปรากฏอยู่เบื้องหลัง servamp ของสว และ scolded เขา "คือคุณจริง ๆ ได้ประโยชน์ของการตาบอดของ mahiru ฮาร์ดคอร์" servamp น้องถาม และเอากล่องจากมือของ mahiru ฮาร์ดคอร์คุโรมูมยิ้ม และยักไหล่ไหล่ของเขา เขามองไปที่ mahiru ฮาร์ดคอร์ที่ pouted ที่เขา แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาก็คงดีใจที่จะได้สิ่งที่เป็นปกติเป็นบอร์กป้องกันเขา"ได้รับน้ำนม และจะมีทุกอย่างที่ต้องที่นี่ mahiru ฮาร์ดคอร์กล่าว และคว้ามือของบอร์กการจะแนะนำไปที่ตู้เย็น คุโรแก้ไขเขาเมื่อเขาคว้ากระดาษไม่ถูกต้อง และใส่ต่อลงในรถเข็น หลังจากที่ พวกเขารอเท็ตสึและฮิวจ์นอก เห็นได้ชัดว่าฮิวจ์อยากพูดคุยกับผู้จัดการเนื่องจากพวกเขาไม่ได้ขายขนมขบเคี้ยวในรูปร่างของไดโนเสาร์ พวกเขาเดินออกมากี่นาทีต่อมา กับฮิวจ์มีตัดสินอมยิ้ม"ตอนนี้ไปน้ำพุร้อน ฮิวจ์ประกาศเสียงดังMahiru ฮาร์ดคอร์รู้สึกเขาแก้มร้อนขึ้น "W-สิ่งที่ ผมคิดว่า มันจะง่ายที่จะกลับบ้าน""ไม่ต้องเป็นบ่อน้ำพุร้อน แนะนำมิโซะโนะ"เราสามารถไปได้ทุกที่ mahiru ฮาร์ดคอร์ต้องการไป ลองนำรายการสินค้าของเขาที่บ้าน และตัดสินใจภายหลัง"**********

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูเปอร์มาร์เก็ตเขาที่พวกเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นอย่างน้อยแออัดที่พวกเขาอาจคิดว่า ยกเว้นสำหรับพวกเขาเพียงอีกหนึ่งคู่วัยรุ่นและพนักงานที่อยู่ภายใน Kuro นำ Mahiru ผ่านทางเดินโดยถือมือของเขาแน่น สีน้ำตาลมีการตกลงกันว่าจะง่ายที่สุดในการมี servamp ของเขาทำให้เขาจนกว่าเขาจะได้รับการแขวนของทุกอย่างที่ตัวเอง.

Kuro ทำให้แน่ใจว่า Mahiru ไม่ได้ทำงานเป็นสิ่งที่สัมผัสหรืออะไรที่สามารถทำลาย สีน้ำตาลถูกจับจ้องที่จะทำเท่าของการช้อปปิ้งด้วยตัวเองว่าเขาจะ เพื่อให้เขาทำในสิ่งที่เขาจะทำตอนนี้ เขาปล่อยให้ Kuro นำเขาไปสู่ทางเดินที่เขาอยากจะไปแล้ววัยรุ่นจะหมอบคลานและพยายามที่จะรู้สึกสำหรับแบรนด์ที่เขาชื่นชอบ บ่อยกว่าไม่เขามาจริงใกล้เคียงกับการเลือกออกสินค้า บางครั้งก็จะมีรสชาติที่แตกต่างกันเล็กน้อยและ Kuro ก็จะปล่อยให้มันผ่านเพื่อให้อีฟของเขาจะไม่ต้องเสียใจและบางครั้งเขาก็จะบอกเขาว่ามันเป็นชนิดที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ได้ผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมในทุก เมื่อพวกเขาเดินผ่านทางเดินขนม Kuro หยุดส่งท้ายของเขาและผลักดันกล่องใหญ่ของคุกกี้ช็อกโกแลตชิปไว้ในมือของเขา "ธัญพืชของ" Kuro โกหกพร้อมกับรอยยิ้มใหญ่ Mahiru พยักหน้าและเป็นเรื่องที่จะใส่ลงในรถเข็นเมื่อลิลลี่ปรากฏอยู่เบื้องหลัง servamp ของความเฉื่อยชาและดุเขา "คุณจริงๆการใช้ประโยชน์ของการตาบอด Mahiru หรือไม่ว่า" ที่อายุน้อยกว่า servamp ถามและเอากล่องออกจากมือของ Mahiru.

Kuro ยิ้มอย่างเฉื่อยชาและยักไหล่ของเขา เขามองไปที่ Mahiru ที่ pouted ที่เขา แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาก็อาจจะดีใจที่มีสิ่งที่เป็นปกติ Kuro ทำให้เขาปัญหาอีกครั้ง.

"ให้ของได้รับนมและฉันจะมีทุกอย่างที่ฉันต้องการที่นี่" กล่าวว่า Mahiru และคว้ามือ Kuro จะได้รับคำแนะนำในตู้เย็น Kuro แก้ไขเขาเมื่อเขาคว้ากล่องที่ไม่ถูกต้องและใส่หนึ่งที่ดีเข้ามาในรถเข็น หลังจากที่พวกเขารอคอย Tetsu และฮิวจ์นอก เห็นได้ชัดว่าฮิวจ์ต้องการที่จะพูดคุยกับผู้จัดการเพราะพวกเขาไม่ได้ขายบิสกิตในรูปของไดโนเสาร์ พวกเขาเดินออกมาไม่กี่นาทีต่อมากับฮิวจ์มีการตัดสินในอมยิ้ม.

"ตอนนี้ไปน้ำพุร้อน" ฮิวจ์ประกาศเสียงดัง.

Mahiru รู้สึกว่าแก้มของเขาร้อนขึ้น "W-อะไร? ฉันคิดว่ามันจะง่ายที่จะกลับบ้าน. "

" มันจะไม่จำเป็นต้องเป็นบ่อน้ำพุร้อน "Misono ปัญหา" เราจะไปที่ใดก็ได้ Mahiru อยากจะไป ลองนำร้านขายของชำที่บ้านของเขาและตัดสินใจหลังจากนั้น. "

**********

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาซูเปอร์มาร์เก็ตพวกเขาเลือกคือหนาแน่นน้อยที่สุดที่พวกเขาอาจคิดว่า นอกจากพวกเขาเท่านั้น อีกคู่ วัยรุ่นและพนักงานที่อยู่ภายใน คุโระ นำ mahiru ผ่านทางเดินที่จับมือของเขาไว้แน่น สีน้ำตาลได้ตกลงกันว่ามันจะง่ายที่จะมี servamp ของเขานำเขาจนกว่าเขาจะได้รับการแขวนของทุกอย่างเองคุโระ ทำให้แน่ใจว่า mahiru ไม่ได้เจอหรือสัมผัสอะไรที่สามารถหยุด สีน้ำตาลหมกมุ่นให้มากของการช้อปปิ้งด้วยตัวของเขาเองว่า เขาสามารถ เขาทำในสิ่งที่เขาทำได้ในตอนนี้ เขาปล่อยให้คุโระ นำเขาไปสู่ทางเดินที่เขาต้องการไป แล้ววัยรุ่นจะหมอบและพยายามที่จะรู้สึกกับแบรนด์ที่เขาชื่นชอบ บ่อยกว่าไม่ , เขามาใกล้ๆ เพื่อเลือกสินค้า บางครั้งมันก็เป็นรสชาติที่แตกต่างกันเล็กน้อย และ คุโระก็ปล่อยเลยตามเลยให้อีฟเค้าจะอารมณ์เสียและบางครั้งเขาจะบอกเค้าว่ามันผิดประเภท หรือแม้แต่ผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมทั้งหมด เมื่อพวกเขาเดินผ่านทางเดินขนมคุโระหยุดวันของเขาและผลักกล่องใหญ่ของคุกกี้ช็อกโกแลตชิปในมือของเขา " ธัญพืช " คุโระโกหกกับยิ้มใหญ่ mahiru พยักหน้าและกำลังจะใส่ลงในรถเข็น เมื่อลิลลี่โผล่มาข้างหลัง servamp ของ Sloth และด่าว่าเขา " คุณจะได้ประโยชน์จาก mahiru ก็ตาบอด ? " น้อง servamp ถามและเอากล่องออก mahiru ของมือคุโระยิ้มอย่างขี้เกียจ และยักไหล่ของเขา เค้ามอง mahiru ที่ยื่นเขา แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาอาจจะดีใจที่ได้สิ่งที่เป็นปกติ คุโระทำให้เขาเดือดร้อนอีก" เอานมและฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการที่นี่ " mahiru พูดแล้วคว้ามือของคุโระจะชี้นำไปยังตู้เย็น คุโระ แก้ไขเขา เมื่อเขาหยิบกล่องผิดและทำให้ดีในรถเข็น หลังจากนั้น พวกเขารอเท็ตสึและฮิวจ์ข้างนอก เห็นได้ชัดว่าฮิวจ์ต้องการคุยกับผู้จัดการเพราะพวกเขาไม่ได้ขายขนมปังในรูปร่างของไดโนเสาร์ พวกเขาเดินออกไป ไม่กี่นาทีต่อมากับฮิวจ์มีตัดสินในอมยิ้ม" ตอนนี้ไปบ่อน้ำพุร้อน " ฮิวจ์ ประกาศเสียงดังmahiru รู้สึกว่าแก้ม ความร้อนขึ้น " อะ . . อะไรนะ ? ฉันคิดว่ามันน่าจะง่ายกว่านี้นะ กลับบ้าน "" ไม่จำเป็นต้องเป็นน้ำพุร้อน " มิโซโนะแนะนำ " พวกเราสามารถไปที่ไหนก็ได้ mahiru อยากไป ไปเอาของที่บ้านและตัดสินใจกันอีกที "**********