where k is the number of comparison

where k is the number of comparison groups and N is the total number of observations in the analysis. If the null hypothesis is true, the between treatment variation (numerator) will not exceed the residual or error variation (denominator) and the F statistic will small. If the null hypothesis is false, then the F statistic will be large. The rejection region for the F test is always in the upper (right-hand) tail of the distribution as shown below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดย k เป็นจำนวนกลุ่มเปรียบเทียบ และ N คือ จำนวนรวมของข้อสังเกตในการวิเคราะห์ หากสมมติฐานว่างเป็นจริง ในระหว่างการรักษา เปลี่ยนแปลง (เศษ) จะต้องไม่เกินรูปแบบส่วนที่เหลือหรือข้อผิดพลาด (ตัวหาร) และสถิติ F จะเล็ก สมมติฐานว่างเป็นเท็จ การสถิติ F จะมีขนาดใหญ่ ภูมิภาคการปฏิเสธสำหรับการทดสอบ F อยู่เสมอในหางของการแจกแจงที่แสดงด้านล่าง (ขวา) บน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ K คือจำนวนของกลุ่มเปรียบเทียบและ N คือจำนวนรวมของการสังเกตในการวิเคราะห์ หากสมมติฐานเป็นจริงระหว่างรูปแบบการรักษา (เศษ) จะไม่เกินที่เหลือหรือข้อผิดพลาดในการเปลี่ยนแปลง (หาร) และสถิติ F จะมีขนาดเล็ก หากสมมติฐานเป็นเท็จแล้วสถิติ F จะมีขนาดใหญ่ ภูมิภาคปฏิเสธสำหรับการทดสอบ F อยู่เสมอในตอนบน (ขวามือ) หางของการกระจายที่แสดงด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยที่ k คือจำนวนกลุ่มเปรียบเทียบและ n คือจำนวนตัวอย่างในการวิเคราะห์ ถ้าสมมติฐานโมฆะเป็นจริง ระหว่างการรักษา ( เศษ ) จะไม่เกินตกค้างหรือข้อผิดพลาดการเปลี่ยนแปลง ( ตัวหาร ) และสถิติ F จะเล็ก ถ้าสมมติฐานโมฆะเป็นเท็จ แล้ว F สถิติจะมีขนาดใหญ่ ภูมิภาคการปฏิเสธสำหรับ F ทดสอบอยู่เสมอในด้านบน ( ด้านขวามือ ) หางกระจายดังแสดงด้านล่าง