The moon shone brightly, and the wh

The moon shone brightly, and the white pebbles which lay in front of the house glittered like real silver pennies. Hansel stooped and stuffed the little pocket of his coat with as many as he could get in. Then he went back and said to Gretel, "Be comforted, dear little sister, and sleep in peace, God will not forsake us," and he lay down again in his bed.
When day dawned, but before the sun had risen, the woman came and awoke the two children, saying, "Get up, you sluggards. We are going into the forest to fetch wood." She gave each a little piece of bread, and said, "There is something for your dinner, but do not eat it up before then, for you will get nothing else."
Gretel took the bread under her apron, as Hansel had the pebbles in his pocket. Then they all set out together on the way to the forest.
When they had walked a short time, Hansel stood still and peeped back at the house, and did so again and again. His father said, "Hansel, what are you looking at there and staying behind for? Pay attention, and do not forget how to use your legs."
"Ah, father," said Hansel, "I am looking at my little white cat, which is sitting up on the roof, and wants to say good-bye to me."
The wife said, "Fool, that is not your little cat, that is the morning sun which is shining on the chimneys."
Hansel, however, had not been looking back at the cat, but had been constantly throwing one of the white pebble-stones out of his pocket on the road.
When they had reached the middle of the forest, the father said, "Now, children, pile up some wood, and I will light a fire that you may not be cold."
Hansel and Gretel gathered brushwood together, as high as a little hill. The brushwood was lighted, and when the flames were burning very high, the woman said, "Now, children, lay yourselves down by the fire and rest, we will go into the forest and cut some wood. When we have done, we will come back and fetch you away."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดวงจันทร์ shone สดใส และก้อนกรวดสีขาวซึ่งวางอยู่หน้าบ้าน glittered เหมือน pennies เงินจริง Hansel stooped และยัดกระเป๋าน้อยของเสื้อนอกของเขา มีมากเท่าที่เขาได้รับใน แล้วเขาก็กลับ และ Gretel กล่าว "เป็น comforted รักน้องน้อย และนอนในสันติภาพ พระเจ้าจะไม่สารภาพเรา และเขาวางอีกเตียงของเขา เมื่อวันเริ่มขึ้น แต่ ก่อนที่ดวงอาทิตย์ได้เกิดขึ้น ผู้หญิงมา และปลุกเด็ก 2 คน ว่า "รับค่า คุณ sluggards เราจะไปในป่าเพื่อนำไม้" เธอให้แต่ละชิ้นขนมปังน้อย และ ว่า "มีบางสิ่งบางอย่างสำหรับมื้อเย็นของคุณ แต่ไม่กินมันก่อนแล้ว สำหรับคุณจะได้รับอะไร" Gretel เอาขนมปังภายใต้เธอเอี๊ยม Hansel มีก้อนกรวดกระเป๋าของเขา แล้ว พวกเขาทั้งหมดได้ออกกันให้ป่า มีเดินช้า Hansel พิฆาต peeped กลับมาที่บ้าน และไม่ให้อีก บิดาของเขากล่าวว่า "Hansel อะไรคุณมองที่นั่น และพักอยู่เบื้องหลัง ความสนใจ และอย่าลืมวิธีการใช้ขาของคุณ" "อา พ่อ กล่าวว่า Hansel "ฉันมองที่แมวของฉันเล็กน้อยสีขาว ที่นั่งขึ้นบนดาดฟ้า อยากพูดลากับฉัน " ภรรยากล่าวว่า "คนโง่ ที่ไม่ใช่ของคุณแมวน้อย ที่พระอาทิตย์ยามเช้าที่ส่องแสงบนปล่องไฟ" Hansel อย่างไรก็ตาม มีไม่ได้มองไปที่แมว ได้มีได้ตลอดเวลาขว้างปาหนึ่งเพบเบิลหินขาวออกจากกระเป๋าของเขาบนถนน เมื่อพวกเขามาถึงกลางป่า บิดากล่าวว่า "ตอนนี้ เด็ก ดองไม้บาง และฉันจะไฟที่คุณอาจไม่เย็น" Hansel และ Gretel รวบรวม brushwood กัน สูงเป็นเนินเขาเล็กน้อย Brushwood มีไฟส่องสว่าง และเมื่อเปลวไฟได้เผาไหม้สูงมาก พ่อ "ตอนนี้ เด็ก วางเอง โดยไฟและอื่น ๆ เราจะไปในป่า และตัดไม้บาง เมื่อเราทำเสร็จแล้ว เราจะกลับมา และนำคุณไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์ส่องสว่างและก้อนกรวดสีขาวซึ่งวางอยู่ในด้านหน้าของบ้าน glittered เช่นเหรียญเงินจริง Hansel ก้มลงและยัดกระเป๋าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเสื้อของเขาที่มีให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะได้รับในการ. จากนั้นเขาก็กลับไปและพูดกับเกรเทล "ได้รับการปลอบประโลมใจน้องสาวที่รักและการนอนหลับอยู่ในความสงบพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งเรา" และเขา ล้มตัวลงนอนอีกครั้งในเตียงของเขา.
เมื่อวัน dawned แต่ก่อนที่ดวงอาทิตย์ขึ้น, มีผู้หญิงมาและตื่นขึ้นมาเด็กทั้งสองว่า "ลุกขึ้นคุณ sluggards. เราจะเข้าไปในป่าเพื่อดึงไม้." เธอให้แต่ละชิ้นเล็ก ๆ ของขนมปังและกล่าวว่า "มีบางอย่างสำหรับอาหารมื้อค่ำของคุณ แต่ไม่ได้กินมันขึ้นมาก่อนหน้านั้นสำหรับคุณที่จะได้รับอะไรอย่างอื่น."
เกรเทลหยิบขนมปังที่อยู่ภายใต้ผ้ากันเปื้อนของเธอในขณะที่ฮันเซลมีก้อนกรวด ในกระเป๋าของเขา จากนั้นพวกเขาทั้งหมดที่กำหนดไว้ร่วมกันในวิธีการป่า.
เมื่อพวกเขาได้เดินช่วงเวลาสั้น ๆ ฮันเซลยังคงยืนอยู่และ peeped กลับมาที่บ้านและทำเช่นนั้นอีกครั้งและอีกครั้ง พ่อของเขากล่าวว่า "ฮันเซลสิ่งที่คุณกำลังมองหาที่มีและการเข้าพักที่อยู่เบื้องหลังหรือไม่? ให้ความสนใจและไม่ลืมวิธีการใช้ขาของคุณ."
"อาพ่อ" ฮันเซลกล่าวว่า "ฉันกำลังมองหาที่แมวสีขาวของฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งนั่งอยู่บนหลังคาและต้องการที่จะพูดดีลาก่อนให้ฉัน.
"ภรรยากล่าวว่า" คนโง่ที่ไม่ได้เป็นแมวน้อยของคุณที่เป็นเช้าวันอาทิตย์ที่จะส่องแสงบนปล่องไฟ.
"Hansel อย่างไร , ไม่เคยมองกลับไปที่แมว แต่ได้รับการอย่างต่อเนื่องการขว้างปาหนึ่งในหินก้อนกรวดสีขาวออกมาจากกระเป๋าของเขาอยู่บนท้องถนน.
เมื่อพวกเขามาถึงกลางป่าพ่อกล่าวว่า "ตอนนี้เด็ก, กอง ขึ้นไม้บางและผมจะสว่างไฟที่คุณอาจจะไม่เป็นหวัด.
"ฮันเซลกับเกรเทลที่รวบรวมแพะกันสูงที่สุดเท่าที่เล็กๆ น้อย ๆ เนินเขา แพะที่ถูกจุดและเมื่อเปลวไฟที่ถูกเผาไหม้สูงมากผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า "ตอนนี้เด็กนอนตัวเองลงด้วยไฟและส่วนที่เหลือเราจะไปเข้าไปในป่าและตัดไม้บาง. เมื่อเราได้ทำเราจะ กลับมาและเรียกคุณไป. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงจันทร์ส่องสว่างและกรวดสีขาวที่วางในด้านหน้าของบ้านแวววาวเหมือนเหรียญเงินแท้ แฮนเซลก้มลงยัดในกระเป๋าเล็ก ๆน้อย ๆของเสื้อของเขา ตามที่เขาได้ แล้วเขาก็กลับมาและบอกกับเกรเทล " สบายใจ ที่รักน้อง และนอนหลับอยู่ในความสงบ พระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งเรา และเขาล้มตัวลงนอนอีกครั้งในห้องนอนของเขา เมื่อวันเช้า
,แต่ ก่อนอาทิตย์ขึ้น ผู้หญิงก็ตื่นขึ้น เด็กทั้งสองบอกว่า " ลุกขึ้น คุณ sluggards . เรากำลังจะเข้าไปในป่าเพื่อหาไม้ " เธอให้แต่ละชิ้นเล็ก ๆของขนมปัง , และกล่าวว่า , " มีบางสิ่งบางอย่างสำหรับมื้อค่ำของคุณ แต่ไม่กินมันก่อน แล้วคุณจะได้อะไรอีก "
เกรเทลหยิบขนมปังภายใต้ผ้ากันเปื้อนเป็นเซลมีก้อนกรวดในกระเป๋าของเขาจากนั้นพวกเขาทั้งหมดไว้ด้วยกัน ระหว่างทางไปป่า .
เมื่อพวกเขาเดินไม่นาน เฮเซลยังคงยืนอยู่และแอบถ่ายไว้ที่บ้าน และทำเช่นนั้นอีกครั้งและอีกครั้ง บิดาของเขากล่าวว่า " ฮันเซล มองอะไรมันอยู่ข้างหลัง ? ให้ความสนใจ และอย่าลืมว่าต้องใช้ขาของคุณ . "
" อ๊ะ พ่อกล่าวว่า " เซล " ผมมองแมวน้อยสีขาวของฉันซึ่งนั่งอยู่บนหลังคา และต้องการบอกลาฉัน . "
เมียบอกว่า " โง่ นั่นไม่ใช่แมวน้อยของคุณ นั่นคือ แสงแดดยามเช้าที่ส่องเข้ามาทางปล่องไฟ "
เฮเซล แต่ไม่เคยมองกลับมาที่แมว แต่ได้ตลอดเวลา ขว้าง ปา หนึ่งของหินกรวดสีขาวออกมาจากกระเป๋าของเขาบนถนน .
เมื่อพวกเขามาถึงกลางป่า พ่อพูดว่า" ตอนนี้ เด็ก กองไม้ และผมจะจุดไฟที่คุณอาจจะหนาว "
Hansel และ Gretel รวบรวมพงไม้กันสูงเป็นเนินเขาเล็กๆ ในบาร์เบโดสเป็นสว่าง และเมื่อเปลวไฟเผาไหม้สูงมาก เธอกล่าวว่า " ตอนนี้ เด็ก วางเองลงด้วยไฟและส่วนที่เหลือ เราจะเข้าไปในป่าและตัดไม้ เมื่อเราทำเราจะกลับมาและดึงคุณไป "
.