The 32,000–word novella The Time Ma

The 32,000–word novella The Time Machine by H.G. Wells, published in 1895, is
generally credited with popularizing the idea of time travel by means of a time machine, a
vehicle which takes the occupant backward or forward in time. Dozens of sequels and
adaptations over the years have further promoted the notion. Indeed, Albert Einstein’s Theory of
5 Special Relativity lays the foundation for the possibility of time travel. So far, no one has
demonstrated the ability to travel in time. However, time machines have been constructed, and
they do allow glimpses into the past.
The most efficacious time machine currently in existence is the Hubble Telescope, named
after the American astronomer Edwin P. Hubble. Its capability to locate distant astronomical
10 targets and lock in on them, permitting their faint light to aggregate on its detectors, allows it to
peer far into the past. Light travels 186,000 miles per second. The Hubble Telescope has looked
back in time at 10,000 galaxies whose light left them billions of years ago. Therefore, utilizing
the telescope as time machine, astronomers are able to contemplate galaxies as they were eons
ago.
15

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นโนเวลลา 32,000 – คำเวลาเครื่อง โดย H.G. บ่อ ตีพิมพ์ในปีค.ศ. 1895 เพื่อ โดยทั่วไปเครดิตกับ popularizing ความคิดของการเดินทางข้ามเวลาโดยใช้เครื่องเวลา การ ยานพาหนะที่ใช้ occupant ย้อนหลัง หรือไปข้างหน้าในเวลา หลายสิบ sequels และ ท้องปีต่อไปได้ส่งเสริมแนวคิด แน่นอน อัลเบิร์ตไอน์สไตน์ทฤษฎีของ ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ 5 วางรากฐานสำหรับความเป็นไปได้ของการเดินทางเวลา เพื่อห่างไกล ไม่มี แสดงความสามารถในการเดินทางในเวลา อย่างไรก็ตาม เวลาที่เครื่องจะถูกสร้าง และ พวกเขาอนุญาตให้ซึ่งในอดีต เครื่องเวลาบ็อชมากที่สุดในการดำรงอยู่ในปัจจุบันคือ กล้องโทรทรรศน์ ฮับเบิล ชื่อ หลังจากที่อเมริกันนักดาราศาสตร์เอ็ดวินพีฮับเบิล ของความสามารถในการค้นหาระยะไกลทางดาราศาสตร์ 10 เป้าหมายและล็อคในพวกเขา อนุญาตให้แสงของกล้องถ่ายภาพเพื่อรวมในการตรวจจับ ทำ เพื่อนไกลในอดีต แสงเดินทาง 186,000 ไมล์ต่อวินาที กล้องฮับเบิลได้มอง ในเวลาที่ชื่อดาราจักร 10000 ไฟที่เหลือพวกเขาพันล้านปีที่ผ่านมา ดังนั้น ใช้ กล้องโทรทรรศน์เป็นเครื่องเวลา นักดาราศาสตร์จะคิดชื่อดาราจักรเป็นพวกมหา ผ่านมา 15

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โนเวลลา 32,000 คำเวลาเครื่องโดย HG Wells ตีพิมพ์ในปี 1895 เป็นที่น่าเชื่อถือและนิยมชมชอบความคิดของการเดินทางข้ามเวลาโดยวิธีการของเครื่องเวลาเป็นยานพาหนะซึ่งจะครอบครองย้อนกลับหรือส่งต่อได้ในเวลา นับสิบต่อมาและการปรับตัวในช่วงหลายปีต่อไปมีการส่งเสริมความคิด อันที่จริงทฤษฎี Albert Einstein ของ5 สัมพัทธภาพพิเศษวางรากฐานสำหรับความเป็นไปได้ของการเดินทางเวลา เพื่อให้ห่างไกลไม่มีใครได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการเดินทางในเวลา อย่างไรก็ตามเครื่องเวลาที่ได้รับการสร้างและการที่พวกเขาทำช่วยให้มองเห็นในอดีต. เครื่องเวลาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการดำรงอยู่ในขณะนี้เป็นกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลชื่อหลังจากที่นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกันเอ็ดวินฮับเบิลพี ความสามารถในการหาทางดาราศาสตร์ที่ห่างไกล10 เป้าหมายและล็อคในที่พวกเขาอนุญาตให้แสงสลัวของพวกเขาไปรวมในการตรวจจับของมันช่วยให้เพื่อนไกลในอดีตที่ผ่านมา แสงเดินทาง 186,000 ไมล์ต่อวินาที กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลได้มองกลับไปในเวลาที่ 10,000 กาแลคซีที่มีแสงทิ้งไว้หลายพันล้านปีที่ผ่านมา ดังนั้นการใช้กล้องโทรทรรศน์เป็นเครื่องเวลานักดาราศาสตร์สามารถที่จะพิจารณากาแลคซีที่พวกเขามหายุคที่ผ่านมา. 15

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องเวลา 32000 –เรื่องสั้นของเอช. จี. เวลส์ คำ , ตีพิมพ์ใน 1895 ,
เครดิต โดยทั่วไปนิยมความคิดของเวลาเดินทางโดยวิธีการของเวลาที่เครื่อง ,
รถซึ่งใช้เวลา occupant ย้อนกลับหรือส่งต่อได้ในเวลา หลายสิบปีต่อมาและ
ดัดแปลงเพิ่มเติมเสริมความเข้าใจ จริงๆ คือ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ทฤษฎี
5 ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษวางรากฐานสำหรับความเป็นไปได้ของการเดินทางข้ามเวลา ดังนั้นไกล ไม่มีใคร
แสดงความสามารถในการเดินทางในเวลา แต่เวลาที่เครื่องจักรได้ถูกสร้างขึ้นและพวกเขาทำให้มอง
ไว้ในอดีต
เวลามีประสิทธิภาพมากที่สุดในปัจจุบันในการดำรงอยู่เป็นเครื่องฮับเบิลกล้องโทรทรรศน์ นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อ
หลังจากที่เอ็ดวินพี. ฮับเบิล .ความสามารถของการค้นหาไกลดาราศาสตร์
10 เป้าหมายและล็อคในที่พวกเขาอนุญาตให้แสงรำไรของพวกเขาโดยรวมของเครื่องช่วยให้มัน

เพื่อนไกลในอดีต แสงเดินทาง 186 , 000 ไมล์ต่อวินาที กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลได้ดู
กลับในเวลาที่ 10 , 000 กาแล็กซีที่มีแสงซ้ายพันล้านปีที่ผ่านมา ดังนั้น การใช้กล้องโทรทรรศน์
เป็นเครื่องเวลานักดาราศาสตร์สามารถพิจารณากาแลคซีเป็นมหายุค
มาแล้ว
15