Solow's model of economic growth, o

Solow's model of economic growth, often known as the Solow-Swan neo-classical growth model as the model was independently discovered by Trevor W. Swan and published in "The Economic Record" in 1956, allows the determinants of economic growth to be separated out into increases in inputs (labour and capital) and technical progress. Using his model, Solow calculated that about four-fifths of the growth in US output per worker was attributable to technical progress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองของ Solow เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ มักเรียกว่าแบบนีโอคลาสสิกเติบโต Solow สวอนแบบอิสระถูกค้นพบ โดยเทรเวอร์ W. สวอน และเผยแพร่ใน "ระเบียนทางเศรษฐกิจ" ในปี 1956 ให้ดีเทอร์มิแนนต์ของเศรษฐกิจให้แบ่งออกเป็นการเพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิต (แรงงานและทุน) และความก้าวหน้าทางเทคนิค โดยใช้แบบจำลองของเขา Solow คำนวณว่า ประมาณ 4-fifths เจริญเติบโตในสหรัฐอเมริกาผลต่อผู้ปฏิบัติงานได้รวมความก้าวหน้าทางเทคนิค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบโซโลว์ของการเติบโตทางเศรษฐกิจมักจะเรียกกันว่านีโอคลาสสิกโซโลว์หงส์รูปแบบการเจริญเติบโตเป็นแบบที่ถูกค้นพบโดยอิสระโดยเทรเวอร์ดับเบิลยูวอนและตีพิมพ์ใน "บันทึกเศรษฐกิจ" ในปี 1956 ช่วยให้ปัจจัยการเติบโตทางเศรษฐกิจที่จะแยกออก ในการเพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิต (แรงงานและทุน) และความคืบหน้าทางเทคนิค โดยใช้แบบจำลองของเขาโซโลว์คำนวณว่าประมาณสี่ในห้าของการเจริญเติบโตในการส่งออกสหรัฐต่อคนงานเป็นส่วนที่เป็นความก้าวหน้าทางวิชาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซโลว์เป็นรูปแบบของการเติบโตทางเศรษฐกิจ มักจะเรียกกันว่าโซโลว์หงส์นีโอคลาสสิกรูปแบบการเจริญเติบโตเป็นรูปแบบอิสระค้นพบโดยเทรเวอร์ W . หงส์และตีพิมพ์ใน " เศรษฐกิจบันทึก " ในปี 1956 , ช่วยให้ระดับของการเติบโตทางเศรษฐกิจจะสามารถแยกออกเป็นเพิ่มปัจจัยการผลิต ( แรงงานและทุน ) และความก้าวหน้าทางด้านเทคนิค การใช้รูปแบบของเขาโซโลว์คำนวณว่าประมาณสี่ห้าของการเจริญเติบโตในสหรัฐอเมริกาผลผลิตต่อแรงงานเป็นข้อมูลความก้าวหน้าทางเทคนิค