End material is typically comprised

End material is typically comprised of essays or editorials on the book itself, and is not commonly seen outside of academic “study editions” of certain very famous books, such as John Steinbeck's The Grapes of Wrath.
As with most front material, all end material is totally optional.
If you greatly enjoyed a book, end material can give you a chance to revisit parts of it; if you didn't understand the importance of a book, it can provide important historical and cultural context. Otherwise, most people ignore it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ้นสุดวัสดุโดยทั่วไปประกอบด้วยเรียงความหรือ editorials หนังสือตัวเอง และไม่พบบ่อยนอกวิชาการ "เรียนครั้ง" บางเล่มที่มีชื่อเสียงมาก เช่นจอห์นสไตน์เบ็คองุ่นของอาชญาเช่นเดียวกับส่วนใหญ่ด้านวัสดุ วัสดุสิ้นทั้งหมดทั้งหมดไม่จำเป็นหากคุณชอบหนังสือมาก วัสดุสิ้นสุดสามารถให้คุณมีโอกาสที่จะกลับชิ้นส่วนของมัน ถ้าคุณไม่เข้าใจความสำคัญของหนังสือ มันสามารถให้บริบทประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมที่สำคัญ มิฉะนั้น คนส่วนใหญ่ไม่สนใจมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุ End มักจะประกอบด้วยบทความหรือบทบรรณาธิการหนังสือของตัวเองและไม่ได้เห็นบ่อยนอกวิชาการ "ฉบับศึกษา" ของหนังสือที่มีชื่อเสียงมากบางอย่างเช่นจอห์นสไตน์เบองุ่นไวน์.
เช่นเดียวกับวัสดุด้านหน้าส่วนใหญ่วัสดุสิ้นทั้งหมด เป็นตัวเลือกทั้งหมด.
หากคุณชอบมากหนังสือวัสดุสิ้นสามารถทำให้คุณมีโอกาสที่จะทบทวนชิ้นส่วนของมัน; ถ้าคุณไม่ได้เข้าใจถึงความสำคัญของหนังสือก็สามารถให้บริบททางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สำคัญ มิฉะนั้นคนส่วนใหญ่ไม่สนใจมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัสดุปลายมักจะประกอบด้วยเรียงความหรือบทความในหนังสือตัวเอง และไม่นิยมเห็นด้านนอกของวิชาการ " การศึกษาฉบับหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากของหนังสือ เช่น จอห์น สไตน์เบ็ค คือผลพวงแห่งความพิโรธด้วยวัสดุด้านหน้าส่วนใหญ่จบวัสดุทั้งหมดเลือกถ้าคุณชอบอย่างมาก หนังสือ วัสดุสิ้นสามารถให้โอกาสที่จะทบทวนส่วนของมัน ถ้าคุณไม่ได้ เข้าใจ ความสำคัญของหนังสือมันสามารถให้บริบททางประวัติศาสตร์และทางวัฒนธรรมที่สำคัญ ไม่งั้น คนส่วนใหญ่ไม่สนใจมัน