From the middle of 2006 there was a

From the middle of 2006 there was a dramatic rise in mortgage delinquencies across the breadth
of the United States. A foreclosure epidemic had been triggered. House prices had initially
peaked and then begun a steep decline. At the same time interest rates had continued to rise.
When the introductory period of adjustable rate mortgages (issued mostly to the subprime2
mortgage market) ended and the low interest rate ceased, mortgage payments ballooned.
Mortgage refinancing for homeowners became either more expensive or impossible. In the
period from July 2006 to July 2007 the rate of foreclosures (home repossessions) had risen by
93% (RealityTrac), as homeowners continued to default on their mortgages.3 In the same year
this number grew to 1.5 million before it began to decline (Bernanke 2008b). As a result of the
foreclosures, securities backed with subprime mortgages widely held by investors lost most
of their value. In addition, as mortgage losses mounted, investors questioned the reliability of
the credit ratings, especially those of structured credit products.4 Since many investors had not
performed independent valuations of these often complex instruments, the loss in confidence
in the credit ratings led to a sharp decline in the willingness of investors to purchase these
products. Liquidity dried up. Prices fell. Many of these investors had assumed significant
debt burdens to invest in these securities. Rather than using the boom period to build their
reserves, investors (banks) increased their risk exposure as evidenced by higher debt to equity
ratios, also known as financial leverage. As a result, investors did not have a sufficiently large
financial cushion to absorb extensive loan defaults when they arose. The consequence was a
large decline in the capital of many US banks. However, the problems were not restricted to
US banks, as outlined in Box 4.1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากกลางปี ​​2006 มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในการจำนอง delinquencies
ข้ามความกว้างของประเทศสหรัฐอเมริกา การแพร่ระบาดของการยึดสังหาริมทรัพย์ได้รับการเรียก
ราคาบ้านในตอนแรกได้ยอดและเริ่มแล้วลดลงที่สูงชัน ในอัตราดอกเบี้ยขณะเดียวกันก็ยังคงเพิ่มขึ้น.
เมื่อระยะเวลาเบื้องต้นของการจำนองอัตราการปรับ (ออกส่วนใหญ่จะ subprime2
ตลาดจำนอง) สิ้นสุดลงและอัตราดอกเบี้ยที่ต่ำหยุดการชำระเงินจำนอง ballooned.
สินเชื่อที่อยู่อาศัยการรีไฟแนนซ์สำหรับเจ้าของบ้านที่กลายเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีราคาแพงมากขึ้นหรือเป็นไปไม่ได้ . ในช่วงเวลาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2006 ถึงกรกฎาคม 2007 อัตราการยึด (ที่ repossessions บ้าน) ได้เพิ่มขึ้น 93% (RealityTrac) ในฐานะเจ้าของบ้านอย่างต่อเนื่องที่จะเริ่มต้นใน mortgages.3 ของพวกเขาในปีเดียวกันจำนวนนี้ขยายตัว1.5 ล้านก่อนที่จะเริ่ม ลดลง (เบอร์นันเก้ 2008b) ในฐานะที่เป็นผลมาจากการยึดหลักทรัพย์รับการสนับสนุนด้วยการจำนองซับไพรม์ถือครองโดยนักลงทุนที่สูญเสียมากที่สุดของค่าของพวกเขา นอกจากนี้ยังเป็นความสูญเสียที่ติดจำนองนักลงทุนถามความน่าเชื่อถือของการจัดอันดับเครดิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ products.4 เครดิตโครงสร้างเนื่องจากนักลงทุนจำนวนมากยังไม่ได้ดำเนินการประเมินมูลค่าที่เป็นอิสระของตราสารที่ซับซ้อนเหล่านี้มักจะสูญเสียความเชื่อมั่นในในการจัดอันดับเครดิตที่นำไปสู่ ​​ลดลงคมชัดในความตั้งใจของนักลงทุนที่จะซื้อเหล่านี้ผลิตภัณฑ์ สภาพคล่องแห้งขึ้น ราคาลดลง หลายของนักลงทุนเหล่านี้สันนิษฐานว่ามีนัยสำคัญภาระหนี้ที่จะลงทุนในตราสารเหล่านี้ แทนที่จะใช้ระยะเวลาการบูมของพวกเขาในการสร้างเงินสำรองนักลงทุน (ธนาคาร) เพิ่มความเสี่ยงของพวกเขาเป็นหลักฐานโดยหนี้ที่สูงขึ้นไปยังส่วนของอัตราส่วนยังเป็นที่รู้จักการใช้ประโยชน์ทางการเงิน เป็นผลให้นักลงทุนไม่ได้มีขนาดใหญ่พอสำรองทางการเงินที่จะดูดซับค่าเริ่มต้นเงินกู้ที่กว้างขวางเมื่อพวกเขาเกิดขึ้น ผลที่ตามมาคือการลดลงของขนาดใหญ่ในเมืองหลวงของธนาคารสหรัฐจำนวนมาก อย่างไรก็ตามปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ได้ถูก จำกัด ให้ธนาคารสหรัฐที่ระบุไว้ในกล่อง4.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากตรงกลางของปี 2549 มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากใน delinquencies จำนองทั่วกว้าง
ของสหรัฐอเมริกา การระบาดได้ถูกกระตุ้น ราคาบ้านตอนแรก
แหลมแล้วเริ่มลดลงสูงชัน ในเวลาเดียวกัน อัตราดอกเบี้ยก็ยังคงเพิ่มขึ้น .
เมื่อระยะเวลาเบื้องต้นของการปรับอัตรา mortgages ( ออกส่วนใหญ่จะ subprime2
ตลาดสินเชื่อที่อยู่อาศัยอัตราดอกเบี้ยต่ำ ) ลง และหยุดการชำระเงินจำนอง ballooned .
จำนองรีไฟแนนซ์สำหรับเจ้าของบ้านก็เหมือนกัน แพงกว่า หรือเป็นไปไม่ได้ ในเดือนกรกฎาคม 2006
กรกฎาคม 2550 อัตรา foreclosures บ้าน repossessions ) ได้เพิ่มขึ้นโดย
93% ( realitytrac ) ในฐานะเจ้าของบ้านยังคงเริ่มต้นบน mortgages ของพวกเขา 3 ใน
ปีเดียวกันหมายเลขนี้โต 15 ล้าน ก่อนที่จะเริ่มลดลง ( Bernanke 2008b ) ผลของ
foreclosures , หลักทรัพย์ได้รับการสนับสนุนกับ subprime mortgages อย่างกว้างขวาง โดยนักลงทุนสูญเสียมากที่สุด
ค่าของตนเอง นอกจากนี้ ขาดทุนติดจำนอง , นักลงทุนสงสัยความน่าเชื่อถือของ
เครดิตเรตติ้ง โดยเฉพาะโครงสร้างของผลิตภัณฑ์สินเชื่อที่ 4 เนื่องจากนักลงทุนจำนวนมากไม่ได้
แสดงอิสระมูลค่าเครื่องมือมักจะซับซ้อนเหล่านี้ การสูญเสียความมั่นใจ
ในอันดับเครดิต นำไปสู่การลดลงคมชัดในความตั้งใจของนักลงทุนที่จะซื้อผลิตภัณฑ์เหล่านี้

สภาพคล่องแห้งขึ้น ราคาตก จำนวนมากของนักลงทุนเหล่านี้ได้ถือว่าภาระ
หนี้อย่างมีนัยสำคัญเพื่อลงทุนในหลักทรัพย์เหล่านี้ มากกว่าการใช้ระยะเวลาที่บูมสร้างสำรองของพวกเขา
,นักลงทุน ( ธนาคาร ) การเสี่ยงเป็น evidenced โดยหนี้สูงกว่าอัตราส่วนหุ้น
, ที่รู้จักกันเป็นประโยชน์ทางการเงิน เป็นผลให้นักลงทุนไม่ได้มีเบาะการเงินขนาดใหญ่
พอที่จะดูดซับเริ่มต้นเงินกู้อย่างละเอียดเมื่อพวกเขาเกิดขึ้น ผลคือ
ปฏิเสธใหญ่ในเมืองหลวงของธนาคารเรามากมาย อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือ ไม่กัด

เราธนาคารตามที่อธิบายไว้ในกล่อง 4.1 .