Adding WSC, such as molasses (Yokot

Adding WSC, such as molasses (Yokota et al. 1991), glucose (Tamada et al. 1999)
and wheat bran to fresh PV at ensiling, may provide greater
fermentation quality. To increase WSC content of PV
silage, WB was added in the present study, which contained
149.5 g kg-1 FW WSC (Table 1). The result indicated
that the WB treatment had more striking effect on
the fermentation quality of PV silage than LAB addition.
Compared with the control, LA concentration of the silage
in the WB treatment increased 6.1 and 3.6 times and pH
reduced to less than 5.0 in two years (Table 2), but spoilage
organisms were not inhibited completely in the silage,
which had high concentration of AA, BA and NH3-N/TN
ratio as well as extensive proteolysis. These observations
clearly illustrated that WSC was not the only limiting factor,
but the lack of epiphytic LAB populations was not in excess
of minimum for good-quality silage. Using LAB+WB
at ensiling reduced pH again compared with LAB or WB
addition, but the pH value was still higher than the critical
level of pH 4.2 (Yang et al. 2004), which associated with
loss of nutritional values. Therefore, PV was generally
high in moisture content and BC, which limited pH reduction
during silage fermentation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่ม WSC เช่นกากน้ำตาล (โยโกต้าร้อยเอ็ด al. 1991), กลูโคส (Tamada et al. 1999)และรำข้าวสาลีไป PV สดที่ ensiling อาจให้มากขึ้นคุณภาพหมัก การเพิ่มเนื้อหา WSC PVไซเลจต่อ WB เพิ่มในการศึกษาปัจจุบัน ที่อยู่149.5 g kg 1 FW WSC (ตารางที่ 1) ผลลัพธ์ที่ระบุว่า การรักษา WB มีลักษณะพิเศษที่โดดเด่นมากขึ้นคุณภาพการหมักของไซเลจต่อ PV มากกว่านอกจากนี้ห้องปฏิบัติการเมื่อเทียบกับตัวควบคุม LA ความเข้มข้นของไซเลจต่อใน WB การ รักษาเพิ่มขนาด 6.1 และ 3.6 และ pHลดแต่เน่าเสียน้อยกว่า 5.0 ในสองปี (ตารางที่ 2),สิ่งมีชีวิตได้ไม่ห้ามทั้งหมดในไซเลจต่อซึ่งมีความเข้มข้นสูงของ AA, BA และ NH3-N/TNอัตราตลอดจน proteolysis อย่างละเอียด ข้อสังเกตเหล่านี้ชัดเจนพร้อมภาพที่ WSC ไม่เพียงปัจจัยจำกัดแต่ขาดของแล็บ epiphytic ประชากรไม่เกินของต่ำสำหรับไซเลจต่อมีคุณภาพดี ใช้ปฏิบัติ + WBที่ ensiling ค่า pH ลดลงอีกเมื่อเทียบกับห้องปฏิบัติการหรือ WBนอกจากนี้ แต่ค่า pH ได้ยังสูงกว่าที่สำคัญระดับของ pH 4.2 (Yang et al. 2004), ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการ ดังนั้น PV ได้โดยทั่วไปชื้นและ BC ซึ่งจำกัดการลด pH สูงระหว่างไซเลจต่อหมัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่ม WSC เช่นกากน้ำตาล (โยโกตะ et al. 1991) กลูโคส (Tamada et al. 1999)
และรำข้าวสาลีจะ PV
สดที่หมักอาจให้มากขึ้นคุณภาพการหมัก เพื่อเพิ่มปริมาณ WSC ของ PV
หมัก WB ถูกเพิ่มเข้ามาในการศึกษาปัจจุบันที่มี
149.5 กรัมต่อกิโลกรัม-1 FW WSC (ตารางที่ 1) ผลการศึกษาพบว่าการรักษา WB มีผลที่โดดเด่นมากขึ้นเกี่ยวกับคุณภาพการหมักหมักPV กว่านอกจาก LAB. เมื่อเทียบกับการควบคุมความเข้มข้น LA ของหมักในการรักษาWB เพิ่มขึ้น 6.1 และ 3.6 เท่าและมีค่า pH ลดลงเหลือน้อยกว่า 5.0 ในสอง ปี (ตารางที่ 2) แต่การเน่าเสียของสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้ยับยั้งการหมักอย่างสมบูรณ์ในที่ที่มีความเข้มข้นสูงของ AA, BA และ NH3-N / เทนเนสซีอัตราส่วนเช่นเดียวกับproteolysis กว้างขวาง ข้อสังเกตเหล่านี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า WSC ไม่ได้เป็นปัจจัยเดียว แต่ขาดของประชากร LAB อิงอาศัยไม่ได้อยู่ในส่วนที่เกินจากขั้นต่ำสำหรับการหมักที่มีคุณภาพดี ใช้ LAB + ยินดีที่หมักมีค่าpH ลดลงเมื่อเทียบกับอีกครั้งกับ LAB หรือ WB นอกจากนี้ค่าพีเอช แต่ก็ยังสูงกว่าที่สำคัญระดับพีเอช4.2 (Yang et al. 2004) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการ ดังนั้น PV โดยทั่วไปสูงในปริมาณความชื้นและBC ซึ่ง จำกัด การลดค่า pH ระหว่างการหมักหมัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพิ่มคุณภาพ เช่น กากน้ำตาล ( โดย et al . 1991 ) กลูโคส ( ทามาดะ et al . 1999 )
และข้าวสาลีรํา PV ใหม่ในการหมัก อาจให้คุณภาพการหมักมากขึ้น

เพื่อเพิ่มคุณภาพของหญ้าหมักเนื้อหา PV
, WB เพิ่มในการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งมีอยู่
149.5 กรัม kg-1 FW WSC ( ตารางที่ 1 ) ผลการศึกษาพบว่า การรักษาได้ผลจ้า

โดดเด่นมากขึ้นในการหมักและหมักต่อคุณภาพของมากกว่า Lab .
เมื่อเทียบกับการควบคุมความเข้มข้นของลาหมัก
ในการรักษาเพิ่มขึ้น 6.1 WB 3.6 ครั้งและ pH
ลดลงน้อยกว่า 5.0 ใน 2 ปี ( ตารางที่ 2 ) แต่การเน่าเสีย สิ่งมีชีวิตไม่ได้ถูกยับยั้งอย่างสมบูรณ์

ในหญ้าหมัก ซึ่งมีความเข้มข้นสูงของ AA , BA และ 4 cluster / TN
อัตราส่วนเช่นเดียวกับโปรตีโ ลซิสอย่างละเอียด เหล่านี้สังเกต
อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าคุณภาพไม่เพียงปัจจัยจำกัด ,
แต่ขาดประชากร Lab epiphytic ไม่เกิน
ขั้นต่ำสำหรับอาหารสัตว์คุณภาพดี การใช้ห้องปฏิบัติการ WB
ที่การหมักลด pH อีกครั้งเมื่อเทียบกับแล็บโดย WB
แต่ค่า pH ยังคงสูงกว่าระดับวิกฤต
pH 4.2 ( หยาง et al . 2004 ) ซึ่งเกี่ยวข้องกับ
การสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการ . ดังนั้นPV คือโดยทั่วไป
สูงในความชื้นและ BC ซึ่งจำกัด Ph ลด
ในระหว่างหมัก การหมัก