Background: The timing of highly ac

Background: The timing of highly active antiretroviral therapy (HAART) after a tuberculosisdiagnosis in HIV-infected patients can affect clinical outcomes and survival. We comparedsurvival after tuberculosis diagnosis in HIV-infected adults who initiated HAART and tuber-culosis therapy simultaneously to those who delayed the start of HAART for at least twomonths.
Methods: The THRio cohort includes 17,983 patients receiving HIV care in 29 public clinicsin Rio de Janeiro, Brazil. HAART-naïve patients at the time of a new TB diagnosis betweenSeptember 2003 and June 2008 were included. Survival was measured in days from diagnosisof TB. We compared survival among patients who initiated HAART within 60 days of TBtreatment (simultaneous – ST) to those who started HAART >60 days of TB treatment ornever started (deferred – DT). Kaplan–Meier plots and Cox proportional hazards regressionanalyses were conducted.Results: Of 947 patients diagnosed with TB, 572 (60%) were HAART naïve at the time of TBdiagnosis; 135 were excluded because of missing CD4 count results. Among the remaining437 TB patients, 56 (13%) died during follow-up: 25 (10%) among ST patients and 31 (16%)in DT group (p = 0.08). ST patients had lower median CD4 counts at TB diagnosis than DTpatients (106 vs. 278, p < 0.001). Cox proportional hazards utilizing propensity score analy-sis showed that DT patients were more likely to die (adjusted HR = 1.89; 95% CI: 1.05–3.40;p = 0.03)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: เวลาของการรักษาต้านไวรัส (HAART) หลังจาก tuberculosisdiagnosis ในผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีมีผลต่อผลลัพธ์ทางคลินิกและการอยู่รอด เรา comparedsurvival หลังจากการวินิจฉัยวัณโรคในผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อ HIV ผู้ที่เริ่มต้นรักษาด้วย HAART และ culosis หัวพร้อมกันกับผู้ที่ล่าช้าเริ่มต้นของ HAART สำหรับน้อย twomonthsวิธีการ: ศึกษา THRio รวม 17,983 ผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลรักษาเอชไอวีใน 29 สาธารณะ clinicsin โอเดอจาเนโร บราซิล ผู้ป่วยไร้เดียงสา HAART เวลาของ betweenSeptember การวินิจฉัยวัณโรคตัวใหม่ 2003 และ 2551 มิถุนายนมาพร้อม ความอยู่รอดซึ่งวัดได้ในวันจาก diagnosisof TB เราเปรียบเทียบอยู่รอดในผู้ป่วยที่เริ่ม HAART ภายใน 60 วันของ TBtreatment (พร้อมกัน – เซนต์) ผู้ที่เริ่มต้น HAART > เริ่มต้น 60 วันของ ornever รักษา TB (รอตัดบัญชี – DT) Kaplan – มุนเช่นแปลง และ regressionanalyses สัดส่วนอันตรายค็อกซ์ได้ดำเนินการ ผลลัพธ์: ผู้ป่วย 947 วินิจฉัยกับ TB, 572 (60%) ถูกไร้เดียงสา HAART เวลาของ TBdiagnosis; 135 ถูกคัดออกเนื่องจากขาดผลจำนวน CD4 ผู้ป่วย TB remaining437, 56 (13%) เสียชีวิตระหว่างติดตาม: 25 (10%) ผู้ป่วยเซนต์และ 31 (16%) ในกลุ่ม (p = 0.08) เซนต์ผู้ป่วยต่ำกว่ามัธยฐานนับ CD4 ที่วินิจฉัย TB มากกว่า DTpatients (106 เจอ 278, p < 0.001) ได้ ค็อกซ์สัดส่วนอันตรายใช้กลั่นคะแนน sis เอาใว้แสดงให้เห็นว่า ผู้ป่วย DT โอกาสตาย (ปรับ HR = 1.89; 95% CI: 1.05 – 3.40; p = 0.03)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ระยะเวลาของการรักษาด้วยยาต้านไวรัสที่ใช้งานสูง (HAART) หลังจาก tuberculosisdiagnosis ในผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV จะมีผลต่อผลลัพธ์ทางคลินิกและการอยู่รอด เรา comparedsurvival หลังการวินิจฉัยวัณโรคในผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อ HIV ที่เริ่มยาต้านไวรัสและหัว-culosis บำบัดพร้อมกันกับผู้ที่ล่าช้าเริ่มต้นของยาต้านไวรัสอย่างน้อย twomonths.
วิธีการ THRio การศึกษารวมถึงผู้ป่วย 17,983 ได้รับการดูแลเอชไอวีใน 29 clinicsin สาธารณะริโอเดอจาเนโร บราซิล ผู้ป่วยยาต้านไวรัส-ไร้เดียงสาในช่วงเวลาของการวินิจฉัยวัณโรคใหม่ betweenSeptember 2003 และเดือนมิถุนายนปี 2008 ได้รวม การอยู่รอดวัดในวันวัณโรค diagnosisof เราเมื่อเทียบกับการอยู่รอดของผู้ป่วยที่เริ่มยาต้านไวรัสภายใน 60 วันนับจากวัน TBtreatment (พร้อมกัน - St) ให้กับผู้ที่เริ่มยาต้านไวรัส> 60 วันของการรักษาวัณโรค ornever เริ่มต้น (รอการตัดบัญชี - DT) แปลง Kaplan-Meier และ Cox อันตรายสัดส่วน regressionanalyses เป็น conducted.Results: ผู้ป่วย 947 การวินิจฉัยวัณโรค, 572 (60%) เป็นยาต้านไวรัสไร้เดียงสาในช่วงเวลาของ TBdiagnosis นั้น 135 ได้รับการยกเว้นเนื่องจากไม่มีผลค่า CD4 ในผู้ป่วยวัณโรค remaining437 56 (13%) เสียชีวิตในระหว่างการติดตาม: 25 (10%) ของผู้ป่วย ST และ 31 (16%) ในกลุ่ม DT (p = 0.08) ผู้ป่วย ST มี CD4 ต่ำกว่าค่ามัธยฐานนับที่การวินิจฉัยวัณโรคกว่า DTpatients (106 กับ 278, p <0.001) ค็อกซ์อันตรายสัดส่วนการใช้คะแนนเอนเอียงมีส่วน-SIS พบว่าผู้ป่วย DT มีแนวโน้มที่จะตาย (HR ปรับ = 1.89; 95% CI: 1.05-3.40; p = 0.03)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : ระยะเวลาของยาต้านไวรัส ( กล่าว ) หลังจาก tuberculosisdiagnosis ในผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวี สามารถส่งผลกระทบต่อผลลัพธ์ทางคลินิกและการอยู่รอด เรา comparedsurvival หลังจากการวินิจฉัยวัณโรคในผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่เริ่มยาต้านไวรัสเอดส์ และผู้ใหญ่หัว culosis การบำบัดพร้อมกันกับผู้ที่ล่าช้าเริ่มต้นของยาต้านไวรัสเอดส์อย่างน้อย twomonths .วิธีการศึกษา : thrio รวมถึง 17983 ผู้ป่วยเอชไอวีใน 29 รัฐ clinicsin ริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล ยาต้านไวรัสเอดส์และผู้ป่วยไตได้ในเวลาของการวินิจฉัยวัณโรคใหม่ betweenseptember 2003 และมิถุนายน 2550 รวม วัดในวัน ถ้ารอดจากวัณโรค เปรียบเทียบการรอดชีวิตในผู้ป่วยที่เริ่มยาต้านไวรัสเอดส์ภายใน 60 วันของ tbtreatment ( พร้อมกัน ( ST ) ผู้ที่เริ่มยาต้านไวรัสเอดส์ > 60 วันของการรักษาวัณโรค เริ่ม ornever ( รอการตัดบัญชี ( DT ) Kaplan – Meier ผืนและ Cox สำคัญต่อ regressionanalyses จำนวนผลลัพธ์ : 947 ผู้ป่วยที่วินิจฉัยวัณโรค , 572 ( 60% ) เป็นยาต้านไวรัสเอดส์และไตได้ในเวลา tbdiagnosis ; 135 ได้รับการยกเว้นเพราะคิดถึงค่า CD4 ผลลัพธ์ ระหว่าง remaining437 ผู้ป่วยวัณโรค , 56 ( 13% ) เสียชีวิตระหว่างการติดตาม : 25 ( 10% ) ของผู้ป่วยเซนต์และ 31 ( 16 % ) ใน DT GROUP ( P = 0.08 ) ผู้ป่วยที่มีระดับ CD4 เริ่มต้นเฉลี่ยนับที่การวินิจฉัยวัณโรคกว่า dtpatients ( 106 vs 278 , p < 0.001 ) การใช้วิธีการวิเคราะห์อันตราย Cox สัดส่วนคะแนนพี่พบว่า ผู้ป่วยที่ DT มีแนวโน้มที่จะตาย ( ปรับ hr = 1.89 ; 95% CI : 1.05 - 3.40 ; p = 0.03 )