Philippine laws and court decisions

Philippine laws and court decisions, with extremely rare exceptions, are written solely in English. English is also used in higher education, religious affairs, print and broadcast media, and business. Most educated Filipinos are bilinguals and speak English as one of their languages (see List of countries by English-speaking population). Still, for highly technical subjects such as nursing, medicine, computing and calculus, English is the preferred medium for textbooks, communication, etc. Very few would prefer highly technical books in the vernacular.[1][2] Movies and TV shows in English are usually not dubbed in cable channels.[3]

Because English is part of the curricula from primary to secondary education, many Filipinos write and speak in fluent Philippine English, although there might be differences in diction and pronunciation.[4] Most schools in the Philippines, however, are staffed by teachers who are speakers of Philippine English and hence notable differences from the American English from which it was derived are observable.

Philippine English traditionally followed American English spelling and grammar,[5] except when it comes to punctuation as well as date notations. For example, a comma almost never precedes the final item in an enumeration (much like the AP Stylebook and other style guides used in the English-speaking world). Except for some very fluent speakers (like news anchors), even in English-language media, dates are also often read with a cardinal instead of an ordinal number (e.g. "January one" instead of "January first") even if the written form is the same. This is mostly because educated Filipinos were taught to count English numbers cardinally, thus it carried over to their style of reading dates. In military-style (or sometimes officialese) date notation (e.g. 1 January) the American standard is mostly followed, that is "one January".

Tautologies like redundancy and pleonasm are common despite the emphasis on brevity and simplicity in making sentences; they are common to many speakers, especially among the older generations. The possible explanation is that the English language teachers who came to the Philippines were taught old-fashioned grammar, thus they spread that style to the students they served. Examples are "At this point in time" and ".. will be the one ..." (or "... will be the one who will ...") instead of "now" and "... will ..." respectively - e.g., "I will be the one who will go ...", rather than "I will go ...".[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายฟิลิปปินส์และศาลตัดสิน มีข้อยกเว้นน้อยมาก เขียนภาษาอังกฤษเท่านั้น ยังมีใช้ภาษาอังกฤษในระดับอุดมศึกษา ศาสนา สื่อพิมพ์ และเผยแพร่ และธุรกิจ ส่วนใหญ่ Filipinos bilinguals และพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาของพวกเขา (ดูรายชื่อประเทศเรียงตามจำนวนประชากรที่พูดภาษาอังกฤษ) อย่างใดอย่างหนึ่ง ยังคง วัตถุสูงเช่นพยาบาล แพทย์ คอมพิวเตอร์ และแคลคูลัส ภาษาอังกฤษเป็นสื่อการเรียน สื่อสาร ฯลฯ น้อยมากต้องหนังสือ vernacular สูง [1] [2] ภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ภาษาอังกฤษมักจะไม่ขนานนามว่าในช่องเคเบิล [3]เนื่องจากภาษาอังกฤษเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรจากหลักรองศึกษา หลาย Filipinos เขียน และพูดภาษาฟิลิปปินส์ภาษาอังกฤษ แม้ว่าอาจมีความแตกต่างใน diction และการออกเสียง [4] โรงเรียนส่วนใหญ่ในฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตาม มีพนักงานครูที่มีลำโพงของภาษาอังกฤษฟิลิปปินส์ และจึง โดดเด่นแตกต่างจากอังกฤษที่จะมามีเบสฟิลิปปินส์อังกฤษดั้งเดิมตามภาษาอังกฤษการสะกดและไวยากรณ์, [5] ยกเว้นเมื่อมันมาถึงเครื่องหมายวรรคตอนเป็นวันสัญลักษณ์ เช่น จุลภาคแทบไม่เคยกล่าวรายการสุดท้ายในการแจงนับ (เหมือน AP Stylebook และอื่น ๆ แบบคนใช้ในโลกพูดภาษาอังกฤษ) ยกเว้นบางคล่องมากลำโพง (เช่นเบรกข่าว), แม้ในสื่อภาษาอังกฤษ วันจะมักอ่านกับพระคาร์ดินัลแทนลำดับหมายเลข (เช่น "มกราคม" หนึ่งแทน "แรกมกราคม") แม้ว่าฟอร์มเขียนอยู่เหมือนกัน นี้เป็นส่วนใหญ่ เพราะ Filipinos ศึกษาได้สอนการนับเลขภาษาอังกฤษ cardinally จึง ได้นำลักษณะของการอ่านที่ต้องการ ในสไตล์ทหาร (หรือบางครั้ง officialese) แสดงวันที่ (เช่น 1 มกราคม) มาตรฐานอเมริกันส่วนใหญ่ตาม ที่มี "หนึ่งมกราคม"Tautologies สำรองและ pleonasm อยู่ทั่วไปแม้จะเน้นความกระชับและเรียบง่ายในการทำประโยค พวกเขาจะพบโดยทั่วไปลำโพงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนรุ่นเก่า คำอธิบายที่เป็นไปได้คือ ครูผู้สอนภาษาอังกฤษที่มาที่ฟิลิปปินส์ได้รับการสอนไวยากรณ์โบราณ จึง มีแพร่กระจายแบบนักเรียน ที่จะให้บริการ ตัวอย่างเช่น "ที่จุดนี้ในเวลา" และ "... จะเป็น..." (หรือ "...จะเป็นหนึ่งที่จะ...") แทน "เลย" และ "...จะ..." ตามลำดับ - เช่น "ฉันจะเป็นผู้ที่จะไป..." มากกว่า "เราจะไป..." [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายของฟิลิปปินส์และการตัดสินใจของศาลโดยมีข้อยกเว้นที่หายากมากจะเขียน แต่เพียงผู้เดียวในภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษยังใช้ในการศึกษาที่สูงขึ้น, ศาสนา, การพิมพ์และสื่อออกอากาศและทำธุรกิจใน การศึกษาส่วนใหญ่เป็นชาวฟิลิปปินส์ bilinguals และพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาใดภาษาหนึ่งของพวกเขา (ดูรายชื่อประเทศโดยประชากรที่พูดภาษาอังกฤษ) ยังคงสำหรับวิชาเทคนิคสูงเช่นการพยาบาล, การแพทย์, การคำนวณและแคลคูลัส, อังกฤษเป็นสื่อที่แนะนำสำหรับตำราการสื่อสารอื่น ๆ น้อยมากจะชอบหนังสือทางด้านเทคนิคสูงในภาษา. [1] [2] ภาพยนตร์และรายการทีวีใน ภาษาอังกฤษมักจะไม่ได้รับการขนานนามในช่องเคเบิล. [3] เพราะภาษาอังกฤษเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรจากชั้นประถมศึกษาถึงมัธยมศึกษาหลายฟิลิปปินส์เขียนและพูดในภาษาอังกฤษได้คล่องฟิลิปปินส์แม้ว่าอาจจะมีความแตกต่างในพจน์และการออกเสียง. [4] โรงเรียนส่วนใหญ่ ในฟิลิปปินส์ แต่มีพนักงานให้บริการโดยครูที่พูดภาษาอังกฤษฟิลิปปินส์และความแตกต่างที่โดดเด่นด้วยเหตุจากภาษาอังกฤษอเมริกันจากที่ที่มันได้มาเป็นที่สังเกตได้. ภาษาอังกฤษฟิลิปปินส์ประเพณีตามการสะกดคำภาษาอังกฤษแบบอเมริกันและไวยากรณ์ [5] ยกเว้นเมื่อมันมาถึง เครื่องหมายวรรคตอนเช่นเดียวกับสัญลักษณ์วัน ยกตัวอย่างเช่นเครื่องหมายจุลภาคแทบไม่เคยแจ๋วรายการสุดท้ายในการแจงนับ (เหมือน AP Stylebook และคำแนะนำรูปแบบอื่น ๆ ที่ใช้ในโลกที่พูดภาษาอังกฤษ) ยกเว้นสำหรับลำโพงได้อย่างคล่องแคล่วมาก (เช่นข่าวเบรก) แม้จะอยู่ในสื่อภาษาอังกฤษวันก็มักจะอ่านด้วยพระคาร์ดินัลแทนที่จะเป็นเลขลำดับ (เช่น "หนึ่งมกราคม" แทน "มกราคมแรก") แม้ว่ารูปแบบการเขียน เหมือนกัน. นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะการศึกษาชาวฟิลิปปินส์ได้รับการสอนการนับเลขภาษาอังกฤษ cardinally จึงจะดำเนินการไปยังรูปแบบของการอ่านวันที่ ในแบบทหาร (หรือบางครั้ง officialese) วันที่สัญกรณ์ (เช่น 1 มกราคม) มาตรฐานอเมริกันส่วนใหญ่จะตามมานั่นคือ "หนึ่งมกราคม". tautologies เช่นความซ้ำซ้อนและการพูดซ้ำซากเป็นเรื่องธรรมดาแม้จะมีความสำคัญกับความกะทัดรัดและความเรียบง่ายในการทำประโยค; พวกเขาเป็นเรื่องธรรมดาที่จะลำโพงจำนวนมากโดยเฉพาะในหมู่คนรุ่นเก่า คำอธิบายที่เป็นไปได้คือการที่ครูผู้สอนภาษาอังกฤษที่มาฟิลิปปินส์ได้รับการสอนแบบเก่าไวยากรณ์จึงแพร่กระจายสไตล์ที่ให้กับนักเรียนที่พวกเขาทำหน้าที่ ตัวอย่างเช่น " ณ จุดนี้ในเวลา" และ " .. จะเป็นหนึ่ง ... " (หรือ " ... จะเป็นผู้หนึ่งที่จะ ... ") แทน "ตอนนี้" และ " ... จะ .. "ตามลำดับ - เช่น" ฉันจะเป็นหนึ่งในผู้ที่จะไป ... "มากกว่า" ฉันจะไป ... "[6].