In the greenest of our valleys, By

In the greenest of our valleys,
By good angels tenanted,
Once a fair and stately palace --
Radiant palace -- reared its head.
In the monarch Thought's dominion --
It stood there!
Never seraph spread a pinion
Over fabric half so fair.
II.
Banners yellow, glorious, golden,
On its roof did float and flow;
(This -- all this -- was in the olden
Time long ago)
And every gentle air that dallied,
In that sweet day,
Along the ramparts plumed and pallid,
A winged odour went away.
III.
Wanderers in that happy valley
Through two luminous windows saw
Spirits moving musically
To a lute's well-tunèd law,
Round about a throne, where sitting
(Porphyrogene!)
In state his glory well befitting,
The ruler of the realm was seen.
IV.
And all with pearl and ruby glowing
Was the fair palace door,
Through which came flowing, flowing, flowing,
And sparkling evermore,
A troop of Echoes whose sweet duty
Was but to sing,
In voices of surpassing beauty,
The wit and wisdom of their king.
V.
But evil things, in robes of sorrow,
Assailed the monarch's high estate;
(Ah, let us mourn, for never morrow
Shall dawn upon him, desolate!)
And, round about his home, the glory
That blushed and bloomed
Is but a dim-remembered story
Of the old time entombed.
VI.
And travellers now within that valley,
Through the red-litten windows, see
Vast forms that move fantastically
To a discordant melody;
While, like a rapid ghastly river,
Through the pale door,
A hideous throng rush out forever,
And laugh -- but smile no more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบรรจงเราหุบเขา โดยเทวดาดี tenanted เมื่อธรรม และดูโอ่อ่าวัง- พาสดใส - เลี้ยงหัวของมัน ในอาณาจักรของพระมหากษัตริย์คิดของ- มันยืนอยู่ที่นั่น ไม่ seraph กระจายอยู่ปีก ผ่านผ้าครึ่งยุติธรรมIIป้ายสีเหลือง รุ่งโรจน์ โกลเด้น บนหลังคาไม่ได้ลอยและไหล (นี้ -ทั้งหมดนี้ - คือในการหมัก เวลานานมาแล้ว) อากาศทุกอ่อนโยนที่ dallied ในวันหวาน ตามป้อมปราการ plumed และ สอร์ต กลิ่นก็ไปIIIวันเดอเรอร์สในหุบเขาที่มีความสุข เห็นสองหน้าต่างที่แสงผ่าน วิญญาณเคลื่อนที่ไนท์คลับ กฎหมายของลูทดี tunèd รอบเกี่ยวกับบัลลังก์ นั่ง (Porphyrogene)ในรัฐเกียรติของเขาดีกับ ไม้บรรทัดของแดนที่เห็นIVและทั้งหมด ด้วยไข่มุกและทับทิมเรือง มีประตูวังยุติธรรมที่มาไหล ไหล ไหล และประกาย evermore กองทหารของ Echoes มีหน้าที่หวาน มีแต่การร้องเพลง ในเสียงของแซงหน้าความงาม Wit และปัญญาของกษัตริย์Vแต่สิ่งที่ชั่วร้าย ในเสื้อคลุมของความโศกเศร้า Assailed ของพระมหากษัตริย์สูงนิคม (Ah ให้เราไว้อาลัย วันรุ่งขึ้นไม่ จะรุ่งเขา อ้างว้าง)และรอบเกี่ยวกับบ้าน เกียรติ ที่ขวยเขิน และเมื่อย มีแต่เรื่องจำติ่มซำ เวลาเก่าที่สสารVIและตอนนี้ภายในหุบเขาที่ หน้าต่างสีแดง litten ดู ฟอร์มใหญ่ที่ย้ายมหัศจรรย์ การไม่ปรองดองกัน ในขณะที่ เช่นแม่น้ำ ส่วนที่รวดเร็ว ผ่านประตูอ่อน องค์ hideous วิ่งออกตลอดไป และ หัวเราะ - แต่ยิ้มไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของหุบเขาของเรา
โดยอาศัยเทวดาที่ดี,
เมื่อพระราชวังยุติธรรมและยิ่งใหญ่ -
วัง Radiant - เลี้ยงหัวของมัน.
ในพระมหากษัตริย์ปกครองคิดของ -
มันยืนอยู่ที่นั่น!
ไม่เคย Seraph แพร่กระจายปีกนก
กว่าครึ่งผ้ายุติธรรม
II.
แบนเนอร์สีเหลืองรุ่งโรจน์ทอง
บนหลังคาของมันไม่ลอยและการไหล;
(นี่ - ทั้งหมดนี้ - อยู่ในสมัยก่อน
นานมาแล้ว)
และทุกอากาศที่อ่อนโยน dallied,
ในวันหวานที่
พร้อมกำแพงและขนนก ซีด
กลิ่นปีกก็ไป.
III.
เดอเรอร์ในการที่หุบเขาแห่งความสุข
ผ่านสองหน้าต่างส่องสว่างเห็น
สปิริตย้ายดนตรี
เพื่อกฎหมายดีแต่งกีตาร์ของ,
รอบเกี่ยวกับราชบัลลังก์ซึ่งนั่ง
(Porphyrogene!)
ในรัฐสง่าราศีของพระองค์ดีเหมาะสม,
ผู้ปกครองของดินแดนที่เห็น.
IV.
และทั้งหมดที่มีมุกและทับทิมเรืองแสง
เป็นประตูพระราชวังยุติธรรม
ซึ่งผ่านมาไหลไหลไหล
และเป็นประกายตลอดไป
กองทหารของเสียงสะท้อนที่มีหน้าที่หวาน
แต่เป็นการร้องเพลง
ในเสียงของ งามที่เหนือกว่า
. ปัญญาและภูมิปัญญาของกษัตริย์
โวลต์
แต่สิ่งชั่วร้ายในอาภรณ์แห่งความเศร้าโศก
ถาโถมเข้าใส่ทรัพย์สูงของพระมหากษัตริย์;
(Ah ให้เราเสียใจไม่เคยรุ่ง
Shall รุ่งอรุณกับเขารกร้าง!)
และรอบ บ้านของเขาพระสิริ
ที่เขินและดอก
แต่เป็นเรื่องที่สลัวจำ
เวลาเก่าฝัง.
วี.
และนักท่องเที่ยวในขณะนี้ภายในหุบเขาที่
ผ่านหน้าต่างสีแดง Litten ให้ดู
รูปแบบมากมายที่ย้ายขนลุก
เพื่อทำนองไม่ปรองดองกัน;
ในขณะที่ เช่นแม่น้ำน่ากลัวอย่างรวดเร็ว
ผ่านประตูซีด
มุงน่าเกลียดวิ่งออกไปตลอดกาล
และหัวเราะ - แต่ยิ้มไม่มาก