The subway stairs seemed steeper th

The subway stairs seemed steeper than he remembered and he felt twinges in his knees that he never felt in California. Sharp little needles of pain, like rumors of mortality. He didn’t feel these pains after tennis, or even after speed-walking along the Malibu roads. But the pain was there now, and was not eased by the weather. The wind was blowing fiercely from the harbor, which lay off in the darkness to his right, and he donned his glasses again and used both gloved hands to pull his brown fedora more securely to his brow. His watch told him that he had more than a half hour to get to the bookstore. Just as he had hoped. He’d have some time for a visit, but not too much time. He crossed the street with his back to the place where the bookstore awaited him, and passed along the avenue where he once was young.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันไดใต้ดินดูชันกว่าเขาจำได้ และเขารู้สึก twinges ในหัวเข่าของเขาที่เขาไม่เคยรู้สึกในแคลิฟอร์เนีย คมเข็มเล็ก ๆ ของความเจ็บปวด เช่นข่าวลือของการตาย เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดเหล่านี้หลัง จากเทนนิส หรือแม้กระทั่ง หลังความเร็ว-เดินไปตามถนนมาลิบู แต่ความเจ็บปวดนั่นเลย ถูกผ่อนคลายลงจากสภาพอากาศไม่ ลมได้พัดแววจากท่าเรือ ที่วางปิดในความมืดของเขาขวา และเขา donned แว่นตาของเขาอีก และใช้มือทั้งสองสวมเพื่อดึง fedora สีน้ำตาลของเขาแน่นขึ้นคิ้วของเขา นาฬิกาของเขาบอกเขาว่า เขามีมากกว่าครึ่งชั่วโมงเพื่อไปร้านหนังสือ เหมือนเขามีหวัง เขาจะมีเวลาสำหรับการเข้าชม แต่เวลาไม่มากเกินไป เขาข้ามถนนกับหลังของเขาไปยังสถานที่ที่ร้านหนังสือรอคอยเขา และส่งผ่านไปตามถนนที่เขาเคยหนุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บันไดสถานีรถไฟใต้ดินดูเหมือนสูงชันกว่าเขาจำได้และเขารู้สึก twinges ในหัวเข่าของเขาว่าเขาไม่เคยรู้สึกในรัฐแคลิฟอร์เนีย เข็มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คมชัดของความเจ็บปวดเช่นเดียวกับข่าวลือของการตาย เขาไม่ได้รู้สึกปวดเหล่านี้หลังจากเทนนิส, หรือแม้กระทั่งหลังจากที่ความเร็วเดินไปตามถนนมาลิบู แต่อาการปวดก็อยู่ที่นั่นในขณะนี้และไม่ได้ถูกปลดเปลื้องจากสภาพอากาศ ลมพัดอย่างรุนแรงจากท่าเรือซึ่งวางอยู่ในความมืดออกไปทางขวาของเขาและเขาสวมแว่นตาของเขาอีกครั้งและใช้มือทั้งสองข้างที่สวมถุงมือที่จะดึงหมวกสีน้ำตาลของเขาอย่างปลอดภัยมากขึ้นคิ้วของเขา นาฬิกาของเขาเขาบอกว่าเขามีมากกว่าครึ่งชั่วโมงที่จะได้รับหนังสือ เช่นเดียวกับที่เขาหวัง เขาต้องการมีเวลาสำหรับการเยี่ยมชม แต่เวลาไม่มากเกินไป เขาเดินข้ามถนนที่มีเขากลับไปยังสถานที่ที่ร้านหนังสือที่รอคอยเขาและผ่านไปตามถนนที่ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รถไฟใต้ดินบันไดก็ชันกว่าที่เขาจำได้ว่าเขารู้สึก twinges ในหัวเข่าของเขาที่เขาไม่เคยรู้สึกในแคลิฟอร์เนีย คมน้อยเข็มของความเจ็บปวด เหมือนข่าวลือเรื่องการตาย เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดเหล่านี้หลังจากเล่นเทนนิส หรือแม้แต่หลังจากเดินเร็วตามแบบถนน แต่ความเจ็บปวดก็มีแล้ว และไม่ลดลงตามสภาพอากาศ ลมก็พัดอย่างรุนแรงจากท่าเรือซึ่งเลิกจ้างในที่มืดไปทางขวาของเขา เขาสวมแว่นตาของเขาอีกครั้งและใช้ทั้งสองมือ gloved ดึงหมวกสีน้ำตาลของเขาอย่างปลอดภัยกับหน้าผากของเขา นาฬิกาของเขาบอกเขาว่าเขาได้เกินครึ่งชั่วโมง ไปร้านหนังสือ อย่างที่เขาหวังไว้ เขามีเวลาสำหรับการเข้าชม แต่ไม่เกินไปเวลา เขาข้ามถนนกับของเขากลับไปที่ร้านหนังสือที่รอคอยเขา ผ่านไปตามถนนที่เขาเคยเป็นเด็ก