The overall incidences of pregnancy

The overall incidences of pregnancy complications in this population are shown in Table 2. Multivariate analysis was then performed to calculate adjusted odds ratios for these adverse outcomes. The obstetric outcomes for patients undergoing ovulation induction and those using IVF are compared in Table 3 to patients who did not use ART. Patients who underwent ovulation induction were 2.4 times more likely to have a placental abruption (95% CI 1.3–4.2) and 2.1 times more likely to have a fetal loss after 24 weeks (95% CI 1.3–3.6) compared with controls. A significant association between the use of IVF and several adverse pregnancy outcomes was also noted. Patients using IVF were 2.7 times more likely to develop preeclampsia (95% CI 1.7–4.4), 2.4 times more likely to have a placental abruption (95% CI 1.1–5.2), 6.0 times more likely to have a placenta previa (95% CI 3.4–10.7), and 2.3 times more likely to undergo a cesarean delivery (95% CI 1.8–2.9) compared with controls. We did not observe an increase in the incidence of aneuploidy or congenital anomalies in patients undergoing IVF.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Incidences โดยรวมของภาวะแทรกซ้อนการตั้งครรภ์ในประชากรนี้จะแสดงในตารางที่ 2 แล้วได้ทำการวิเคราะห์ตัวแปรพหุการคำนวณอัตราส่วนการปรับปรุงราคาผลร้ายเหล่านี้ ผลลัพธ์สำหรับผู้ป่วยที่อยู่ในระหว่างการเหนี่ยวนำการตกไข่และผู้ใช้ IVF สูติศาสตร์จะเปรียบเทียบในตารางที่ 3 กับผู้ป่วยที่ไม่ได้ใช้ศิลปะ ผู้ป่วยที่รับการเหนี่ยวนำการตกไข่ได้ 2.4 ครั้งยิ่งมีตัวก่อนกำหนดรกลอก (95% CI 1.3 – 4.2) และการเปรียบเทียบครั้งที่ 2.1 แนวโน้มที่จะมีครรภ์ 24 สัปดาห์ (95% CI 3.6-1.3) หลังจากควบคุม นอกจากนี้ยังมีกล่าวเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างการใช้ IVF และผลร้ายตั้งครรภ์หลาย ผู้ป่วยที่ใช้ IVF ได้ 2.7 ครั้งยิ่งพัฒนา preeclampsia (95% CI 1.7 – 4.4), 2.4 ครั้งยิ่งมีตัวก่อนกำหนดรกลอก (95% CI 1.1 – 5.2), 6.0 ครั้งยิ่งมีรกเกาะต่ำ (95% CI 3.4 – 10.7), และ 2.3 ครั้งมีแนวโน้มที่จะรับส่ง cesarean (95% CI 1.8 – 2.9) เปรียบเทียบกับตัวควบคุม เราไม่ได้สังเกตการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของ aneuploidy หรือ congenital ความผิดในผู้ป่วยที่ผ่าตัด IVF

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุบัติการณ์โดยรวมของภาวะแทรกซ้อนการตั้งครรภ์ในประชากรกลุ่มนี้จะแสดงในตารางที่ 2 การวิเคราะห์หลายตัวแปรจากนั้นก็ดำเนินการในการคำนวณอัตราส่วนราคาต่อรองปรับผลที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ ผลการคลอดบุตรสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการเหนี่ยวนำการตกไข่และผู้ที่ใช้ผสมเทียมจะเปรียบเทียบในตารางที่ 3 ให้แก่ผู้ป่วยที่ไม่ได้ใช้ศิลปะ ผู้ป่วยที่เข้ารับการเหนี่ยวนำการตกไข่เป็น 2.4 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีรก abruption (95% CI 1.3-4.2) และ 2.1 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีการสูญเสียของทารกในครรภ์หลังจาก 24 สัปดาห์ที่ผ่านมา (95% CI 1.3-3.6) เมื่อเทียบกับการควบคุม สมาคมอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการใช้ผสมเทียมและผลการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์หลายนอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกต ผู้ป่วยที่ใช้ผสมเทียมเป็น 2.7 ครั้งมีแนวโน้มที่จะพัฒนา preeclampsia (95% CI 1.7-4.4) 2.4 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีรก abruption (95% CI 1.1-5.2) 6.0 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีรกเกาะต่ำ (ที่ 95% CI 3.4-10.7) และ 2.3 ครั้งมีแนวโน้มที่จะได้รับการส่งมอบการผ่าตัดคลอด (95% CI 1.8-2.9) เมื่อเทียบกับการควบคุม เราไม่ได้สังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นของอัตราการเกิดความผิดปกติ แต่กำเนิด aneuploidy หรือในผู้ป่วยที่ผสมเทียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุบัติการณ์โดยรวมของภาวะแทรกซ้อนการตั้งครรภ์ในประชากรนี้จะแสดงในตารางที่ 2 การวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัว แล้วทำการคำนวณอัตราส่วน Adjusted Odds สำหรับผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ ผลการคลอดสำหรับผู้ป่วยผ่าตัดเหนี่ยวนำการตกไข่และการใช้ IVF เปรียบเทียบตารางที่ 3 ผู้ป่วยที่ไม่ใช้ศิลปะ ผู้ป่วยที่ได้รับการเหนี่ยวนำการตกไข่จำนวน 2มากกว่า 4 ครั้ง มีภาวะรกฉีกขาด ( 95% CI 1.3 ( 4.2 ) และ 2.1 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีการสูญเสียทารกในครรภ์ 24 สัปดาห์ ( 95%CI 1.3 ( 3.6 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการใช้และไม่ใช้หลายผลของการตั้งครรภ์ยังตั้งข้อสังเกต ผู้ป่วยที่ใช้ IVF มีแนวโน้มการพัฒนา preeclampsia มากกว่า 2.7 เท่า ( 95% CI 1.7 ( 4.4 ) , 2 .มากกว่า 4 ครั้ง มีภาวะรกฉีกขาด ( 95% CI 1.1 ( 5.2 ) มีแนวโน้มที่ 6.0 เท่า มีรกติดแน่น ( 95% CI 3.4 – 10.7 ) , และ 2.3 ครั้งน่าจะผ่านทางส่ง ( 95% CI 1.8 – 2.9 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม เราไม่ได้สังเกตการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของหญิงโสเภณีหรือความผิดปกติ แต่กำเนิดในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยการ IVF