Camille Jordan (11 January 1771, Ly

Camille Jordan (11 January 1771, Lyon – 19 May 1821) was a French politician born in Lyon of a well-to-do mercantile family.

Jordan was educated in Lyon, and from an early age was imbued with royalist principles. He actively supported by voice, pen and musket his native town in its resistance to the Convention; and when Lyon fell, in October 1793, Jordan fled. From Switzerland he passed in six months to England, where he formed acquaintances with other French exiles and with prominent British statesmen, and imbibed a lasting admiration for the English Constitution.

In 1796 he returned to France, and next year he was sent by Lyon as a deputy to the Council of the Five Hundred. There his eloquence won him consideration. He earnestly supported what he felt to be true freedom, especially in matters of religious worship, though the energetic appeal on behalf of church bells in his Rapport sur la liberté des cultes procured him the sobriquet of "Jordan-Cloche". Proscribed at the coup d'état of the 18th Fructidor (4 September 1797) he escaped to Basel. Thence he went to Germany, where he met Goethe.

Back again in France by 1800, he boldly published in 1802 his Vrai sens du vote national pour le consulat à vie, in which he exposed the ambitious schemes of Bonaparte. He was unmolested, however, and during the First Empire lived in literary retirement at Lyon with his wife and family, producing for the Lyon academy occasional papers on the Influence réciproque de l'éloquence sur la Révolution et de la Révolution sur l'éloquence; Etudes sur Klopstock, etc.

At the restoration in 1814 he again emerged into public life. By Louis XVIII he was ennobled and named a councillor of state; and from 1816 he sat in the chamber of deputies as representative of Am. At first he supported the ministry, but when they began to show signs of reaction he separated from them, and gradually came to be at the head of the constitutional opposition. His speeches in the chamber were always eloquent and powerful. Though warned by failing health to resign, Camille Jordan remained at his post till his death at Paris, on 19 May 1821.

To his pen we owe Lettre à M. Laniourette (1791); Histoire de la conversion d'une dame parisienne (1792); La Loi et la religion vengées (1792); Adresse à ses commettants sur la Révolution du 4 Septembre 1797 (I797); Sur les troubles de Lyon (1818); La Session de 1817 (1818). His Discours were collected in 1818. The "Fragments choisis," and translations from the German, were published in L'Abeille française. Besides the various histories of the time, see further details vol. x. of the Revue encyclopédique; a paper on Jordan and Madame de Staël, by Charles Augustin Sainte-Beuve, in the Revue des deux mondes for March 1868 and R Boubbe, "Camille Jordan à Weimar," in the Correspondance (1901), ccv. 718–738 and 948–970.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สคัล Jordan (11 1771 มกราคม ลียง – 19 ประสบพฤษภาคม) ถูกนักการเมืองฝรั่งเศสที่เกิดในลิยงของตระกูลพาณิชย์นาวี well-to-doJordan ได้รับการศึกษาในลียง และจากอายุต้นไม่โชกโชน­ยู่หลัก เขากำลังสนับสนุนเสียง ปากกา และปืนคาบศิลาเมืองบ้านเกิดของเขาในการต้านทานการประชุม และเมื่อลียงตก 1793 ตุลาคม Jordan หนี จากสวิตเซอร์แลนด์ เขาผ่านไปในหกเดือนอังกฤษ ที่เขาเกิดคนรู้จัก กับอื่น ๆ exiles ฝรั่งเศส และอังกฤษมากเด่น และ imbibed ชื่นชมยั่งยืนสำหรับรัฐธรรมนูญอังกฤษเขากลับไปฝรั่งเศสใน 1796 และปีถัดไปเขาส่ง โดยลียงเป็นรองไปสภาห้าร้อย มี eloquence ของเขาชนะเขาพิจารณา เขาจริงจังสนับสนุนว่าเขารู้สึกมี เสรีภาพอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการเคารพบูชาทางศาสนา ว่าอุทธรณ์มีพลังแทนระฆังโบสถ์ในเขาสายสัมพันธ์ sur la liberté des cultes ค้นหาเขาขนานนามของ "Jordan Cloche" Proscribed ที่การประหารของ 18 Fructidor (4 กันยายนค.ศ. 1797) เขาหนีไปบาเซิล Thence เขาไปยังประเทศเยอรมนี ที่เขาพบสถาบันเกอเธ่กลับมาอีกครั้ง ในฝรั่งเศสโดย 1800 เขาอย่างกล้าหาญประกาศใน 1802 เขา Vrai เซ้นส์ดูคะแนนชาติเทเลอ consulat àวี ซึ่งเขาเปิดเผยแผนทะเยอทะยานของโบนาปาร์ต เขา unmolested อย่างไรก็ตาม และ ระหว่าง จักรวรรดิแรกที่อาศัยอยู่ในเกษียณวรรณกรรมที่ลียงกับภรรยาของเขาและครอบครัว การผลิตเอกสารเป็นครั้งคราวของสถาบันลียงในอิทธิพล réciproque de l'éloquence sur la Révolution et Révolution เดอลาเซอ l'éloquence เซอ etudes Klopstock ฯลฯในการคืนค่าใน ๑๙๕๗ เขาอีกชุมนุมเป็นชีวิตสาธารณะ โดย Louis เขา ennobled และชื่อ councillor รัฐ และจาก 1816 เขานั่งอยู่ในห้องของผู้แทนราษฎรสเปนเป็นตัวแทนของน. ในตอนแรกเขาได้รับการสนับสนุนกระทรวง แต่เมื่อพวกเขาเริ่มแสดงอาการของปฏิกิริยาที่เขาแยก จากพวกเขา และค่อย ๆ มาเป็นประมุขของฝ่ายค้านรัฐธรรมนูญ สุนทรพจน์ของเขาในห้องก็ eloquent และมีประสิทธิภาพ แต่เตือนสุขภาพโดยการเลิกเล่น Jordan สคัลยังคงที่ลงจนถึงตายที่ปารีส บน 19 ประสบพฤษภาคมเป็นปากกาของเขา เราเป็นหนี้ Lettre à Laniourette M. (ค.ศ. 1791); Histoire de la แปลง d'une มสวี (1792); La Loi et la ศาสนา vengées (1792); Adresse เซ็ต ses commettants sur la Révolution du 4 Septembre ค.ศ. 1797 (I797); ปัญหาซูร์เลส์เดอลียง (1818); เดอลาเซสชัน 1817 (1818) Discours ของเขาถูกเก็บรวบรวมใน 1818 "ชิ้นส่วน choisis" และการแปลจากภาษาเยอรมัน เผยในสมาคมอาหาร นอกจากประวัติต่าง ๆ ของเวลา ดูเพิ่มเติมรายละเอียดที่ไฟร์ของ Revue encyclopédique กระดาษใน Jordan และมาดามเดอ Staël โดยชาร์ลส์โอกุ Sainte-Beuve ใน mondes โดเด Revue สำหรับ 1868 มีนาคม และ R Boubbe "สคัล Jordan àไวมาร์ ใน Correspondance (1901), ccv 718-738 และ 948-970

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คามิลล์จอร์แดน (11 มกราคม 1771, ลียง - 19 พฤษภาคม 1821) เป็นนักการเมืองฝรั่งเศสเกิดในลียงของดีที่ต้องทำในครอบครัวค้าขาย. จอร์แดนได้รับการศึกษาในลียงและจากวัยเด็กถูกตื้นตันใจกับหลักการสนับสนุนพระมหากษัตริย์ เขาสนับสนุนอย่างแข็งขันด้วยเสียงปากกาและปืนคาบศิลาเมืองบ้านเกิดของเขาในความต้านทานต่ออนุสัญญา และเมื่อลียงลดลงในเดือนตุลาคม 1793 จอร์แดนหนี จากวิตเซอร์แลนด์ที่เขาเดินผ่านในหกเดือนไปยังประเทศอังกฤษที่เขาเกิดขึ้นกับคนรู้จักเนรเทศฝรั่งเศสอื่น ๆ และกับรัฐบุรุษชาวอังกฤษที่ประสบความสำเร็จและครองความชื่นชมยาวนานสำหรับรัฐธรรมนูญภาษาอังกฤษ. ใน 1796 เขากลับไปยังประเทศฝรั่งเศสและในปีต่อมาเขาถูกส่งมาจากลียงเป็น รองผู้อำนวยการสภาห้าร้อย มีคารมคมคายของเขาเขาจะพิจารณา อย่างจริงจังเขาได้รับการสนับสนุนในสิ่งที่เขารู้สึกว่าจะเป็นอิสรภาพที่แท้จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของพิธีกรรมทางศาสนา แต่อุทธรณ์พลังในนามของระฆังโบสถ์ในสายสัมพันธ์ของเขาซูร์ลาliberté des Cultes จัดหาเขาฉายาของ "จอร์แดน Cloche" ที่ถูกเนรเทศรัฐประหารของ Fructidor 18 (4 กันยายน 1797) เขาหนีไปบาเซิล ที่นั่นเขาไปเยอรมนีซึ่งเขาได้พบกับเกอเธ่. กลับมาอีกครั้งในประเทศฝรั่งเศสโดย 1800 เขาตีพิมพ์ใน 1802 อย่างกล้าหาญของเขา vrai sens du ออกเสียงลงคะแนนในระดับชาติเทเลอ Consulat àแย่งที่เขาสัมผัสรูปแบบที่มีความทะเยอทะยานของมหาราช เขาเป็นคนที่ไม่ได้รับอันตราย แต่และในช่วงแรกเอ็มไพร์อาศัยอยู่ในวรรณกรรมเกษียณอายุที่ลียงกับภรรยาของเขาและครอบครัว, การผลิตสำหรับสถาบันการศึกษาเอกสารลียงเป็นครั้งคราวที่มีอิทธิพลต่อréciproque de l'คารมคมคายซูร์ลาRévolution et de la Révolution sur l'คารมคมคาย; Etudes sur Klopstock ฯลฯในการฟื้นฟูใน 1814 เขาโผล่ออกมาอีกครั้งในชีวิตของประชาชน โดยหลุยส์ที่สิบแปดเขาเป็นคนหัวปีชื่อสมาชิกสภาของรัฐ และจาก 1,816 เขานั่งอยู่ในห้องของเจ้าหน้าที่ที่เป็นตัวแทนของ Am ครั้งแรกที่เขาได้รับการสนับสนุนกระทรวง แต่เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะแสดงสัญญาณของการเกิดปฏิกิริยาที่เขาแยกออกจากพวกเขาและค่อยๆมาเป็นที่หัวของฝ่ายค้านตามรัฐธรรมนูญ สุนทรพจน์ของเขาในห้องได้เสมอพูดเก่งและมีประสิทธิภาพ แม้ว่าเตือนสุขภาพล้มเหลวที่จะลาออกจากคามิลล์จอร์แดนยังคงอยู่ในตำแหน่งของเขาจนตายของเขาที่กรุงปารีสวันที่ 19 พฤษภาคม 1821 เพื่อให้ปากกาของเขาเราเป็นหนี้ Lettre à Laniourette เอ็ม (1791); Histoire de la แปลงกระจัดกระจายศิลปวัตถุท้าวปารีส (1792); ลากัซและลาvengéesศาสนา (1792); ที่อยู่à commettants เซซูร์ลาRévolution du 4 กันยายน 1797 (I797); sur les ปัญหาเดอลียง (1818); เซสชันเดอลา 1817 (1818) Discours ของเขาถูกเก็บไว้ใน 1818 "เศษ choisis" และแปลจากภาษาเยอรมันถูกตีพิมพ์ใน L'Abeille ฝรั่งเศส นอกจากประวัติศาสตร์ที่แตกต่างของเวลาดูรายละเอียดเพิ่มเติมฉบับ x ของชุดencyclopédique; กระดาษในจอร์แดนและมาดามเดอStaëlโดยชาร์ลส์ Augustin Sainte-Beuve ในชุด des Deux Mondes สำหรับมีนาคม 1868 และ R Boubbe "คามิลล์มาร์จอร์แดน" ใน Correspondance (1901) CCV 718-738 และ 948-970

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คามิลล์จอร์แดน ( 11 มกราคม 1771 Lyon 19 –พฤษภาคม 1821 ) เป็นนักการเมืองฝรั่งเศสเกิดใน ลียง ของครอบครัวที่ร่ำรวยขาย

จอร์แดนได้รับการศึกษาในลียง และจากอายุต้นเป็นตื้นตันใจกับหลักการสนับสนุนพระมหากษัตริย์ . เขาได้รับการส่งเสริมโดยเสียง , ปากกาและปืนคาบศิลาเมืองบ้านเกิดของเขาในความต้านทานของอนุสัญญา และเมื่อมนุษย์ล้มลง ในตุลาคม 1793 , จอร์แดน หนีไปจากสวิตเซอร์แลนด์ผ่านเขาในหกเดือนที่อังกฤษ ที่เขาก่อตั้งเกี่ยวข้องกับเนรเทศฝรั่งเศสอื่น ๆและกับรัฐบุรุษชาวอังกฤษที่โดดเด่นและ imbibed ชื่นชมยาวนานสำหรับรัฐธรรมนูญภาษาอังกฤษ

ใน 2339 เขากลับมาที่ฝรั่งเศส และในปีถัดไป เขาถูกส่งโดยลียงเป็นรองสภาห้าร้อย มีโวหารของเขาจะให้เขาพิจารณาเขาได้รับการสนับสนุนอย่างจริงจังว่าเขารู้สึกเป็นอิสรภาพที่แท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของพิธีกรรมทางศาสนา แม้ว่า แข็งขัน อุทธรณ์ในนามของระฆังโบสถ์ในความสามัคคี ซูร์ลาลิเบอร์ตี้é des cultes จัดหาเขาสมญานาม " หมวกจอร์แดน " สั่งห้ามที่รัฐประหารของ fructidor 18 ( 4 กันยายน 1797 ) เขาไปบาเซิล . ที่นั่นเขาไปเยอรมัน ที่เขาพบกับเกอเธ่ .

กลับมาอีกครั้งในฝรั่งเศส หรือ เขากล้าตีพิมพ์ในปี 1802 ของเขา vrai ปกติดูโหวตรินเลอ consulat แห่งชาติล่าสุด วี ซึ่งเขาเปิดเผยแผนการทะเยอทะยานของโบนาปาร์ต . เขา unmolested , อย่างไรก็ตาม , และระหว่างจักรวรรดิแรกอยู่ในวรรณกรรมเกษียณที่ Lyon กับภรรยาและครอบครัวการผลิตสำหรับลียงโรงเรียนเป็นครั้งคราวเอกสารอิทธิพล ciproque de l ' é r é sur la R é loquence กำเนิดและวิวัฒนาการ et de la r é sur l ' éกำเนิดและวิวัฒนาการ loquence ; etudes ซูร์ klopstock ฯลฯ

ในการฟื้นฟูใน 1814 เขาอีกครั้งเกิดขึ้นในชีวิตประชาชน โดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และเขาเป็นสามัญชนที่ชื่อสมาชิกสภาแห่งรัฐ และจาก 888 เขานั่งในสภาผู้แทนราษฎรในฐานะผู้แทนของเป็นตอนแรกเขาสนับสนุนกระทรวง แต่เมื่อพวกเขาเริ่มแสดงสัญญาณของปฏิกิริยาที่เขาแยกจากพวกเขาและค่อยๆเข้าไปอยู่ในหัวของฝ่ายค้านตามรัฐธรรมนูญ สุนทรพจน์ของเขา ในห้องก็มี และมีอำนาจ แม้ว่าสุขภาพเตือนโดยมิได้ลาออก คามิลล์จอร์แดนอยู่ในตำแหน่งจนกว่าจะตายของเขาที่ปารีส เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 1821 .

เขาปากกาเราเป็นหนี้ lettre ล่าสุดม.laniourette ( 1791 ) ; ตัดแปลงเป็น Dame de la Parisienne ( 1792 ) ; La Loi et la ศาสนาเว้งé es ( 1792 ) ; ที่อยู่ล่าสุด commettants Sur La R é ses กำเนิดและวิวัฒนาการดู 4 กันยายน 1797 ( i797 ) ; sur les ปัญหาเดอ ( 1818 ) ; ลาเซส เดอ 1817 ( 1818 ) และเขาถูกเก็บใน 1818 . " เศษ choisis " และแปลจากเยอรมัน ถูกตีพิมพ์ใน l'abeille ฟร็องซัว aise .นอกจากประวัติต่าง ๆ ของเวลาที่ ดูรายละเอียดเพิ่มเติม . . ของชุด encyclop é dique ; กระดาษในจอร์แดน และ Madame de Sta ë l โดยชาร์ลส์เซนต์ ออกุสติน beuve ในชุดเดส เดอ mondes สำหรับเดือนมีนาคม 1868 และ R boubbe " คามิลล์จอร์แดนล่าสุดมาร์ " ใน correspondance ( 1901 ) CCV . 718 - และ 948 – 970 .