Use and Adoption by FarmersThe fora

Use and Adoption by Farmers

The forage production systems described above target the dairy producers who keep animals in zero-grazing or semi-zero-grazing systems. More farmers adopted forages, particularly Napier grass, after the initiation of the NDDP in 1980 because the project was aggressive in its extension approach (Mureithi et al. 1998). Since 1992, Clitoria seed has been distributed to about 80 smallholder farms (Thorpe et al. 1993). Njunie et al. (1995) reported that 60% of the farmers followed the recommended agronomic practices 2 years after being exposed to the technologies and over
95% of the farmers recommended the legumes to their neighbours. In contrast, a survey by NDDP reported that only 37% of the farmers had plots well weeded and 36% of the farmers applied slurry to Napier grass (Mureithi et al. 1998). About 40% of the farmers used cattle manure to make compost. An adoption survey by Nicholson et al. (1999) interviewed 75 adopters and
125 non-adopters of dairy cattle using a stratified random sampling method. They reported that the amount of Napier grass planted per farm was highest in the Kilifi district. They also reported that the number of farmers planting Napier grass has declined since 1993. Several reasons may be attributed to this decline, including extra labour required to manage the dairy enterprise, loss of cows because of diseases and the inability to purchase cows.
Some farmers tended to modify the research recommendations for the production of the forages. For example, a study by Maarse et al. (1998) reports that only about 60% of farmers harvested Napier grass when it attained a height of 60-120 cm (recommended height is 1 m). Leucaena and/or Gliricidia hedgerows were established along farm boundaries instead of being established in alleys and some farmers planted Napier grass at a wider spacing than the recommended one. In some farms, the trees were established in coconut and/or cashew nut fields, which resulted in poor performance of trees caused by shading.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้และการยอมรับจากเกษตรกร

ระบบการผลิตอาหารสัตว์ที่อธิบายข้างต้นเป้าหมายการผลิตนมที่รักษาสัตว์ในระบบศูนย์การแทะเล็มหรือกึ่งศูนย์ปศุสัตว์ เกษตรกรนำจำนงโดยเฉพาะอย่างยิ่งหญ้าเนเปียร์หลังจากที่เริ่มต้นของ nddp ในปี 1980 เพราะโครงการเป็นคนก้าวร้าวในแนวทางการขยาย (mureithi, et al. 1998) ตั้งแต่ปี 1992,เมล็ด clitoria ได้รับการกระจายไปประมาณ 80 ฟาร์มเกษตรกรรายย่อย (ธ อร์ป, et al. 1993) อัล njunie et (1995) รายงานว่า 60% ของเกษตรกรตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่แนะนำ 2 ปีหลังจากการสัมผัสกับเทคโนโลยีและกว่า
95% ของเกษตรกรพืชตระกูลถั่วแนะนำให้เพื่อนบ้านของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม,การสำรวจโดย nddp รายงานว่ามีเพียง 37% ของเกษตรกรที่มีแปลง weeded ดีและ 36% ของเกษตรกรที่นำมาประยุกต์ใช้ในการผสมหญ้าเนเปียร์ (mureithi, et al. 1998) ประมาณ 40% ของเกษตรกรที่ใช้ปุ๋ยคอกปุ๋ยหมักที่จะทำให้ การสำรวจการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมโดยนิโคลสัน, et al (1999) สัมภาษณ์ 75 adopters และ 125
ไม่ซึ้อของโคนมโดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นพวกเขารายงานว่าจำนวนของหญ้าเนเปียร์ที่ปลูกต่อไร่สูงที่สุดในย่าน Kilifi พวกเขายังมีรายงานว่าจำนวนของเกษตรกรที่ปลูกหญ้าเนเปียร์ได้ลดลงตั้งแต่ 1993 เหตุผลหลายประการที่อาจจะนำมาประกอบการลดลงนี้รวมถึงแรงงานพิเศษที่จำเป็นในการจัดการนมองค์กรการสูญเสียจากวัวเพราะของโรคและการไร้ความสามารถที่จะซื้อวัว.
เกษตรกรบางคนมีแนวโน้มที่จะปรับเปลี่ยนคำแนะนำการวิจัยสำหรับการผลิตจำนง ตัวอย่างเช่นการศึกษาโดย maarse et al, (1998) รายงานว่ามีเพียงประมาณ 60% ของเกษตรกรเก็บเกี่ยวหญ้าเนเปียร์เมื่อมันบรรลุความสูงของ 60-120 ซม. (ความสูงที่แนะนำคือ ม. 1)กระถินและ / หรือพุ่มไม้ gliricidia ถูกจัดตั้งขึ้นตามแนวรอยต่อฟาร์มแทนที่จะถูกก่อตั้งขึ้นในตรอกซอกซอยและเกษตรกรบางส่วนที่ปลูกหญ้าเนเปียร์ที่ระยะห่างที่กว้างขึ้นกว่าที่แนะนำหนึ่ง ในฟาร์มต้นไม้ที่ได้รับการก่อตั้งขึ้นในมะพร้าวและ / หรือเม็ดมะม่วงหิมพานต์ถั่วฟิลด์ซึ่งส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานที่ดีของต้นไม้ที่เกิดจากการแรเงา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้และยอมรับ โดยเกษตรกร

ระบบผลิต forage ข้างเป้าหมายผู้ผลิตนมที่เก็บสัตว์ในระบบศูนย์ grazing หรือ semi-zero-grazing เกษตรกรเพิ่มเติมนำ forages โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปียหญ้า หลังจากการเริ่มต้นของการ NDDP ในปี 1980 เนื่องจากโครงการในแนวทางของส่วนขยาย (Mureithi et al. 1998) ตั้งแต่ปี 1992 Clitoria เมล็ดกระจายไปประมาณ 80 ฟาร์มเกษตรกร (โธร์ป et al. 1993) Njunie et al. (1995) รายงานว่า 60% ของเกษตรกรตามแนวทางลักษณะทางที่แนะนำ 2 ปีหลังจากการสัมผัส กับเทคโนโลยี และผ่าน
95% ของเกษตรกรแนวแนะนำให้เพื่อนของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม การสำรวจ โดย NDDP รายงานว่า เพียง 37% ของเกษตรกรมีผืนที่ดี weeded และ 36% ของสารละลายเกษตรกรใช้กับหญ้านาเปีย (Mureithi et al. 1998) ประมาณ 40% ของเกษตรกรใช้มูลวัวทำปุ๋ย การสำรวจการยอมรับโดย Nicholson et al. (1999) สัมภาษณ์ผู้รับบุตรบุญธรรมที่ 75 และ
ผู้รับบุตร 125 ไม่ใช่บุญธรรมของนมโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบสุ่ม stratified พวกเขารายงานว่า ยอดหญ้าเปียปลูกต่อฟาร์มได้สูงสุดในอำเภอ Kilifi พวกเขายังรายงานว่า จำนวนเกษตรกรที่ปลูกหญ้าในนาเปียได้ปฏิเสธตั้งแต่ 1993 อาจเกิดจากหลายสาเหตุที่ลดลงนี้ รวมทั้งการเสริมแรงที่จำเป็นในการจัดการองค์กรนม สูญเสียวัวเนื่องจากโรค และไม่สามารถซื้อวัวได้
เกษตรกรบางส่วนมีแนวโน้มที่จะ ปรับเปลี่ยนคำแนะนำการวิจัยสำหรับการผลิต forages ตัวอย่าง การศึกษา โดย Maarse et al. (1998) รายงานว่า เพียงประมาณ 60% ของเกษตรกรเก็บเกี่ยวหญ้าเปียเมื่อมันได้สูง 60-120 ซม. (แนะนำความสูง 1 เมตร) Leucaena หรือแค hedgerows ก่อตั้งขึ้นตามขอบในฟาร์มแทนที่จะถูกก่อตั้งขึ้นในสนาม และเกษตรกรบางส่วนปลูกหญ้าเปียที่ระยะห่างที่กว้างขึ้นกว่าแนะนำ ในบางฟาร์ม ต้นไม้ถูกก่อตั้งขึ้นในมะพร้าวหรือมะม่วงหิมพานต์ ซึ่งส่งผลให้ประสิทธิภาพที่ต่ำของต้นไม้ที่เกิดจากการแรเงา การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การนำระบบการผลิตกินอาหารโดย เกษตรกร

และใช้ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นเป้าหมายผู้ผลิตนมที่ให้สัตว์ในระบบแบบไม่ต้องกินหญ้าหรือแบบกึ่ง - zero - กินหญ้า เกษตรกรนำมาใช้มากขึ้นโดยเฉพาะ forages หญ้า Napier หลังจากการเริ่มต้นของ nddp ที่ในปี 1980 เนื่องจากโครงการที่เป็นเชิงรุกในการขยายเวลาของพื้นที่( mureithi et al . 1998 ) นับตั้งแต่ปี 1992อัญชันเมล็ดพันธุ์ได้รับการเผยแพร่ไปถึง 80 ฟาร์มรายย่อย(และ Thorpe et al . 1993 ) njunie et al . ( 1995 )รายงานว่า 60% ของเกษตรกรตามแนวปฏิบัติที่แนะนำด้วยปัญญาซึ่งมองได้ 2 ปีหลังจากที่ได้สัมผัสกับเทคโนโลยีและ
95% ของเกษตรกรที่ขอแนะนำให้พืชตระกูลถั่วที่เป็นเพื่อนบ้านของพวกเขา. ในความเปรียบต่างการสำรวจความคิดเห็นโดย nddp รายงานที่มีเพียง 37% ของเกษตรกรรายย่อยที่มีแปลงปลูกได้ดีระคายเคืองและ 36% ของเกษตรกรที่นำมาใช้สารละลายเพื่อหญ้า Napier ( mureithi et al . 1998 ) ประมาณ 40% ของเกษตรกรที่จะใช้มูลสัตว์เพื่อทำให้ปุ๋ย จากการสำรวจการใช้งานโดย nicholson et al . ( 1999 )ให้ สัมภาษณ์ 75 ใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยและ
125 ไม่ใช่ - การนำโคนมโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างมีโครงสร้างสังคมที่เขารายงานว่าจำนวนเงินที่ของหญ้า Napier ปลูกต่อฟาร์มเป็นอัตราการขยายตัวสูงสุดในเขตพื้นที่ kilifi ได้ นอกจากนี้ยังรายงานว่าจำนวนของเกษตรกรผู้ปลูกหญ้า Napier มีปรับตัวลดลงเนื่องจากปี 1993 ด้วยเหตุผลหลายประการอาจเป็นผลสืบเนื่องจากการปรับตัวลดลงนี้รวมถึงใช้แรงงานเพิ่มเติมต้องใช้ในการจัดการการสูญเสียขององค์กรนมของแม่วัวเพราะการเกิดโรคและไม่สามารถที่จะซื้อวัว.
เกษตรกรบางรายมีแนวโน้มที่จะแก้ไขคำแนะนำการวิจัยที่มีอยู่สำหรับการผลิต forages ได้ ตัวอย่างเช่นการศึกษาโดย maarse et al . ( 1998 )รายงานว่ามีเพียง 60% ของเกษตรกรเก็บเกี่ยวหญ้า Napier เมื่อถึงระดับความสูงของ 60-120 ซม.(ความสูงที่แนะนำคือ 1 ม.)leucaena และ/หรือใบแทบโกร๋น gliricidia ถูกสร้างขึ้นตามแนวพรมแดนฟาร์มแทนที่จะเป็นในตรอกซอกซอยและเกษตรกรบางรายปลูกหญ้า Napier ขุมทรัพย์ที่ระยะห่างกว้างกว่าหนึ่งที่แนะนำ ในฟาร์มบางต้นที่ถูกสร้างขึ้นในฟิลด์มะพร้าวและ/หรือต้นมะม่วงหิมพานต์แห้วหมูซึ่งเป็นผลทำให้ ประสิทธิภาพ การทำงานต่ำของต้นโดยมีสาเหตุมาจากเฉด.