tense (noun): a verb-based method u

tense (noun): a verb-based method used to indicate the time, and sometimes the continuation or completeness, of an action or state in relation to the time of speaking. ORIGIN Latin tempus "time
The concept of tense in English is a method that we use to refer to time - past, present and future. Many languages use tense to talk about time. Other languages have no concept of tense at all, but of course they can still talk about time, using different methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาล (นาม): วิธีการใช้คำกริยาที่ใช้เพื่อแสดง เวลา และบางครั้งการต่อเนื่อง หรือ สมบูรณ์ การดำเนินการหรือสถานะสัมพันธ์กับเวลาของการพูด มาติเรล "เวลาแนวคิดของกาลในภาษาอังกฤษเป็นวิธีที่เราใช้ในการดูเวลา - อดีต ปัจจุบัน และอนาคต หลายภาษาใช้กาลเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเวลา ภาษาอื่น ๆ มีไม่มีแนวคิดของกาลเลย แต่แน่นอนสามารถยังคงพูดเกี่ยวกับเวลา ใช้วิธีการแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครียด (นาม): วิธีการคำกริยาที่ใช้ในการระบุเวลาและบางครั้งความต่อเนื่องหรือความครบถ้วนสมบูรณ์ของการกระทำหรือรัฐในความสัมพันธ์กับช่วงเวลาของการพูด ORIGIN ละติน Tempus เวลา "
แนวคิดของความตึงเครียดในภาษาอังกฤษเป็นวิธีการที่เราใช้ในการอ้างถึงเวลา -.. ในอดีตปัจจุบันและอนาคตหลายภาษาใช้ตึงเครียดที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเวลาภาษาอื่น ๆ ที่มีแนวคิดของความตึงเครียดที่ไม่ทั้งหมด แต่แน่นอน พวกเขายังคงสามารถพูดคุยเกี่ยวกับเวลาโดยใช้วิธีการที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาล ( คำนาม ) : วิธีการที่ใช้เป็นกริยาที่บ่งบอกเวลา และบางครั้งความต่อเนื่องหรือสมบูรณ์ของการกระทำหรือสถานะสัมพันธ์กับเวลาของการพูด ประเทศละตินเวลา " เวลาแนวคิดของ tense ในภาษาอังกฤษ เป็นวิธีที่เราใช้เพื่ออ้างถึงเวลา อดีต ปัจจุบัน และอนาคต หลายภาษาใช้กาลที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเวลา ภาษาอื่น ๆมีแนวคิดของการไม่มีเครียดเลย แต่แน่นอนพวกเขายังคงพูดถึงเวลาที่ใช้วิธีการที่แตกต่างกัน