land allocation and access to resou

land allocation and access to resources
perhaps the most important institutional changes in the agricultural areas of vietnam over the final decade of the twentieth century were those associated with land allocation. the land allocation process began in 1988 and was confirmed with the land law in 1993. the process varies according to the type of land. rice land, for example, is generally allocated on the basis of household membership, while hill land is allocated based on the ability of households to pay cooperatives for the rights to improvements such as planted trees (rambo 1995a; and chapters 6 and 7).
access to land fundamentally determines access to resources in the agrarian economy and, hence, levels of vulnerability and resilience. at this time, though, the net effect of the land allocation process in vietnam is difficult to assess. for exanple, some authors argue that, in the areas of provision of public services, such as agricultural research, helth and education, the private control of land and consequent increases in private income have been taken as signals to reduce state expenditure on these public goods with ambiguous impacts on the social structure of rural areas acting in different directions (rambo 1995a; tipping an truong viet dung 1997). by contrast, kolko (1997) sees land privatisation, and the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ดินจัดสรรและการเข้าถึงทรัพยากรอาจจะเปลี่ยนแปลงสถาบันที่สำคัญที่สุดในพื้นที่เกษตรของเวียดนามผ่านทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบได้ผู้เกี่ยวข้องกับการจัดสรรที่ดิน กระบวนการปันส่วนที่ดินเริ่มต้นในปี 1988 และยืนยันกับกฎหมายที่ดินพ.ศ. 2536 กระบวนการแตกต่างกันไปตามชนิดของแผ่นดิน ข้าวดิน ตัวอย่าง โดยทั่วไปจัดสรรตามสมาชิกในครัวเรือน ในขณะที่มีการปันส่วนที่ดินเนินเขา ตามความสามารถของครัวเรือนต้องจ่ายสหกรณ์สำหรับสิทธิ์ในการปรับปรุงเช่นปลูกต้นไม้ (แรมโบ้ 1995a และบทที่ 6 และ 7)การเข้าถึงทรัพยากรในระบบเศรษฐกิจแผนกำหนดถึงที่ดินภาระ และ จึง ระดับของความเสี่ยงและความยืดหยุ่น ในขณะนี้ แม้ว่า ผลสุทธิของการปันส่วนที่ดินในเวียดนามนั้นยากที่จะประเมิน สำหรับ exanple ผู้เขียนบางโต้เถียงว่า ในพื้นที่ของการจัดบริการสาธารณะ งานวิจัยเกษตร helth และ ศึกษา การควบคุมส่วนของที่ดินและตามมาเพิ่มขึ้นในรายได้ส่วนตัวได้ดำเนินการเป็นสัญญาณเพื่อลดรายจ่ายของรัฐในสินค้าสาธารณะเหล่านี้มีผลกระทบต่อโครงสร้างทางสังคมของชนบทชัดเจนทำหน้าที่ในทิศ (แรมโบ้ 1995a ให้ทิปเป็นมูลเวียด truong 1997) โดยคมชัด kolko (1997) เห็นที่ดิน privatisation และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดสรรที่ดินและการเข้าถึงทรัพยากรอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงสถาบันที่สำคัญที่สุดในพื้นที่การเกษตรของเวียดนามในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบถูกผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรที่ดิน ขั้นตอนการจัดสรรที่ดินที่จะเริ่มต้นในปี 1988 และได้รับการยืนยันกฎหมายที่ดินในปี 1993 กระบวนการแตกต่างกันไปตามประเภทของที่ดิน ที่ดินข้าวตัวอย่างเช่นมีการจัดสรรโดยทั่วไปบนพื้นฐานของการเป็นสมาชิกในครัวเรือนในขณะที่ที่ดินที่เขาจะถูกจัดสรรขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้ประกอบการที่จะจ่ายเงินสหกรณ์เพื่อสิทธิในการปรับปรุงเช่นการปลูกต้นไม้ (rambo 1995a และบทที่ 6 และ 7)
การเข้าถึงที่ดินกำหนดพื้นฐานการเข้าถึงทรัพยากรในระบบเศรษฐกิจกรและดังนั้นระดับของความเสี่ยงและความยืดหยุ่น ในเวลานี้แม้ว่าผลสุทธิของกระบวนการการจัดสรรที่ดินในเวียดนามเป็นเรื่องยากที่จะประเมิน สำหรับ exanple นักเขียนบางคนยืนยันว่าในพื้นที่ของการให้บริการประชาชนเช่นการวิจัยทางการเกษตร helth และการศึกษาการควบคุมส่วนตัวการเพิ่มขึ้นของที่ดินและผลเนื่องมาจากรายได้ที่เอกชนได้รับการดำเนินการเป็นสัญญาณที่จะลดค่าใช้จ่ายของรัฐในสินค้าสาธารณะเหล่านี้ กับผลกระทบที่ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับโครงสร้างทางสังคมในพื้นที่ชนบทที่ทำหน้าที่ในทิศทางที่แตกต่างกัน (rambo 1995a; ทิปมูล truong viet 1997) โดยคมชัด Kolko (1997) เห็นแปรรูปที่ดินและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดสรรที่ดิน และการเข้าถึงทรัพยากร
บางทีที่สำคัญที่สุดสถาบันการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่เกษตรกรรมของเวียดนามในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรที่ดิน กระบวนการจัดสรรที่ดินเริ่มต้นในปี 1988 และได้รับการยืนยันกับกฎหมายที่ดินใน 1993 กระบวนการแตกต่างกันไปตามชนิดของดิน ข้าวที่ดิน ตัวอย่างเช่นโดยทั่วไปการจัดสรรบนพื้นฐานของสมาชิกในครัวเรือน ในขณะที่เนินที่ดินจัดสรรตามความสามารถในการจ่ายของครัวเรือนสหกรณ์สิทธิในการปรับปรุงเช่นการปลูกต้นไม้ ( แรมโบ้ 1995a และบทที่ 6 และ 7 ) .
เข้าถึงที่ดินคิดค้น กำหนด การเข้าถึงทรัพยากรในระบบเศรษฐกิจและสังคม ดังนั้น ระดับของความเสี่ยงและความยืดหยุ่น . ในครั้งนี้ แม้ว่าผลสุทธิของกระบวนการจัดสรรที่ดินในเวียดนามเป็นเรื่องยากที่จะประเมิน ฝ้าบาง ผู้เขียนยืนยันว่า ในส่วนของการให้บริการสาธารณะ เช่น การวิจัย การเกษตร สุขภาพ และการศึกษาการควบคุมส่วนของที่ดินและลงทุนเพิ่มในรายได้ส่วนบุคคลได้รับการถ่ายเป็นสัญญาณเพื่อลดรายจ่ายของรัฐในสินค้าสาธารณะเหล่านี้กับผลกระทบที่ไม่ชัดเจนต่อโครงสร้างทางสังคมของชนบททำในทิศทางที่แตกต่างกัน ( แรมโบ้ 1995a ; ทิปเป็น Truong Viet ขี้ 1997 ) โดยคมชัด , Kolko ( 1997 ) เห็นการแปรรูปที่ดินและ