Seeing him in such a frightened sta

Seeing him in such a frightened state, Ling Xiao's lips curve up suddenly, "You fainted, so I gave you a breath."

"Gave me a breath?" You XiaoMo suddenly raises his voice, his eyes bulging in disbelief. He then covers his own lips, like someone who had just been taken advantage of, looking at the gleeful Ling Xiao.

"What kind of reaction is this?" asks Ling Xiao.

You XiaoMo lowers his eyes and says resentfully: "No ... nothing."

Liar, Ling Xiao can obviously read the 'You're bullying me' accusation on his face, "Little brother, good children don't tell lies."

I am not a child!

You XiaoMo pouts and asks after some hesitation, "Elder brother Lin, you ... how did you give me, uh, give me a breath?"

After saying this, before Ling Xiao could explain, he already starts to blush. He really doesn't want have crooked thoughts, but those words really makes one think that way.

Ling Xiao stares at his face, causing You XiaoMo to get redder and redder, almost to the point of hyperemia. Only then do his lips start to curve upwards slightly, saying softly, "Of course it's mouth to mouth ah!"

As if being struck by lightning under a clear sky, You XiaoMo is dumbstruck. Inside his head, those three words 'mouth to mouth' reverberate. *wu wu* His first kiss is gone just like that. What's more, it's with a man!

Ling Xiao gets more and more intrigued by his expression. This is the first time he has seen someone with so much expression on his face.

Even though he finds it very amusing, Ling Xiao doesn't forget to get to the important matter, resuming, "Little brother, did your brothers not tell you about the dangers of overusing your soul force?"

"Ah?" You XiaoMo looks up both resentful and flustered, just lacking two streams of tears down his face.

Ling Xiao straightens his body and sits down by his side, explaining, "The reason why you fainted just now is because you overused your soul force. Don't tell me you don't realize that oh."

Hearing those words, You XiaoMo jumps up and cries in alarm, "That's right, my magic pill."

Saying this, he jumps from the bed and rushes over to find the magic pill. Ling Xiao didn't touch the few bottles of magic pills on the table. Although he did take one each but You XiaoMo doesn't notice because the one he is looking for is not one of those. He's searching for the very last magic pill that he refined. But no matter how hard he tries, he doesn't find it.

You XiaoMo thinks back. He remembers that before he fell back, that magic pill seemed ... seemed to be firmly grasped in his hand? As if from a psychic connection, You XiaoMo turns around and immediately crashes into those smiling eyes of Ling Xiao, tinged with mischief and hidden meaning.

This type of expression is the one that You XiaoMo loathes the most. Because during that night in He Ping town, that was the exact expression Ling Xiao had when he finished off several bottles of magic pills.

Seeing him look at him, especially that look of suspicion, Ling Xiao laughs and says wickedly: "If you are looking for that magic pill, I'm sorry to say, I ate it." Saying this, he licks his lower lip, as if savoring the aftertaste!

You XiaoMo warns himself, I must endure!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นเขาในรัฐดังกล่าวกลัว Ling Xiao ริมฝีปากโค้งขึ้นอย่างกะทันหัน "คุณเป็น เพื่อให้คุณมีลมหายใจ""ทำให้ฉันมีลมหายใจหรือไม่" คุณ XiaoMo ก็ทำให้เกิดเสียงของเขา ตานูนรอบ ๆ เขาแล้วครอบคลุมริมฝีปากของตัวเอง เช่นคนที่มีเพียงการเอาเปรียบ gleeful Ling Xiao ความชนิดของปฏิกิริยาคือนี้ถาม Ling Xiao คุณ XiaoMo ช่วยลดสายตาของเขา และกล่าวว่า resentfully: "ไม่...ไม่"คนโกหก Ling Xiao ชัดอ่านข้อกล่าวหา 'คุณกำลังรังแกฉัน' บนใบหน้าของเขา "น้องชาย เด็กดีไม่บอกอยู่"ผมไม่เด็กคุณ XiaoMo pouts และขอหลังจากลังเลบาง, "ผู้สูงอายุน้อง Lin คุณ...วิธีทำคุณให้ฉัน uh ให้ลมหายใจของฉัน? " หลังจากพูดนี้ ก่อน Ling Xiao สามารถอธิบาย เขาเริ่มหน้าแดงก็ เขาไม่ต้องมีความคิดทุจริต แต่คำเหล่านั้นจริง ๆ ทำให้หนึ่งคิดวิธีนี้ Ling Xiao จ้องมองกลับที่ใบหน้าของเขา ทำให้คุณ XiaoMo จะเข้มขึ้น และเข้ม ขึ้น เกือบถึงจุด hyperemia จากนั้น ทำริมฝีปากของเขาเริ่มโค้งขึ้นเล็กน้อย พูดเบา ๆ "แน่นอนมันเป็นปากปากอา"ว่ากำลังหลงผ่าภายใต้ท้องฟ้า คุณ XiaoMo เป็น dumbstruck ภายในหัวของเขา ที่สามคำ 'ปากกับปาก' ก้อง * wu wu * จูบแรกของเขาหายไปเพียงต้องการที่ มีอะไรเพิ่มเติม มันเป็นกับคนLing Xiao ได้รับมากขึ้น และรู้สึกทึ่งมากขึ้น โดยการแสดงของเขา นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นกับนิพจน์มากบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขาพบมันน่าขบขันมาก Ling Xiao ไม่ลืมทำเรื่องสำคัญ กลับมา "น้องชาย พี่น้องของคุณไม่บอกคุณเกี่ยวกับอันตรายของ overusing แรงจิตวิญญาณของคุณ" "อา" คุณ XiaoMo ตาทั้งพอใจ และความ สับสน ขาดเพียงกระแสสองน้ำตาลงใบหน้าของเขา Ling Xiao ควบคุมร่างกายของเขา และนั่งลงเคียงข้างเขา อธิบาย "เหตุผลทำไมคุณเป็นตอนนี้เป็น เพราะคุณ overused บังคับจิตใจของคุณ อย่าบอกคุณไม่รู้ว่าโอ้" ได้ยินคำเหล่านั้น XiaoMo คุณกระโดดขึ้น และร้องไห้ในสัญญาณเตือน, "ใช่ ยาวิเศษของฉัน" บอกว่า นี้ เขากระโดดจากเตียงและพุ่งตรงเวลากว่าจะหายาวิเศษ Ling Xiao ไม่แตะขวดไม่กี่ของยาวิเศษบนตาราง แม้ว่าเขาไม่ได้ใช้แต่ละคน แต่คุณ XiaoMo ไม่พบเนื่องจากเขากำลังมองหา ไม่ได้หนึ่งในนั้น เขากำลังค้นหายาวิเศษสุดท้ายที่เขากลั่น แต่ไม่ว่าความหนักเขาพยายาม เขาไม่พบ คุณ XiaoMo คิดว่า กลับไป เขาจำว่า ก่อนเขาตกกลับ ยาวิเศษที่ประจักษ์...ดูเหมือนจะชนะแน่นในมือของเขา ว่าการเชื่อมกายสิทธิ์ XiaoMo คุณหันไปรอบ ๆ และทันทีล้มลงในที่รอยยิ้มของ Ling Xiao แต่งแต้ม ด้วยความชั่วร้าย และซ่อนความหมายชนิดของนิพจน์นี้คือที่คุณ XiaoMo loathes ที่สุด เพราะในคืนนั้นในเมืองปิงเขา ที่เป็นนิพจน์ที่แน่นอน Ling Xiao มีเมื่อเขาเสร็จแล้วปิดขวดยาวิเศษหลาย เห็นเขาดูเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความสงสัย Ling Xiao หัวเราะที และพูดว่า ท่า: "ถ้าคุณกำลังมองหายาวิเศษที่ ฉันขอโทษ ฉันกิน" เขาบอกว่า นี้ เลียริมฝีปากล่างของเขา ว่าลิ้มรสรูปภาพคุณ XiaoMo เตือนตัวเอง ฉันต้องอดทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นเขาในรัฐดังกล่าวกลัวหลิงเสี่ยวของริมฝีปากโค้งขึ้นอย่างกระทันหัน "คุณเป็นลมดังนั้นฉันให้คุณลมหายใจ." "ให้ฉันหายใจ?" คุณ XiaoMo จู่ ๆ ก็ทำให้เกิดเสียงของเขาดวงตาของเขาปูดในการปฏิเสธศรัทธา จากนั้นเขาก็ครอบคลุมริมฝีปากของเขาเองเช่นคนที่เพิ่งได้รับประโยชน์จากกำลังมองหาที่ดีใจหลิงเสี่ยว. "คืออะไรชนิดของการเกิดปฏิกิริยานี้คืออะไร" . ขอให้หลิงเสี่ยวคุณ XiaoMo ลดสายตาของเขาและบอกว่าตาขุ่นตาเขียว: ". ไม่มี ... ไม่มีอะไร" โกหกหลิงเสี่ยวสามารถเห็นได้ชัดอ่าน 'คุณกำลังข่มขู่ฉัน' ข้อกล่าวหาบนใบหน้าของเขา "น้องชายคนเล็กเด็กดีไม่ได้ พูดโกหก. " ผมไม่ได้เด็ก! คุณ XiaoMo pouts และถามหลังจากลังเลบางอย่าง" พี่ชายหลินคุณ ... คุณไม่ให้ฉันเอ่อให้ฉันหายใจ? " หลังจากกล่าวนี้ก่อนหลิงเสี่ยวทำได้ อธิบายเขาแล้วเริ่มที่จะอาย เขาไม่อยากมีความคิดที่คดเคี้ยว แต่คำพูดเหล่านั้นมันทำให้คนคิดว่าวิธีการที่. หลิงเสี่ยวจ้องมองไปที่ใบหน้าของเขาทำให้คุณ XiaoMo ที่จะได้รับสีแดงและสีแดง, เกือบถึงจุดภาวะเลือดคั่ง เท่านั้นแล้วไม่ริมฝีปากของเขาเริ่มที่จะโค้งขึ้นเล็กน้อยพูดเบา ๆ ว่า "แน่นอนมันปากกับปาก Ah!" ถ้าเป็นถูกฟ้าผ่าภายใต้ท้องฟ้าที่ชัดเจนคุณ XiaoMo เป็นเหวอ ในหัวของเขา 'ปากเพื่อปาก' ทั้งสามคำก้อง * * * * * * * * วูวูจูบแรกของเขาจะหายไปเช่นเดียวกับที่ มีอะไรมากกว่าที่มันเป็นกับผู้ชายคนหนึ่ง! หลิงเสี่ยวได้รับความสนใจมากขึ้นและมากขึ้นโดยการแสดงออกของเขา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคนที่มีการแสดงออกมากบนใบหน้าของเขา. แม้เขาจะพบว่ามันสนุกมากหลิงเสี่ยวไม่ลืมที่จะได้รับไปยังเรื่องที่สำคัญกลับมาทำงาน "น้องชายคนเล็กไม่พี่น้องของท่านได้บอกคุณ เกี่ยวกับอันตรายของ overusing แรงจิตวิญญาณของคุณได้หรือไม่ " " แอมป์? " คุณ XiaoMo เงยหน้าขึ้นมองทั้งสองไม่พอใจและลนเพียงขาดสองสายน้ำตาลงใบหน้าของเขา. หลิงเสี่ยวยืดร่างกายของเขาและนั่งลงเคียงข้างเขาอธิบาย "เหตุผลที่คุณเป็นลมเพียงแค่ตอนนี้เป็นเพราะคุณตื้อแรงจิตวิญญาณของคุณ. ดอน 'T บอกฉันว่าคุณไม่ทราบว่าโอ้. " ได้ยินคำพูดเหล่านั้นคุณ XiaoMo กระโดดขึ้นและร้องในการเตือนภัย" ที่เหมาะสมยาวิเศษของฉัน. " คำพูดนี้เขากระโดดจากเตียงและรีบวิ่งไปหามายากล ยา. หลิงเสี่ยวไม่ได้สัมผัสไม่กี่ขวดของยามายากลบนโต๊ะ แม้ว่าเขาจะใช้เวลาหนึ่งในแต่ละ XiaoMo แต่คุณไม่ได้สังเกตเพราะคนที่เขากำลังมองหาไม่ได้เป็นหนึ่งในบรรดา เขาหายาวิเศษที่ผ่านมามากที่เขากลั่น แต่ไม่ว่าวิธีการที่ยากที่เขาพยายามที่เขาไม่ได้พบว่ามัน. คุณคิดว่า XiaoMo กลับ เขาจำได้ว่าก่อนที่เขาจะกลับลงไปที่ยาวิเศษดูเหมือน ... ดูเหมือนจะจับแน่นอยู่ในมือของเขา? ถ้าเป็นจากการเชื่อมต่อกายสิทธิ์คุณ XiaoMo หันไปรอบ ๆ และทันทีที่ตกลงไปในดวงตายิ้มของหลิงเสี่ยวแต่งแต้มด้วยความชั่วร้ายและความหมายที่ซ่อนอยู่. ประเภทของสำนวนนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่คุณ XiaoMo เบื่อมากที่สุด . เพราะในช่วงเวลากลางคืนที่อยู่ในเมืองเขาปิงนั่นคือการแสดงออกที่แน่นอนหลิงเสี่ยวได้เมื่อเขาเสร็จปิดหลายขวดยาวิเศษเห็นเขามองไปที่เขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะของความสงสัยว่าหลิงเสี่ยวหัวเราะและบอกว่าชั่วร้าย "ถ้าคุณเป็น มองหายาวิเศษที่ฉันขอโทษที่จะพูดว่าฉันกินมัน. " คำพูดนี้เขาเลียริมฝีปากล่างของเขาเช่นถ้า savoring ค้างอยู่ในคอ! คุณ XiaoMo เตือนตัวเองฉันต้องอดทน!