「If it’s a monster then leave it to

「If it’s a monster then leave it to me!」

Margrit slips through the arm and attacked the golem.

She aimed precisely at the thin joints of the armor and swing her sword.

「Tsk, Hard!」

However her attack only ended damaging the surface.

「Do you classify this Giant Golem with a normal thing? Hah!」

The golem opened it’s palm when Dark Satan ordered it.

Then, a rock cannonball was launched from there.

「I saw that a while ago!」

Fairy is the one who stepped forward and knocked down the rock cannonball with her sword this time.

「Taking on a golem attack with a sword!?」

「Ehehe, this isn’t a normal sword~」

Looking closely, Fairy’s sword emits a faint light.

「I see, it’s a sword strengthened with magic…However, it won’t be able to receive the real attack of the golem!」

This time the Giant Golem used both his arms.

In addition to the direct attack of a large mass, the rock cannonball shot from the palm disturbs Hironobu.

「Firana, can you defend against that fellow?」

「I’ll try!」

「Okay, I’ll be aiming at it’s foot」

Hironobu concentrates and began to invoke his magic.

「Like hell I’d let you! Get them, Golem!」

Dark Satan who noticed it made the golem face them.

「I won’t let a finger touch Hironobu-sama!」

Firana puts her defensive power on it’s max and caught the arm of the golem.

「Take this! Napalm Bomb!」

Hironobu’s magic explodes meanwhile and the golem’s legs are scorching.

「This degree won’t…Ugaa!?」

Dark Satan’s stance was destroyed while his in the middle of speaking.

The joints that was heated up by Hironobu’s magic cracked up.

「I got you!」

Margrit didn’t let any chance pass by and dashed to slay dark satan.

「Gaaaaaaaa!」

Dark Satan who received a deep wound tumbled down from the golem and the doll who lost it’s master stopped moving.

(I have to question him and asked what he meant by those words!)

Hironobu rushed to where Dark Satan had fell off and there was Margrit and the dead Dark Satan.

「Sorry, it seems that his neck broke when he fell…」

She bowed apologetically.

Looking at it, Dark Satan’s neck is facing an impossible direction.

「…I see, it can’t be helped」

Hironobu turned his eyes at Margrit with suspicion for a moment but he shook his head to reject the thought.

(Margrit-san isn’t someone who can force out a personality in her)

Scolding himself for falling on negative thoughts, he slapped his cheeks.

「The enemy reinforcements would come if we stayed any further here. Let’s hurry up and go backl」

A detailed map wasn’t made but they have to keep the generous thing as a memory.

There’s a gain in killing the enemy commander but they’re prioritizing safety over intelligence.

「Roger. Then let’s immediately…Who’s there!?」

Margrit felt some presence and she turned her sword on the nearby tree.

Then a shadow appeared.

「Can, can something as foolish as this happen?」

Ayaka who saw that person raised a voice of surprise.

That’s natural as that person shouldn’t already be there.

「Could it be…Miyuki!?」

That’s right, the one who appeared from the tree is the childhood friend who should be dead.

「You’re alive!? Come here, let’s go back together!」

Hironobu shouted but, Miyuki jumped off the tree emotionlessly and disappeared.

「Miyuki!」

「Wait, we don’t have time to chase her」

Youko suppressed Hironobu who’s about to dash.

「…Let’s go back」

He said it in vexation and Ayaka and the girls also gave up and withdrew.

「…She might be the traitor」

Youko suddenly blurted it out while in the middle of retreat.
「What do you mean?」

「As a teacher I had known everyone’s abilities, her ability is called 《Falcon’s eyes》she can see something from far away」

「Then, she informed dark satan of our movement, is what you mean to say?」

「I don’t want to believe it too…」

Both of them shut their mouths.

Hironobu’s heart is pleased that Miyuki’s back alive and doubted his mind that he fought her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「If มันเป็นมอนสเตอร์จากนั้นปล่อยให้ฉัน! ถูกMargrit ถึงแขน และโจมตี golemเธอมุ่งตรงรอยต่อของเกราะบาง ๆ และแกว่งดาบของเธอ「Tsk ยาก! ถูกอย่างไรก็ตาม การโจมตีของเธอเท่านั้นสิ้นสุดลงทำลายพื้นผิว「Do คุณจัดประเภทนี้ Golem ยักษ์ ด้วยสิ่งปกติหรือไม่ -เป็น! ถูกGolem ที่เปิดของปาล์มเมื่อซาตานเข้มสั่งมันแล้ว ลูกกระสุนปืนใหญ่หินถูกเปิดจากที่นั่น「I เห็นที่ขณะที่ผ่านมา! ถูกนางฟ้าเป็นคนก้าวไปข้างหน้า และล้มลงลีย์ร็อคด้วยดาบของเธอครั้งนี้「Taking ในการโจมตี golem ด้วยดาบ 」「Ehehe นี้ไม่ใช่ดาบปกติ ~ ถูกมองอย่างใกล้ชิด นางฟ้าดาบปล่อยแสงจาง ๆเป็นดาบที่แข็งแกร่ง ด้วยเวทมนตร์ 「I ดู ... อย่างไรก็ตาม มันจะไม่สามารถรับการโจมตีที่แท้จริงของ golem ! ถูกเวลานี้ Golem ยักษ์ใช้แขนทั้งสองของเขานอกจากการโจมตีโดยตรงของมวลขนาดใหญ่ ลูกกระสุนปืนใหญ่หินที่ยิงจากฝ่าม่นคา「Firana คุณสามารถปกป้องกับเพื่อนว่า? ถูก「I จะลอง! ถูก「Okay ฉันจะได้เล็งไปที่ foot」 ของมันขับมุ่งเน้น และเริ่มเรียกเวทมนตร์ของเขา「Like นรกฉันจะให้คุณ ได้ Golem ! ถูกซาตานมืดผู้สังเกตจะทำ golem หน้าพวกเขา「I จะไม่ให้นิ้วแตะคาจา! ถูกFirana ทำให้พลังป้องกันของเธอบนสูงสุดของมัน และจับแขนของ golem「Take นี้ ระเบิดนาปาล์ม! ถูกมหัศจรรย์ของคาระเบิดขณะ และขาของ golem จะตบ「This ปริญญาจะไม่... Ugaa 」ท่าทางเข้มซาตานถูกทำลายในขณะที่เขากลางพูดข้อต่อที่ถูกความร้อนขึ้น ด้วยมายากลของคาแตกขึ้น「I มีคุณ! ถูกMargrit ไม่ได้ให้โอกาสใด ๆ ที่ผ่าน และเส้นประจะฆ่าซาตานมืด「Gaaaaaaaa ! ถูกซาตานที่มืดที่ได้รับบาดแผลลึกจนลงจาก golem และตุ๊กตาที่สูญเสียมันเป็นหลักหยุดเคลื่อนไหว(ผมได้สอบถาม และถามเขาหมายถึงอะไร โดยคำเหล่านั้น)ขับวิ่งไปที่มืดซาตานมีลดลงปิด และมี Margrit และซาตานมืดตาย「Sorry ดูเหมือนว่า คอของเขายากจนเมื่อเขาล้มลง...ถูกเธอลง apologeticallyมองมัน คอเข้มซาตานจะหันทิศทางที่เป็นไปไม่ได้「… ผมเห็น มันไม่สามารถ helped」ขับเปิดตาของเขาที่ Margrit ด้วยความสงสัยสำหรับสักครู่ แต่เขาส่ายหัวปฏิเสธความคิดของเขา(Margrit ซังไม่ใช่คนที่สามารถบังคับให้ออกบุคลิกภาพในเธอ)Scolding ที่ตัวเองอยู่บนความคิดเชิงลบ เขาตบแก้มของเขา「The กำลังเสริมศัตรูจะมาถ้าพักใด ๆ เพิ่มเติม ขอรีบขึ้น และไป backl」แผนที่รายละเอียดไม่ได้ทำ แต่พวกเขาจะต้องเก็บสิ่งกว้างขวางเป็นหน่วยความจำมีกำไรในการฆ่าผู้บัญชาการศัตรู แต่พวกเขากำลังให้ความสำคัญกับความปลอดภัยผ่านระบบสารสนเทศ「Roger แล้วมาทันที... ใครอยู่ที่นั่น 」Margrit รู้สึกมีบาง และเธอหันดาบของเธอบนต้นไม้ใกล้เคียงแล้ว เงาปรากฏ「Can ที่สิ่งที่โง่เขลาเช่นนี้สามารถเกิดขึ้นได้อย่างไรถูกอะยะกะที่เห็นคนที่ยกเสียงของความประหลาดใจที่เป็นธรรมชาติเป็นคนที่ไม่ควรอยู่แล้วจะมี「Could มันจะ... มิยูกิ 」ที่อยู่ ที่ปรากฏจากต้นไม้เป็นเพื่อนในวัยเด็กที่ควรจะตาย「You กำลังมีชีวิตอยู่ มาที่นี่ ขอไปกลับด้วยกัน! ถูกตะโกนขับ แต่ มิยูกิกระโดดออกต้นไม้ emotionlessly และหายไป「Miyuki ! ถูก「Wait เราไม่มีเวลาไล่ her」Youko ถูกระงับคาที่เป็นเกี่ยวกับการประ「… ลองไป back」เขากล่าวว่า ในความเดือดร้อน และอายากะสาวขึ้น และถอนตัว「… เธออาจจะ traitor」Youko ก็ blurted มันออกมาในขณะที่ตรงกลางของรีทรีท「What คุณทำหมายความว่า อย่างไรถูก「As ที่ครูรู้ความสามารถของทุกคน ความสามารถของเธอเรียกว่า 《Falcon ของ eyes》she สามารถดูจาก away」 ไกล「Then เธอทราบซาตานมืดของการเคลื่อนไหวของเรา เป็นสิ่งที่คุณหมายถึง จะพูดอะไรถูก「I ไม่อยากเชื่อว่ามันเกินไป...ถูกทั้งสองของพวกเขาปิดปากหัวใจของคาว่า มิยูกิของชีวิตกลับยินดี และสงสัยจิตใจของเขาที่เขาต้องต่อสู้ของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「ถ้าเป็นมอนสเตอร์แล้วปล่อยให้ฉัน! 」Margrit บิลผ่านแขนและโจมตีจุดหมายได้. เธอมุ่งเป้าแม่นยำที่ข้อต่อบางของชุดเกราะและแกว่งดาบของเธอ. 「 Tsk ฮาร์ด! 」อย่างไรก็ตามการโจมตีของเธอเท่านั้นที่สิ้นสุดวันที่เสียหาย พื้นผิว. 「คุณจำแนกนี้ยักษ์ Golem กับสิ่งที่ปกติ? ฮะ! 」จุดหมายเปิดมันปาล์มเมื่อมืดซาตานสั่งให้มัน. แล้วลูกกระสุนปืนใหญ่ร็อคเปิดตัวจากมี. 「ผมเห็นว่าในขณะที่ผ่านมา! 」นางฟ้าเป็นคนแรกที่ก้าวไปข้างหน้าและล้มลงกระสุนหินด้วยดาบของเธอ เวลา. 「การเกี่ยวกับการโจมตีจุดหมายด้วยดาบ !? 」「 ehehe นี้ไม่ได้เป็นดาบปกติ ~ 」มองอย่างใกล้ชิดดาบของนางฟ้าเปล่งแสงสลัว. 「ฉันเห็นมันเป็นดาบความเข้มแข็งกับความมหัศจรรย์ ... แต่ก็ จะไม่สามารถที่จะได้รับการโจมตีที่แท้จริงของ Golem! 」เวลานี้ยักษ์ Golem ใช้แขนทั้งสองข้างของเขา. นอกจากนี้ยังมีการโจมตีโดยตรงของมวลขนาดใหญ่, ลูกกระสุนปืนใหญ่หินยิงออกมาจากฝ่ามือรบกวนฮิโรโนบุ. 「 Firana สามารถ คุณปกป้องกับเพื่อนที่? 」「ฉันจะลอง! 」「เอาล่ะฉันจะเล็งไปที่มันเป็นเท้า」ฮิโรโนบุมุ่งเน้นและเริ่มที่จะเรียกใช้เวทมนตร์ของเขา. 「เช่นนรกฉันต้องการให้คุณ! พวกเขาได้รับจุดหมาย! 」มืดซาตานที่สังเกตเห็นมันทำ Golem เผชิญกับพวกเขา. 「ฉันจะไม่ปล่อยนิ้วสัมผัสฮิโรโนบุซามะ! 」Firana ทำให้พลังป้องกันของเธอที่เป็นของแม็กซ์และจับแขนของ Golem ได้. 「เวลานี้ ! เพลิงระเบิด! 」ฮิโรโนบุระเบิดมายากลในขณะเดียวกันและขาจุดหมายที่จะเปรี้ยง. 「ระดับนี้จะไม่ ... Ugaa !? 」ท่าทางเข้มซาตานถูกทำลายในขณะที่เขาอยู่ในช่วงกลางของการพูด. ข้อต่อที่ร้อนขึ้นด้วยเวทมนตร์ฮิโรโนบุแตกขึ้น . 「ผมคุณ! 」Margrit ไม่ปล่อยให้โอกาสผ่านและประจะฆ่าซาตานมืด. 「 Gaaaaaaaa! 」ซาตานเข้มที่ได้รับแผลลึกร่วงลงมาจาก Golem และตุ๊กตาที่หายไปมันเป็นหลักหยุดเคลื่อนไหว. ( ฉันต้องถามเขาและถามในสิ่งที่เขาหมายโดยคำพูดเหล่านั้น!) ฮิโรโนบุรีบวิ่งไปที่มืดซาตานได้ปิดลดลงและมี Margrit และคนตายซาตานเข้ม. 「ขออภัยดูเหมือนว่าคอของเขายากจนเมื่อเขาล้มลง ... 」เธอโค้งคำนับ ขอโทษ. มองหาที่มันคอมืดซาตานจะหันทิศทางที่เป็นไปไม่ได้. 「 ... ฉันเห็นมันช่วยไม่ได้」ฮิโรโนบุเปิดตาของเขาที่ Margrit ด้วยความสงสัยสักครู่ แต่เขาส่ายหัวที่จะปฏิเสธความคิด. (Margrit -san ไม่ได้เป็นคนที่สามารถบังคับให้ออกมาในบุคลิกของเธอ) ด่าว่าตัวเองตกบนความคิดเชิงลบเขาตบแก้มของเขา. 「เสริมศัตรูจะมาถ้าเราอยู่ที่นี่อีกต่อไป ให้รีบขึ้นไป backl 」รายละเอียดของแผนที่ไม่ได้ทำ แต่พวกเขาต้องเก็บสิ่งที่ใจกว้างเป็นหน่วยความจำ. มีกำไรในการฆ่าศัตรูผู้บัญชาการ แต่พวกเขากำลังให้ความสำคัญกับความปลอดภัยมากกว่าปัญญา. 「โรเจอร์ แล้วปล่อยให้ทันที ... ใครมี !? 」Margrit รู้สึกว่าการปรากฏตัวและเธอหันดาบของเธอบนต้นไม้ในบริเวณใกล้เคียง. แล้วเงาปรากฏ. 「สามารถสามารถเป็นสิ่งที่โง่เขลาเช่นนี้เกิดขึ้น? 」Ayaka ที่เห็นคนที่ยกเสียงของความประหลาดใจ . นั่นเป็นธรรมชาติเป็นคนที่ไม่ควรจะมีอยู่แล้ว. 「มันอาจจะ ... !? Miyuki 」ที่เหมาะสมหนึ่งที่ปรากฏจากต้นไม้ที่เป็นเพื่อนในวัยเด็กที่ควรจะตาย. 「คุณมีชีวิตอยู่ !? มาที่นี่ขอกลับไปด้วยกัน! 」ฮิโรโนบุตะโกน แต่มิยูกิกระโดดลงจากต้นไม้อารมณ์และหายไป. 「มิยูกิ! 」「รอเราไม่ได้มีเวลาที่จะไล่ล่า」เธอYouko ปราบปรามฮิโรโนบุที่เกี่ยวกับการรีบ. 「 ... ขอ ย้อนกลับไป」เขาบอกว่ามันอยู่ในความเดือดร้อนและ Ayaka และหญิงยังให้ขึ้นและถอนตัวออก. 「 ... เธออาจจะเป็นคนทรยศ」Youko จู่ ๆ ก็โพล่งออกมาในขณะที่ในช่วงกลางของการพักผ่อน. 「คุณหมายถึงอะไร? 」「เป็นครู ผมได้ความสามารถในการรู้จักกันของทุกคนความสามารถของเธอเรียกว่า "ตาเหยี่ยว" เธอสามารถมองเห็นอะไรบางอย่างจากที่อยู่ห่างไกล」「หลังจากนั้นเธอแจ้งซาตานมืดของการเคลื่อนไหวของเราเป็นสิ่งที่คุณหมายถึงจะพูด? 」「ฉันไม่อยากจะเชื่อว่ามัน เกินไป ... 」ทั้งของพวกเขาปิดปากของพวกเขา. หัวใจฮิโรโนบุเป็นความยินดีที่มิยูกิกลับมามีชีวิตอยู่และสงสัยในใจของเขาที่เขาต่อสู้ของเธอ