IntroductionLipids in beer wort and

Introduction
Lipids in beer wort and beer are important because they affect yeast metabolism and beer quality. The presence of lipids has long been considered to have adverse effects on beer quality. Some long- chain fatty acids have a high flavor potential (Garbe et al., 2006, Segawa et al., 2002 and Yano et al., 2004). In particular linoleic and linolenic acids have received great attention because of their oxidative degradation leading to the formation of a characteristic ageing flavor. The most commonly recognised of these products, trans-2-nonenal, possesses a flavor threshold of only 0.11 μg/L (DeVries, 1990). Although the levels of long-chain fatty acids are normally very low in beer, an increase in their concentration, coupled with harsh storage conditions, can result in concentrations of stale-flavored breakdown products that exceed threshold levels (Vanderhaegen, Neven, Verachtert, & Derdelinckx, 2006). Moreover, some authors (Gallardo et al., 2008) reported on the contribution of lipids to the Strecker degradation of amino acids. This contribution is not only due to lipid oxidation products but also to unoxidized lipids. The damaging effect of lipids on beer foam has been widely documented (Dickie et al., 2001, Roberts et al., 1978 and Van Nierop et al., 2004). Furthermore, the ratio of unsaturated (gushing-suppressors) and saturated fatty acids (gushing-promoters) seems to be related to gushing problems (Kobayashi et al., 1993 and Muller et al., 2010). On the other hand, in fermenting wort, lipids, including long-chain unsaturated fatty acids, are necessary for activation of yeast cell growth under anaerobic conditions and significantly affect the fermentation process, leading to a more intensive and faster fermentation (Bravi et al., 2009, Briggs et al., 1995 and Gallardo et al., 2008). Lipids involved in brewing process are present in different forms, such as (i) simple lipids (triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols, and free fatty acids), (ii) complex lipids, and (iii) bound lipids, and the most of them derives from malt and from lauter turbidity (Gallardo et al., 2008 and Kuhbeck et al., 2006). Not all of the lipids adversely affect the beer quality and brewing process. In fact, despite the widely preference for a lauter wort as clear as possible, some authors reported that an improvement of fermentations performance was observed and that none of the quality parameters of the final beers were significantly compromised by employing worts with higher content in linoleic acid (Kuhbeck et al., 2006).

To our knowledge a few methods, employing complex liquid–liquid extraction technique, that require large volumes of toxic organic solvents and that are time-consuming and labour-intensive multi-step procedures prone to analyte loss, have been reported in the literature for the determination of free fatty acids in wort. DeVries (1990) reported on the extraction of fatty acids from the acidified wort on a separatory funnel using a chloroform/methanol mixture. The FFAs were then extracted from the solvent, as their water-soluble potassium salts, with 10% KOH (w/v). The method addresses the simultaneous extraction of the short chain fatty acid, C8:0 through the longer C18:3, the precision of the method ranged from 2.5% to 18.8%, and the recovery, for longer chain fatty acids, was about 31%. Kobayashi et al. (1993) and Kuroda, Kobayashi, Kaneda, Takashio, and Shinotsuka (2001) reported on the determination of hydroperoxides of fatty acids during mashing using liquid–liquid extraction methods.

More modern procedures, based on the use of solid-phase extraction (SPE), were developed, these procedures lead to good recovery, allow to minimizing solvent consuming, are quite fast, and more reproducible (Vaghela & Kilara, 1995).

Battistutta, Buiatti, Zenarola, and Zironi (1994) proposed a procedure for the determination of free medium chain fatty acids (caproic, caprylic, capric, and lauric) and related ethyl esters in beer by SPE, derivatization with diazomethane, and GC-FID analysis. The recoveries ranging from 68% to 121%, the analytical repeatability (RDS), evaluated analysing eight time the same beer sample, is quite high (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำโครงการใน wort เบียร์และเบียร์มีความสำคัญเนื่องจากจะส่งผลต่อคุณภาพการเผาผลาญและเบียร์ยีสต์ สถานะของโครงการได้รับการพิจารณาให้ส่งผลต่อคุณภาพเบียร์นาน กรดไขมันโซ่ยาวบางมีศักยภาพสูงรส (Garbe และ al., 2006, Segawa et al., 2002 และ Yano et al., 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง linoleic และ linolenic กรดได้รับความสนใจมากเนื่องจากการย่อยสลาย oxidative ที่นำไปสู่การก่อตัวของลักษณะรสอายุ ยังบ่อยที่สุดของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ ทรานส์-2-nonenal มีรสขีดจำกัดของ μg เพียง 0.11 L (DeVries, 1990) แม้ว่าระดับของกรดไขมันโซ่ยาวเบียร์ปกติต่ำมาก การเพิ่มความเข้มข้นของพวกเขา ควบคู่ไปกับสภาพการจัดเก็บที่รุนแรง อาจส่งผลในความเข้มข้นของผลิตภัณฑ์เก่ารสแบ่งที่เกินระดับขีดจำกัด (Vanderhaegen, Neven, Verachtert, & Derdelinckx, 2006) นอกจากนี้ บางอย่างผู้เขียน (โฮสเทลกัลลาร์โด et al., 2008) รายงานในส่วนของโครงการเพื่อสร้าง Strecker ของกรดอะมิโน ส่วนนี้จะไม่เพียงแต่เนื่อง จากผลิตภัณฑ์การออกซิเดชันของไขมัน แต่โครงการ unoxidized จัดการผลความเสียหายของโครงการโฟมเบียร์กันอย่างแพร่หลาย (Dickie et al., 2001, al. โรเบิตส์ร้อยเอ็ด 1978 และแวน Nierop et al., 2004) นอกจากนี้ อัตราส่วนของกรดไขมันอิ่มตัว (การพุ่งการก่อ) และในระดับที่สม (พุ่ง-suppressors) ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับปัญหาพุ่ง (โคะบะยะชิ et al., 1993 และมูลเลอร์ et al., 2010) บนมืออื่น ๆ fermenting wort โครงการ รวมทั้งห่วงโซ่ยาวในระดับที่สมกรดไขมัน จำเป็นสำหรับการเรียกใช้ยีสต์เจริญเติบโตของเซลล์ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน และส่งผลต่อกระบวนการหมัก การนำไปหมักที่เข้มข้นมากขึ้น และเร็วขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (Bravi et al. ปี 2009 บริกส์และ al., 1995 และโฮสเทลกัลลาร์โด et al., 2008) โครงการเกี่ยวข้องกับการทำกระบวนการหมักจะอยู่ในรูปแบบต่าง ๆ เช่นโครงการ (ฉัน) ง่าย (triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols และกรดไขมันอิสระ), (ii) ความซับซ้อนของโครงการ และ โครงการ (iii) ผูก และส่วนใหญ่จะมา จากข้าวมอลต์ และ lauter ความขุ่น (al. et โฮสเทลกัลลาร์โด 2008 และ Kuhbeck และ al., 2006) ไม่ใช่ทั้งหมดของโครงการกระทบต่อผลเบียร์คุณภาพและกระบวนการศึกษา ในความเป็นจริง แม้ชอบอย่างกว้างขวางสำหรับ wort lauter เป็นล้างเป็นไปได้ บางอย่างผู้เขียนรายงานที่ ถูกตรวจสอบการปรับปรุงประสิทธิภาพการหมักแหนม และที่ ไม่มีพารามิเตอร์คุณภาพของเบียร์สุดท้ายได้อย่างมีนัยสำคัญไปใช้ worts กับเนื้อหาสูงในกรด linoleic (Kuhbeck และ al., 2006)ความรู้ของเรา กี่วิธี ใช้เทคนิคซับซ้อนของเหลว – ของเหลวสกัด ที่ต้องพิษอินทรีย์จำนวนมาก และที่ใช้เวลาและแรงงานเร่งรัดขั้นตอนหลายขั้นตอนแนวโน้มที่จะขาดทุน analyte มีการรายงานในวรรณคดีในเรื่องของกรดไขมันอิสระใน wort DeVries (1990) ที่รายงานในการสกัดกรดไขมันจาก wort acidified บนปล่อง separatory ใช้ผสมระหว่างคลอโรฟอร์ม/เมทานอล แล้วที่สกัดจากตัวทำละลาย FFAs ที่เป็นเกลือของโพแทสเซียมที่ละลายใน 10% (w/v) เกาะ วิธีการสกัดกรดสั้นโซ่ไขมัน C8:0 ผ่าน C18:3 อีกต่อไป ความแม่นยำของวิธีที่อยู่ในช่วงจาก 2.5% เป็น 18.8% พร้อมอยู่ และกู้คืน การต่อโซ่กรดไขมัน มีประมาณ 31% โคะบะยะชิและ al. (1993) และซายาโกะ โคะบะยะชิ Kaneda, Takashio และ Shinotsuka (2001) รายงานกำหนด hydroperoxides กรดไขมันระหว่าง mashing โดยใช้วิธีการสกัดของเหลว – ของเหลวตอนสมัยใหม่ ตามการใช้แยกเฟสของแข็ง (SPE), ได้รับการ พัฒนา เหล่านี้นำขั้นตอนการกู้คืนดี อนุญาตให้ใช้ตัวทำละลายสำคัญ ค่อนข้างรวด เร็ว และจำลองขึ้น (Vaghela และ Kilara, 1995)Battistutta, Buiatti, Zenarola และ Zironi (1994) เสนอขั้นตอนในการกำหนดการกรดไขมันห่วงโซ่ขนาดกลางฟรี (caproic caprylic capric และ lauric) และเอทิล esters ในเบียร์ SPE, derivatization diazomethane และวิเคราะห์ GC-FID ที่เกี่ยวข้อง Recoveries ตั้งแต่ 68% ถึง 121% การวิเคราะห์ทำซ้ำใน (RDS), ประเมินวิเคราะห์เวลาแปดตัวเบียร์อย่างเดียว มีค่อนข้างสูง (< 10.3%) อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนการตรวจสอบไม่มีการรายงานสำหรับวิธีการดังกล่าว Schutz และหลัง (2005) รายงานการพัฒนาวิธีการสำหรับการกำหนดโซ่ยาวฟรีกรดการไขมัน (myristic, palmitic, stearic โอเล อิค linoleic และ linolenic) ใน wort centrifuged เบียร์และเบียร์ โดย SPE ปรับ โดย diazomethane, GC – MS วิเคราะห์ ขั้นตอนการตรวจสอบไม่ได้ถูกรายงาน Horak, Culìk, Jurkovà, Cejka และ Kellner (2008) รายงานในการสกัด FFAs ฟรีในเบียร์ ด้วยเทคนิคใหม่ที่เรียกว่าเป็นคนแถบ Sorptive สกัด (SBSE) ผู้เขียนใช้วิธีนี้นวนิยายเพื่อกำหนดจำนวน 4 ฟรีขนาดกรดไขมัน (caproic caprylic capric และ lauric) ในเบียร์ จึง ไม่รวมกรดไขมันโซ่ยาวมีอยู่ใน wort ทำซ้ำใน (RSD) วิธีการจะค่อนข้างดี (< 6.7%), และ recoveries ตั้งแต่ 57% 89% วิธีการเป็นประโยชน์ในการใช้งานไดรฟ์ข้อมูลตัวอย่างขนาดเล็ก แยกเรื่อง และการใช้ตัวทำละลายปริมาณเล็ก อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนแสดงให้เห็นว่าฟื้นตัวต่ำมากเพียงกรดไขมันที่มีแนวโน้มในระยะอควี พฤติกรรมนี้ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับน้ำหนักโมเลกุลลดลงกรดไขมันเหล่านี้ นอกจากนี้ เป็นความเข้มข้นของเอทานอลในเบียร์มีผลต่อประสิทธิภาพของวิธีการ สำหรับการวิเคราะห์หาปริมาณ จะต้องปรับเทียบเครื่องมือที่ใช้วิธีการปรับเทียบกับเนื้อหาของเอทานอลที่คล้ายกับตัวอย่างวัด ด้านนี้จะช่วยลดความคล่องตัวของวิธีการพิจารณาว่า FFAs ใน wort เบียร์มีผลต่อการหมัก และเกี่ยวข้องกับความมั่นคงรสชาติและโฟมเบียร์สุดท้าย จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ พัฒนา และตรวจสอบขั้นตอนง่าย และเชื่อถือได้เกี่ยวกับการนับของ FFAs ใน wort เบียร์เพื่อช่วยเหลืออุตสาหกรรมการศึกษาการควบคุมกระบวนการสำหรับปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายทำการหมัก เพื่อกำหนด FFAs ในเมทริกซ์อควีซับซ้อนเป็น wort เบียร์ จะต้องพัฒนาวิธีการสกัดอย่างถูกต้องซึ่งหลีกเลี่ยงการก่อตัวของอิมัลชัน และช่วยให้การวิเคราะห์ของ wort centrifuged ไม่ เนื่องจากส่วนใหญ่ของเศษไขมันจะถูกเอาออกพร้อมกับ trub ระหว่าง centrifugation (Kuhbeck และ al., 2006) Porosity สูง กำลังกระจายสูง และกำลังสูงสำหรับดูดซับอควีสนับสนุน inert ของตลับ elut เคมี ใช้สำหรับดูดซับจนของเหลว – ของเหลวสกัด งานวิจัยนี้ให้ immiscibility ของอินทรีย์เป็นตัวทำละลาย และอควีระยะ หลีกเลี่ยงอิมัลชันผู้แต่งและอำนวยความสะดวกมีประสิทธิภาพการโต้ตอบระหว่างตัวอย่างและตัวทำละลายอินทรีย์ นอกจากนี้ ในขั้นตอนนี้ ขั้นตอนการปรับหลีกเลี่ยงใช้ของ diazomethane ซึ่งอาจระเบิด มั่นคงสำหรับรอบระยะเวลาที่สั้นมาก และต้องด้วย carcinogenous reagents

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ไขมันในสาโทเบียร์และเบียร์มีความสำคัญเพราะมีผลต่อการเผาผลาญอาหารและคุณภาพยีสต์เบียร์ การปรากฏตัวของไขมันได้รับการพิจารณาที่จะมีผลกระทบต่อคุณภาพของเบียร์ บางกรดไขมันห่วงโซ่ยาวมีศักยภาพสูงรส (Garbe et al., 2006 Segawa et al., 2002 และ Yano et al., 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในไลโนเลอิกและกรดไลโนเลนิได้รับความสนใจที่ดีเพราะการย่อยสลายออกซิเดชันของพวกเขาที่นำไปสู่การก่อตัวของริ้วรอยที่มีรสชาติลักษณะ ได้รับการยอมรับมากที่สุดของผลิตภัณฑ์เหล่านี้, ทรานส์ 2 nonenal ครอบครองเกณฑ์รสชาติเพียง 0.11 ไมโครกรัม / ลิตร (DeVries, 1990) แม้ว่าระดับของสายโซ่ยาวกรดไขมันที่เป็นปกติที่ต่ำมากในเบียร์, การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของพวกเขาควบคู่กับสภาพการเก็บรักษาที่รุนแรงจะส่งผลให้ความเข้มข้นของผลิตภัณฑ์การสลายเก่ารสที่เกินระดับเกณฑ์ (Vanderhaegen, เนเว่น, Verachtert และ Derdelinckx 2006) นอกจากนี้บางคนเขียน (Gallardo et al., 2008) รายงานเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของไขมันที่จะย่อยสลาย Strecker ของกรดอะมิโน ผลงานนี้ไม่เพียง แต่เนื่องจากสินค้าออกซิเดชันของไขมัน แต่ยังรวมถึงไขมัน unoxidized ผลเสียหายของไขมันบนโฟมเบียร์ได้รับการรับรองอย่างกว้างขวาง (ริชาร์ด et al., 2001, โรเบิร์ต et al., 1978 และรถตู้ Nierop et al., 2004) นอกจากนี้อัตราส่วนของไม่อิ่มตัว (พุ่ง-suppressors) และกรดไขมันอิ่มตัว (พุ่งโปรโมเตอร์) ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับปัญหาพุ่ง (โคบายาชิ et al., 1993 และมุลเลอร์ et al., 2010) ในอีกทางหนึ่งในการหมักสาโทไขมันรวมทั้งสายโซ่ยาวกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่จำเป็นสำหรับการใช้งานของการเติบโตของเซลล์ยีสต์ภายใต้เงื่อนไขการใช้ออกซิเจนและส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกระบวนการหมักที่นำไปสู่การหมักเข้มข้นมากขึ้นและเร็วขึ้น (Bravi et al, 2009 บริกส์ et al., 1995 และ Gallardo et al., 2008) ไขมันมีส่วนร่วมในกระบวนการผลิตเบียร์ที่มีอยู่ในรูปแบบที่แตกต่างกันเช่น (i) ไขมันง่าย (triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols และกรดไขมันอิสระ), (ii) ไขมันที่ซับซ้อนและ (iii) ไขมันที่ถูกผูกไว้และส่วนใหญ่ของพวกเขาบุคลากร จากมอลต์และจากความขุ่น Lauter (Gallardo et al., 2008 และ Kuhbeck et al., 2006) ไม่ทั้งหมดของไขมันส่งผลกระทบต่อคุณภาพของเบียร์และกระบวนการผลิตเบียร์ ในความเป็นจริงแม้จะมีการตั้งค่ากันอย่างแพร่หลายสำหรับสาโท Lauter เป็นที่ชัดเจนเป็นไปได้ที่นักเขียนบางคนรายงานว่าการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของกระบวนการหมักและเป็นที่สังเกตว่าไม่มีพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพของเบียร์สุดท้ายถูกทำลายอย่างมีนัยสำคัญโดยการ Worts ที่มีเนื้อหาที่สูงขึ้นในกรดไลโนเลอิก (Kuhbeck et al., 2006). เพื่อความรู้ของเราไม่กี่วิธีจ้างเทคนิคการสกัดของเหลวของเหลวที่ซับซ้อนที่ต้องใช้ปริมาณมากของตัวทำละลายอินทรีย์และสารพิษที่ใช้เวลานานและใช้แรงงานเข้มข้นขั้นตอนหลายขั้นตอนมีแนวโน้มที่จะสูญเสียการวิเคราะห์ ได้รับการรายงานในวรรณคดีสำหรับการกำหนดของกรดไขมันอิสระในสาโท DeVries (1990) รายงานเมื่อวันที่สกัดจากกรดไขมันจากสาโทกรดในช่องทาง separatory ใช้คลอโรฟอร์ม / สารผสมเมทานอล FFAs ถูกสกัดออกจากตัวทำละลายเป็นเกลือโพแทสเซียมที่ละลายน้ำได้ของพวกเขาด้วย 10% KOH (w / v) วิธีการสกัดที่อยู่พร้อมกันของกรดไขมันสายสั้น, C8: 0 ผ่านอีกต่อไป C18: 3, ความแม่นยำของวิธีการที่แตกต่างกันตั้งแต่ 2.5% ถึง 18.8% และการกู้คืนสำหรับกรดไขมันห่วงโซ่อีกต่อไปเป็นประมาณ 31% . โคบายาชิเอตอัล (1993) และคุโรดะ, โคบายาชิ Kaneda, Takashio และ Shinotsuka (2001) รายงานเกี่ยวกับความมุ่งมั่นของ hydroperoxides ของกรดไขมันในระหว่างการปลดล็อกโดยใช้วิธีการสกัดของเหลวของเหลว. วิธีการที่ทันสมัยมากขึ้นตามการใช้งานของการสกัดของแข็งเฟส (SPE ) ได้รับการพัฒนาขั้นตอนเหล่านี้นำไปสู่การกู้คืนที่ดีช่วยให้ลดการบริโภคตัวทำละลายอย่างรวดเร็วมากและทำซ้ำได้มากขึ้น (Vaghela และ Kilara, 1995). Battistutta, BUIATTI, Zenarola และ Zironi (1994) ได้เสนอขั้นตอนสำหรับการกำหนด ของกลางกรดไขมันห่วงโซ่ฟรี (caproic, ไขมัน, capric และลอริค) และเอทิลเอสเตอร์ที่เกี่ยวข้องในเบียร์โดย SPE, อนุพันธ์กับ diazomethane และการวิเคราะห์ GC-FID กลับคืนตั้งแต่ 68% ถึง 121% ทำซ้ำวิเคราะห์ (RDS) การประเมินผลการวิเคราะห์แปดเวลาตัวอย่างเบียร์เดียวกันค่อนข้างสูง (<10.3%) อย่างไรก็ตามขั้นตอนการตรวจสอบไม่ได้รับการรายงานสำหรับวิธีการดังกล่าว Schutz และกลับ (2005) รายงานการพัฒนาวิธีการในการตัดสินใจของฟรีกรดไขมันสายยาว (myristic, ปาล์มิติ, สเตียริโอเลอิก, ไลโนเลอิกและไลโนเลนิ) ในสาโทปั่นเบียร์และเบียร์ SPE, methylation โดย diazomethane และ การวิเคราะห์ GC-MS; ขั้นตอนการตรวจสอบไม่ได้รับรายงาน Horak, Culìk, Jurkovà, Cejka และ Kellner (2008) รายงานเกี่ยวกับการสกัด FFAs ฟรีในเบียร์ด้วยเทคนิคใหม่ที่เรียกว่าผัดบาร์ Sorptive สกัด (SBSE) ผู้เขียนใช้วิธีนวนิยายเรื่องนี้เพื่อตรวจสอบจำนวนเงินที่สี่ฟรีกรดไขมันขนาดกลาง (caproic, ไขมัน, capric และลอริค) ในเบียร์จึงไม่รวมห่วงโซ่ยาวกรดไขมันที่อยู่ในสาโท การทำซ้ำ (RSD) ของวิธีการที่ค่อนข้างดี (<6.7%) และการฟื้นตัวตั้งแต่ 57% ถึง 89% วิธีการเป็นประโยชน์สำหรับการใช้งานของปริมาณตัวอย่างขนาดเล็กสกัดง่ายและปริมาณของการใช้ตัวทำละลาย อย่างไรก็ตามขั้นตอนการแสดงให้เห็นว่าการฟื้นตัวที่ต่ำมากของกรดไขมันสั้น ๆ ที่มีแนวโน้มที่จะอยู่ในเฟสน้ำ; พฤติกรรมนี้ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับการที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำกว่าของกรดไขมันเหล่านี้ นอกจากนี้ยังเป็นความเข้มข้นของเอทานอลในเบียร์มีผลต่อประสิทธิภาพของวิธีการหาปริมาณมันเป็นสิ่งสำคัญในการสอบเทียบเครื่องมือที่ใช้โซลูชั่นการสอบเทียบที่มีเนื้อหาของเอทานอลที่คล้ายกับตัวอย่างวัด ด้านนี้จะช่วยลดความเก่งกาจของวิธีการที่. พิจารณาว่า FFAs ในสาโทเบียร์ส่งผลกระทบต่อกระบวนการหมักและมีความสัมพันธ์กับรสชาติและความมั่นคงโฟมเบียร์สุดท้ายจุดมุ่งหมายของงานวิจัยนี้คือการพัฒนาและตรวจสอบขั้นตอนที่ง่ายและน่าเชื่อถือสำหรับปริมาณ ของ FFAs ในสาโทเบียร์เพื่อช่วยอุตสาหกรรมเบียร์ในการควบคุมกระบวนการผลิตเบียร์สำหรับการปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย เพื่อตรวจสอบ FFAs ในเมทริกซ์น้ำที่ซับซ้อนเป็นสาโทเบียร์จำเป็นต้องมีการพัฒนาวิธีการสกัดที่ถูกต้องที่หลีกเลี่ยงการก่ออิมัลชันและช่วยให้การวิเคราะห์สาโทไม่ปั่นเนื่องจากส่วนใหญ่ของไขมันส่วนจะถูกลบออกร่วมกับ Trub ในระหว่างการหมุนเหวี่ยง (Kuhbeck et al., 2006) ความพรุนสูงความจุสูงและกระจายความจุสูงสำหรับการดูดซับน้ำจากการสนับสนุนเฉื่อยของตลับ elut เคมีที่ใช้ในการวิจัยนี้ได้ช่วยดูดซับของเหลวสกัดของเหลวให้แน่ใจ immiscibility ตัวทำละลายอินทรีย์และเฟสน้ำหลีกเลี่ยงการก่ออิมัลชันและอำนวยความสะดวก ที่มีประสิทธิภาพการทำงานร่วมกันระหว่างกลุ่มตัวอย่างและตัวทำละลายอินทรีย์ นอกจากนี้ในขั้นตอนนี้ขั้นตอน methylation หลีกเลี่ยงการใช้ diazomethane ซึ่งเป็นอาจเกิดการระเบิดที่มีความเสถียรเป็นระยะเวลาที่สั้นมากและจะต้องมีการจัดทำขึ้นด้วยน้ำยา carcinogenous

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ไขมันในสาโทเบียร์และเบียร์เป็นสำคัญ เพราะมีผลต่อการเผาผลาญยีสต์และคุณภาพของเบียร์ การแสดงตนของไขมันที่ได้รับถือว่ามีผลกระทบต่อคุณภาพของเบียร์ บางยาว - กรดไขมันได้รสชาติที่มีศักยภาพสูง ( การ์บ et al . , 2006 , เซกาว่า et al . , 2002 และยาโนะ et al . , 2004 )กรดไลโนเลอิคในหนึ่งโดยเฉพาะและได้รับความสนใจอย่างมาก เพราะการออกซิเดชันที่นำไปสู่การพัฒนาของรสริ้วรอยลักษณะ ได้รับการยอมรับมากที่สุดของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ trans-2-nonenal ครบถ้วนรสเกณฑ์เพียง 0.11 μกรัม / ลิตร ( ดีวรีส , 2533 ) แม้ว่าระดับของกรดไขมันสายยาวเป็นปกติน้อยมากในเบียร์เพิ่มความเข้มข้นของพวกเขา บวกกับสภาพกระเป๋าที่รุนแรง อาจส่งผลให้ความเข้มข้นของผลิตภัณฑ์ที่เกินเกณฑ์เก่า แบ่งระดับชาติ ( vanderhaegen แม้แต่ verachtert & , , , derdelinckx , 2006 ) นอกจากนี้ ผู้เขียน ( Gallardo et al . , 2008 ) รายงานในส่วนของไขมันที่จะเฉือนของทรายการสลายตัวของกรดอะมิโนงานนี้ไม่เพียง แต่เนื่องจากผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาออกซิเดชันไขมันแต่ยัง unoxidized ลิปิด สร้างความเสียหาย ผลของไขมันในเบียร์โฟมได้รับการบันทึกไว้อย่างกว้างขวาง ( ดิ๊กกี้ et al . , 2001 , โรเบิร์ต et al . , 1978 และรถตู้ nierop et al . , 2004 ) นอกจากนี้อัตราส่วนของกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( พุ่ง suppressors ) และกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( โปรโมเตอร์พุ่ง ) ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับปัญหาการไหล ( โคบายาชิ et al . , 1993 และมุลเลอร์ et al . , 2010 ) บนมืออื่น ๆในการหมักสาโท ลิพิด ได้แก่ โซ่ยาว เป็นกรดไขมันไม่อิ่มตัวเป็นสิ่งจำเป็นในการกระตุ้นการเจริญเติบโตของเซลล์ยีสต์ภายใต้สภาวะแอโรบิก และส่งผลกระทบต่อกระบวนการหมัก นำไปหมักเข้มข้นมากขึ้นและเร็วขึ้น ( Bravi et al . , 2009 , Briggs et al . , 1995 และ Gallardo et al . , 2008 ) ไขมันที่เกี่ยวข้องในกระบวนการก่อตัวอยู่ในรูปแบบต่างๆ เช่น ไขมันไตรกลีเซอรอล ( ฉัน ) ง่าย ( diacylglycerols monoacylglycerols , , ,และกรดไขมันอิสระ ) , ( 2 ) ไขมันที่ซับซ้อนและ ( 3 ) จำกัดไขมัน และส่วนใหญ่ของพวกเขามาจากมอลต์และจาก Lauter ความขุ่น ( Gallardo et al . , 2008 และ kuhbeck et al . , 2006 ) ไม่ทั้งหมดของไขมัน ส่งผลให้เบียร์และเบียร์คุณภาพกระบวนการ ในความเป็นจริง แม้จะมีกันอย่างแพร่หลาย การตั้งค่าสำหรับเลาเตอร์เวิร์ทที่ชัดเจนที่สุดบางคนเขียนรายงานว่า การปรับปรุงประสิทธิภาพและ fermentations สังเกตว่าไม่มีของพารามิเตอร์คุณภาพของเบียร์สุดท้ายอย่างมีนัยสำคัญบุกรุกโดยใช้เวิร์ตสที่มีปริมาณสูงในกรดไลโนเลอิก ( kuhbeck et al . , 2006 ) .

เพื่อความรู้ของเราไม่กี่วิธี โดยการสกัดด้วยของเหลวที่ซับซ้อนและเทคนิคที่ต้องใช้ปริมาณมากของตัวทำละลายอินทรีย์ที่เป็นพิษและที่ใช้เวลานาน และแรงงานเข้มข้นปรับขั้นตอนเสี่ยงสูญเสียครู , ได้รับการรายงานในวรรณคดีสำหรับการหาปริมาณกรดไขมันอิสระในสาโท . ดีวรีส ( 1990 ) รายงานในการสกัดกรดไขมันจากปรับสาโทในกรวยแยกโดยใช้เมทานอลคลอโรฟอร์ม / ผสมการ ffas แล้วสกัดจากตัวทำละลาย เป็นเกลือโพแทสเซียมที่ละลายน้ำของเกาะกับ 10% ( w / v ) วิธีการเน้นการสกัดพร้อมกันของห่วงโซ่สั้นกรดไขมัน c8:0 ผ่านอีกต่อไป c18:3 , ความแม่นยำของวิธีระหว่าง 2.5% ถึง 18.8% และการกู้คืนสำหรับห่วงโซ่ยาวกรดไขมัน ประมาณ 31 % โคบายาชิ et al . ( 1993 ) และ คุโรดะ โคบายาชิ คาเนดะtakashio และ shinotsuka ( 2001 ) รายงานเกี่ยวกับปริมาณของกรดไขมันใน hydroperoxides mashing และวิธีการสกัดของเหลวด้วย

ขั้นตอนที่ทันสมัยมากขึ้น ตามการใช้งานของการสกัดส่วน ( SPE ) มีการพัฒนา ขั้นตอนเหล่านี้นำไปสู่การกู้คืนตัวทำละลายที่ดีให้เพื่อลดการบริโภค ค่อนข้างรวดเร็ว และถอดแบบ ( vaghela &

kilara , 1995 )battistutta buiatti zenarola , , , และ zironi ( 1994 ) ได้เสนอขั้นตอนการวิเคราะห์ห่วงโซ่ขนาดกลาง กรดไขมันอิสระ ( กระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมลิค , ทำจากไม้ , และ , Lauric ) และเอทิลเอสเทอร์ในเบียร์ โดย สารซัล , กับไดอะโซมีเทน และการวิเคราะห์ gc-fid . กลับคืนตั้งแต่ 68% 121 เปอร์เซ็นต์ การวิเคราะห์ ( RDS ) ประเมินวิเคราะห์แปดเวลา ตัวอย่างเบียร์เหมือนกันค่อนข้างสูง ( < 10.3% ) อย่างไรก็ตาม ไม่มีการตรวจสอบขั้นตอนที่ได้รับรายงานที่กล่าวถึงวิธีการ ส์ และกลับ ( 2005 ) รายงานว่า ในการพัฒนาวิธีการหาปริมาณกรดไขมันโซ่ยาวฟรี ( myristic stearic acid , linoleic และโอเลอิก ไลโนเลนิก ) ในระดับสาโทเบียร์และเบียร์ โดย SPE methylation โดยไดอะโซมีเทนและ GC - นางสาวการวิเคราะห์ไม่มีการตรวจสอบขั้นตอนที่ได้รับการรายงาน horak , CUL ì K , jurkov ล่าสุด cejka , และ เคลล์เนอร์ ( 2008 ) รายงานในการสกัด ffas ฟรีในเบียร์กับเทคนิคใหม่ที่เรียกว่ากวนบาร์ sorptive การสกัด ( sbse ) ผู้เขียนใช้วิธีใหม่ในการตรวจสอบปริมาณของกรดไขมันขนาดกลาง 4 ฟรี ( กระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมลิค , ทำจากไม้ , และ , Lauric ) เบียร์ดังนั้นจึงไม่รวมกรดไขมันโซ่ยาวปัจจุบันในสาโท . การเติบโต ( RSD ) ของวิธีการที่ค่อนข้างดี ( < 6.7% ) และต่ำสุดตั้งแต่ 57 ถึง 89 % วิธีการที่เป็นประโยชน์สำหรับการใช้ปริมาณตัวอย่างขนาดเล็ก สกัดง่ายและขนาดเล็กปริมาณของการใช้ตัวทำละลาย อย่างไรก็ตามขั้นตอนมีต่ำมากกู้สั้นกรดไขมันที่มักจะอยู่ในเฟสน้ำ ; พฤติกรรมนี้ ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการลดน้ำหนัก โมเลกุลของกรดไขมันเหล่านี้ ยิ่งกว่านั้น ความเข้มข้นของเอทานอลในเบียร์ มีผลต่อประสิทธิภาพของวิธีการสำหรับเซลล์ที่เป็นสิ่งสำคัญในการสอบเทียบเครื่องมือที่ใช้ปรับโซลูชั่นที่มีเนื้อหาของเอทานอลคล้ายกับวัดตัวอย่าง ด้านนี้สามารถลดความเก่งกาจของวิธี

พิจารณาว่า ffas ในเบียร์สาโทส่งผลกระทบต่อกระบวนการหมัก และเกี่ยวข้องกับรสและเสถียรภาพของฟองเบียร์ สุดท้ายการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบง่ายและเชื่อถือได้วิธีการปริมาณของ ffas ในสาโทเบียร์เพื่อช่วยควบคุมกระบวนการผลิตเบียร์ เบียร์ สำหรับการปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์สุดท้าย เพื่อตรวจสอบ ffas ในสารละลายเมทริกซ์ที่ซับซ้อนเป็นเบียร์สาโท ,ต้องมีการพัฒนาที่ถูกต้องด้วยวิธีการที่หลีกเลี่ยงการเกิดอิมัลชัน และช่วยให้การวิเคราะห์ไม่ได้ระดับสาโท เนื่องจากส่วนใหญ่ของเศษไขมันออกพร้อมกับรายการในระหว่างการหมุนเหวี่ยง ( kuhbeck et al . , 2006 ) มีความพรุนสูงกระจายความจุสูง และความจุสูงสำหรับการดูดซับน้ำของการสนับสนุนเฉื่อยของตลับหมึก elut เคมี ที่ใช้ในการวิจัย เพื่อช่วยดูดซับของเหลว - ของเหลวด้วยตัวทำละลายอินทรีย์ และ มั่นใจ immiscibility เฟสน้ำ หลีกเลี่ยงการเกิดอิมัลชันและการปฏิสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพระหว่างตัวอย่างและตัวทำละลายอินทรีย์ นอกจากนี้ในขั้นตอนนี้จากขั้นตอนที่หลีกเลี่ยงการใช้ไดอะโซมีเทน ซึ่งอาจเกิดการระเบิด ที่มั่นคงสำหรับรอบระยะเวลาที่สั้นมาก และต้องเตรียมพร้อมกับ carcinogenous reagents