(Reyes-Sánchez, 2006). Moreover, di

(Reyes-Sánchez, 2006). Moreover, different concentrations of phenolics and tannins in the diets, with their positive effect
on feed digestion and ruminal fermentation, could be another probable reason for increased feed intake (Kholif et al., 2015).
Low ruminal degradability of M. oleifera protein can influence intake, as an increased proportion of undegradable protein
has been reported to increase feed intake (M’hamed et al., 2001; Kholif et al., 2014).
M. oleifera silage increased intake of fiber fractions compared with hay; however, digestibility of cellulose was higher with
M. oleifera hay than with silage, which is contrary to the assumption that digestibility is a primary reason for increased intake
(Kholif et al., 2015; Morsy et al., 2016). One could argue that the presence of some fermentation acids with a pleasant odor
and taste (palatability) is a probable reason for increased intake with silage. Moreover, the energy supplied by molasses
added during ensiling could have contributed to increased synthesis of microbial protein compared with hay associated
with an improved energy/nitrogen ratio in the rumen, thereby stimulating the growth and activity of cellulolytic ruminal
bacteria (Reyes-Sánchez, 2006). Similar to our results, Leto et al. (2002) reported greater intake of ensiled material vs. hay
for a perennial herb. The control goats in the present study consumed more EE than other goats, which reflected the greater
EE concentration in the control diet than in the M. oleifera diets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(สุดน่ารักถือ-reyes, 2006) นอกจากนี้ ความเข้มข้นแตกต่างกันของ phenolics และชิมในอาหาร มีผลกระทบในเชิงบวกในย่อยอาหารและการหมัก ruminal อาจเป็นอีกเหตุผลที่น่าเป็นสำหรับบริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้น (Kholif et al. 2015)ต่ำ ruminal degradability M. เฟร่าโปรตีนสามารถมีอิทธิพลต่อบริโภค เป็นสัดส่วนการเพิ่มขึ้นของโปรตีน undegradableมีการรายงานการเพิ่มกิน (M'hamed et al. 2001 Kholif et al. 2014)ม. เฟร่าโพดเพิ่มขึ้นบริโภคของเศษเส้นใยเทียบกับเฮย์ ย่อยเซลลูโลสก็สูงกว่าด้วยเฮย์เมตรกว่าเดิมกับหญ้าหมัก ที่ขัดแย้งกับสมมติฐานย่อยที่เป็นเหตุผลหลักในการบริโภคที่เพิ่มขึ้น(Kholif et al. 2015 Morsy et al. 2016) หนึ่งสามารถยืนยันว่า การปรากฏตัวของกรดบางหมักมีกลิ่นน่าพอใจและรสชาติ (บอน) เป็นเหตุผลน่าเป็นการบริโภคที่เพิ่มขึ้นด้วยหมัก นอกจากนี้ พลังงานที่มาจากกากน้ำตาลเพิ่มในระหว่างการหมักอาจมีส่วนในการเพิ่มการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนเปรียบเทียบกับฟางที่เกี่ยวข้องด้วยการปรับพลังงาน/ไนโตรเจนในรูเมน ซึ่งช่วยกระตุ้นการเติบโตและกิจกรรมของ cellulolytic ruminalแบคทีเรีย (Reyes-สุดน่ารักถือ 2006) คล้ายกับผลของเรา เลโต et al. (2002) รายงานการบริโภคที่มากขึ้นของวัสดุ ensiled เจอเฮย์สำหรับสมุนไพรไม้ยืนต้น แพะตัวควบคุมในการศึกษาใช้ EE เพิ่มเติมกว่าแพะอื่น ๆ สะท้อนมากขึ้นEE ที่ความเข้มข้นในอาหารควบคุมกว่าในอาหารผงม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(เรเยส-Sánchez, 2006) นอกจากนี้ยังมีความเข้มข้นแตกต่างกันของฟีนอลและแทนนินในอาหารที่มีผลในเชิงบวกของพวกเขา
ในการย่อยอาหารและการหมักในกระเพาะรูเมนอาจจะเป็นอีกเหตุผลที่น่าจะเป็นสำหรับการกินอาหารที่เพิ่มขึ้น (Kholif et al., 2015)
การย่อยสลายในกระเพาะรูเมนของโปรตีนต่ำ oleifera เมตรสามารถมีอิทธิพลต่อการบริโภคเป็นสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของโปรตีน undegradable
ได้รับการรายงานเพื่อเพิ่มปริมาณอาหารที่กิน (M'hamed et al, 2001;.. Kholif et al, 2014)
เอ็ม oleifera หมักปริมาณของเศษส่วนเส้นใยเมื่อเทียบกับหญ้าแห้งเพิ่มขึ้น แต่การย่อยเซลลูโลสสูงกับ
เอ็ม oleifera ฟางกว่าด้วยการหมักซึ่งเป็นตรงกันข้ามกับสมมติฐานที่ว่าการย่อยได้เป็นเหตุผลหลักในการบริโภคที่เพิ่มขึ้น
(Kholif et al, 2015;.. Morsy et al, 2016) หนึ่งได้ยืนยันว่าการปรากฏตัวของกรดหมักบางคนที่มีกลิ่นที่น่ารื่นรมย์
และรสชาติ (อร่อย) เป็นเหตุผลที่น่าจะเป็นสำหรับการบริโภคเพิ่มขึ้นด้วยการหมัก นอกจากนี้พลังงานที่จัดทำโดยกากน้ำตาล
เพิ่มขึ้นในช่วงหมักสามารถมีส่วนร่วมในการสังเคราะห์สารที่เพิ่มขึ้นของโปรตีนของจุลินทรีย์เมื่อเทียบกับฟางที่เกี่ยวข้อง
กับอัตราการใช้พลังงาน / ไนโตรเจนที่ดีขึ้นในกระเพาะรูเมนจึงช่วยกระตุ้นการเจริญเติบโตและการทำงานของกระเพาะรูเมนเซลลูโลส
แบคทีเรีย (เรเยส-Sánchez 2006 ) คล้ายกับผลของเราเลโต, et al (2002) รายงานปริมาณที่มากขึ้นของวัสดุหมักกับหญ้าแห้ง
สำหรับไม้ยืนต้น แพะตัวควบคุมในการศึกษาปัจจุบันการบริโภค EE มากกว่าแพะอื่น ๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นมากขึ้น
ความเข้มข้น EE ในอาหารควบคุมกว่าในอาหาร oleifera เมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( reyes-s . kgm nchez , 2006 ) นอกจากนี้ที่แตกต่างกันความเข้มข้นของโพลีฟีนอลและแทนนินในอาหารที่มีผลในเชิงบวกของพวกเขาในการย่อย อาหาร และกระบวนการหมักในกระเพาะรูเมน อาจเป็นอีกเหตุผลที่เป็นไปได้เพื่อเพิ่มการบริโภคอาหาร ( kholif et al . , 2015 )การสลายตัวของโปรตีนในกระเพาะรูเมนต่ำม. ดสามารถมีอิทธิพลต่อการบริโภค ขณะที่สัดส่วนของโปรตีน เพราะหมักเพิ่มขึ้นมีรายงานว่า เพิ่มการบริโภคอาหาร ( m'hamed et al . , 2001 ; kholif et al . , 2010 )วท. ดหยาบ การบริโภคที่เพิ่มขึ้นของเส้นใยเศษส่วนเทียบกับหญ้าแห้ง แต่การย่อยเซลลูโลสได้สูงกว่าวท. ดหญ้ากับหญ้าหมัก ซึ่งขัดกับสมมติฐานว่า การย่อยได้ เป็น เหตุผลหลักสำหรับการบริโภคที่เพิ่มขึ้น( kholif et al . , 2015 ; Morsy et al . , 2016 ) หนึ่งอาจโต้แย้งว่า การแสดงตนของบางชนิด หมักกับกลิ่นที่ถูกใจและรสชาติ ( ความอร่อย ) คือเหตุผลที่น่าจะเป็นสำหรับการบริโภคที่เพิ่มขึ้นกับอาหารสัตว์ นอกจากนี้ พลังงานจัดหากากน้ำตาลเพิ่มในระหว่างการหมักอาจมีส่วนเพิ่มการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนเมื่อเทียบกับการแพ้ที่เกี่ยวข้องที่มีการปรับปรุงอัตราส่วนพลังงานต่อไนโตรเจนในกระเพาะรูเมน งบกระตุ้นการเจริญเติบโตและกิจกรรมของทดลอง ?แบคทีเรีย ( reyes-s . kgm nchez , 2006 ) คล้ายคลึงกับผลของเรา เลโท et al . ( 2002 ) รายงานปริมาณของวัสดุและ ensiled ฟางมากกว่าสำหรับสมุนไพรยืนต้น . การควบคุมแพะในการศึกษาใช้ EE มากกว่าแพะอื่น ๆซึ่งสะท้อนให้เห็นมากขึ้นเอ ความเข้มข้นในการควบคุมมากกว่าอาหารในม. ดอาหาร