However, Seo-yoon was unable to readily touch them.“It’s okay. They’re การแปล - However, Seo-yoon was unable to readily touch them.“It’s okay. They’re ไทย วิธีการพูด

However, Seo-yoon was unable to rea

However, Seo-yoon was unable to readily touch them.

“It’s okay. They’re babies who haven’t even opened their eyes yet.”

That wasn’t why Seo-yoon was worried, but Lee Hyun put his hand through the mesh and pulled out a baby.

“Here.”

When he lowered it onto the back of Seo-yoon’s hand, the baby bunny kicked weakly as it wriggled. Seo-yoon embraced the baby bunny as if it were precious and stroked it. But she soon put it back into the rabbit hutch, because the baby bunny might feel anxious.

Even afterwards, Seo-yoon didn’t leave the rabbit hutch and squatted there to no end.

‘Surely she won’t ask me to give her one!’ Lee Hyun became increasingly alarmed. His little sister hadn’t returned from school yet. ‘Alone at home with a girl… I absolutely must be careful!’

A guy and a girl.

It was a preposterous situation.

Lee Hyun said firmly, “Let’s hurry and go see the chickens!” He did his utmost to make his intention to pull her away from the rabbits clear.

Seo-yoon wanted to keep looking at the baby bunnies that hadn’t even opened their eyes yet. She had fallen in love with the adorable sight of them curled up with the mommy rabbit. The sight of nonchalant mommy rabbit with its cheeks stuffed with carrots! However, Seo-yoon left behind her great regret in order to let the rabbits rest comfortably and went to the backyard where the chickens were.

Clu-clu-cluck.

Cock-a-doodle-doo!

The Korean chickens were going up trees and flying around like birds. Chicks were toddling about on the ground.

As soon as Lee Hyun and the never before seen Seo-yoon came, they rapidly fled into a corner or above the trees. It was a sight of wholehearted wariness. As they hid in the corners, poked out their heads, and examined the movements of the humans, they didn’t intend to come out.

However, through Half Sauce Half Fried, Seo-yoon was familiar with the habits of the chickens. She tore the short rib patty she’d prepared into small pieces and sprinkled it on the ground.

Clu-clu-clu-clu-cluck!

The chickens leapt out of the trees and from the woods like savage beasts and pecked down the pieces. Even the chicks dove in with their small beaks and were tearing into the ribs.

Seo-yoon patted the chickens and chicks. Despite the fact that she was a stranger, they had quickly became friendly through the patties and stuck to her side like burrs.

‘They’re taking a liking to me.’

Not knowing what to do, Seo-yoon petted the chickens with joyful eyes.

Lee Hyun was distressed. ‘The same short rib patties that was in the lunch I ate…’

A life where he had come to eat the same food as a chicken! Even so, at the sight of the nearly expressionless Seo-yoon really having fun being with the chickens, he followed suit and felt good.

She, a girl who had silently stared without being able to approach, was being touched so deeply while being with the chickens that tears were welling in her eyes.

Even Lee Hyun was getting choked up for nothing. ‘This feels even stranger than the first time I fried a chicken for my little sis.’

He knew that Seo-yoon wasn’t a very bad person. However, that was not easy for him to acknowledge. ‘Whether she’s a bad person or a good person… she can’t be close to me.’

Realistically speaking, they were living in circumstances that were too different. Lee Hyun could roughly estimate how expensive one of the clothes she wore was well enough. ‘Even the brand name clothes that show up on television are over 100 thousand Won ($~100)… with fabric that good, a brand called Dior, and the design, it must be at least 150 thousand Won!’

There was too big a difference in their household situations. A girl like Seo-yoon would like a great guy who Lee Hyun couldn’t even compare to. ‘A qualified guy will show up.’ It was the same with Jung Hyo-rin and other girls.

Lee Hyun made a big decision. “Just pick one. And if there’s one you like… you can pick two.”

Having been petting the chickens in bliss, Seo-yoon looked back at him with happy eyes. Eyes that asked if he really meant it!

Lee Hyun gazed far off into the distance as he spoke. “Something like a chicken… two or three are nothing.”

Unusually enough, Lee Hyun was showing great generosity. That was because trying to make up for the lunch price with a single chicken still made him feel indebted.

Seo-yoon chose three chickens.

Every time she picked a chicken, Lee Hyun’s face became bloodlessly pale. ‘That one’s a laying hen… and Boiled Chicken, and even the plump chick that shows promise for a great disposition later!’

A laying hen was of course a valuable creature. He intended on catching it when his little sister married and brought home a husband in the future. But the chickens would keep reproducing until then, and there were two other laying hens left, so it was okay… Even so, the moment Seo-yoon chose the laying hen, he felt a sadness and pain that broke off a piece of his heart.

Lee Hyun spoke mournfully. “I’ll… package them for you.”

To make it convenient f
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
อย่างไรก็ตาม โซจินเกสท์ไม่สามารถสัมผัสได้พร้อม"ก็ไม่เป็นไร เป็นเด็กที่ยังไม่ได้เปิดตาของพวกเขายัง"ที่ไม่ได้ทำไมเป็นห่วงจินเกสท์ Seo แต่ Lee Hyun ใส่มือของเขาผ่านตาข่าย และดึงเด็ก"ที่นี่"เมื่อเขาลดลง มันลงบนหลังของโซจินเกสท์ของมือ กระต่ายเด็กเตะ weakly เป็นมัน wriggled โซจินเกสท์กอดลูกกระต่ายว่ามันมีค่า และแบบขีดลงนั้น แต่เธอเร็ว ๆ นี้กลับจะเป็น hutch กระต่าย เนื่องจากกระต่ายเด็กอาจรู้สึกกังวลแม้ภายหลัง โซจินเกสท์ไม่ปล่อย hutch กระต่าย และ squatted มีไม่สิ้นสุด"ก็เธอไม่ถามให้เธอหนึ่ง' ลีฮยอนกลายเป็นตื่นตระหนกมากขึ้น น้องน้อยไม่ได้กลับจากโรงเรียนได้ ' คนเดียวที่บ้านกับผู้หญิง... ฉันจริง ๆ ต้องระวัง!'ผู้ชายและผู้หญิงมันเป็นสถานการณ์ที่ preposterousลีฮยอน ว่า แน่นหนา, "ลองรีบไปดูไก่" เขาทำของเขาสุดจะทำให้ความตั้งใจของเขาที่จะดึงเธอจากกระต่ายที่ชัดเจนโซจินเกสท์อยากให้มองที่กระต่ายเด็กที่ไม่ได้แม้แต่เปิดตาของพวกเขาได้ เธอได้ตกหลุมรักภาพน่ารักของพวกเขาที่โค้งขึ้นกับกระต่าย mommy ภาพของกระต่าย mommy ไม่ไยดีกับแก้มของไส้แครอท อย่างไรก็ตาม โซจินเกสท์ทิ้งเธอริเกร็ตดีเพื่อให้กระต่ายที่พักผ่อนอย่างสะดวกสบาย และไปสวนหลังบ้านที่มีไก่Clu-clu-cluckCock-a-doodle-dooไก่เกาหลีก็จะขึ้นต้นไม้ และบินรอบเช่นนก ลูกไก่ถูก toddling เกี่ยวกับบนพื้นดินทันที Lee Hyun และไม่เคยก่อนเห็นโซจินเกสท์มา พวกเขาอย่างรวดเร็วหนี เข้ามุม หรือ ข้างต้น มันเป็นสายตาของ wholehearted wariness พวกเขาซ่อนมุม poked ออกหัวของพวกเขา และตรวจสอบความเคลื่อนไหวของมนุษย์ พวกเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะออกมาอย่างไรก็ตาม ผ่านครึ่งซอสผัดครึ่ง โซจินเกสท์ได้คุ้นเคยกับนิสัยของไก่ เธอฉีกแพ็ตตี้ซี่โครงสั้นเธอเตรียมไว้เป็นชิ้นเล็ก ๆ และโรยบนพื้นดินClu-clu-clu-clu-cluckไก่หลุดออกมา จากต้นไม้ และไม้เช่นสัตว์ป่าเถื่อน และ pecked ลงชิ้น แม้ลูกไก่กระโดด ด้วย beaks ของเล็ก และถูกฉีกขาดไปกับโซจินเกสท์ patted ไก่และลูกไก่ ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นคนแปลกหน้า พวกเขาได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นผ่านการ patties และติดข้างเธอเช่นร้าว'พวกเขากำลังจดหมายตาฉัน'ไม่รู้จะทำอย่างไร โซจินเกสท์ petted ไก่กับตาจอยฟูลลีฮยอนเป็นทุกข์ได้ 'Patties ซี่โครงสั้นเหมือนที่อยู่ในอาหารฉันกิน...'ชีวิตที่เขาได้มากินอาหารกันเป็นไก่ ดังนั้นแม้ ในสายตาของ expressionless เกือบสนุกสนานจริง ๆ จินเกสท์ Seo กับไก่ เขาตามชุด และรู้สึกดีเธอ ผู้หญิงก็จ้องไปเงียบ ๆ โดยไม่มีความสามารถในการเข้า มีการสัมผัสให้ลึกกับไก่ที่น้ำตาเบ้าตาของเธอก็แม้ Lee Hyun ได้รับอุดค่าเรื่อง 'นี้รู้สึกคนแปลกหน้ายิ่งกว่าครั้งแรกที่ผมทอดไก่สำหรับ sis น้อยของฉัน'เขารู้ว่า จินเกสท์ Seo ไม่ได้คนดี อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะยอมรับ 'ว่าเธอเป็นคนดีหรือคนเลว...เธอไม่ได้ใกล้กับฉัน'พูดจริง พวกเขาได้อยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันเกินไป ลีฮยอนประมาณประมาณหนึ่งว่าแพงของเสื้อผ้าที่เธอสวมได้พอดี ' แม้แต่ชื่อแบรนด์เสื้อผ้าที่แสดงบนโทรทัศน์ได้กว่า 100 พันวอน ($~ 100)... ด้วยผ้าที่ดี เป็นแบรนด์ที่เรียกว่าดิออร์ และการออกแบบ อย่างน้อย 150 พันชนะ!'มีความแตกต่างมากเกินไปในสถานการณ์ของพวกเขาในครัวเรือน ผู้หญิงเช่นโซจินเกสท์ต้องคนดีที่ลีฮยอนไม่ได้เปรียบเทียบ 'ผู้ชายที่เหมาะสมจะแสดงขึ้น' มันเป็นเหมือนกับ Jung Hyo ริ้นและหญิงอื่น ๆลีฮยอนตัดสินใจขนาดใหญ่ได้ "เพียงแค่เลือกหนึ่ง และถ้ามีความต้อง...คุณสามารถเลือกสอง"มีการ petting ไก่ในบลิส โซจินเกสท์มองกลับมาที่เขา ด้วยตามีความสุข ตาที่ขอถ้า เขาจริง ๆ หมายถึง มันลีฮยอนจ้องหน่อยเป็นระยะทาง ตามที่เขาพูด "บางสิ่งบางอย่างเช่นไก่...สองหรือสามจะไม่มีอะไร"ปกติพอ Lee Hyun ถูกแสดงความเอื้ออาทรดี ที่ถูก เพราะพยายามให้ขึ้นราคาอาหารกลางวันกับเดียวไก่ยังทำให้เขารู้สึกเป็นหนี้โซจินเกสท์เลือกไก่สามทุกครั้งที่เธอรับไก่ ลีฮยอนหน้ากลายเป็นซีด bloodlessly 'ว่าเป็นตัวเมีย laying... และ ไก่ต้ม และแม้แต่เจี๊ยบอวบที่แสดงสัญญาสำหรับการจัดการที่ดีในภายหลัง'ไก่ laying ถูกสิ่งมีชีวิตที่มีคุณค่าของหลักสูตร เขาใช้บนจับน้องน้อยแต่งงาน และมาบ้านสามีในอนาคต แต่จะให้ทำไก่จนแล้ว และมีสองอื่น ๆ laying ไก่ซ้าย ดังนั้นมันเป็นไร... มาก ขณะที่โซจินเกสท์เลือกไก่ laying เขารู้สึกความโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่ยากจนออกจากชิ้นส่วนของหัวใจลีฮยอนพูด mournfully "ฉันจะแพคเกจให้คุณ"เพื่อให้สะดวก f
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
อย่างไรก็ตาม Seo-yoon ไม่สามารถที่จะพร้อมสัมผัสพวกเขา. "มันโอเค พวกเขากำลังทารกที่ยังไม่ได้เปิดตาของพวกเขาแม้ยัง. "นั่นคือไม่ได้ว่าทำไมSeo-yoon เป็นห่วง แต่ลีฮยอนใส่มือของเขาผ่านตาข่ายและดึงออกมาจากลูก." ที่นี่. "เมื่อเขาปรับลดลงหลังมือ Seo-yoon ของกระต่ายทารกเตะที่ไม่ค่อยเป็นมัน wriggled Seo-yoon กอดกระต่ายทารกราวกับว่ามันเป็นค่าและลูบมัน แต่ไม่ช้าเธอก็นำมันกลับเข้ามาในกรงกระต่าย, กระต่ายเพราะทารกอาจจะรู้สึกกังวล. แม้หลังจากนั้น Seo-yoon ไม่ได้ออกจากฮัทช์กระต่ายและนั่งอยู่ที่นั่นไม่มีที่สิ้นสุด. 'แน่นอนเธอจะไม่ถามฉันจะให้เธอ หนึ่ง!' ลีฮยอนกลายเป็นที่ตื่นตระหนกมากขึ้น น้องสาวคนเล็กของเขาไม่ได้กลับจากโรงเรียนเลย 'คนเดียวที่บ้านกับหญิงสาวคนหนึ่ง ... ฉันอย่างจะต้องระวัง!' ผู้ชายและเด็กผู้หญิง. มันเป็นสถานการณ์ที่ผิดปกติ. ลีฮยอนกล่าวอย่างมั่นคง "ให้รีบไปดูไก่!" เขาทำจนสุดความสามารถของเขาที่จะทำให้ความตั้งใจของเขา ที่จะดึงเธอออกไปจากกระต่ายที่ชัดเจน. Seo-yoon อยากให้ดูที่กระต่ายทารกที่ไม่ได้แม้กระทั่งเปิดตาของพวกเขายัง เธอได้ตกหลุมรักกับสายตาที่น่ารักของพวกเขาขดกับกระต่ายแม่ สายตาของแม่กระต่ายไม่ไยดีกับแก้มที่อัดแน่นไปด้วยแครอท! อย่างไรก็ตาม Seo-yoon ทิ้งเสียใจที่ดีของเธอเพื่อที่จะให้กระต่ายพักผ่อนอย่างสะดวกสบายและเดินไปที่สนามหลังบ้านที่ไก่มี. Clu-CLU-ส่งเสียงกระต๊าก. ไก่-a-เส้นขยุกขยิก-doo! ไก่เกาหลีกำลังจะขึ้นต้นไม้และ บินไปรอบ ๆ เหมือนนก นกถูก toddling เกี่ยวกับบนพื้นดิน. ทันทีที่ลีฮยอนและไม่เคยเห็นมาก่อน Seo-yoon มาพวกเขาอย่างรวดเร็วหนีเข้าไปในมุมหรือสูงกว่าต้นไม้ มันเป็นสายตาของความระมัดระวังด้วยความเต็มใจ ขณะที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในมุมที่โผล่ออกมาจากหัวของพวกเขาและการตรวจสอบการเคลื่อนไหวของมนุษย์ที่พวกเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะออกมา. แต่ผ่านการทอดซอสครึ่งครึ่ง Seo-yoon คุ้นเคยกับนิสัยของไก่ที่ เธอฉีกขนมซี่โครงสั้นที่เธอเตรียมเป็นชิ้นเล็ก ๆ พรมบนพื้นดิน. Clu-CLU-CLU-CLU-ส่งเสียงกระต๊าก! ไก่กระโจนออกมาจากต้นไม้และจากป่าดุร้ายเหมือนสัตว์เดียรัจฉานและจิกลงชิ้น แม้นกนกพิราบด้วยจะงอยปากเล็ก ๆ ของพวกเขาและถูกฉีกออกเป็นซี่โครง. Seo-yoon ตบไก่และลูกไก่ แม้จะมีความจริงที่ว่าเธอเป็นคนแปลกหน้าที่พวกเขาได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นมิตรผ่านไส้และติดอยู่กับด้านข้างของเธอเหมือนครีบ. 'พวกเขากำลังชอบฉัน. ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร Seo-yoon petted ไก่ที่มีความสุข ตา. ลีฮยอนเป็นทุกข์ "The อบซี่โครงสั้น ๆ ที่ได้เหมือนกันในการรับประทานอาหารกลางวันฉันกิน ... ชีวิตที่เขาได้มากินอาหารเช่นเดียวกับไก่! ดังนั้นแม้ในสายตาของความสนุกสนานเกือบอารมณ์ Seo-yoon จริงๆอยู่กับไก่ที่เขาตามเหมาะสมและรู้สึกดี. เธอหญิงสาวที่ได้จ้องมองอย่างเงียบ ๆ โดยไม่มีความสามารถที่จะเข้าใกล้ได้รับการถูกสัมผัสลึกในขณะที่อยู่กับ ไก่ที่ถูกที่เกาะน้ำตาในดวงตาของเธอ. แม้ลีฮยอนกำลังจะสำลักขึ้นมาเพื่ออะไร 'นี้รู้สึกแม้กระทั่งคนแปลกหน้ากว่าครั้งแรกที่ผมไก่ทอดสำหรับพี่น้อยของฉัน. เขารู้ว่า Seo-yoon ก็ไม่ได้เป็นคนที่ดีมาก แต่ที่ไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะได้รับทราบ 'ไม่ว่าเธอเป็นคนไม่ดีหรือเป็นคนดี ... เธอไม่สามารถจะใกล้เคียงกับฉัน.' แนบเนียนพูดพวกเขาอาศัยอยู่ในสถานการณ์ที่มีความแตกต่างกันเกินไป ลีฮยอนประมาณสามารถประมาณการว่าราคาแพงหนึ่งของเสื้อผ้าที่เธอสวมเป็นอย่างดีพอ 'แม้เสื้อผ้าแบรนด์เนมที่แสดงบนจอโทรทัศน์มากกว่า 100,000 วอน ($ ~ 100) ... ด้วยผ้าที่ดีแบรนด์ที่เรียกว่าดิออร์และการออกแบบนั้นจะต้องมีอย่างน้อย 150,000 วอน!' มีขนาดใหญ่เกินไป ความแตกต่างในสถานการณ์ครัวเรือนของพวกเขา ผู้หญิงอย่าง Seo-yoon อยากเป็นคนที่ดีที่ลีฮยอนไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบกับ 'ผู้ชายที่มีคุณสมบัติเหมาะสมจะปรากฏขึ้น. มันเป็นเช่นเดียวกันกับจุงฮโยรินและผู้หญิงคนอื่น ๆ . ลีฮยอนได้ตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ "เพียงแค่เลือกหนึ่ง และถ้ามีคนที่คุณชอบ ... คุณสามารถเลือกสอง. "มีการลูบคลำไก่ในความสุขที่Seo-yoon มองกลับมาที่เขาด้วยสายตาที่มีความสุข ตาที่ถามว่าเขาหมายความว่ามันจริงๆ! ลีฮยอนมองไกลออกไปในระยะทางที่เขาพูด "บางอย่างเช่นไก่ ... สองหรือสามเป็นอะไร." ผิดปกติพอลีฮยอนได้แสดงความเอื้ออาทรที่ดี นั่นเป็นเพราะความพยายามที่จะทำขึ้นสำหรับราคาอาหารกลางวันที่มีไก่เดียวยังทำให้เขารู้สึกเป็นหนี้บุญ. Seo-yoon เลือกที่สามไก่. เวลาที่เธอหยิบไก่ทุกใบหน้าลีฮยอนกลายเป็นซีด bloodlessly 'หนึ่งนั่นคือไก่วาง ... และไก่ต้มและแม้แต่เจี๊ยบอวบที่แสดงให้เห็นสัญญาสำหรับการจำหน่ายที่ดีในภายหลัง!' ไก่วางของหลักสูตรเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีคุณค่า เขาตั้งใจในการจับมันเมื่อน้องสาวคนเล็กของเขาแต่งงานและนำกลับบ้านสามีในอนาคต แต่ไก่จะให้ทำซ้ำจนแล้วและมีสองไก่ไข่อื่น ๆ ที่เหลือจึงเป็นโอเค ... ดังนั้นแม้ขณะ Seo-yoon เลือกไก่วางเขารู้สึกโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่แตกออกชิ้นส่วนของหัวใจของเขา . ลีฮยอนพูดอย่างเศร้าโศก "ฉันจะ ... แพคเกจให้คุณ." เพื่อให้สะดวกฉ







































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
อย่างไรก็ตาม โซยูนได้พร้อมสัมผัส" ไม่เป็นไร พวกเขาคือลูกที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นยัง .นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ซอยุนเป็นห่วง แต่ลีฮยอนใส่มือของเขาผ่านตาข่าย และดึงออกมาเป็นทารก“ที่นี่”เมื่อเขาลดมันลงบนหลังของซอ ยูน มือ กระต่ายเด็กเตะอย่างอ่อนเป็น wriggled . ซอยุนกอดกระต่ายเด็กถ้ามันมีค่าและลูบมัน แต่เธอก็ใส่มันกลับเข้าไปในกรงกระต่าย เพราะกระต่ายเด็ก อาจจะรู้สึกกังวลแม้หลังจากนั้น โซยุนไม่ได้ทิ้งกระต่ายฮัทช์ และไปนั่งแช่อยู่ตรงนั้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด' หล่อนจะไม่ขอให้ฉันให้เธอหนึ่ง ' ลีฮยอนกลายเป็นมากขึ้นเกินเหตุ น้องสาวเขาไม่มี กลับมาจากโรงเรียนเลย คนเดียวในบ้านกับผู้หญิง . . . . . . ฉันต้องระวัง ! 'ผู้ชายกับผู้หญิงมันเป็นสถานการณ์ที่น่าขันที่สุดลี ฮยอน พูดอย่างหนักแน่นว่า " รีบๆ ไปดูไก่ " เขาอย่างเต็มที่เพื่อให้ความตั้งใจของเขาที่จะดึงเธอออกมาจากกระต่ายชัดเจนซอ ยุน อยากให้มองน้องกระต่ายที่ยังไม่ได้เปิดตาของพวกเขาเลย เธอได้ตกหลุมรักกับสายตาที่น่ารักของพวกเขาขดกับแม่กระต่าย เห็นกระต่ายแม่เมินเฉยกับแก้มอิ่มเอิบกับแครอท อย่างไรก็ตาม โซยุนทิ้งความเสียใจของเธอที่ดีเพื่อให้กระต่ายนอนสบายๆและเดินไปสวนหลังบ้านที่ไก่เป็นคลู คลู กุ๊กเอ้กอีเอ้กเอ้ก !ไก่เกาหลีไปต้นไม้และบินเหมือนนก สาวๆกำลังเพ่นพ่านเกี่ยวกับบนพื้นดินทันทีที่ลีฮยอน และไม่เคยเห็นมาก่อน ซอยูนมาอย่างรวดเร็ว หนีเข้าไปในมุมหรือบนต้นไม้ มันเป็นสายตาแห่งความความระมัดระวัง พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในมุมที่แทงออกหัวของพวกเขาและตรวจสอบการเคลื่อนไหวของมนุษย์ พวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะออกมาอย่างไรก็ตาม ครึ่งครึ่ง ผัดซอส ซอ ยุน ก็คุ้นเคยกับนิสัยของไก่ เธอฉีกสั้นซี่โครง แพตตี้ เธอเตรียมเป็นชิ้นเล็ก ๆ และโรยมันลงบนพื้นคลู คลู คลู คลู กุ๊กไก่กระโจนออกมาจากต้นไม้จากป่า เช่น สัตว์อสูรที่ดุร้าย และจิกลงชิ้น แม้แต่ลูกไก่กระโดดกับเล็กจงอยปากและถูกฉีกเป็นซี่โครงซอยุนตบไก่และลูกไก่ แม้จะมีความจริงที่ว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า พวกเขาได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นมิตรผ่าน patties และติดด้านข้างเหมือนครีบ .' พวกเขาจะชอบฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ซอ ยุน เลี้ยงไก่ด้วยแววตาสนุกสนานลีฮุน ก็เป็นทุกข์ ' เหมือนซี่โครงสั้น patties คืออาหารกลางวันที่ฉันกิน . . .ชีวิตที่เขามากินอาหารกันเป็นไก่ ดังนั้นแม้ในสายตาของเกือบไร้อารมณ์ซอยุนจริงๆมีความสนุกสนานอยู่กับไก่ เขาได้ทำตามและรู้สึกดีนาง สาวที่เคยเงียบจ้องมองโดยไม่สามารถเข้าถึง ได้สัมผัสอย่างลึกซึ้ง ในขณะที่อยู่กับไก่ที่น้ำตาเวลลิงในสายตาของเธอแม้แต่ลีฮยอนโดนปิดเลย ' ความรู้สึกนี้แปลกกว่าครั้งแรกที่ผมทอดไก่สำหรับน้องสาวของฉันเขารู้ว่าซอยุนไม่ใช่คนที่เลวร้ายมาก แต่มันไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะยอมรับ ' ไม่ว่าเธอจะเป็นคนไม่ดีหรือเป็นคนดี . . . เธอไม่สามารถเข้าใกล้ฉันในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาก็อยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ลี ฮุน สามารถประเมินได้คร่าวๆ ว่าราคาของเสื้อผ้าที่เธอใส่เป็นอย่างดี ' แม้เสื้อผ้าแบรนด์ชื่อที่แสดงบนโทรทัศน์กว่า 100 , 000 วอน ( $ ~ 100 ) . . . . . . . ผ้าดี แบรนด์ที่เรียกว่า ดิออร์ และการออกแบบ มันต้องอย่างน้อย 150 , 000 วอน 'มันต่างกันมากในสถานการณ์ที่ใช้ในครัวเรือนของพวกเขา ผู้หญิงชอบ ซอ ยุนจะชอบเป็นคนดีที่ลีฮยอนไม่สามารถเปรียบเทียบกับ ' ผู้ชายที่เหมาะสมจะปรากฏขึ้น มันก็เหมือนกันกับจองฮโย ริน และหญิงอื่น ๆลีฮุนตัดสินใจครั้งใหญ่ " เพียงแค่เลือกหนึ่ง และถ้ามีคนที่คุณชอบ . . . . . . . คุณสามารถเลือกสอง”ได้ลูบหัวไก่อย่างมีความสุข ซอ ยุน มองกลับมาที่เขาด้วยสายตาที่มีความสุข ตานั่นถามว่าเขาหมายความอย่างนั้นจริงๆ !ลีฮยอนจ้องมองไกลออกไปอย่างที่เขาพูด " บางอย่าง เช่น ไก่ . . . . . . . สอง หรือ สาม ไม่มีอะไร "ผิดปกติพอ ลี ฮยุน ก็แสดงดี ความเอื้ออาทร นั่นเป็นเพราะพยายามจะชดเชยราคาข้าวไก่ตัวเดียวยังทำให้เขารู้สึกเป็นบุญคุณซอยุนเลือกสามตัวทุกครั้งที่เธอหยิบไก่ หน้าของลีฮุน ก็ bloodlessly ซีด ' นั่นเป็นไก่ไข่ และไก่ต้ม และแม้แต่อวบอ้วนเจี๊ยบที่แสดงสัญญาสำหรับการจัดการที่ดีในภายหลัง 'เป็นไก่ไข่ถูกแน่นอน สิ่งมีชีวิตที่มีคุณค่า เขาตั้งใจจะจับมันเมื่อน้องสาวของเขาแต่งงานและซื้อบ้านให้สามีในอนาคต แต่มันจะให้สร้างจนแล้ว และมีอีกสองไก่ไข่แล้ว ดังนั้น ก็โอเค . . . . . . . แม้ว่าตอนนี้ซอยุนเลือกไก่ไข่ เขารู้สึกถึงความเศร้าและความเจ็บปวดที่บี
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: