My claim will rather be something o

My claim will rather be something of this nature: secularity 3 came to be along with the possibility of exclusive humanism, which thus for the first time widened the range of possible options, ending the era of "naïve" religious faith. Exclusive humanism in a sense crept up on us through an intermediate form, Providential Deism; and both the Deism and the humanism were made possible by earlier developments within orthodox Christianity. Once this humanism is on the scene, the new plural, non-naïve predicament allows for multiplying the options beyond the original gamut. But the crucial transforming move in the process is the coming of exclusive humanism.

From this point of view, one could offer this one-line description of the difference between earlier times and the secular age: a secular age is one in which the eclipse of all goals beyond human flourishing becomes conceivable; or better, it falls [20] within the range of an imaginable life for masses of people. This is the crucial link between secularity and a self-sufficing humanism. 19

So "religion" for our purposes can be defined in terms of "transcendence", but this latter term has to be understood in more than one dimension. Whether one believes in some agency or power transcending the immanent order is indeed, a crucial feature of "religion", as this has figured in secularization theories. It is our relation to a transcendent God which has been displaced at the centre of social life (secularity 1); it is faith in this God whose decline is tracked in these theories (secularity 2). But in order to understand better the phenomena we want to explain, we should see religion's relation to a "beyond" in three dimensions. And the crucial one, that which makes its impact on our lives understandable, is the one I have just been exploring: the sense that there is some good higher than, beyond human flourishing. In the Christian case, we could think of this as agape, the love which God has for us, and which we can partake of through his power. In other words, a possibility of transformation is offered, which takes us beyond merely human perfection. But of course, this notion of a higher good as attainable by us could only make sense in the context of belief in a higher power, the transcendent God of faith which appears in most definitions of religion. But then thirdly, the Christian story of our potential transformation by agape requires that we see our life as going beyond the bounds of its "natural" scope between birth and death; our lives extend beyond "this life".

For purposes of understanding the struggle, rivalry, or debate between religion and unbelief in our culture, we have to understand religion as combining these three dimensions of transcendence. This is not because there are not other possibilities which are being explored in our society, options somewhere between this triple transcendence perspective, and the total denial of religion. On the contrary, these options abound. It is rather because, in a way I shall explain many chapters down the road, the multi-cornered debate is shaped by the two extremes, transcendent religion, on one hand, and its frontal denial, on the other. It is perfectly legitimate to think that this is a misfortune about modern culture; but I would like to argue that it is a fact.


4
So secularity 3, which is my interest here, as against 1 (secularized public spaces), and 2 (the decline of belief and practice), consists of new conditions of belief; it consists in a new shape to the experience which prompts to and is defined by belief; in a new context in which all search and questioning about the moral and spiritual must proceed. [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคลมค่อนข้างจะเป็นสิ่งของธรรมชาตินี้: secularity 3 มาถึงพร้อมกับโอกาสพิเศษมนุษยนิยม ซึ่งเป็นครั้งแรกดังนั้นถึงเวลาช่วงของตัวเลือก การสิ้นสุดยุคของความเชื่อทางศาสนา "ไร้เดียงสา" มนุษยนิยมเฉพาะในความรู้สึกที่คืบคลานขึ้นเรามีแบบฟอร์มกลาง ลอดเทวัสนิยม และการเทวัสนิยมและมนุษยนิยมที่ทำได้ โดยการพัฒนาก่อนหน้าภายในออร์ทอดอกซ์ เมื่อมนุษยนิยมนี้อยู่ในฉาก พหูพจน์ใหม่ ไร้เดียงสาไม่ใช่ทัพช่วยให้คูณตัวเลือกนอกเหนือจากขอบเขตเดิม แต่การย้ายเปลี่ยนที่สำคัญในกระบวนการ เข้ามาของมนุษยนิยมพิเศษ จากมุมนี้ หนึ่งอาจมีหนึ่งบรรทัดคำอธิบายความแตกต่างระหว่างเวลาก่อนหน้าและฆราวาสอายุ: อายุฆราวาสเป็นหนึ่งซึ่งคราสของเป้าหมายทั้งหมดนอกเหนือจากความรุ่งเรืองของมนุษย์จะเป็นไปได้ หรือดีกว่า มันตก [20] ภายในช่วงของชีวิตสามารถจินตนาการสำหรับฝูงคน นี่คือการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่าง secularity และมนุษยนิยมในตนเอง sufficing 19 ดังนั้น "ศาสนา" ที่เราสามารถกำหนดในแง่ของ "มีชัย" แต่ระยะหลังนี้มีการที่จะเข้าใจในมิติมากกว่าหนึ่งมิติ ไม่ว่าใครเชื่อในบางหน่วยงาน หรือพลังงานที่ทำลายสถิติลำดับทายาทเป็นคุณลักษณะสำคัญของ "ศาสนา" นี้ได้คิดในทฤษฎีตัส มันเป็นความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าพ้นซึ่งมีการพลัดถิ่นที่ศูนย์กลางของชีวิตทางสังคม (secularity 1); มันเป็นความเชื่อในพระเจ้านี้ปฏิเสธจะติดตามในทฤษฎีเหล่านี้ (secularity 2) แต่เพื่อให้เข้าใจปรากฏการณ์ที่เราต้องการอธิบายดีกว่า เราควรเห็นความสัมพันธ์ของศาสนากับการ "เกิน" ในสามมิติ และสำคัญ หนึ่ง ที่ซึ่งทำให้ผลกระทบต่อชีวิตของเราเข้าใจ เป็นการที่ฉันมีเพียงแค่การสำรวจ: ความรู้สึกที่ว่ามีดีบางมากกว่า นอกเหนือจากความรุ่งเรืองของมนุษย์ ในกรณีคริสเตียน เราอาจคิดว่า นี้เป็นอากาเป้ ความรัก ที่พระเจ้ามีสำหรับเรา และ ซึ่งเราสามารถเข้าร่วมผ่านอำนาจของเขา ในคำอื่น ๆ ความเป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงที่มีให้ ซึ่งพาเราเกินมนุษย์แต่ความสมบูรณ์แบบ แต่แน่นอน ความคิดนี้ของดีสูงเป็นสามารถทำได้โดยเราสามารถทำให้ความรู้สึกในบริบทของความเชื่อในอำนาจสูงขึ้น ความเชื่อซึ่งปรากฏในข้อกำหนดส่วนใหญ่ของศาสนาพระพ้น แต่แล้ว ประการที่สาม เรื่องราวคริสเตียนของเราแปลงที่อาจเกิดขึ้นโดยอากาเป้ต้องว่า เราเห็นชีวิตของเราเป็นไปเกินกว่าขอบเขตของขอบเขตของธรรมชาติ"ระหว่างเกิดและความตาย ชีวิตของเราขยายเกิน "ชีวิตนี้" วัตถุประสงค์ของการทำความเข้าใจการต่อสู้ แข่งขัน หรือโต้วาทีระหว่างศาสนาและไม่เชื่อในวัฒนธรรมของเรา เราต้องเข้าใจศาสนาเป็นการรวมเหล่านี้สามมิติของวิชชา นี้ไม่ได้เนื่องจากไม่มีความเป็นไปได้อื่น ๆ ที่มีการสำรวจในสังคมของเรา เลือกอยู่ระหว่างนี้ทริปรองดองมอง และปฏิเสธการรวมศาสนา การ์ตูน ตัวเลือกเหล่านี้มากมาย มันเป็น เพราะ ในทางที่ผมจะอธิบายบทหลายลงถนน การอภิปรายจนมุมหลายรูป โดยสุดขั้วสอง ศาสนาดาร มือหนึ่ง และการ ปฏิเสธของหน้าผาก อื่น ๆ มันเป็นอย่างสมบูรณ์ถูกต้องตามกฎหมายให้คิดว่า นี่เป็นวิบากกรรมเกี่ยวกับวัฒนธรรมสมัยใหม่ แต่อยากจะเถียงว่า มันเป็นความจริง 4 ดังนั้น secularity 3 ซึ่งเป็นของฉันนี่ กับ 1 (secularized พื้นที่สาธารณะ), และ 2 (การลดลงของความเชื่อและการปฏิบัติ), ประกอบด้วยเงื่อนไขใหม่ความเชื่อ ประกอบด้วยในรูปร่างใหม่เพื่อประสบการณ์ที่พร้อมท์ให้ และถูกกำหนด โดยความเชื่อ ในบริบทใหม่ที่ค้นหาทั้งหมด และตั้งคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมและจิตวิญญาณต้องดำเนินการต่อไป [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียกร้องของฉันค่อนข้างจะเป็นสิ่งที่ในลักษณะนี้: secularity 3 จะมาถึงพร้อมกับความเป็นไปได้ของความเห็นอกเห็นใจ แต่เพียงผู้เดียวซึ่งทำให้เป็นครั้งแรกกว้างช่วงของตัวเลือกที่เป็นไปได้สิ้นสุดยุคของ "ไร้เดียงสา" ความเชื่อทางศาสนา ความเห็นอกเห็นใจ แต่เพียงผู้เดียวในความรู้สึกพุ่งขึ้นในวันที่เราผ่านรูปแบบกลางจัดเตรียมพระเจ้า; และทั้งพระเจ้าและความเห็นอกเห็นใจที่ทำไปได้โดยการพัฒนาก่อนหน้านี้ภายในออร์โธดอกศาสนาคริสต์ เมื่อมนุษยนี้อยู่ในที่เกิดเหตุใหม่พหูพจน์สถานการณ์ที่ไม่ได้ไร้เดียงสาช่วยให้การคูณตัวเลือกเกินขอบเขตเดิม แต่ย้ายเปลี่ยนที่สำคัญในกระบวนการนี้คือที่มาของความเห็นอกเห็นใจ แต่เพียงผู้เดียว

จากมุมมองนี้หนึ่งสามารถนำเสนอรายละเอียดบรรทัดหนึ่งของความแตกต่างระหว่างครั้งก่อนหน้านี้และอายุฆราวาส: อายุฆราวาสซึ่งเป็นหนึ่งในคราสของเป้าหมายทั้งหมดเกินกว่าที่เจริญรุ่งเรืองของมนุษย์จะกลายเป็นไปได้; หรือดีกว่ามันตก [20] อยู่ในช่วงของชีวิตเท่าสำหรับฝูงของผู้คน นี้คือการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่าง secularity และความเห็นอกเห็นใจตัวเอง sufficing

19 ดังนั้น "ศาสนา" สำหรับวัตถุประสงค์ของเราสามารถกำหนดได้ในแง่ของ "มีชัย" แต่ระยะหลังนี้จะต้องมีความเข้าใจในมากกว่าหนึ่งมิติ ไม่ว่าจะเป็นคนหนึ่งที่เชื่อในบางหน่วยงานหรืออำนาจเหนือการสั่งซื้อที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่งย่อมเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของ "ศาสนา" เช่นนี้ได้คิดทฤษฎีในทางโลก มันเป็นความสัมพันธ์ของเราให้พ้นพระเจ้าซึ่งได้รับการย้ายที่เป็นศูนย์กลางของชีวิตทางสังคม (secularity 1); มันเป็นความเชื่อในพระเจ้านี้มีการลดลงของการติดตามในทฤษฎีนี้ (secularity 2) แต่เพื่อที่จะทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่เราต้องการที่จะอธิบายเราควรจะเห็นความสัมพันธ์ของศาสนากับ "เกิน" ในสามมิติ และเป็นคนสำคัญที่ทำให้ผลกระทบต่อชีวิตของเราเข้าใจเป็นหนึ่งที่ผมได้รับเพียงแค่การสำรวจ: ความรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ดีสูงกว่าเกินกว่าที่เจริญรุ่งเรืองของมนุษย์ ในกรณีที่นับถือศาสนาคริสต์ที่เราจะได้คิดว่านี้เป็น Agape, ความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเราและที่เราสามารถมีส่วนร่วมผ่านอำนาจของเขา ในคำอื่น ๆ เป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงจะถูกนำเสนอซึ่งจะพาเราเกินความสมบูรณ์แบบของมนุษย์เพียง แต่แน่นอนความคิดที่ดีที่สูงขึ้นตามไปได้โดยเรานี้เท่านั้นที่จะทำให้ความรู้สึกในบริบทของความเชื่อในอำนาจที่สูงขึ้นที่พ้นพระเจ้าของความเชื่อที่ปรากฏในคำจำกัดความมากที่สุดในการนับถือศาสนา แต่แล้วประการที่สาม เรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงที่นับถือศาสนาคริสต์ที่มีศักยภาพของเราโดยการอ้าปากค้างต้องที่เราเห็นชีวิตของเราเป็นไปเกินขอบเขตของขอบเขต "ธรรมชาติ" ระหว่างการเกิดและการตาย ชีวิตของเราขยายเกิน "ชีวิตนี้"

สำหรับวัตถุประสงค์ของการทำความเข้าใจการต่อสู้แข่งขันหรือการอภิปรายระหว่างศาสนาและความเชื่อในวัฒนธรรมของเราเราต้องเข้าใจศาสนารวมทั้งสามมิติของวิชชา นี้ไม่ได้เป็นเพราะมีความเป็นไปได้ไม่ได้อื่น ๆ ที่มีการสำรวจในสังคมของเรามีตัวเลือกอยู่ระหว่างมุมมองนี้วิชชาสามและปฏิเสธรวมของศาสนา ในทางตรงกันข้ามกับตัวเลือกเหล่านี้ดาษดื่น มันค่อนข้างเพราะในทางที่ผมจะอธิบายหลายบทลงที่ถนน, การอภิปรายหลายมุมเป็นรูปโดยสองขั้วศาสนาพ้นบนมือข้างหนึ่งและปฏิเสธหน้าผากของตน ในที่อื่น ๆ มันถูกต้องตามกฎหมายอย่างสมบูรณ์แบบที่จะคิดว่านี่เป็นความโชคร้ายที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมสมัยใหม่ แต่ผมอยากจะยืนยันว่ามันคือความจริง


4
secularity 3 ซึ่งเป็นที่น่าสนใจของฉันที่นี่เมื่อเทียบกับ 1 (พื้นที่สาธารณะทางโลก) และ 2 (การลดลงของความเชื่อและการปฏิบัติ) ประกอบด้วยเงื่อนไขใหม่ของความเชื่อเช่นนั้น ประกอบด้วยในรูปทรงใหม่ให้ประสบการณ์ที่แจ้งให้และจะถูกกำหนดโดยความเชื่อ; ในบริบทใหม่ที่ค้นหาทั้งหมดและตั้งคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมและจิตวิญญาณต้องดำเนินการ [21] ประกอบด้วยในรูปทรงใหม่ให้ประสบการณ์ที่แจ้งให้และจะถูกกำหนดโดยความเชื่อ; ในบริบทใหม่ที่ค้นหาทั้งหมดและตั้งคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมและจิตวิญญาณต้องดำเนินการ [21] ประกอบด้วยในรูปทรงใหม่ให้ประสบการณ์ที่แจ้งให้และจะถูกกำหนดโดยความเชื่อ; ในบริบทใหม่ที่ค้นหาทั้งหมดและตั้งคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมและจิตวิญญาณต้องดำเนินการ [21]