Univariate analysis revealed signif

Univariate analysis revealed significant improvement at 3- and 12-month follow-up for EQ-5D, ODI, NRS-back pain, and NRS-leg pain (P < .001). Multivariate analysis at 3 months demonstrated that increased age (P < .001), increased preoperative NRS-back pain (P = .001), and worse preoperative ODI (P = .001) resulted in greater improvement in EQ-5D, whereas increased anxiety (MSPQ, P = .015) resulted in less improvement in EQ-5D. Multivariate analysis at 1 year demonstrated that increased age (P = .012) and worse preoperative ODI (P < .001) resulted in greater improvement in EQ-5D, whereas increased anxiety (MSPQ, P < .001) and 90-day complications (P = .006) resulted in less improvement in EQ-5D at 1 year.

CONCLUSION: Significant improvement occurs in all outcomes measures at 3 months and 1 year following lumbar laminectomy and fusion. Additionally, it appears that older patients and those with higher levels of back specific disability (ODI) have greater gains in quality of life at both 3 months and 1 year after surgery. Patients with higher anxiety preoperatively appear to have decreased improvement in quality of life at both 3 months and 1 year postoperatively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ univariate เปิดเผยการปรับปรุงที่สำคัญที่ 3 และ 12 เดือนติดตามสำหรับ EQ-5D, ODI ปวด NRS หลังและปวดขา NRS (p <0.001) การวิเคราะห์หลายตัวแปรที่ 3 เดือนแสดงให้เห็นว่าอายุที่เพิ่มขึ้น (P <0.001) เพิ่มขึ้นอาการปวด NRS กลับก่อนการผ่าตัด (P = 0.001) และก่อนการผ่าตัดที่เลวร้ายยิ่ง ODI (P = 0.001) ผลในการปรับปรุงมากขึ้นใน EQ-5D ในขณะที่เพิ่มขึ้น ความวิตกกังวล (MSPQ, P = 0.015) ผลในการปรับปรุงน้อยกว่าใน EQ-5D การวิเคราะห์หลายตัวแปรที่ 1 ปีแสดงให้เห็นว่าอายุที่เพิ่มขึ้น (P = 0.012) และก่อนการผ่าตัดที่เลวร้ายยิ่ง ODI (p <0.001) ผลในการปรับปรุงมากขึ้นใน EQ-5D ในขณะที่ความวิตกกังวลที่เพิ่มขึ้น (MSPQ, p <0.001) และภาวะแทรกซ้อน 90 วัน (P = 0.006) ผลในการปรับปรุงน้อยกว่าใน EQ-5D 1 ปี. สรุป: การปรับปรุงที่สำคัญที่เกิดขึ้นในทุกมาตรการผลลัพธ์ที่ 3 เดือนและ 1 ปีต่อไปเอว laminectomy และฟิวชั่น นอกจากนี้ยังปรากฏว่าผู้ป่วยสูงอายุและผู้ที่มีระดับที่สูงขึ้นหลังความพิการเฉพาะ (ODI) มีกำไรมากขึ้นในคุณภาพชีวิตของทั้ง 3 เดือนและ 1 ปีหลังการผ่าตัด ผู้ป่วยที่มีความวิตกกังวลสูง preoperatively ปรากฏว่าได้ปรับตัวลดลงในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของทั้ง 3 เดือนและ 1 ปีหลังผ่าตัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ข้อมูลที่มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 3 - 12 เดือนติดตาม eq-5d ODI , ข้าง , ปวดหลัง และปวดขาข้างที่ ( p < . 001 ) การวิเคราะห์หลายตัวแปรใน 3 เดือน พบว่า อายุที่เพิ่มขึ้น ( p < . 001 ) เพิ่มข้างที่ผ่าตัด ปวดหลัง ( p = . 001 ) และแย่กว่าก่อนผ่าตัด ODI ( p = . 001 ) ผลในการปรับปรุงมากขึ้นใน eq-5d ในขณะที่ความกังวลที่เพิ่มขึ้น ( mspq , p = .015 ) มีผลในการปรับปรุงน้อยกว่าใน eq-5d . ตัวแปรหลายตัวการวิเคราะห์ 1 ปี พบว่า อายุที่เพิ่มขึ้น ( p = . 012 ) และแย่กว่าก่อนผ่าตัด ODI ( P < . 001 ) ผลในการปรับปรุงมากขึ้นใน eq-5d ในขณะที่ความกังวลที่เพิ่มขึ้น ( mspq , p < . 001 ) และ 90 วัน ภาวะแทรกซ้อน ( P = . 006 ) มีผลใน การปรับปรุงใน eq-5d น้อยกว่า 1 ปี

สรุป :การปรับปรุงที่สำคัญเกิดขึ้นในผล มาตรการที่ 3 เดือน และ 1 ปีหลังผ่าตัดกระดูกสันหลังระดับเอว และฟิวชั่น นอกจากนี้ ปรากฏว่า ผู้ป่วยสูงอายุ และผู้ที่มีระดับที่สูงขึ้นของกลับเฉพาะความพิการ ( ODI ) มีมากกว่ากำไรในคุณภาพชีวิตทั้ง 3 เดือน และ 1 ปี หลังการผ่าตัดผู้ป่วยที่มีความวิตกกังวลสูง preoperatively ปรากฏมีลดลงในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตทั้ง 3 เดือน และ 1 ปี หลังผ่าตัด