Another key federal regulation is t

Another key federal regulation is the Resource is the Resource Conservation and Recovery Act (RCRA) of 1976, which gave the EPA the authority to regulate hazardous materials throughout their entire life cycle, including generation, transportation, treatment, storage, and disposal. As a consequence, RCRA is often said to regulate hazardous waste from “cradle to grave.” Note that CERCLA focuses on abandoned and historical waste sites, whereas RCRA regulates the handling of hazardous materials before they are discarded as waste.
A key result of these regulations is that the federal government exerted its authority over individual and states’ rights in order to protect citizens and the nation as a whole. Although many people disagreed with this intrusion, the essential issue came down to whether people have the inherent right to clean air and water, or do individuals and businesses have the right to freely dump wastes into the environment. This issue of personal rights has led to a backlash against the environmental movement in recent years, led largely by well-funded industry and political action groups. During this debate people often forget that prior to these regulations, the states were unable to control pollution on their own and it took the power of the federal government to reign in polluters. Today the most visible and obvious forms of pollution have largely been eliminated, leaving more subtle but still dangerous forms of pollution. Because pollution in the United States is now largely invisible, citizens tend to believe it is no longer a problem.
Ironically, people in the rapidly industrializing countries of Asia are now experiencing levels of pollution (Figure 15.3) once found in the United States. It seems reasonable to expect that these people will eventually rise up and demand that pollution be brought under control just as Americans did 30 years ago.

Pollution and Contamination
Throughout most of history, humans have drunk freshwater directly from rivers and lakes, which naturally contain various types of compounds and dissolved ions from the weathering of rocks as well as bacteria. However, if the concentration of ions (salts) or bacteria becomes too high, it can have an adverse impact on human health. For example, freshwater is defined as containing less than 1,000 milligrams per liter (mg/l) of dissolved salts, whereas the EPA has set 500 mg/l as the safe limit for human consumption. Drinking ocean water can be fatal for humans because it averages around 35,000 mg/l dissolved salts, which is 70 times greater than the EPA’s drinking-water limit.
In this chapter we will use the term polluted to describe those situations where a substance has been introduced into the air or water and has reached concentrations that are harmful to living organisms. In contrast, contaminated is when the concentration of a substance is above natural levels, but is not harmful. Although the two terms are technically different, they are often used synonymously because most people incorrectly assume anything that is contaminated must also be unsafe. Imagine you poured some milk in a glass of water. The water would technically be contaminated since milk is not naturally found in water, but yet the mixture would be perfectly safe to drink. It is also important to note that pollution is a relative term that varies from organism to organism. For example, the drinking limit of dissolved salts for humans is 500 mg/l, whereas most farm livestock can tolerate up to 5,000 mg/l. This means water with a salt content of 1,000 mg/l would be considered polluted for human usage, but yet safe for livestock. Moreover, some substances may be harmful to one species and not others. Elevated levels of copper and zinc, for example, are deadly to certain types of fish, but relatively harmless to humans.
One of the difficulties with respect to pollution is identifying those substances that are harmful to people. With the advent of the Industrial Revolution there has been a wide range of organic and inorganic substances making their way to our rivers and aquifers from factories and agricultural fields. Determining which of these chemicals is causing health problems in humans is complicated by the fact that over 75,000 chemicals are currently being manufactured in the United States alone, and over 1,000 new ones are being developed each year. Obviously, performing exhaustive and expensive laboratory studies on such a large number of chemicals is simply not feasible. Although drugs undergo considerable testing in the United States, government agencies have no health data on nearly 70% of all of chemicals entering the environment.
Because direct tests on humans involve ethical considerations and are very time consuming and expensive, scientists must extrapolate safe exposure levels for people based on animal testing. Mice or rats are commonly used because they are inexpensive and somewhat similar physiologically to humans (Figure 15.4). Different populations of mice are usually given unrealistically large doses of a substance, representing far more than what a human would likely ingest over a long time period at much lower concentrations. Based on the number of mice that develop a disease at different doses, scientists then extrapolate a concentration which people should be able to tolerate without developing the disease. A critical assumption is that a high dose over a short time period gives the same result as a low dose over a longer period. Moreover, mice and humans are assumed to have similar tolerances and respond in a similar manner to a given chemical. These assumptions obviously do not always hold, but given the limited amounts of time and money, such testing is the best method for setting “safe” exposure limits. Other types of studies examine unusually high rates of a specific disease among groups of people all exposed to the same substance, then make comparisons to rates found in the general population.
In the United States the EPA has been given the authority to determine which chemical substances to regulate, and then set standards for those deemed most likely to pose a risk to human health. In setting standards for a regulated contaminant, the EPA defines Maximum Contaminant Levels (MCLs) as the maximum allowable concentration for water supply systems providing drinking water to the public. The EPA has established MCLs for approximately 90 different chemical, microbial, and radiological contaminants. A representative sampling of these contaminants is provided in Table 15.1. Note in the table how contaminants come from a variety of sources and create specific types of health issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกกฎระเบียบของรัฐบาลกลางที่สำคัญคือทรัพยากรคือการอนุรักษ์ทรัพยากรและการกระทำการกู้คืน (RCRA) ของปี 1976 ซึ่งทำให้ EPA อำนาจในการควบคุมวัตถุอันตรายตลอดวงจรชีวิตของพวกเขารวมทั้งรุ่น, การขนส่ง, การรักษา, การจัดเก็บและการกำจัด เป็นผลให้ RCRA ก็มักจะพูดในการควบคุมของเสียอันตรายจาก "อู่ที่หลุมฝังศพ"ทราบว่า CERCLA มุ่งเน้นไปที่ถูกทอดทิ้งและประวัติศาสตร์เว็บไซต์ของเสียในขณะที่ RCRA ควบคุมการจัดการของวัสดุที่เป็นอันตรายก่อนที่พวกเขาจะถูกยกเลิกเป็นของเสีย.
ผลที่สำคัญของกฎระเบียบเหล่านี้คือการที่รัฐบาลกระทำของผู้มีอำนาจเหนือบุคคลและสิทธิของรัฐในการสั่งซื้อ เพื่อปกป้องประชาชนและประเทศชาติในฐานะที่เป็น แม้ว่าคนจำนวนมากไม่เห็นด้วยกับการบุกรุกนี้ปัญหาที่สำคัญลงมาไม่ว่าจะเป็นคนมีสิทธิโดยธรรมชาติในการทำความสะอาดอากาศและน้ำหรือทำบุคคลและธุรกิจมีสิทธิที่จะถ่ายโอนข้อมูลได้อย่างอิสระของเสียสู่สิ่งแวดล้อม เรื่องของสิทธิส่วนบุคคลนี้ได้นำไปฟันเฟืองกับเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมในปีที่ผ่านมานำมาโดยอุตสาหกรรมที่ดีได้รับการสนับสนุนและดำเนินการทางการเมืองกลุ่มในระหว่างการอภิปรายนี้คนมักลืมว่าก่อนที่จะมีกฎระเบียบเหล่านี้รัฐไม่สามารถที่จะควบคุมมลพิษได้ด้วยตัวเองและจะเอาอำนาจของรัฐบาลในรัชกาลมลพิษ วันนี้รูปแบบส่วนใหญ่ที่มองเห็นและที่เห็นได้ชัดจากมลพิษส่วนใหญ่จะถูกกำจัดทิ้งรูปแบบที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น แต่ยังคงอันตรายจากมลพิษเพราะมลพิษในประเทศสหรัฐอเมริกาคือตอนนี้มองไม่เห็นส่วนใหญ่ของประชาชนมีแนวโน้มที่จะเชื่อว่ามันเป็นไม่มีปัญหา.
แดกดันคนที่อยู่ในประเทศอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วในเอเชียกำลังประสบกับระดับของมลพิษ (15.3) รูปที่พบครั้งแรกในประเทศสหรัฐอเมริกาดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะคาดหวังว่าคนเหล่านี้ในที่สุดจะลุกขึ้นมาเรียกร้องให้มลพิษจะนำมาภายใต้การควบคุมเช่นเดียวกับชาวอเมริกันได้ 30 ปีที่ผ่านมา.

มลพิษและการปนเปื้อน
ตลอดเวลาส่วนใหญ่ของประวัติศาสตร์มนุษย์มีน้ำจืดเมาโดยตรงจากแม่น้ำและทะเลสาบซึ่ง ธรรมชาติมีหลากหลายชนิดของสารและไอออนที่ละลายจากการผุกร่อนของหินเช่นเดียวกับแบคทีเรียแต่ถ้าความเข้มข้นของไอออน (เกลือ) หรือแบคทีเรียจะกลายเป็นสูงเกินไปก็สามารถมีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ ตัวอย่างน้ำจืดที่ถูกกำหนดให้เป็นที่มีน้อยกว่า 1,000 มิลลิกรัมต่อลิตร (มก. / ล. ) ของเกลือละลายในขณะที่ EPA ได้กำหนด 500 mg / l ตามวงเงินที่ปลอดภัยสำหรับการบริโภคของมนุษย์ การดื่มน้ำในมหาสมุทรสามารถเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับมนุษย์เพราะมันเฉลี่ยประมาณ 35,000 mg / l เกลือละลายซึ่งเป็น 70 ครั้งยิ่งใหญ่กว่าขีด จำกัด น้ำดื่มของ EPA.
ในบทนี้เราจะใช้คำว่าปนเปื้อนที่จะอธิบายสถานการณ์เหล่านั้นที่สารได้รับการแนะนำไปในอากาศหรือน้ำและได้ถึงความเข้มข้นที่ เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต ในทางตรงกันข้ามการปนเปื้อนคือเมื่อความเข้มข้นของสารที่เป็นระดับสูงกว่าปกติ,แต่ไม่เป็นอันตราย แม้ว่าทั้งสองเงื่อนไขที่แตกต่างกันในทางเทคนิคที่พวกเขามักจะใช้ synonymously เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ถูกต้องถือว่าเป็นสิ่งที่ปนเปื้อนยังจะต้องไม่ปลอดภัย คิดคุณเทนมในแก้วน้ำ น้ำจะในทางเทคนิคจะปนเปื้อนตั้งแต่นมไม่พบตามธรรมชาติในน้ำ แต่ยังส่วนผสมจะปลอดภัยและสามารถดื่มได้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่ามลพิษเป็นคำที่ญาติที่แตกต่างไปจากสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิต ตัวอย่างเช่นการ จำกัด การดื่มของเกลือละลายสำหรับมนุษย์คือ 500 mg / l ในขณะที่ฟาร์มปศุสัตว์ส่วนใหญ่สามารถทนได้ถึง 5000 มก. / ล. นี้หมายถึงน้ำที่มีปริมาณเกลือจาก 1,000 มก. / ล. จะพิจารณาปนเปื้อนสำหรับการใช้งานของมนุษย์ แต่ยังปลอดภัยสำหรับปศุสัตว์ ยิ่งไปกว่านั้นสารบางอย่างที่อาจเป็นอันตรายต่อชนิดหนึ่งและไม่ได้คนอื่น ๆ ระดับสูงของทองแดงและสังกะสีเช่นมีอันตรายต่อบางชนิดของปลา แต่ค่อนข้างไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์.
หนึ่งในความยากลำบากด้วยความเคารพต่อมลพิษมีการระบุสารที่เป็นอันตรายต่อคนกับการถือกำเนิดของการปฏิวัติอุตสาหกรรมได้มีการที่หลากหลายของสารอินทรีย์และอนินทรีการทำทางของพวกเขาไปยังแม่น้ำและชั้นหินอุ้มน้ำของเราจากโรงงานและสาขาเกษตร การกำหนดของสารเคมีเหล่านี้จะก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพในมนุษย์มีความซับซ้อนโดยความจริงที่ว่ากว่า 75,000 สารเคมีที่กำลังมีการผลิตในสหรัฐอเมริกาเพียงอย่างเดียวและกว่า 1,000 คนใหม่ที่ถูกพัฒนาขึ้นในแต่ละปี เห็นได้ชัดว่าการดำเนินการห้องปฏิบัติการการศึกษาที่ละเอียดถี่ถ้วนและมีราคาแพงดังกล่าวจำนวนมากของสารเคมีที่เป็นเพียงไม่เป็นไปได้ แม้ว่ายาผ่านการทดสอบเป็นอย่างมากในประเทศสหรัฐอเมริกาหน่วยงานภาครัฐมีข้อมูลด้านสุขภาพในเกือบ 70% ของทั้งหมดของสารเคมีเข้าสู่สภาพแวดล้อม.
เพราะการทดสอบโดยตรงต่อมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาจริยธรรมและเป็นเวลานานมากและมีราคาแพงนักวิทยาศาสตร์จะต้องคาดการณ์ระดับแสงของภาพที่ปลอดภัยสำหรับคนที่ขึ้นอยู่กับการทดสอบสัตว์ หนูหรือหนูที่ใช้กันโดยทั่วไปเพราะพวกเขามีราคาไม่แพงและทางสรีรวิทยาที่ค่อนข้างคล้ายกับมนุษย์ (15.4) รูปที่ประชากรที่แตกต่างกันของหนูมักจะได้รับปริมาณมากบวกของสารแทนไกลมากขึ้นกว่าสิ่งที่มนุษย์มีแนวโน้มว่าจะนำเข้าไปในร่างกายในช่วงเวลาที่มีความยาวในระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่ามาก ขึ้นอยู่กับจำนวนของหนูที่พัฒนาโรคในปริมาณที่แตกต่างกันนักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ความเข้มข้นแล้วที่ผู้คนควรจะสามารถที่จะทนได้โดยไม่ต้องพัฒนาของโรคสมมติฐานที่สำคัญคือการที่มีปริมาณสูงในช่วงระยะเวลาอันสั้นให้ผลเช่นเดียวกับขนาดต่ำในระยะเวลานาน ยิ่งไปกว่านั้นหนูและมนุษย์จะถือว่ามีความคลาดเคลื่อนที่คล้ายกันและตอบสนองในลักษณะที่คล้ายคลึงกับสารเคมีที่ได้รับ สมมติฐานเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าไม่เคยจับ แต่ได้รับจำนวน จำกัด ของเวลาและเงินการทดสอบดังกล่าวเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับการตั้งค่า "ปลอดภัย" ขีด จำกัด การระเบิด ประเภทอื่น ๆ ของการศึกษาตรวจสอบอัตราที่สูงผิดปกติของโรคโดยเฉพาะในกลุ่มของผู้คนที่สัมผัสทั้งหมดไปยังสารเดียวกันแล้วทำการเปรียบเทียบกับอัตราการพบในประชากรทั่วไป.
ในสหรัฐอเมริกา EPA ได้รับอำนาจในการตรวจสอบว่าสารเคมี สารที่จะควบคุม,และจากนั้นตั้งค่ามาตรฐานสำหรับผู้ที่ถือว่ามักจะก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ ในกำหนดมาตรฐานสำหรับการควบคุมสารปนเปื้อน, epa กำหนดระดับสารปนเปื้อนสูงสุด (MCLs) ในขณะที่อัตราส่วนสูงสุดสำหรับระบบประปาให้บริการน้ำดื่มให้กับประชาชน EPA ได้จัดตั้ง MCLs สำหรับสารเคมีที่แตกต่างกันประมาณ 90, จุลินทรีย์และสารปนเปื้อนรังสี ตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้จะให้ในตาราง 15.1 ทราบในตารางการปนเปื้อนที่มาจากความหลากหลายของแหล่งที่มาและสร้างชนิดที่เฉพาะเจาะจงของปัญหาสุขภาพ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎระเบียบของรัฐบาลกลางคีย์อื่นเป็นทรัพยากรเป็นการอนุรักษ์ทรัพยากรและกู้คืนการกระทำ (RCRA) ของ 1976 ซึ่งให้ EPA ผู้มีอำนาจควบคุมวัสดุอันตรายตลอดทั้งวัฏจักร รุ่น ขนส่ง การรักษา เก็บ และทิ้ง ผล RCRA เป็นมักจะกล่าวว่า การควบคุมขยะอันตรายจาก "อู่ไปป่าช้า"เหตุที่ CERCLA เน้นในทางประวัติศาสตร์ และละทิ้งเสียอเมริกา ในขณะที่ RCRA กำหนดจัดการวัสดุอันตรายก่อนที่พวกเขาจะถูกทิ้งไปเป็นขยะ
เป็นผลลัพธ์สำคัญของกฎระเบียบเหล่านี้ว่า รัฐบาลนั่นเองความเหนือบุคคลและสิทธิของรัฐเพื่อปกป้องประชาชนและประเทศชาติ โดยรวม แม้ว่าหลายคน disagreed กับบุกรุกนี้ ปัญหาสำคัญมาลงว่าคนมีสิทธิโดยธรรมชาติทำความสะอาดอากาศและน้ำ หรือไม่บุคคลและธุรกิจมีสิทธิที่จะถ่ายโอนข้อมูลขยะในสิ่งแวดล้อมได้อย่างอิสระ สิทธิส่วนบุคคลฉบับนี้ได้นำไปแบคแลชกับการเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมในปีที่ผ่านมา โดย funded แห่งอุตสาหกรรมและกลุ่มการดำเนินการทางการเมืองส่วนใหญ่ ในระหว่างการอภิปรายนี้ คนมักจะลืมว่า ก่อนข้อบังคับเหล่านี้ รัฐไม่สามารถควบคุมมลภาวะในตนเอง และใช้อำนาจของรัฐบาลกลางปกครองใน polluters วันนี้แบบชัดเจน และมองเห็นได้มากที่สุดของมลพิษได้ส่วนใหญ่ถูกตัดออก ออกจากแบบฟอร์มรายละเอียด แต่ยังอันตรายของมลพิษเพิ่มเติม เนื่องจากมลพิษในสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนใหญ่มองไม่เห็น ประชาชนมีแนวโน้มจะ เชื่อได้ไม่มีปัญหา
แดกดัน คนในประเทศอย่างรวดเร็ว industrializing เอเชียขณะนี้พบระดับของมลพิษ (รูปที่ 15.3) พบกันในสหรัฐอเมริกา ดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะคาดหวังว่า คนเหล่านี้จะก็ลุกฮือ และความต้องการที่ มลพิษทางนำภายใต้การควบคุมเหมือนชาวอเมริกันได้ 30 ปีที่ผ่านมา

มลพิษและการปนเปื้อน
ตลอดทั้งประวัติศาสตร์ มนุษย์ได้ดื่มน้ำจืดจากแม่น้ำและทะเลสาบ ซึ่งตามธรรมชาติประกอบด้วยสารประกอบชนิดต่าง ๆ และส่วนยุบกันจากสภาพอากาศของหินรวมทั้งแบคทีเรีย อย่างไรก็ตาม ถ้าความเข้มข้นของประจุ (เกลือ) หรือแบคทีเรียสูงเกินไป มันได้กระทบสุขภาพ ตัวอย่าง ปลาถูกกำหนดให้เป็นประกอบด้วยน้อยกว่า 1000 milligrams ต่อลิตร (mg/l) ของเกลือละลาย ขณะ EPA ได้ตั้ง 500 mg/l เป็นขีดจำกัดปลอดภัยสำหรับมนุษย์บริโภค ดื่มน้ำทะเลได้อย่างร้ายแรงสำหรับมนุษย์เนื่องจากมันหาค่าเฉลี่ยประมาณ 35เกลือ 000 mg/l ส่วนยุบซึ่งเป็นเวลา 70 มากกว่าขีดจำกัดน้ำดื่มของ EPA
ในบทนี้ เราจะใช้คำที่ polluted เพื่ออธิบายสถานการณ์ที่ซึ่งการที่สารถูกนำเข้าไปในอากาศหรือน้ำ และแล้วความเข้มข้นที่เป็นอันตรายต่อชีวิต ในทางตรงกันข้าม ปนเปื้อนคือเมื่อความเข้มข้นของสารสูงกว่าระดับธรรมชาติ แต่ไม่ได้เป็นอันตราย แม้ว่าเงื่อนไขสองเทคนิคต่าง ๆ มักใช้ synonymously เนื่องจากคนส่วนใหญ่ไม่ถูกต้องคิดว่า สิ่งที่ปนเปื้อนจะต้องยังไม่ปลอดภัย ลองนึกภาพคุณ poured บางนมในแก้วน้ำ น้ำจะเทคนิคมีการปนเปื้อนเนื่องจากนมไม่เป็นธรรมชาติอยู่ในน้ำ แต่ยัง ผสมจะปลอดภัยอย่างสมบูรณ์ในการดื่ม ก็โปรดทราบว่ามลพิษคำญาติที่แตกต่างกันไปจากสิ่งมีชีวิตจะมีชีวิต ตัวอย่าง ดื่มจำนวนเกลือละลายสำหรับมนุษย์คือ 500 mg/l ในขณะที่ส่วนใหญ่ฟาร์มปศุสัตว์สามารถทนถึง 5000 mg/l ซึ่งหมายความว่า จะพิจารณาเนื้อหาเกลือของ 1000 mg/l น้ำเสียสำหรับการใช้มนุษย์ แต่ยังปลอดภัยสำหรับปศุสัตว์ นอกจากนี้ สารบางอย่างอาจเป็นอันตรายต่อพันธุ์หนึ่งและไม่ใช่ ระดับสูงของทองแดงและสังกะสี เช่น เป็นอันตรายกับปลาบางชนิด แต่ค่อนข้างอันตรายกับมนุษย์
ปัญหาเกี่ยวกับมลภาวะอย่างใดอย่างหนึ่งจะระบุสารที่เป็นอันตรายต่อคน ด้วยการมาถึงของการปฏิวัติอุตสาหกรรม มีความหลากหลายของสารอินทรีย์ และอนินทรีย์ที่ทำทางของแม่น้ำและ aquifers จากโรงงานและเขตเกษตร กำหนดซึ่งสารเคมีเหล่านี้เป็นสาเหตุของปัญหาสุขภาพในมนุษย์จะมีความซับซ้อนความจริงที่ว่า สารเคมีกว่า 75000 มีกำลังการผลิตในสหรัฐอเมริกาเพียงอย่างเดียว และกว่า 1000 ใหม่มีการพัฒนาในแต่ละปี อย่างชัดเจน ทำการศึกษาในห้องปฏิบัติที่ครบถ้วนสมบูรณ์ และมีราคาแพงดังกล่าวจำนวนมากของสารเคมีไม่เพียงแค่นั้น แม้ว่ายาเสพติดผ่านการทดสอบจำนวนมากในสหรัฐอเมริกา งานราชการไม่มีสุขภาพข้อมูลเกี่ยวกับเกือบ 70% ของสารป้อนสภาพแวดล้อม
เนื่องจากการทดสอบโดยตรงกับมนุษย์เกี่ยวข้องกับการพิจารณาด้านจริยธรรม และจะใช้เวลานานมาก และมีราคาแพง นักวิทยาศาสตร์ต้อง extrapolate ระดับแสงที่ปลอดภัยสำหรับบุคคลตามการทดสอบสัตว์ หนูหรือหนูใช้เนื่องจากราคาไม่แพง และค่อนข้างคล้ายกับมนุษย์ (รูปที่ 15.4) physiologically ประชากรแตกต่างกันของหนูมักจะได้ปริมาณมาก unrealistically ของสาร แทนไกลมากกว่าบุคคลใดจะมีแนวโน้ม ingest ระยะเวลานานที่ความเข้มข้นต่ำมาก นักวิทยาศาสตร์ตามจำนวนหนูที่พัฒนาโรคในปริมาณที่แตกต่างกัน แล้ว extrapolate เข้มข้นคนที่ควรจะสามารถทนได้โดยไม่ต้องพัฒนาโรค สมมติฐานที่สำคัญอยู่ที่ปริมาณสูงเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ให้ผลลัพธ์เดียวกันปริมาณต่ำเป็น นอกจากนี้ หนูและมนุษย์จะถือว่าได้ยอมรับที่คล้ายกัน และตอบสนองในลักษณะที่คล้ายสารเคมีให้ สมมติฐานเหล่านี้อย่างชัดเจนได้เสมอถือ แต่รับจำนวนจำกัดของเวลาและการเงิน ทดสอบดังกล่าวเป็นวิธีดีที่สุดสำหรับการตั้งค่าขีดจำกัดความเสี่ยง "ปลอดภัย" การศึกษาชนิดอื่น ๆ ราคาสูงผิดปกติของโรคเฉพาะระหว่างกลุ่มคนทั้งหมดสัมผัสสารเดียวกันเพื่อตรวจสอบ แล้วให้เปรียบเทียบราคาที่พบในทั่วไปประชากร
ในสหรัฐอเมริกา EPA ได้รับการตรวจสอบสารเคมีที่จะควบคุม และจากนั้น ตั้งค่ามาตรฐานสำหรับผู้ถือมักจะมีความเสี่ยงต่อสุขภาพมนุษย์ ในการตั้งค่ามาตรฐานสำหรับสารปนเปื้อนที่ควบคุม EPA กำหนดระดับสารปนเปื้อนสูงสุด (MCLs) เป็นความเข้มข้นได้สูงสุดสำหรับระบบน้ำประปาน้ำดื่มให้ประชาชน EPA ได้ก่อตั้ง MCLs ประมาณ 90 ต่างกันเคมี จุลินทรีย์ และสารปนเปื้อน radiological สุ่มตัวอย่างพนักงานของสารปนเปื้อนเหล่านี้ไว้ในตารางที่ 15.1 หมายเหตุในตารางมาจากหลากหลายแหล่ง และวิธีสร้างปัญหาสุขภาพบางชนิดของสารปนเปื้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎข้อบังคับสหพันธ์สำคัญอีกอันหนึ่งคือทรัพยากรที่มีทรัพยากรการอนุรักษ์และการกู้คืนข้อมูล( rcra )ของปี 1976 ซึ่งทำให้ EPA อำนาจหน้าที่ควบคุมวัตถุอันตรายตลอดทั่วทั้งพื้นที่ทั้งหมดของวงจรชีวิตรวมถึงรุ่นบริการรับส่งการบำบัดและการเก็บข้อมูลการกำจัด ผลที่ได้รับการพูดถึง rcra กำกับขยะอันตรายจาก"แท่นวางในหลุมศพอยู่บ่อยครั้ง"บันทึกไว้ด้วยว่า cercla โดยจะเน้นไปที่ไซต์ขยะที่ถูกทิ้งไว้"และมีความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ในขณะที่ rcra กำกับการใช้วัสดุที่เป็นอันตรายอย่างเคร่งครัดก่อนที่พวกเขาจะถูกลบออกเป็นขยะ.
ส่งผลให้คีย์ของกฎระเบียบเหล่านี้คือการที่รัฐบาลกลางสหรัฐซึ่งหน่วยงานของรัฐและสิทธิของบุคคลในการสั่งซื้อเพื่อป้องกันประชาชนและประเทศชาติที่เป็น ผู้คนแม้ว่าหลายคนไม่เห็นด้วยกับการบุกรุกนี้ปัญหา,วิธีการแก้ไขปัญหา,ความสำคัญลงมาไม่ว่าจะเพื่อประชาชนมีสิทธิที่มีอยู่ในน้ำและอากาศทำความสะอาดหรือทำธุรกิจและผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมีสิทธิที่จะได้อย่างอิสระทิ้งขยะทำให้เสียเวลาใน สภาพแวดล้อม ได้ ปัญหา,วิธีการแก้ไขปัญหา,นี้ของสิทธิส่วนบุคคลมีไฟ LED จะแนบแน่นกับการเคลื่อนไหวทางด้านสิ่งแวดล้อมที่ในปีที่ผ่านมานำโดยกลุ่มการดำเนินการทางการเมืองและอุตสาหกรรมรวมถึง - เงินในระหว่างการ อภิปราย เรื่องนี้ผู้คนมักจะลืมว่าก่อนเป็นไปตามข้อบังคับนี้รัฐจะไม่สามารถควบคุมมลพิษในส่วนตัวของตนและเข้ามามีอำนาจของหน่วยงานของรัฐบาลกลางที่ครอบครองในผู้ก่อมลพิษ ในวันนี้ได้เห็นมากที่สุดและแบบที่เห็นได้ชัดของมลพิษได้รับการกำจัดออกจากรูปแบบแบบเรียบง่ายมากขึ้นแต่ยังเป็นอันตรายก็ยังก่อมลพิษส่วนใหญ่เนื่องจากเกิดมลพิษในประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีในตอนนี้ส่วนใหญ่แล้วเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นคนมีแนวโน้มที่จะเชื่อว่ามันจะไม่มีอีกต่อไปแล้วปัญหาที่.
ในทางกลับกันผู้คนในประเทศอย่างรวดเร็ว industrializing ใน ภูมิภาค เอเชียมีประสบการณ์ระดับของมลพิษ(รูปที่ 15.3 )เมื่อพบในประเทศสหรัฐอเมริกาแล้วเป็นไปได้ว่ามีเหตุผลที่จะคาดหวังได้ว่าคนเหล่านี้จะลุกขึ้นและความต้องการที่จะนำความสกปรกอยู่ ภายใต้ การควบคุมเพียงเป็นคนอเมริกันก็ 30 ปีที่แล้ว.

มลพิษและการปนเปื้อนในท้ายที่สุด
ตลอดทั่วทั้งพื้นที่ประวัติศาสตร์มนุษย์มีน้ำจืดดื่มโดยตรงจากทะเลสาบและแม่น้ำที่เป็นธรรมชาติประกอบด้วย ประเภท ต่างๆของคนไทยและเพิ่มพลังไอออนเลิกจาก สภาพ อากาศที่มีโขดหินและแบคทีเรียแต่ถึงอย่างไรก็ตามหากความเข้มข้นของไอออน(เกลือ)หรือแบคทีเรียสูงเกินไปจะมีผลกระทบต่อ สุขภาพ ของคนเราที่ ตัวอย่างเช่นน้ำจืดมีกำหนดไว้มีน้อยกว่า 1 , 000 กะรัตต่อลิตร( L มก./)ของเกลือละลายแล้วในขณะที่ EPA ที่ได้ตั้งค่า 500 mg / L เป็นข้อจำกัดที่ ปลอดภัย สำหรับการ บริโภค ของมนุษย์ ดื่มน้ำสามารถทำให้เกิดอันตรายถึงแก่ชีวิตมนุษย์เพราะมันค่าเฉลี่ยประมาณ 35000 มก./ลิตรเป็นเกลือละลายน้ำซึ่งเป็น 70 ครั้งมากกว่าที่ EPA ของน้ำดื่ม - น้ำจำกัด.
ในบทนี้เราจะใช้คำว่ามลพิษในการอธิบายถึงผู้ที่สถานการณ์ที่มีสาระสำคัญการนำเสนอเข้าไปในน้ำหรือทางอากาศและมีมาถึงความเข้มข้นที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตมีชีวิต. ในทางตรงข้ามการปนเปื้อนอยู่เมื่อความเข้มข้นของสารที่อยู่เหนือระดับจากธรรมชาติแต่จะเป็นอันตรายต่อไม่ได้. แม้ว่าสองคำนี้มีความแตกต่างกันในด้านเทคนิคแล้วก็จะนำมาใช้มีความหมายเหมือนกันเพราะคนส่วนใหญ่ไม่ถูกต้องจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบอะไรที่มีการปนเปื้อนจะต้อง ปลอดภัย นอกจากนั้นยังอยู่ ลองคิดดูว่าถ้าคุณเทนมลงในแก้วของน้ำ น้ำที่จะได้รับการปนเปื้อนในน้ำนมไม่พบในน้ำอย่างเป็นธรรมชาติในทางเทคนิคแล้วแต่ยังมีการผสมผสานกันระหว่างที่จะมีตู้นิร ภัย อย่างสมบรูณ์แบบสำหรับการดื่มและเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องบันทึกไว้ด้วยว่ามลพิษเป็นคำที่แตกต่างกันไปตามญาติจากสิ่งมีชีวิตในระบบทางร่างกาย ตัวอย่างเช่นการจำกัดการดื่มของเกลือละลายสำหรับมนุษย์เป็น 500 มก./ลิตรในขณะที่ฟาร์มปศุสัตว์มากที่สุดสามารถทนได้มากถึง 5000 มก./ลิตร ซึ่งหมายความว่าน้ำที่มีเกลือที่ของ L 1 , 000 มก./จะได้รับการพิจารณาให้เกิดมลพิษทางสำหรับการใช้งานของมนุษย์แต่ยังไม่ ปลอดภัย สำหรับปศุสัตว์ ยิ่งไปกว่านั้นสารบางอย่างอาจเป็นอันตรายต่อหนึ่งสายพันธุ์และไม่ใช่คนอื่น ระดับสูงของธาตุสังกะสีและทองแดงสำหรับยกตัวอย่างเช่นมีความแม่นยำในการบาง ประเภท ของปลาแต่ไม่เป็นอันตรายกับมนุษย์มากค่อนข้าง.
หนึ่งของปัญหาด้วยในส่วนที่เกี่ยวกับ ภาวะมลพิษ มีการระบุสารที่เป็นอันตรายต่อคนด้วยการมาถึงของการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่มีความหลากหลายของสารออร์แกนิกส์และเลเยอร์สังเคราะห์ใน aquifers และแม่น้ำของเราจากโรงงานและฟิลด์เกษตร การตรวจสอบว่าการใช้สารเคมีเหล่านี้ทำให้มีปัญหาด้าน สุขภาพ ในมนุษย์มีความซับซ้อนโดยข้อเท็จจริงที่ว่ามากกว่า 75,000 สารเคมีมีการผลิตในประเทศสหรัฐอเมริกาตามลำพังในปัจจุบันและมากกว่า 1000 คนใหม่ได้รับการพัฒนาแต่ละปี เห็นได้ชัดว่าการศึกษาในห้องปฏิบัติการแลกมาด้วยความเหนื่อยล้าและมีราคาแพงในจำนวนมากเช่นการใช้สารเคมีไม่ใช่ทำได้ แม้ว่าจะผ่านการทดสอบอย่างมากสิ่งเสพติดในสหรัฐอเมริกาที่หน่วยงานของรัฐบาลยังไม่มีข้อมูลเพื่อ สุขภาพ บนเกือบ 70% ของสารเคมีทั้งหมดไปสู่ สภาพแวดล้อม .
เพราะผลของการทดสอบโดยตรงกับมนุษย์เกี่ยวข้องกับการพิจารณาอย่างมีจริยธรรมและมีเวลาเป็นอย่างมากต้องใช้เวลาและค่าใช้จ่ายสูงนักวิทยาศาสตร์ต้อง extrapolate ระดับความเสี่ยงตู้นิร ภัย สำหรับผู้ใช้ในการทดสอบการสัตว์ หนูหรือหนูจะใช้กันโดยทั่วไปเพราะพวกเขามีราคาไม่แพงและค่อนข้างจะเหมือนกันในทางสรีรศาสตร์เพื่อมนุษย์(รูปที่ 15.4 )ประชากรที่แตกต่างของหนูจะได้รับปริมาณขนบธรรมเนียมของสารที่เป็นตัวแทนความเข้มข้นมากยิ่งขึ้นกว่าที่มนุษย์จะ ingest มากกว่าช่วงเวลาระยะยาวที่อาจจะต่ำกว่า ขึ้นอยู่กับจำนวนของหนูที่พัฒนาเป็นโรคที่ไม่ให้แตกต่างกันไปแล้วบรรดานักวิทยาศาสตร์ extrapolate สมาธิซึ่งประชาชนควรจะสามารถสร้างความหายนะโดยไม่เป็นโรคได้ตั้งสมมุติฐานที่มีความสำคัญเป็นที่ขนาดสูงจากช่วงเวลาที่สั้นมากจะให้ผลเหมือนกับยาที่ต่ำกว่าระยะเวลาที่นานขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นคนและเมาส์ยังคงถูกคาดหมายว่าคงที่เหมือนกันและตอบสนองต่อในลักษณะเดียวกันกับสารเคมีให้ สมมติฐานอย่างเห็นได้ชัดไม่ได้แต่จำนวนจำกัด(มหาชน)ของเงินและเวลาเสมอการทดสอบดังกล่าวเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับการตั้งค่า"ตู้นิร ภัย "ขีดจำกัดความเสี่ยง ประเภท อื่นๆของการศึกษาตรวจสอบผิดปกติอัตราที่สูงของโรคเฉพาะในกลุ่มของผู้คนทั้งหมดได้ในที่เดียวกับสารแล้วทำให้การเปรียบเทียบกับอัตราพบในประชากรทั่วไป.
ในสหรัฐอเมริกา EPA ได้รับอำนาจในการพิจารณากำหนดซึ่งสารเคมีในการควบคุมแล้วตั้งค่ามาตรฐานสำหรับผู้ที่ถือว่ามากที่สุดในการก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อ สุขภาพ ของมนุษย์ ในการตั้งค่ามาตรฐานสำหรับการปนเปื้อนในการควบคุมที่ EPA ' s ENERGY STAR ที่กำหนดสูงสุดระดับการปนเปื้อนในระดับ( mcls )เป็นความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาตสำหรับระบบจ่ายน้ำให้ดื่มน้ำในระบบเสียงประกาศสาธารณะได้ EPA ' s ENERGY STAR ที่มีการกำหนด mcls ประมาณ 90 จุลินทรีย์สารเคมีที่แตกต่างและสิ่งปนเปื้อนจากรังสี. การสุ่มตัวอย่างตัวแทนท้องถิ่นของสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้มีให้ในตาราง 15.1 หมายเหตุ:ในตารางได้อย่างไรสิ่งปนเปื้อนมาจากแหล่งที่หลากหลายและมีการสร้างเฉพาะบางรุ่นของปัญหาด้าน สุขภาพ .