Traditional Thai art is normally co

Traditional Thai art is normally considered to be the decorations in and around the palaces, temples or pagodas where so much of the pearl inlay, porcelain mosaic, or stucco ornamentation is found. Considering the historical sites at Ayutthaya, Sukhothai and Srisatchanali, Thai art has traditionally never been very far from the holy places of the past. Traditional Thai painting that started on the temple walls, hangings, manuscripts and cabinets had a specific purpose, such as a decorative fresco or as illustration for the Buddhist scriptures. The treatment of characters was very delicate in style and metaphorical in representation. Paintings contained specific areas of gilt gold leaf to emphasize the accessories on the costumes of angels and the depictions of the Royal family. The stories of the Buddha, which formulaically surround the inside walls of temples, used plain colors. Different episodes in the same canon would be placed in the same frame just in a different area. And there was no rendering of volume, per se, just a wonderful use of line to portray the space and idealistic integrity of the characters

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะไทยแบบดั้งเดิมโดยปกติจะถือเป็นการตกแต่งใน และ รอบ ๆ พระราชวัง วัดเจดีย์ที่มากทำให้มุก เครื่องเคลือบดินเผาโมเสก หรือตกแต่งลวดลายปูนปั้นที่พบ พิจารณาศาสตร์ที่อยุธยา สุโขทัย และ Srisatchanali ศิลปะไทยประเพณีเคยมากห่างไกลจากสถานศักดิ์สิทธิ์ในอดีต วาดภาพที่เริ่มต้นบนผนังวัดไทย แผง ต้นฉบับ และตู้มีวัตถุประสงค์เฉพาะ เช่นจิตรกรรมฝาผนังตกแต่ง หรือ เป็นภาพคัมภีร์พระพุทธศาสนา รักษาอักขระมีละเอียดอ่อนสไตล์ และขนมในการแสดงมาก ภาพวาดที่มีอยู่เฉพาะในพื้นที่ทองทองเพื่อเน้นอุปกรณ์เครื่องแต่งกายของเทวดาและการแสดงของราชตระกูล เรื่องราวของพระพุทธรูป ที่ formulaically ภายในกำแพงวัด ใช้สีธรรมดา ตอนแตกในสารบบเดียวกันจะถูกวางในเฟรมเดียวกันในพื้นที่แตกต่างกัน และไม่แสดงระดับเสียง ต่อ se เพียงดีใช้กับพื้นที่และอุดมการณ์ความถูกต้องของอักขระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะแบบดั้งเดิมของไทยถือว่าเป็นปกติท​​ี่จะมีการตกแต่งในและรอบ ๆ พระราชวัง, วัดหรือเจดีย์ที่มากของการฝังมุก, พอร์ซเลนกระเบื้องโมเสคหรือปูนปั้นประดับพบ พิจารณาสถานที่ทางประวัติศาสตร์อยุธยาสุโขทัยและ Srisatchanali, ศิลปะไทยมีประเพณีไม่เคยไปไกลมากจากสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านมา จิตรกรรมไทยแบบดั้งเดิมที่เริ่มต้นบนผนังพระวิหารผ้าม่านต้นฉบับและตู้มีวัตถุประสงค์เฉพาะเช่นจิตรกรรมฝาผนังตกแต่งหรือเป็นภาพประกอบสำหรับพระไตรปิฎก การรักษาของตัวละครที่เป็นที่ละเอียดอ่อนมากในรูปแบบและเชิงเปรียบเทียบในการเป็นตัวแทน ภาพวาดที่มีพื้นที่เฉพาะของทองทองจะเน้นอุปกรณ์บนเครื่องแต่งกายของเทวดาและวิถีแห่งพระราชวงศ์ เรื่องราวของพระพุทธเจ้าซึ่ง formulaically ล้อมรอบผนังด้านในของวัดที่ใช้สีธรรมดา ตอนที่แตกต่างกันใน Canon เดียวกันจะถูกวางไว้ในกรอบเดียวกันเพียงแค่ในพื้นที่ที่แตกต่างกัน และมีการแสดงผลของปริมาณไม่มีต่อ se เพียงการใช้งานที่ยอดเยี่ยมของเส้นที่จะวาดภาพพื้นที่และความซื่อสัตย์ในอุดมคติของตัวละคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะไทยโบราณ มักถือว่าเป็นเครื่องประดับในและบริเวณรอบๆ พระราชวัง วัด หรือ เจดีย์ที่มากของเพิร์ล Inlay , กระเบื้องโมเสค , หรือปูนปั้นประดับ พบว่า เมื่อพิจารณาจากโบราณสถาน จ. พระนครศรีอยุธยา สุโขทัย และ srisatchanali ไทย ศิลปะ แต่เดิมไม่เคยห่างไกลจากสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ของอดีต ไทยที่เริ่มวาดภาพบนผนังวิหารมี ต้นฉบับและตู้มีวัตถุประสงค์เฉพาะ เช่น การตกแต่งปูนเปียก หรือเป็นภาพประกอบในคัมภีร์พระพุทธศาสนา การรักษาของอักขระที่ละเอียดอ่อนมากในสไตล์และคำอุปมาในการเป็นตัวแทน ภาพวาดที่มีพื้นที่เฉพาะของใบไม้ทองทองจะเน้นอุปกรณ์เครื่องแต่งกายของเทวดา และวิถีแห่งราชวงศ์ เรื่องราวของพระพุทธเจ้า ซึ่ง formulaically ล้อมรอบกำแพงภายในวัด ใช้สีธรรมดา ตอนต่าง ๆ ในรุ่นเดียวกันจะถูกวางในเฟรมเดียวกันในพื้นที่ต่างๆ และไม่มีการแสดงผลของปริมาณต่อ se เพียงแค่ยอดเยี่ยมใช้เส้นเพื่อแสดงพื้นที่และความสมบูรณ์ในอุดมคติของตัวละคร