The oldest flute ever discovered ma

The oldest flute ever discovered may be a fragment of the femur of a juvenile cave bear, with two to four holes, found at Divje Babe in Slovenia and dated to about 43,000 years ago. However, this has been disputed. In 2008 another flute dated back to at least 35,000 years ago was discovered in Hohle Fels cave near Ulm, Germany. The five-holed flute has a V-shaped mouthpiece and is made from a vulture wing bone. The researchers involved in the discovery officially published their findings in the journal Nature, in August 2009. The discovery was also the oldest confirmed find of any musical instrument in history, until a redating of flutes found in Geißenklösterle cave revealed them to be even older with an age of 42,000 to 43,000 years.
The flute, one of several found, was found in the Hohle Fels cavern next to the Venus of Hohle Fels and a short distance from the oldest known human carving. On announcing the discovery, scientists suggested that the "finds demonstrate the presence of a well-established musical tradition at the time when modern humans colonized Europe". Scientists have also suggested that the discovery of the flute may help to explain "the probable behavioural and cognitive gulf between" Neanderthals and early modern human.
A three-holed flute, 18.7 cm long, made from a mammoth tusk (from the Geißenklösterle cave, near Ulm, in the southern German Swabian Alb and dated to 30,000 to 37,000 years ago) was discovered in 2004, and two flutes made from swan bones excavated a decade earlier (from the same cave in Germany, dated to circa 36,000 years ago) are among the oldest known musical instruments.
A playable 9,000-year-old Gudi (literally, "bone flute") was excavated from a tomb in Jiahu along with 29 defunct twins, made from the wing bones of red-crowned cranes with five to eight holes each, in the Central Chinese province of Henan. The earliest extant Chinese transverse flute is a chi (篪) flute discovered in the Tomb of Marquis Yi of Zeng at the Suizhou site, Hubei province, China. It dates from 433 BC, of the later Zhou Dynasty. It is fashioned of lacquered bamboo with closed ends and has five stops that are at the flute's side instead of the top. Chi flutes are mentioned in Shi Jing, compiled and edited by Confucius, according to tradition.
The earliest written reference to a flute is from a Sumerian-language cuneiform tablet dated to c. 2600–2700 BCE. Flutes are also mentioned in a recently translated tablet of the Epic of Gilgamesh, an epic poem whose development spanned the period of approximately 2100–600 BCE.[25] Additionally, a set of cuneiform tablets knows as the "musical texts" provide precise tuning instructions for seven scale of a stringed instrument (assumed to be a Babylonian lyre). One of those scales is named embūbum, which is an Akkadian word for "flute".
The Bible, in Genesis 4:21, cites Jubal as being the "father of all those who play the ugab and the kinnor". The former Hebrew term is believed by some to refer to some wind instrument, or wind instruments in general, the latter to a stringed instrument, or stringed instruments in general. As such, Jubal is regarded in the Judeo-Christian tradition as the inventor of the flute (a word used in some translations of this biblical passage). Elsewhere in the Bible, the flute is referred to as "chalil" (from the root word for "hollow"), in particular in 1 Samuel 10:5, 1 Kings 1:40, Isaiah 5:12 and 30:29, and Jeremiah 48:36. Archeological digs in the Holy Land have discovered flutes from both the Bronze Age (c. 4000-1200 BCE) and the Iron Age (1200-586 BCE), the latter era "witness[ing] the creation of the Israelite kingdom and its separation into the two kingdoms of Israel and Judea."
Some early flutes were made out of tibias (shin bones). The flute has also always been an essential part of Indian culture and mythology, and the cross flute believed by several accounts to originate in India as Indian literature from 1500 BCE has made vague references to the cross flute.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟลูทเก่าเคยพบอาจเป็นส่วนของกระดูกต้นขาของเด็กถ้ำหมี มีหลุม 2-4, Divje Babe พบใน และลงถึงประมาณ 43,000 ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม นี้ได้รับมีข้อโต้แย้ง ในปี 2008 ขลุ่ยอีกวันกลับไปน้อย 35000 ปีถูกค้นพบใน Hohle Fels ถ้ำใกล้ Ulm เยอรมนี ขลุ่ยกิจห้ามีปากเป่าเป็นรูปตัว V และจากกระดูกปีกแร้ง นักวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการค้นพบประกาศค้นพบอย่างเป็นทางในสมุดรายวันธรรมชาติ สิงหาคม 2552 การค้นพบยังมีเก่าแก่ยืนยันค้นหาของการดนตรีในประวัติศาสตร์ จนเป็น redating flutes ที่พบในถ้ำ Geißenklösterle เปิดเผยพวกเขาจะได้เก่าอายุ 42000-43000 ปี.
ขลุ่ย หนึ่งหลายพบ พบในถ้ำ Hohle Fels วีนัส Hohle Fels และไกลจากสลักมนุษย์ชื่อดังเก่าแก่ที่สุด ในประกาศการค้นพบ นักวิทยาศาสตร์แนะนำที่ "ค้นหาแสดงให้เห็นถึงสถานะของประเพณีดนตรีดีขึ้นในเวลาเมื่อมนุษย์สมัยยึดครองยุโรป" นักวิทยาศาสตร์ได้ยังแนะนำว่า การค้นพบของขลุ่ยอาจช่วยอธิบาย Neanderthals "น่าเป็นพฤติกรรม และการรับรู้อ่าวระหว่าง" กช่วงสมัยมนุษย์
การกิจสามขลุ่ย ยาว 18.7 ซม.ทำจากงาแมมมอ (จากถ้ำ Geißenklösterle ใกล้ Ulm ในใต้เยอรมัน Swabian Alb และลงไป 30000 37,000 ปีที่ผ่านมา) ถูกค้นพบในปี 2004, และคู่ที่ทำจากกระดูกหงส์ขุดทศวรรษก่อนหน้านี้ (จากถ้ำในประเทศเยอรมัน ลงไปเซอร์กา 36,000 ปีเดียว) เป็นในเก่าแก่ที่รู้จักเครื่องดนตรี
เป็นกุฎีปี 9000 เล่นได้ (อักษร, "กระดูกขลุ่ย") ที่ขุดจากสุสานใน Jiahu กับแฝด defunct 29 ทำจากกระดูกปีกของเรดคราวเครนกับแต่ละหลุม 5-8, ในตัวกลางจีนจังหวัดของมณฑลเหอหนาน แรกสุดยังจีนขวางขลุ่ยฟลูทชี (篪) ที่พบในสุสานของมาร์ควิสยี่ของเซนเซงที่ไซต์ซุยซู มณฑลหูเป่ย์จังหวัด จีนได้ มันวันจาก BC 433 ของราชวงศ์โฮ่วโจว มันแบบทรงเครื่องไม้ไผ่มีปลายปิด และมีหยุดห้าที่ด้านของขลุ่ยแทนด้านบน ชี flutes ได้กล่าวถึงใน Shi Jing เรียบเรียง และแก้ไขตามประเพณีตามลัทธิขงจื้อ
แรกสุดเขียนอ้างถึงขลุ่ยมาจากภาษาซูเมอร์ cuneiform แท็บเล็ตลงไปราว 2600-2700 ปีก่อนคริสต์ศักราช นอกจากนี้ยังกล่าวถึง flutes ในแท็บเล็ตที่เพิ่งแปลในมหากาพย์ของกิลกาเมช โคลงกลอนการพัฒนาที่ขยายระยะประมาณ 2100 – 600 ปีก่อนคริสต์ศักราช[25] นอกจากนี้ ชุดเม็ด cuneiform รู้ ตาม "ข้อความดนตรี" ให้แม่นยำปรับแต่งคำแนะนำสำหรับมาตรา 7 ของเครื่องมือ stringed (สมมติเป็น lyre บาบิโลเนีย) ระดับที่หนึ่งชื่อ embūbum ซึ่งเป็นคำแอกแคดสำหรับ "ขลุ่ย"
คัมภีร์ ในปฐมกาล 4:21 สแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด Jubal เป็น "พ่อของผู้เล่น ugab และ kinnor " คำเดิมภาษาฮิบรูเชื่อว่าบางอ้างไปบางเครื่องมือลม เครื่องมือลมทั่วไป หลังเครื่องมือ stringed หรือเครื่องมือ stringed ทั่วไป เช่น Jubal คือถือในประเพณียิวคริสเตียนเป็นผู้ประดิษฐ์ขลุ่ย (คำที่ใช้ในการแปลของพระธรรมตอนนี้คัมภีร์) ในพระคัมภีร์ อื่น ๆ ขลุ่ยที่เรียกว่า "chalil" (จากคำหลักสำหรับ "กลวง") โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใน 1 Samuel 10:5, 1 พระมหากษัตริย์ 1:40 อิสยาห์ 5:12 และ 29 และ 48:36 เยเรมีย์ Digs โบราณในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้พบ flutes จากทั้งยุคสำริด (c. 4000-1200 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และยุคเหล็ก (1200-586 ปีก่อนคริสต์ศักราช), ยุคหลัง "ชมอาณาจักร [กำลัง] สร้างในอิสราเอลและการแบ่งแยกเป็นสองอาณาจักรอิสราเอลและ Judea"
Flutes บางช่วงที่ทำจาก tibias (ชินกระดูก) ขลุ่ยได้รับเสมอยังเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมอินเดียและเทพปกรณัม และขลุ่ยไขว้เชื่อหลายบัญชีมาในอินเดียเป็นวรรณคดีอินเดียจาก 1500 ปีก่อนคริสต์ศักราชได้อ้างอิงคลุมขลุ่ยไขว้กัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขลุ่ยที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยค้นพบอาจเป็นชิ้นส่วนของกระดูกโคนขาของหมีถ้ำเด็กและเยาวชนที่มี 2-4 หลุมที่ Divje Babe ในสโลวีเนียและลงวันที่ประมาณ 43,000 ปีที่ผ่านมา แต่นี้ได้รับการโต้แย้ง ในปี 2008 ลงวันที่ขลุ่ยกลับไปอย่างน้อย 35,000 ปีที่ผ่านมาอีกถูกค้นพบในถ้ำ Hohle Fels ใกล้ Ulm, เยอรมนี ขลุ่ยห้าพรุนมีปากเสียงรูปตัววีและทำจากกระดูกปีกอีแร้ง นักวิจัยมีส่วนร่วมในการค้นพบที่ตีพิมพ์อย่างเป็นทางการของพวกเขาค้นพบในวารสารธรรมชาติในสิงหาคม 2009. การค้นพบยังเป็นที่เก่าแก่ที่สุดยืนยันพบของเครื่องดนตรีใดในประวัติศาสตร์จน redating ของขลุ่ยที่พบในถ้ำGeißenklösterleเปิดเผยพวกเขาจะยิ่งสูงอายุที่มี อายุ 42,000 ถึง 43,000 ปีที่
ขลุ่ยหนึ่งในหลาย ๆ พบถูกพบในถ้ำ Hohle Fels ถัดจากดาวศุกร์ของ Fels Hohle และระยะสั้นจากการแกะสลักของมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกัน เกี่ยวกับการประกาศการค้นพบของนักวิทยาศาสตร์ชี้ให้เห็นว่า "การค้นพบแสดงให้เห็นถึงการปรากฏตัวของประเพณีดนตรีที่ดีขึ้นในขณะที่มนุษย์สมัยใหม่อาณานิคมยุโรป" นักวิทยาศาสตร์ยังได้ชี้ให้เห็นว่าการค้นพบของขลุ่ยอาจช่วยอธิบายถึง "อ่าวพฤติกรรมและองค์ความรู้น่าจะเป็นระหว่าง" ยุคและต้นมนุษย์สมัยใหม่
ขลุ่ยสามพรุน, ยาว 18.7 ซม. ทำจากงาช้างแมมมอ ธ (จากถ้ำGeißenklösterle, ใกล้อุลในภาคใต้ของเยอรมันสวาเบียน Alb และวันที่ 30,000 ถึง 37,000 ปีที่แล้ว) ถูกค้นพบในปี 2004 และสองขลุ่ยทำจากกระดูกหงส์ขุดสิบปีก่อน (จากถ้ำเดียวกันในเยอรมนีวันที่ประมาณ 36,000 ปีที่ผ่านมา) จะมี ในหมู่ที่เก่าแก่ที่สุดเครื่องดนตรีที่รู้จักกัน
เล่นได้ 9,000 ปี Gudi (ตัวอักษร "ขลุ่ยกระดูก") ถูกขุดขึ้นมาจากหลุมฝังศพใน Jiahu พร้อมกับ 29 ฝาแฝดตายที่ทำจากกระดูกปีกของเครนสีแดงมงกุฎ 07:55 หลุมแต่ละจังหวัดในภาษาจีนกลางของมณฑลเหอหนาน ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ขลุ่ยขวางจีนเป็นไค (篪) ขลุ่ยค้นพบในหลุมฝังศพของมาร์ควิสยี่เซงที่เว็บไซต์ Suizhou, จังหวัดหูเป่ย์, จีน วันที่มันจาก 433 BC ของในภายหลังราชวงศ์โจว เป็น fashioned จากไม้ไผ่เคลือบที่มีปลายปิดและมีห้าหยุดที่ด้านข้างขลุ่ยแทนด้านบน จิขลุ่ยกล่าวถึงในชิจิงรวบรวมและแก้ไขโดยขงจื้อตามประเพณี
การอ้างอิงที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่เก่าแก่ที่สุดขลุ่ยจากซูภาษาฟอร์มเม็ดวันที่ค 2600-2700 คริสตศักราช ขลุ่ยยังกล่าวถึงในแท็บเล็ตแปลเมื่อเร็ว ๆ นี้ของมหากาพย์แห่ง Gilgamesh, บทกวีมหากาพย์ที่มีการพัฒนาทอดระยะเวลาประมาณ 2100-600 คริสตศักราช. [25] นอกจากนี้ชุดของแท็บเล็ตฟอร์มรู้ว่า "ข้อความดนตรี" ให้การปรับจูนอย่างแม่นยำ คำแนะนำสำหรับการเจ็ดขนาดของซึง (สันนิษฐานว่าจะเป็นพิณบาบิโลน) หนึ่งของเครื่องชั่งที่เป็นชื่อembūbumซึ่งเป็นคำอัคคาเดียสำหรับ "ขลุ่ย"
พระคัมภีร์ในการให้กำเนิด 4:21, cites Jubal เป็น "พ่อของทุกคนที่เล่น ugab และ kinnor" คำภาษาฮิบรูอดีตมีความเชื่อโดยบางส่วนที่จะอ้างถึงเครื่องดนตรีบางลมหรือเครื่องมือลมโดยทั่วไปหลังซึงหรือเครื่องสายในทั่วไป เป็นเช่น Jubal ได้รับการยกย่องในประเพณีกิจกรรมที่นับถือศาสนาคริสต์เป็นนักประดิษฐ์ของขลุ่ย (คำที่ใช้ในการแปลพระคัมภีร์ไบเบิลของทางเดินนี้บางส่วน) คนอื่น ๆ ในพระคัมภีร์ขลุ่ยเรียกว่า "chalil" (จากรากคำสำหรับ "กลวง") โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 1 ซามูเอล 10:05, 1 กษัตริย์ 01:40, อิสยาห์ 05:12 และ 30:29 และ เรมีย์ 48:36 ห้องว่างให้เช่าโบราณคดีในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ค้นพบขลุ่ยจากทั้งยุคสำริด (ค. 4000-1200 คริสตศักราช) และยุคเหล็ก (1200-586 คริสตศักราช), "พยานยุคหลัง [วัน] การสร้างอาณาจักรอิสราเอลและการแยกของ เป็นสองราชอาณาจักรของอิสราเอลและจูเดีย. "
บางต้นขลุ่ยที่ทำจาก tibias (กระดูกหน้าแข้ง) ขลุ่ยยังได้รับเสมอเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมอินเดียและตำนานและขลุ่ยข้ามโดยเชื่อว่าหลายบัญชีที่จะเกิดในอินเดียเป็นวรรณกรรมอินเดีย 1500 คริสตศักราชได้ทำอ้างอิงคลุมเครือกับขลุ่ยข้าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขลุ่ยที่เก่าแก่ที่สุดที่เคยค้นพบ อาจจะเป็นชิ้นส่วนของกระดูกโคนขาของถ้ำหมี เยาวชน กับสองกับสี่หลุมที่พบใน divje ที่รักในสโลวีเนียและลงวันที่ประมาณ 43 , 000 ปีมาแล้ว อย่างไรก็ตาม , นี้ได้รับการโต้แย้ง ในปี 2008 ขลุ่ยอีกวันที่กลับไปอย่างน้อย 35 , 000 ปีมาแล้ว พบในถ้ำใกล้ hohle เฟลอูลม์ , เยอรมนีห้ารูขลุ่ยมีกระบอกเสียงคอแหลมและถูกสร้างจากแร้งปีกกระดูก นักวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในการค้นพบอย่างเป็นทางการเผยแพร่ผลการวิจัยของพวกเขาในวารสารธรรมชาติ ในเดือนสิงหาคม 2552 การค้นพบยังยืนยันพบเก่าแก่ที่สุดของเครื่องดนตรีใด ๆ ในประวัติศาสตร์ จน redating ของปี่ที่พบมากß enkl ö sterle ถ้ำพบพวกเขาจะอายุมากกับอายุ 42 ,000 ถึง 43 , 000 ปี
ขลุ่ยหนึ่งหลายพบได้ พบ ใน เฟล hohle คูหาข้างๆวีนัส hohle เฟลและระยะทางสั้นๆ จากที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักคนแกะสลัก ในการประกาศการค้นพบนักวิทยาศาสตร์ชี้ให้เห็นว่า " จะแสดงให้เห็นการดนตรีที่มีชื่อเสียงของเวลาเมื่อมนุษย์สมัยอาณานิคมยุโรป "นักวิทยาศาสตร์ยังพบว่า การค้นพบของขลุ่ยอาจช่วยอธิบาย " น่าจะเป็นพฤติกรรมทางปัญญาและอ่าวไทยระหว่าง " ยุคก่อนสมัยใหม่ของมนุษย์ .
3 รูขลุ่ยยาว 18.7 ซม. ทำจากงาช้างแมมมอท ( จากมากß enkl ö sterle ถ้ำใกล้กับ Ulm ใน Alb swabian ภาคใต้ของเยอรมัน และ ลงวันที่ 30 , 000 ถึง 37 , 000 ปีมาแล้ว ) ถูกค้นพบในปี 2004และสองปี่ทำจากกระดูกของหงส์ที่ขุดพบทศวรรษก่อนหน้านี้ ( จากถ้ำเดียวกันในเยอรมัน , ลงวันที่ ประมาณ 36 , 000 ปีก่อน ) อยู่ในหมู่ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักเครื่องดนตรี การเล่น 9000 ปี กุฎี ( ตัวอักษร " กระดูกขลุ่ย ) ได้ขุดพบจากสุสานใน jiahu พร้อมกับ 29 ตายคู่ ทำจาก ปีกกระดูกสีแดงปราบดาภิเษกเครนกับห้าถึงแปดหลุมแต่ละในจังหวัดภาคกลางของจีนเหอหนาน เร็วที่สุดเท่าที่มีอยู่ของขลุ่ยจีนขลุ่ยเป็นชิ ( 篪 ) ค้นพบในสุสานของขุนนางมาร์ควิซ Yi ของเซงที่เว็บไซต์ , Suizhou หูเป่ยจังหวัด , จีน มันวันที่จากพ.ศ. 433 แห่งราชวงศ์โจว ในภายหลัง มันเป็นแบบของเคลือบด้วยไม้ไผ่ปิดปลายและมีห้าหยุดที่ด้านข้างของขลุ่ยแทนด้านบนชิ ปี่ที่กล่าวถึงในซือจิ้ง , รวบรวมและแก้ไขโดยขงจื้อ ตามประเพณี
เร็วเขียนอ้างอิงขลุ่ยมาจากภาษาซูเมอร์ฟอร์มแท็บเล็ตลงวันที่ C 2600 - 2 , 700 ปี ขลุ่ยยังกล่าวถึงในเพิ่งแปลแท็บเล็ตในมหากาพย์กิลกาเมชมหากาพย์ , บทกวีที่มีการพัฒนาขยายระยะเวลาประมาณ 2100 – 600 BCE . [ 25 ] นอกจากนี้ชุดของยาเม็ดฟอร์มว่าเป็น " ข้อความ " ดนตรีให้ชัดเจน ปรับคำแนะนำสำหรับเจ็ดระดับของเครื่องสาย ( คิดว่าเป็นบาบิโลเนียพิณ ) หนึ่งของเครื่องชั่งที่เป็นชื่อ EMB ยูอม ซึ่งเป็นคำที่อัคคาเดียน " ขลุ่ย " .
พระคัมภีร์ในปฐมกาล 4 : 21 เมืองจูเบิล , เป็น " บิดาของผู้เล่น ugab และ kinnor "อดีตในระยะ ฮิบรู เชื่อว่าบางคนอ้างถึงบาง ใช้ลมหรือลมเครื่องมือทั่วไป หลังเป็นเครื่องสาย หรือเครื่องสายทั่วไป เช่น จูเบิล เป็นที่ยอมรับใน judeo คริสเตียนประเพณีเป็นนักประดิษฐ์ของขลุ่ย ( เป็นคำที่ใช้ในการแปลภาษาผ่านพระคัมภีร์นี้ ) ที่อื่น ๆในพระคัมภีร์ไบเบิลขลุ่ยเรียกว่า " chalil " ( จากรากคำว่า " กลวง " ) โดยเฉพาะใน 1 ซามูเอล 10 : 5 1 กษัตริย์ 40 , อิสยาห์ 5 : 12 และ 30:29 และเยเรมีย์ 48:36 . โบราณคดีขุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ค้นพบขลุ่ยทั้งจากยุคสำริด ( C . 4000-1200 BCE ) และยุคเหล็ก ( 1200-586 BCE ) ,ยุค " หลัง ing พยาน [ ] การสร้างอาณาจักรอิสราเอลและแยกเป็นสองราชอาณาจักรอิสราเอลและ Judea . "
บางต้นปี่ทำจาก tibias ( หน้าแข้งกระดูก ) ขลุ่ยยังเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมอินเดียและตำนานไม้กางเขนและขลุ่ยเชื่อโดยหลายบัญชีที่จะเกิดในอินเดียเป็นวรรณกรรมจาก 1500 ปี ทำให้อ้างอิงที่คลุมเครือเพื่อข้าม

ขลุ่ย