If the overhead variance is materia

If the overhead variance is material, it should be allocated to the period’s production.
Conceptually, the overhead costs of a period belong to goods started but not
completed (work-in-process inventory), goods finished but not sold (finished goods
inventory), and goods finished and sold (cost of goods sold). The recommended way
to achieve this allocation is to prorate the overhead variance based on the ending
applied overhead balances in each account. Using applied overhead captures the original
cause-and-effect relationships used to assign overhead. Using another balance,
such as total manufacturing costs, may result in an unfair assignment of the additional
overhead. For example, two products identical on all dimensions except for
the cost of direct material inputs should receive the same overhead assignment. Yet,
if total manufacturing costs were used to allocate an overhead variance, then the
product with the more expensive direct materials would receive a higher overhead
assignment

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าผลต่าง วัสดุ มันควรจะปันส่วนการผลิตในรอบระยะเวลาทางแนวคิด จ่ายระยะเวลาเป็นของสินค้าเริ่มต้นแต่ไม่เสร็จ (งานในกระบวนการสินค้าคงคลัง), สินค้าสำเร็จรูป แต่ไม่ขาย (สินค้าสำเร็จรูปสินค้าคงคลัง), และสินค้าสำเร็จรูป และขาย (ต้นทุนของสินค้าที่ขาย) วิธีแนะนำเพื่อให้การปันส่วนนี้คือการ ทาผลต่างตามการสิ้นสุดใช้ยอดดุลค่าใช้จ่ายในแต่ละบัญชี การใช้ใช้จ่ายเก็บต้นฉบับใช้กำหนดค่าใช้จ่ายในความสัมพันธ์ของสาเหตุ และผลกระทบ ใช้สมดุลอื่นเช่นยอดรวมต้นทุนการผลิต อาจส่งผลในการกำหนดธรรมของเพิ่มเติมค่าใช้จ่ายในการ เช่น สองผลิตภัณฑ์ที่เหมือนกันของมิติทั้งหมดยกเว้นต้นทุนของปัจจัยการผลิตวัสดุโดยตรงควรได้รับการกำหนดค่าใช้จ่ายในที่เดียวกัน ยังถ้าใช้การปันส่วนมีผลต่าง ต้นทุนการผลิตทั้งหมดนั้นผลิตภัณฑ์วัสดุโดยตรงแพงกว่าจะได้รับค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากความแปรปรวนค่าใช้จ่ายเป็นวัสดุก็ควรจะจัดสรรให้กับระยะเวลาของการผลิต.
แนวคิดค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายในระยะเวลาที่อยู่ในสินค้าเริ่มต้น แต่ไม่
เสร็จ (การทำงานในกระบวนการสินค้าคงคลัง) สินค้าสำเร็จรูป แต่ไม่ได้ขาย (สินค้าสำเร็จรูป
คงคลัง) และสินค้าสำเร็จรูปและการขาย (ต้นทุนของสินค้าที่ขาย) วิธีที่แนะนำ
เพื่อให้บรรลุการจัดสรรนี้คือการให้ปันความแปรปรวนค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับตอนจบ
ที่ใช้ค่าใช้จ่ายยอดคงเหลือในบัญชีของแต่ละคน โดยใช้ค่าใช้จ่ายในการประยุกต์ใช้จับเดิม
ความสัมพันธ์ระหว่างสาเหตุและผลกระทบที่ใช้ในการกำหนดค่าใช้จ่าย โดยใช้ความสมดุลอีก
เช่นต้นทุนการผลิตทั้งหมดอาจส่งผลให้งานที่ไม่เป็นธรรมของการเพิ่มเติม
ค่าใช้จ่าย ยกตัวอย่างเช่นผลิตภัณฑ์ทั้งสองเหมือนกันในทุกมิติยกเว้นสำหรับ
ค่าใช้จ่ายของปัจจัยการผลิตวัสดุโดยตรงควรจะได้รับการกำหนดค่าใช้จ่ายเหมือนกัน แต่
ถ้าต้นทุนการผลิตทั้งหมดถูกนำมาใช้ในการจัดสรรแปรปรวนค่าใช้จ่ายแล้ว
ผลิตภัณฑ์กับวัตถุดิบทางตรงมีราคาแพงกว่าจะได้รับค่าใช้จ่ายที่สูงกว่า
ที่ได้รับมอบหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าผลต่างค่าใช้จ่ายวัสดุ ควรจัดสรรให้กับการผลิตของระยะเวลาแนวคิดต้นทุนค่าโสหุ้ยของระยะเวลาของสินค้าเริ่มแต่ไม่เสร็จงานในกระบวนการสินค้าคงคลัง , สินค้าเสร็จแล้ว แต่ไม่ได้ขาย ( สินค้าที่เสร็จสมบูรณ์สินค้าคงคลัง และสินค้าสำเร็จรูป และขาย ต้นทุนของสินค้าที่ขาย ) แนะนำวิธีเพื่อให้บรรลุการจัดสรรนี้จะคำนวณผลต่างค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับการสิ้นสุดใช้ยอดค่าใช้จ่ายในแต่ละบัญชี ใช้ค่าใช้จ่ายในการรวบรวมต้นฉบับความสัมพันธ์ของเหตุและผล ใช้โอนค่าใช้จ่าย การใช้ความสมดุลอีกเช่นต้นทุนการผลิตทั้งหมด อาจส่งผลในการแต่งตั้งที่ไม่เป็นธรรมของเพิ่มเติมค่าใช้จ่าย ตัวอย่างเช่นสองผลิตภัณฑ์ที่เหมือนกันในทุกมิติ ยกเว้นต้นทุนของปัจจัยการผลิตวัสดุโดยตรงควรได้รับมอบหมายในเดียวกัน ยังถ้าต้นทุนการผลิตทั้งหมดที่ใช้ในการจัดสรรค่าโสหุ้ยแปรปรวนแล้วผลิตภัณฑ์ที่มีราคาแพงมากขึ้นโดยวัสดุจะได้รับค่าใช้จ่ายสูงกว่าการมอบหมายงาน