Two tasks were presented in a row.

Two tasks were presented in a row. In the first task, the manual tilting task, the participants actually
tilted the glasses to an angle where the imaginary water inside the glass would reach the rim. The
second task was a judgment task in which no movement took place. In this task, the angle at which the
water would reach the rim needed to be indicated by attaching a pointer to the panel at the appropriate
angle. The order of the two tasks was not counterbalanced so as to avoid provoking erroneous
thoughts before the manual tilting task (see Schwartz, 1999). In both tasks, the dependent variable
was the angle of tilt in degrees. Thus, in both tasks, the dependent measure was metric and interval
scaled, allowing for quantitative inferences about the underlying mental representations. In addition,
the response was nonverbal and, therefore, suitable for young children at preschool age because it did
not require special verbal skills. Before each task, two practice trials were presented in counterbalanced
order with intermediate water levels that did not occur later in the experimental trials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งสองงานมีการนำเสนอในแถว ในงานแรกงานเอียงคู่มือผู้เข้าร่วมจริง
เอียงแก้วกับมุมที่น้ำจินตนาการภายในแก้วจะถึงขอบ
งานที่สองเป็นงานการตัดสินในการที่ไม่มีการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้น ในงานนี้มุมที่
น้ำจะมาถึงขอบที่จำเป็นในการได้รับการระบุโดยการแนบตัวชี้ไปยังแผงที่เหมาะสม
มุม คำสั่งของทั้งสองงานไม่ได้ถ่วงเพื่อหลีกเลี่ยงการกระตุ้นความคิดที่ผิดพลาด
งานก่อนที่จะเอียงคู่มือ (ดู Schwartz, 1999) ในงานทั้งสองขึ้นอยู่กับตัวแปร
เป็นมุมของความลาดเอียงในองศา ดังนั้นในการทำงานทั้งสองอย่างขึ้นอยู่กับตัวชี้วัดที่เป็นตัวชี้วัดและช่วง
ปรับขนาดเพื่อให้สามารถหาข้อสรุปเชิงปริมาณเกี่ยวกับการเป็นตัวแทนจิตพื้นฐาน นอกจากนี้การตอบสนอง
เป็นอวัจนภาษาและจึงเหมาะสำหรับเด็กในวัยก่อนวัยเรียนเพราะมัน
ไม่จำเป็นต้องมีทักษะการพูดเป็นพิเศษ ก่อนที่งานแต่ละสองการทดลองการปฏิบัติที่ถูกนำเสนอในการถ่วง
สั่งซื้อที่มีระดับน้ำกลางที่ไม่ได้เกิดขึ้นต่อไปในการทดลองการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานถูกแสดงในแถว ในภารกิจแรก เอียงด้วยตนเองงาน ผู้เข้าร่วมจริง
ยืดแก้วเพื่อที่น้ำจินตภาพภายในแก้วจะถึงขอบมุม ใน
สองงานคือ งานพิพากษาที่เคลื่อนไหวไม่เกิดการ ในงานนี้ มุมที่การ
น้ำจะถึงริมต้องระบุ โดยการแนบตัวชี้ไปยังแผงที่งาน
มุม ลำดับของงานสองไม่ได้ถ่วงดุลเพื่อหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาด provoking
คิดก่อนงาน tilting ด้วยตนเอง (ดู Schwartz, 1999) ในงานทั้ง ตัวแปรขึ้นอยู่กับ
มีมุมเอียงองศา ดังนั้น ทั้งงาน วัดขึ้นเป็นวัดและช่วง
ปรับ อนุญาตให้ inferences เชิงปริมาณเกี่ยวกับแทนจิตใต้ นอกจากนี้,
ผลตอบรับ nonverbal และ จึง เหมาะสำหรับเด็กที่อายุ preschool เนื่องจากมัน
ไม่ต้องใช้ทักษะพิเศษด้วยวาจา ก่อนที่แต่ละงาน ถ่วงดุลสองปฏิบัติการทดลองได้นำเสนอใน
สั่งระดับน้ำปานกลางที่ไม่ได้เกิดขึ้นในการทดลองทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสองงานได้ถูกนำเสนอในแถวหนึ่ง ในงานครั้งแรกที่งานเอียงคู่มือที่ผู้เข้าร่วมประชุมได้จริงๆเมื่อเอียงแผ่น
ซึ่งจะช่วยแก้วที่ทำมุมที่น้ำแห่งจินตนาการที่ด้านในกระจกที่จะเข้าถึงยังขอบ
ซึ่งจะช่วยงานที่สองเป็นงานของคำพิพากษาที่ไม่มีการเคลื่อนไหวที่ ในงานนี้มุมที่
ตามมาตรฐานน้ำจะเข้าถึงยังขอบที่จำเป็นในการมีการแสดงโดยการใส่ตัวชี้ให้กับแผงควบคุมที่ที่เหมาะสม
มุม การสั่งซื้อที่ของทั้งสองงานที่ไม่ใช่ counterbalanced เพื่อหลีกเลี่ยงการยั่วยุผิดพลาด
ความคิดก่อนปรับเอียงงานด้วยตนเองได้(ดูที่ schwartz 1999 ) ในงานทั้งสองแบบปรับได้หลายระดับขึ้นอยู่กับที่
เป็นมุมของมุมก้มเงยในองศา ดังนั้นในงานทั้งสองวัดขึ้นอยู่กับที่เป็นระบบเมตริกและช่วงเวลา
ปรับให้จริงในเชิงปริมาณเกี่ยวกับการรับรองทางด้านจิตใจที่ นอกจากนี้
การตอบสนองเป็น nonverbal และดังนั้นจึงเหมาะสมสำหรับเด็กที่มีอายุต่ำกว่าผมเพราะมันก็ต้องมีความชำนาญพิเศษด้วยวาจา
ไม่ได้ ก่อนงานแต่ละครั้งสองครั้งก็นำเสนอในการปฏิบัติ counterbalanced
ตามมาตรฐานการสั่งซื้อพร้อมด้วยระดับน้ำระดับกลางที่ไม่ได้เกิดขึ้นใน ภายหลัง ในการทดลองทดลองได้.