The cowpea weevil, Callosobruchus m

The cowpea weevil, Callosobruchus maculatus (F.), is a major pest of cowpea Vigna unguiculata (L.) Walp. in storage units, making the grains unsuitable for consumption. The adverse effects of chemical control methods have been motivating the demand for alternatives in pest control, such as the use of natural products like essential oils. The aim of this study was to obtain and chemically identify the components of essential oils extracted from fruit peels of Citrus latifolia Tanaka, Citrus reticulata Blanco, Citrus sinensis L. Osbeck and Citrus paradisi Macf., as well as to determine the contact and fumigant toxicity of these oils and their repellent effect on C. maculatus adults. The GC-MS analysis identified 45 compounds in the essential oils; the major components were described as follows: C. latifolia (limonene 57.7%, γ-terpinene 17.2%, β-pinene 12.3%, α-pinene 2.0%), and C. sinensis (limonene 93.8%, myrcene 2.1%), C. reticulata (limonene 94.2%, myrcene 1.6%) and C. paradisi (limonene 94.2%, myrcene 1.8%). In the contact toxicity tests using treated cowpeas the LC50 values ranged from 943.9 to 1037.7 ppm, with the lowest value for C. latifolia and the highest for C. sinensis. The number of eggs and newly emerged adults was inversely proportional to essential oil concentration increase. In the fumigant toxicity test, LC50 values ranged from 10.2 to 12.98 μL/L air, with C. latifolia showing the best results. In the repellency test, the essential oils were classified as neutral at all concentrations. The percentages of oviposition reduction ranged from 29.74 to 71.66%, while reduction in emergence varied from 15.43 to 85.31%. Essential oils of citrus peels (industrial waste) could be widely used for C. maculatus control. Moreover, they could gain economic value if used on a large scale to produce essential oils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วงถั่วนั่ง Callosobruchus maculatus (เอฟ), คือ เป็นศัตรูพืชสำคัญของถั่วนั่ง Vigna unguiculata (L.) Walp ในหน่วยเก็บข้อมูล ทำเมล็ดไม่เหมาะสมสำหรับการใช้ ผลกระทบของวิธีการควบคุมทางเคมีมีการสร้างแรงจูงใจความต้องการทางเลือกในการควบคุมสัตว์รบกวน เช่นการใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติเช่นน้ำมันหอมระเหย จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ได้รับ และระบุส่วนประกอบของน้ำมันหอมระเหยสกัดจากเปลือกผลไม้ของ latifolia ส้มกะ ส้ม reticulata Blanco, Citrus sinensis L. Osbeck และส้ม paradisi Macf. ตลอดจนติดต่อและ fumigant ความเป็นพิษของน้ำมันเหล่านี้และผลของพวกเขาขับไล่ผู้ใหญ่ C. maculatus ตรวจสอบทางเคมี วิเคราะห์ GC MS ระบุ 45 สารประกอบในน้ำมัน ส่วนใหญ่ถูกอธิบายเป็นดังนี้: latifolia C. (limonene 57.7% γ-terpinene 17.2% β-pinene 12.3% α-pinene 2.0%), และ C. sinensis (limonene สิงคโปร์ 93.8%, myrcene 2.1%), C. reticulata (limonene 94.2%, myrcene 1.6%) และ C. paradisi (limonene 94.2%, myrcene 1.8%) ในความเป็นพิษติดต่อ โดยใช้การทดสอบถือว่า cowpeas ค่า LC50 ที่โจมตีระยะไกลจาก 943.9 ppm 1037.7, C. latifolia ค่าต่ำสุดและสูงสุดสำหรับ C. sinensis จำนวนไข่และผู้ใหญ่ออกมาใหม่เป็นสัดส่วนตรงกันข้ามกับการเพิ่มความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหย ในการทดสอบความเป็นพิษ fumigant ค่า LC50 โจมตีระยะไกลจาก 10.2 12.98 μL/L อากาศ กับ C. latifolia แสดงผลลัพธ์ ในการทดสอบ repellency ระเหยถูกจัดประเภทเป็นกลาง ๆ ที่ทุกความเข้มข้น เปอร์เซ็นต์ของการโจมตีระยะไกลจาก 29.74 71.66% ในขณะที่ลดการเกิดความหลากหลายจาก 15.43 85.31% ลด oviposition น้ำมันเปลือกส้ม (กากอุตสาหกรรม) สามารถใช้สำหรับการควบคุม C. maculatus อย่างกว้างขวาง นอกจากนี้ พวกเขาอาจได้มูลค่าทางเศรษฐกิจหากใช้ในขนาดใหญ่ในการผลิตน้ำมันหอมระเหย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วงถั่วพุ่ม, Callosobruchus maculatus (เอฟ) เป็นศัตรูพืชที่สำคัญของถั่วพุ่ม Vigna unguiculata ( L. ) Walp ในหน่วยจัดเก็บข้อมูลทำให้ธัญพืชเหมาะสมสำหรับการบริโภค ผลกระทบของวิธีการควบคุมสารเคมีที่ได้รับการสร้างแรงจูงใจความต้องการหาทางเลือกในการควบคุมศัตรูพืชเช่นการใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติเช่นน้ำมันหอมระเหยที่ จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือเพื่อให้ได้และทางเคมีที่ระบุถึงส่วนประกอบของน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากเปลือกผลไม้ส้มเจตธิวทานากะ, Citrus reticulata Blanco, Citrus sinensis L. Osbeck และส้ม Paradisi Macf ได้. เช่นเดียวกับการที่จะตรวจสอบความเป็นพิษติดต่อและรม ของน้ำมันเหล่านี้และมีผลบังคับขับไล่พวกเขาในผู้ใหญ่ซี maculatus การวิเคราะห์ GC-MS ระบุ 45 สารประกอบในน้ำมันหอมระเหย; องค์ประกอบที่สำคัญได้อธิบายไว้ดังนี้ซีเจตธิว (limonene 57.7% γ-terpinene 17.2% β-pinene 12.3% α-pinene 2.0%) และซีเนซิส (limonene 93.8% myrcene 2.1%), C . reticulata (limonene 94.2% myrcene 1.6%) และซี Paradisi (limonene 94.2% myrcene 1.8%) ในการทดสอบความเป็นพิษโดยใช้การติดต่อ cowpeas รับการรักษาค่า LC50 ตั้งแต่ 943.9-1,037.7 ppm มีค่าต่ำสุดสำหรับซีเจตธิวและสูงสุดสำหรับซีเนซิส จำนวนไข่และผู้ใหญ่โผล่ออกมาใหม่เป็นสัดส่วนผกผันกับที่สำคัญเพิ่มความเข้มข้นน้ำมัน ในการทดสอบความเป็นพิษรมค่า LC50 ตั้งแต่ 10.2-12.98 ไมโครลิตร / L ปรับอากาศ, ซีเจตธิวการแสดงผลที่ดีที่สุด ในการทดสอบ repellency ที่น้ำมันหอมระเหยที่ถูกจัดให้เป็นที่เป็นกลางทุกระดับความเข้มข้น ร้อยละของการลดการวางไข่อยู่ในช่วง 29.74-71.66% ในขณะที่การลดลงของการเกิดขึ้นแตกต่างกัน 15.43-85.31% น้ำมันหอมระเหยจากเปลือกส้ม (ขยะอุตสาหกรรม) สามารถนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการควบคุมซี maculatus นอกจากนี้พวกเขาจะได้รับมูลค่าทางเศรษฐกิจหากใช้ในขนาดใหญ่ในการผลิตน้ำมันหอมระเหย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนด้วง callosobruchus , บินคอแดง ( F . ) เป็นพืชหลักของถั่วพุ่ม Vigna unguiculata ( L . ) น . ในหน่วยจัดเก็บข้อมูล ทำให้เม็ดที่ไม่เหมาะสมสำหรับการบริโภค ผลข้างเคียงของวิธีการควบคุมทางเคมีได้รับการกระตุ้นอุปสงค์ของทางเลือกในการควบคุมศัตรูพืช เช่น การใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ เช่น น้ํามันหอมระเหย จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อให้ได้และระบุส่วนประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากผลไม้เปลือกส้ม latifolia ทานากะ , Citrus reticulata Blanco กระเปาะเหลาะ L , osbeck ส้มและสวรรค์ macf . เช่นเดียวกับการตรวจสอบการติดต่อ และความเป็นพิษของน้ำมันเหล่านี้และขับไล่กระดองหุ้มตัวสัตว์ ผลของ C . บินคอแดงผู้ใหญ่ และการวิเคราะห์ระบุ 45 สารประกอบในน้ำมันหอมระเหย ; ส่วนประกอบหลัก มีอธิบายดังนี้ : C latifolia ( ลิโมนิน 57.7 % , γ - terpinene มี 17.2 % , บีตา - โด 12.3 % , แอลฟาโด 2.0% ) และ C . ไซแนนซิส ( ลิโมนิน 93.8 % ไมร์ซีน 2.1% ) , C . reticulata ( 94.2 % ลิโมนีนไมร์ซีน , 1.6% ) และ C . สวรรค์ ( ลิโมนิน 94.2 % ไมร์ซีน 1.8% ) ในการทดสอบความเป็นพิษ การติดต่อ cowpeas รักษา ) ค่าระหว่าง 943.9 เพื่อ 1037.7 ppm ที่มีค่าต่ำสุดและสูงสุดสำหรับซี. ซี. latifolia ไซแนนซิส จำนวนไข่ที่เพิ่งกลายเป็นผู้ใหญ่และเป็นปฏิภาคผกผันกับเพิ่มความเข้มข้นน้ำมันระเหย ในการทดสอบความเป็นพิษของกระดองหุ้มตัวสัตว์ ) , ค่าอยู่ระหว่าง 12 ถึง 12.98 μ L / L กับ C อากาศ latifolia การแสดงผลที่ดีที่สุด ในการสะท้อนการทดสอบน้ำมันหอมระเหยแบ่งเป็นกลางในทุกความเข้มข้น ร้อยละของการลดการวางไข่ตั้งแต่เป็นเพื่อ 71.66 % ในขณะที่ลดการเปลี่ยนแปลงจากการ 85.31 15.43 % น้ํามันหอมระเหยจากเปลือกส้ม ( กากอุตสาหกรรม ) อาจจะใช้กันอย่างแพร่หลายใน C บินคอแดงควบคุม นอกจากนี้ พวกเขาสามารถเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจ ถ้าใช้ในขนาดใหญ่เพื่อผลิตน้ำมันหอมระเหย .