In contrast to these two tasks, we

In contrast to these two tasks, we classified the tasks in Kennedy et al. (1998) and Hirst et al. (2003) as relatively high in integrative complexity. In Kennedy et al. (1998) participants observed profitability, liquidity, growth, and share price information for two firms, Firm Q and Firm L. Firm Q reported a loss due to a litigation settlement that was certain, while Firm L reported a contingent environmental loss. Firm L disclosed an estimate of the loss in the environmental liability footnote in one of several forms: the most likely amount, the minimum, the maximum, or the range. Participants were expected to estimate the remaining parameters of the environment liability’s distribution not provided in the footnotes (i.e., the minimum, maximum, and most likely amounts) and to estimate the amount they would have Firm L pay to resolve the contingency. Participants were expected to draw connections between each firm’s financial information, managements’ disclosure of the environmental liability, and their constructed distribution of the loss in order to assess the credibility of management’s disclosures and the riskiness of each firm. Finally, participants were expected to use the information provided and their previous judgments to determine the percentage of capital they would invest in each firm. This task is relatively high in integrative complexity because management’s choice of which parameter to disclose can be viewed as strategic and has subtle implications for the expected value of the loss, the credibility of the financial statements, the riskiness of the firm, and thus the desirability of investing in the firm relative to a firm with a known liability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรงกันข้ามกับงานสองเหล่านี้ เราจัดงานในเคนเนดี et al. (1998) และ Hirst et al. (2003) ค่อนข้างสูงในความซับซ้อนบูรณาการ ในเคนเนดี et al. (1998) ร่วมสังเกตในการทำกำไร สภาพคล่อง เติบโต และข้อมูลราคาหุ้นสำหรับทั้งสองบริษัท บริษัท Q และ Q บริษัท L. บริษัทรายงานการสูญเสียเนื่องจากการชำระเงินดำเนินคดีที่บาง ในขณะที่บริษัท L รายงานการสูญเสียสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้น บริษัท L เปิดเผยประมาณการขาดทุนในเชิงอรรถความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อมในหลายรูปแบบอย่างใดอย่างหนึ่ง: จำนวนเงินมากที่สุด ต่ำสุด สูงสุด หรือช่วง ผู้เข้าร่วมถูกคาดการประมาณพารามิเตอร์ของการกระจายความรับผิดสิ่งแวดล้อมไม่ โดย ในเชิงอรรถ (เช่น ต่ำสุด สูงสุด และมีแนวโน้มสุดยอดเงิน) และ สามารถประเมินจำนวนเงินจะได้บริษัท L จ่ายเมื่อต้องการแก้ไขแบบ contingency ผู้เข้าร่วมได้ต้องวาดการเชื่อมต่อระหว่างข้อมูลทางการเงินของแต่ละบริษัท ผู้บริหารเปิดเผยหนี้สินสิ่งแวดล้อม และหน่ายการสูญเสียของพวกเขาสร้างขึ้นเพื่อประเมินความน่าเชื่อถือของผู้บริหารและ riskiness ของแต่ละบริษัท ในที่สุด ผู้เข้าร่วมถูกคาดว่าจะใช้ข้อมูลที่ให้และใช้ดุลยพินิจของตนก่อนหน้าเพื่อกำหนดเปอร์เซ็นต์ของเงินทุนที่พวกเขาจะลงทุนในแต่ละบริษัท งานนี้มีค่อนข้างสูงที่ซับซ้อนที่บูรณาการ เพราะบริหารเลือกพารามิเตอร์ซึ่งเปิดเผยสามารถใช้เป็นยุทธศาสตร์ และมีนัยลึกซึ้งสำหรับมูลค่าคาดไว้ของการสูญเสีย ความน่าเชื่อถือของงบการเงิน riskiness ของบริษัท และปรารถนาของการลงทุนในบริษัทเมื่อเทียบกับบริษัทที่มีหนี้สินรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางตรงกันข้ามกับทั้งสองงานที่เราจัดงานในเคนเนดี้อัล et (1998) และเฮิรสท์, et al (2003) เป็นที่ค่อนข้างสูงในความซับซ้อนแบบบูรณาการ ในเคนเนดี้, et al (1998) ผู้เข้าร่วมสังเกตการทำกำไรสภาพคล่องการเจริญเติบโตและข้อมูลราคาหุ้นสำหรับทั้งสอง บริษัท บริษัท Q และ บริษัท แอล บริษัท Q รายงานการสูญเสียอันเนื่องมาจากการตั้งถิ่นฐานการดำเนินคดีที่เป็นบางอย่างในขณะ L บริษัท รายงานผลขาดทุนที่อาจเกิดขึ้นต่อสิ่งแวดล้อม บริษัท L เปิดเผยการประมาณการของการสูญเสียในเชิงอรรถรับผิดทางสิ่งแวดล้อมในหนึ่งในหลาย ๆ รูปแบบ: จำนวนเงินที่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มต่ำสุดสูงสุดหรือช่วง ผู้เข้าร่วมถูกคาดหวังในการประมาณค่าพารามิเตอร์ที่เหลือของการกระจายความรับผิดของสภาพแวดล้อมที่ไม่ได้ระบุไว้ในเชิงอรรถ (เช่นต่ำสุดสูงสุดและมีแนวโน้มมากที่สุดจำนวน) และในการประมาณการจำนวนเงินที่พวกเขาจะต้องจ่าย L บริษัท ที่จะแก้ปัญหาฉุกเฉิน เข้าร่วมถูกคาดว่าจะวาดการเชื่อมต่อระหว่างข้อมูลแต่ละ บริษัท ทางการเงินเปิดเผยบริหารของความรับผิดด้านสิ่งแวดล้อมและการกระจายของพวกเขาสร้างของการสูญเสียเพื่อประเมินความน่าเชื่อถือของการเปิดเผยข้อมูลการจัดการและความเสี่ยงของแต่ละ บริษัท ที่ สุดท้ายเข้าร่วมถูกคาดว่าจะใช้ข้อมูลที่ให้ไว้ก่อนหน้านี้และคำตัดสินของพวกเขาในการกำหนดอัตราร้อยละของเงินทุนที่พวกเขาจะลงทุนในแต่ละ บริษัท งานนี้ค่อนข้างสูงในความซับซ้อนแบบบูรณาการเพราะทางเลือกของผู้บริหารซึ่งพารามิเตอร์ที่จะเปิดเผยสามารถดูเป็นเชิงกลยุทธ์และมีความหมายที่ลึกซึ้งสำหรับค่าที่คาดหวังของการสูญเสียความน่าเชื่อถือของงบการเงิน, ความเสี่ยงของ บริษัท และทำให้ความพึงปรารถนา ของการลงทุนใน บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท ที่มีความรับผิดที่รู้จักกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางตรงกันข้ามกับเหล่านี้สองงาน เราแบ่งงานใน Kennedy et al . ( 1998 ) และมัน et al . ( 2003 ) ที่ค่อนข้างสูงในความซับซ้อนแบบบูรณาการ ใน Kennedy et al . ( 1998 ) เข้าร่วมตรวจสอบผลตอบแทน สภาพคล่อง การเติบโต และข้อมูลราคาหุ้นทั้งสอง บริษัท ของ บริษัท และ บริษัท บริษัท คิว . Q รายงานการสูญเสียเนื่องจากเป็นคดี ที่แน่นอน ขณะที่ บริษัท ผมรายงานขาดทุนด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้น . บริษัท แอล เปิดเผยการประเมินการสูญเสียในความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมเชิงอรรถในหนึ่งของหลายรูปแบบ : มากที่สุดจำนวนเงินต่ำสุด , สูงสุด หรือช่วง ผู้ที่ถูกคาดว่าจะประมาณค่าพารามิเตอร์ของการแจกแจงที่เหลือสิ่งแวดล้อมรับผิดไม่ได้ระบุไว้ในหมายเหตุประกอบ ( เช่น ต่ำสุด สูงสุด และส่วนใหญ่ยอด ) และในการประมาณการปริมาณ พวกเขาจะ มี บริษัท ที่ผมจ่ายเพื่อแก้ไขสถานการณ์ จำนวนที่คาดว่าจะวาดการเชื่อมต่อระหว่างข้อมูลทางการเงินของ บริษัท แต่ละ 2 ' เปิดเผยความรับผิดด้านสิ่งแวดล้อม และสร้างการแพร่กระจายของการสูญเสียเพื่อประเมินความน่าเชื่อถือของข้อมูลการจัดการและความเสี่ยงของแต่ละบริษัท สุดท้าย ผู้ที่ถูกคาดว่าจะใช้ข้อมูลที่ให้ไว้และตัดสินก่อนหน้านี้ของพวกเขาเพื่อตรวจสอบเปอร์เซ็นต์ของเงินทุนที่พวกเขาจะลงทุนในแต่ละบริษัท งานนี้มีความซับซ้อนค่อนข้างสูง เพราะเลือกแบบบูรณาการการจัดการของพารามิเตอร์ที่จะเปิดเผยซึ่งสามารถถูกมองว่าเป็นกลยุทธ์และมีผลกระทบที่ลึกซึ้งสำหรับค่าคาดหวังของการสูญเสียความน่าเชื่อถือของงบการเงิน ความเสี่ยงของ บริษัท และทำให้ความปรารถนาของการลงทุนใน บริษัท เมื่อเทียบกับบริษัท ด้วยรู้จักรับผิด .