Fig. 6. North-south cross-section o

Fig. 6. North-south cross-section ofthe final inverted model(Fig. 5a) at east-west distances of(a) −300 m,(b) 300 m and (c) 900 m. The dashed line is the estimated orientation of the Mae Chan Fault (MCF). Locations of the MT stations are also mapped and shown at the surface along with the hot spring locations.
Another feature that can be observed in our inverted model is the resistivity contrast between the conductive features C1 and C2 in the north and the resistive zone R in the south which is oriented in the northwest-southeast direction. The location of the abrupt change of the resistivity occurs at the Mae Chan Fault mapped by Kosuwan and Lumjuan (1998). The contrast is therefore interpreted as the fault line cutting through the granite in the middle of the survey area. The contrast vanishes at depth as shown in the cross-sections of Fig. 6a–c. By following the resistivity contrastfrom the fault trace at the surface (Fig. 2) to greater depths (Fig. 6a–c), we can infer that the Mae Chan Fault dips at 40–60◦ which is not as steep as expected (Fenton et al., 2003; Kosuwan and Lumjuan, 1998). Its hanging wall is in the north and consists of a sedimentary deposit and weathered and fractured granite on top of the unweathered granite. The foot wall is in the south and consists of mostly batholith granite. Below 2 km, both sides of the fault have the same resistivity suggesting granite forms both sides ofthe fault. Further detailed surveys with MT stations closer than the current spacing of 1 km are needed to better define the fault location at depth. This study helps confirm the study of Owens (2012) that the heat source for the Mae Chan hot springs is the hot granite. The reservoir is located within the first few hundred meters from the surface in the sedimentary deposits and weathered and fractured granite. Based on our study, the hot fluid in the C1 conductor can be considered as a potential area to develop a small-scale binary geothermal power plant similar to the 300 kW plant in the Fang district or a novel low enthalpy binary geothermal power plant (Gabbrielli, 2012). However, the reservoir appears relatively small. A lack of balance between usage and re-injection could distort the shallow hydrology of the area (Heise et al., 2008). The C2 conductor should be drilled to determine if the temperature of the hot fluid is high enough for development. A larger scale geothermal power plant using the hot granite at a great depth is also possible. However, little is known about the granite at depth. This would require further measurements as our first phase of the MT survey covered only 10 km2 which is a small part of the whole batholith exposed at the surface. Expanding the MT site coverage to a larger scale may show the existence of permeable fractured granite at great depth which could be used for geothermal power. A combination with thermal gradient drilling would require assessing the granite potential.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูป 6 ภาคตัดขวางเหนือ-ใต้รุ่นสุดท้ายคว่ำ (รูป 5a) ที่ตะวันออกตะวันตกระยะทาง of(a) −300 m,(b) 300 m และ (c) 900 เมตร เส้นประเป็นแนวประมาณของแม่จันบกพร่อง (MCF) สถานที่ตั้งของสถานี MT ยังได้แมป และแสดงพื้นผิวพร้อมกับที่ตั้งของน้ำพุร้อนคุณสมบัติอื่นที่สามารถตรวจสอบในรูปแบบของเราแบ่งเป็นความคมชัดความต้านทานระหว่างตัวนำไฟฟ้ามี C1 และ C2 ในภาคเหนือและโซนตัวต้านทาน R ในภาคใต้ที่มุ่งเน้นในทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือตะวันออกเฉียงใต้ ตำแหน่งด้านการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันเกิดขึ้นที่ข้อบกพร่อง Chan แม่ที่ถูกแมป โดย Kosuwan และ Lumjuan (1998) ดังนั้นจึงมีการตีความความเปรียบต่างเป็นการตัดบรรทัดข้อบกพร่องผ่านหินแกรนิตในการสำรวจพื้นที่ ความคมชัดเส้นที่ลึกดังแสดงในขนาดหนาต้ดรูป 6a-c ตาม contrastfrom ต้านติดตามข้อบกพร่องที่พื้นผิว (รูป 2) ระดับความลึกมากขึ้น (รูปที่ 6a-c), เราสามารถสรุปได้ว่า ข้อบกพร่อง Chan แม่ลาดที่ 40 – 60◦ ซึ่งไม่เป็นตามคาด (Fenton et al. 2003 สูงชัน Kosuwan และ Lumjuan, 1998) ผนังแขวนอยู่ในภาคเหนือ และประกอบฝากตะกอนและตากแดดตากฝน และร้าวหินแกรนิตด้านบนหินแกรนิต unweathered ผนังเท้าใต้ และประกอบไปด้วยหินแกรนิต batholith เป็นส่วนใหญ่ ด้านล่าง 2 กม. ทั้งสองด้านข้อบกพร่องที่มีด้านเดียวกันที่แนะนำรูปแบบหินแกรนิตทั้งสองด้านของข้อบกพร่อง การ สำรวจรายละเอียดสถานี MT ใกล้กว่าระยะห่าง 1 กิโลเมตรปัจจุบันมีความจำเป็นเพื่อกำหนดตำแหน่งบกพร่องที่ลึกดีกว่า การศึกษานี้ช่วยยืนยันการศึกษาของ Owens (2012) ว่า แหล่งความร้อนสำหรับน้ำพุร้อนแม่จันเป็นแกรนิตร้อน อ่างเก็บน้ำอยู่ในการแรกไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวในการสะสมและหินแกรนิตของตากแดดตากฝน และร้าว จากการศึกษาของเรา น้ำร้อนในตัวนำ C1 ถือได้ว่าเป็นพื้นที่ที่มีศักยภาพการพัฒนาเล็กไบนารีใต้พิภพพลังงานพืชคล้ายกับพืช 300 กิโลวัตต์ในอำเภอฝางหรือเอนทาลปีต่ำนวนิยายไบนารีใต้พิภพพลังงานพืช (Gabbrielli, 2012) อย่างไรก็ตาม อ่างเก็บน้ำปรากฏค่อนข้างเล็ก การขาดความสมดุลระหว่างการใช้และการฉีดอาจบิดเบือนอุทกวิทยาตื้นของพื้นที่ (Heise et al. 2008) ตัวนำ C2 ควรเจาะได้การตรวจสอบว่าอุณหภูมิของน้ำร้อนสูงพอที่จะพัฒนา ใหญ่ขนาดใต้พิภพพลังงานพืชใช้แกรนิตอุ่นที่ความลึกที่ดีได้ อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับหินแกรนิตที่ลึก นี้จะต้องมีการวัดเป็นขั้นสำรวจ MT ของเราแรกครอบคลุมเพียง 10 กม. 2 ซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆ ของ batholith ทั้งที่สัมผัสพื้นผิว ขยายความครอบคลุมไซต์ MT ขนาดใหญ่อาจแสดงการดำรงอยู่ของหินแกรนิตร้าวได้ที่ความลึกที่ดีที่สามารถใช้พลังงานความร้อนใต้พิภพ ร่วมกับความร้อนเจาะไล่ระดับจะต้องประเมินหินแกรนิตอาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 6. ทิศตะวันตกเฉียงใต้ข้ามส่วน ofthe รุ่นคว่ำสุดท้าย (รูป. 5A) ที่ระยะทางทิศตะวันออกทิศตะวันตกของ (ก) -300 เมตร (ข) 300 เมตรและ (ค) 900 เมตร เส้นประคือการวางแนวประมาณของแม่จันผิด (MCF) สถานที่ตั้งของสถานีมอนแทนาแมปและยังแสดงให้เห็นที่พื้นผิวพร้อมกับสถานน้ำพุร้อน.
คุณลักษณะที่สามารถสังเกตได้ในรูปแบบกลับหัวของเราก็คือความคมชัดความต้านทานระหว่างคุณลักษณะ C1 เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าและ C2 ในภาคเหนือและโซนทาน R ใน ทางทิศใต้ซึ่งเป็นที่มุ่งเน้นในทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือ-ทิศตะวันออกเฉียงใต้ สถานที่ตั้งของการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันของความต้านทานที่เกิดขึ้นในความผิดจันแม่แมปโดย Kosuwan และ Lumjuan (1998) ความแตกต่างคือการตีความจึงเป็นเส้นตัดผ่านหินแกรนิตในช่วงกลางของพื้นที่สำรวจ คมชัดหายตัวไปที่ระดับความลึกดังที่แสดงในหน้าตัดของรูป 6a-C โดยต่อไปนี้ความต้านทาน contrastfrom ร่องรอยความผิดปกติที่พื้นผิว (รูปที่. 2) ระดับความลึกมากขึ้น (รูป. 6A-C) เราสามารถอนุมานได้ว่าจัน Fault แม่ dips ที่40-60◦ซึ่งไม่เป็นที่สูงชันตามที่คาดไว้ (เฟนตัน et al, 2003;. Kosuwan และ Lumjuan, 1998) แขวนผนังที่อยู่ในภาคเหนือและประกอบด้วยเงินฝากตะกอนและตากแดดตากฝนและร้าวหินแกรนิตที่ด้านบนของหินแกรนิต unweathered ผนังเท้าที่อยู่ในภาคใต้และประกอบด้วยหินแกรนิต batholith ส่วนใหญ่ ต่ำกว่า 2 กม. ทั้งสองด้านของความผิดมีความต้านทานเดียวกันแนะนำรูปแบบหินแกรนิตทั้งสองฝ่าย ofthe ความผิด การสำรวจรายละเอียดเพิ่มเติมกับสถานีมอนแทนาใกล้กว่าระยะห่างปัจจุบันของ 1 กม. มีความจำเป็นที่ดีกว่าการกำหนดสถานที่ตั้งผิดที่ระดับความลึก การศึกษาครั้งนี้จะช่วยยืนยันการศึกษาของ Owens นี้ (2012) ที่แหล่งความร้อนสำหรับบ่อน้ำพุร้อนแม่จันเป็นหินแกรนิตร้อน อ่างเก็บน้ำตั้งอยู่ในครั้งแรกไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวในตะกอนฝากและตากแดดตากฝนและร้าวหินแกรนิต จากการศึกษาของเราของเหลวร้อนในตัวนำ C1 ได้รับการพิจารณาเป็นพื้นที่ที่มีศักยภาพในการพัฒนาขนาดเล็กโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนใต้พิภพไบนารีคล้ายกับพืช 300 กิโลวัตต์ในอำเภอฝางหรือเอนทัลปีต่ำโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนใต้พิภพไบนารีนวนิยาย (Gabbrielli 2012) อย่างไรก็ตามอ่างเก็บน้ำปรากฏมีขนาดค่อนข้างเล็ก การขาดความสมดุลระหว่างการใช้งานและเรื่องการฉีดอาจบิดเบือนอุทกวิทยาตื้นของพื้นที่ (Heise et al., 2008) ตัวนำ C2 ควรได้รับการเจาะเพื่อตรวจสอบว่าอุณหภูมิของของเหลวร้อนสูงพอสำหรับการพัฒนา โรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนใต้พิภพขนาดขนาดใหญ่โดยใช้หินแกรนิตร้อนที่ระดับความลึกที่ดียังเป็นไปได้ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักหินแกรนิตที่มีความลึก เรื่องนี้จะต้องวัดต่อไปเป็นขั้นตอนแรกของเราจากการสำรวจมอนแทนาครอบคลุมเพียง 10 กิโลเมตร 2 ซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆ ของ batholith ทั้งสัมผัสที่พื้นผิว การขยายความคุ้มครองเว็บไซต์มอนแทนาที่จะมีขนาดใหญ่อาจแสดงการดำรงอยู่ของหินแกรนิตร้าวซึมเข้าไปได้ที่ระดับความลึกที่ดีที่สามารถนำมาใช้สำหรับการใช้พลังงานความร้อนใต้พิภพ การรวมกันกับการขุดเจาะการไล่ระดับความร้อนจะต้องมีการประเมินศักยภาพหินแกรนิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 6 ทิศเหนือและทิศใต้ของตัวแบบ ( รูปสุดท้ายขนาด 5A ) ระยะทาง ( ตะวันออก - ตะวันตก ) − 300 M ( b ) และ ( c ) 300 เมตร 900 เมตร เส้นประเป็นประมาณแนวของความผิด ชาน แม่ ( MCF ) สถานที่ตั้งของตันสถานียังแมป และแสดงที่พื้นผิวพร้อมกับสถานที่ที่บ่อน้ำพุร้อนอีกคุณสมบัติที่สามารถสังเกตได้ในตัวแบบค่าความแตกต่างระหว่างคุณสมบัติการ C1 และ C2 ในภาคเหนือและ R ตัวต้านทานในโซนใต้ ซึ่งมุ่งเน้นในทิศตะวันออกเฉียงใต้ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ที่ตั้งของ เปลี่ยนอย่างฉับพลันของความต้านทานที่เกิดขึ้นในแม่จันและความผิดแมปโดยคง lumjuan ( 1998 ) ความคมชัดจึงตีความผิดสายตัดผ่าน หินแกรนิตในตอนกลางของพื้นที่สำรวจ ความคมชัดหายไปในความลึกตามที่แสดงในรูปที่ 6 และของและ C ตามความต้านทาน contrastfrom ผิดรอยที่พื้นผิว ( รูปที่ 2 ) ให้ลึกมาก ( รูปที่ 6 ) C ) เราสามารถสรุปได้ว่าแม่จันผิด dips ที่ 40 – 60 ◦ซึ่งไม่ชันอย่างที่คาดไว้ ( เฟนตันและ al . , 2003 ; คง และ lumjuan , 1998 ) ของแขวนผนังในภาคเหนือประกอบด้วยหินชั้นและหินผุหักมัดจำและด้านบนของหินแกรนิต unweathered . เท้าผนังในภาคใต้ และประกอบด้วยส่วนใหญ่ batholith หินแกรนิต ด้านล่าง 2 กิโลเมตร ทั้งในด้านของความผิดเดียวกันมีความต้านทานแนะนำหินแกรนิตทั้งสองด้านของรูปแบบผิด เพิ่มเติมรายละเอียดการสำรวจกับตันสถานีที่ใกล้กว่าระยะ 1 กิโลเมตร ปัจจุบันเป็นสถานที่ที่ดีกว่ากำหนดความผิดที่ความลึก การศึกษานี้ช่วยยืนยันผลการศึกษาของ โอเวนส์ ( 2012 ) ที่แหล่งความร้อนสำหรับน้ำพุร้อนแม่จันเป็นหินแกรนิต ร้อน อ่างเก็บน้ำตั้งอยู่ภายในครั้งแรกไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวในเงินฝากตะกอนและผุแตกหินแกรนิต จากการศึกษาของเรา , ของเหลวร้อนใน C1 วาทยากรถือได้ว่าเป็นพื้นที่ที่มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นโรงไฟฟ้าพลังความร้อนใต้พิภพไบนารีขนาดเล็กคล้ายกับ 300 กิโลวัตต์ โรงไฟฟ้าในอำเภอฝางหรือนิยายโรงไฟฟ้าพลังความร้อนใต้พิภพพลังงานต่ำแบบไบนารี ( gabbrielli , 2012 ) อย่างไรก็ตาม อ่างเก็บน้ำปรากฏค่อนข้างเล็ก ขาดความสมดุลระหว่างการใช้และฉีดอีกครั้งอาจบิดเบือนอุทกวิทยาตื้นของพื้นที่ ( ไฮส์ et al . , 2008 ) คอนดักเตอร์ C2 ควรฝึกฝนเพื่อตรวจสอบอุณหภูมิของของไหลร้อนสูงเพียงพอสำหรับการพัฒนา ระดับขนาดใหญ่โรงไฟฟ้าพลังความร้อนใต้พิภพร้อนใช้หินแกรนิตที่ลึกมากก็เป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับหินแกรนิตที่ความลึก นี้จะต้องมีการวัดต่อไปเป็นขั้นตอนแรกของการสำรวจตันครอบคลุมเพียง 10 กิโลเมตร ซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆของ batholith ทั้งสัมผัสที่พื้นผิว การขยายค่ายเว็บไซต์ครอบคลุมระดับขนาดใหญ่ อาจแสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของหินแกรนิตที่ซึมร้าวลึกมากซึ่งสามารถใช้เป็นพลังงานใต้พิภพ ผสมกับเจาะไล่ระดับความร้อนจะต้องมีการประเมินหินแกรนิตที่มีศักยภาพ