7.5.6 Keeping Theories Open-EndedAl

7.5.6 Keeping Theories Open-Ended
Although we presented our theory in 1990, after twenty-five years of research, we did not close the theory to further development. Today, some forty years after we started, we are still accumulating knowledge about goal setting. For example, since publication of the 1990 book, we have learned about the benefits of learning goals (Winters and Latham, 1996) as noted earlier; we have found that goals affect small venture growth over two and six year periods (Baum, Locke, and Smith, 2001; Baum and Locke, 2004) -the first macro level studies; we have studied the effects of goals on risk-taking (Knight, Durham, and Locke, 2001), and we have discovered an interactive relationship between subconsciously primed and consciously assigned goals (Stajkovic, Locke and Blair, 2004; see also Locke and Latham, 2004). We have also learned that goals may tempt some people to cheat (Schweitzer, Ordoดn˜ez, and Douma, 2004). These discoveries do not contradict earlier findings; they add knowledge

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7.5.6 รักษาทฤษฎีแบบเปิดถึงแม้ว่าเรานำเสนอทฤษฎีของเราในปี 1990 หลังจากยี่สิบห้าปีของการวิจัย เราไม่ได้ปิดทฤษฎีในการพัฒนาต่อ วันนี้ บางสี่สิบปีหลังจากที่เราเริ่มต้น เราจะยังคงสะสมความรู้เกี่ยวกับการตั้งเป้าหมาย ตัวอย่างเช่น ตั้งแต่การเผยแพร่หนังสือ 1990 เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับประโยชน์ของเป้าหมาย (ในฤดูหนาวและ Latham, 1996) การเรียนรู้ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ เราพบว่า มีผลต่อเป้าหมายเติบโตทุนเล็กสอง และหกรอบระยะเวลาปี (Baum ล็อค และสมิ ธ 2001 Baum และล็อค 2004) -แรกแมระดับศึกษา เรามีศึกษาผลกระทบของเป้าหมายเสี่ยง (อัศวิน Durham และ ล็อค 2001), และเราได้ค้นพบความสัมพันธ์แบบโต้ตอบระหว่างงเยียไม่รู้ตัว และมีสติกำหนดเป้าหมาย (Stajkovic ล็อคและแบลร์ 2004 ดูล็อคและ Latham, 2004) นอกจากนี้เรายังได้เรียนรู้ว่า เป้าหมายอาจหลอกล่อบางคนโกง (ชแวแซร์ Ordoดn˜ez และ Douma, 2004) การค้นพบเหล่านี้ขัดแย้งกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ เพิ่มความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7.5.6 ทฤษฎีการรักษาปลายเปิด
แม้ว่าเราจะนำเสนอทฤษฎีของเราในปี 1990 หลังจากที่ยี่สิบห้าปีของการวิจัยเราไม่ได้ปิดทฤษฎีในการพัฒนาต่อไป วันนี้บางสี่สิบปีหลังจากที่เราเริ่มต้นเรายังคงมีการสะสมความรู้เกี่ยวกับการตั้งค่าเป้าหมาย ยกตัวอย่างเช่นตั้งแต่การพิมพ์หนังสือปี 1990 เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับประโยชน์ของเป้าหมายการเรียนรู้ (ฤดูหนาวและ Latham, 1996) ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้; เราได้พบว่าส่งผลกระทบต่อเป้าหมายการเติบโตของกิจการขนาดเล็กกว่าสองหกงวดปี (Baum ล็อคสมิ ธ และ 2001; Baum และล็อค, 2004) -The แรกการศึกษาระดับมหภาค เราได้ศึกษาผลกระทบของเป้าหมายในความเสี่ยง (อัศวินเดอแรมและล็อค, 2001) และเราได้ค้นพบความสัมพันธ์แบบโต้ตอบระหว่างเป้าหมายคื primed และได้รับมอบหมายอย่างมีสติ (Stajkovic ล็อคและแบลร์ 2004 ดูยังล็อคและเขินอาย , 2004) นอกจากนี้เรายังได้เรียนรู้ว่าเป้าหมายอาจล่อใจบางคนที่จะโกง (ชไวเซอร์ออร์โดด n~ez และ Douma, 2004) การค้นพบเหล่านี้ไม่ได้ขัดแย้งกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้; พวกเขาเพิ่มความรู้