2.2. Functional propertiesWater ret

2.2. Functional properties

Water retention capacity (WRC) is the amount of water retained by a known weight of fiber under the condition used (Robertson,1998). The method of (Lin and Zayas, 1987) was used for its determination. Samples (2.5 g) were weighed in a 100 mL beaker, and water or 0.05, 0.25, 0.75 M NaCl salt solutions was added slowly to form a paste. Next additional solvent was added until 40 mL and the solution was mixed with a magnetic stirrer. During the preparation, the pH of the solution was adjusted with HCl (0.1 M) or NaOH (0.1 M) each 5 min. Next, the suspension was stirred for 1 h. The weight was adjusted with the solvent at 50 g. The solutions were let to rest during 24 h and next they were filtered. The pellet was weighed (P1), dried at 102 °C overnight, and the dry weigh was determined (P2). WRC (g/g DM) was calculated by:


equation(1)

View the MathML sourceWRC=(P1-P2)(P2-k)
where k = a (P1–P2) and a is g of salt/mL.

Swelling capacity (SW) is the volume occupied by a known weight of fiber under the condition used. SW was measured as bed volume after equilibration in excess of solvent (Kuniak and Marchessault, 1972). Sample (0.5 g) was weighed into a graduated conical tube of 15 mL, next 10 mL of phosphate buffer (pH 6.3; 0.2 M) was added and the suspension was agitated. After equilibration for 16 h the volume was recorded and expressed as mL/g dry sample.

Fat adsorption capacity (FAC) was measured as oil retention capacity (Caprez et al., 1986). Sample (1.5 g) was mixed with sunflower oil (10 mL), left overnight at ambient temperature, centrifuged (1500 xg; 10 min), the excess supernatant was decanted and FAC expressed as g oil/g dry sample.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2 การทำงานคุณสมบัติน้ำคงกำลังการผลิต (WRC) คือ จำนวนน้ำสะสม โดยน้ำหนักของเส้นใยภายใต้เงื่อนไขที่ใช้รู้จัก (โรเบิร์ตสัน 1998) วิธีการ (Lin และ Zayas, 1987) ถูกใช้สำหรับการกำหนดความ ตัวอย่าง (2.5 g) ที่หนักในบี กเกอร์ 100 mL เป็น และน้ำ หรือ 0.05, 0.25, 0.75 M NaCl เกลือโซลูชั่นเพิ่มช้าไปวาง เพิ่มตัวทำละลายเพิ่มเติมต่อไปจนถึง 40 mL และโซลูชันได้ผสมกับช้อนคนแม่เหล็ก ในระหว่างการเตรียม pH ของการแก้ปัญหาถูกปรับปรุง ด้วย HCl (0.1 M) หรือ NaOH (0.1 M) ทุก 5 นาที ถัดไป การระงับได้กวนสำหรับ 1 h น้ำหนักถูกปรับปรุง ด้วยตัวทำละลายที่ 50 g โซลูชั่นที่ให้การพักผ่อนในช่วง 24 ชม และต่อไป จะถูกกรอง เม็ดมีน้ำหนัก (P1), แห้งที่ 102 ° C ค้างคืน และกำหนดน้ำหนักแห้ง (p 2) WRC (g/g DM) ถูกคำนวณด้วย:equation(1)ดู MathML sourceWRC=(P1-P2)(P2-k)ที่ k = (P1 – p 2) และเป็นกรัมของ เกลือ/mLกำลังบวม (SW) คือ ปริมาตรด้วยน้ำหนักของเส้นใยภายใต้เงื่อนไขที่ใช้รู้จัก SW ถูกวัดเป็นปริมาตรเตียงหลัง equilibration เกินกว่าตัวทำละลาย (Kuniak และ Marchessault, 1972) ตัวอย่าง (0.5 กรัม) การชั่งน้ำหนักเป็นหลอดทรงกรวยจบ 15 mL, mL 10 ถัดไปของฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (pH 6.3; 0.2 M) เข้ามา และนั้นกระตุ้นทำการระงับการ หลังจาก equilibration สำหรับ 16 h เสียงถูกบันทึก และแสดงเป็นตัวอย่างแห้ง mL/gFat adsorption capacity (FAC) was measured as oil retention capacity (Caprez et al., 1986). Sample (1.5 g) was mixed with sunflower oil (10 mL), left overnight at ambient temperature, centrifuged (1500 xg; 10 min), the excess supernatant was decanted and FAC expressed as g oil/g dry sample.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 คุณสมบัติการทำงานความจุกักเก็บน้ำ (WRC) เป็นปริมาณน้ำที่เก็บรักษาไว้โดยน้ำหนักของเส้นใยที่รู้จักกันภายใต้เงื่อนไขที่ใช้ (โรเบิร์ต 1998) วิธีการ (หลินและซายาส, 1987) ที่ใช้สำหรับความมุ่งมั่น ตัวอย่าง (2.5 กรัม) ได้รับการชั่งน้ำหนักในบีกเกอร์ขนาด 100 มิลลิลิตรและน้ำหรือ 0.05, 0.25, 0.75 M NaCl สารละลายเกลือถูกเพิ่มเข้ามาอย่างช้า ๆ ในรูปแบบการวาง ตัวทำละลายเพิ่มเติมต่อไปจนกว่าจะถูกเพิ่มเข้ามา 40 มิลลิลิตรและการแก้ปัญหาที่ได้รับการผสมกับกวนแม่เหล็ก ในระหว่างการเตรียมการค่า pH ของการแก้ปัญหาที่ถูกปรับปรุงด้วย HCl (0.1 M) หรือ NaOH (0.1 M) แต่ละ 5 นาที ถัดไประงับถูกกวนเป็นเวลา 1 ชั่วโมง น้ำหนักที่ได้รับการปรับปรุงด้วยตัวทำละลายที่ 50 g โซลูชั่นที่ถูกปล่อยให้ส่วนที่เหลือในช่วง 24 ชั่วโมงและต่อไปพวกเขาจะถูกกรอง เม็ดที่ได้รับการชั่งน้ำหนัก (P1) อบที่ 102 องศาเซลเซียสในชั่วข้ามคืนและน้ำหนักแห้งถูกกำหนด (P2) WRC (g / g DM) ที่คำนวณได้จาก: สมการ (1) ดู MathML sourceWRC = (P1-P2) (P2-k) ที่ k = a (P1-P2) และเป็นกรัมเกลือ / มล. ความจุบวม (SW) เป็นปริมาณที่ถูกครอบครองโดยน้ำหนักของเส้นใยที่รู้จักกันภายใต้เงื่อนไขที่ใช้ SW วัดปริมาณเตียงหลังจากที่สมดุลในส่วนที่เกินตัวทำละลาย (Kuniak และ Marchessault, 1972) ตัวอย่าง (0.5 กรัม) ได้รับการชั่งน้ำหนักเป็นหลอดรูปกรวยจบการศึกษาจาก 15 มิลลิลิตรต่อไป 10 มิลลิลิตรฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (pH 6.3; 0.2 M) ถูกบันทึกและระงับได้ตื่นเต้น หลังจากที่สมดุลสำหรับ 16 ชั่วโมงปริมาณการได้รับการบันทึกและแสดงเป็นมิลลิลิตร / กรัมตัวอย่างแห้ง. การดูดซับไขมัน (FAC) วัดความจุกักเก็บน้ำมัน (Caprez et al., 1986) ตัวอย่าง (1.5 กรัม) ผสมกับน้ำมันดอกทานตะวัน (10 มิลลิลิตร), ซ้ายค้างคืนที่อุณหภูมิหมุนเหวี่ยง (1500 XG 10 นาที) ที่ใสส่วนเกินถูก decanted และ FAC แสดงเป็นน้ำมันกรัม / กรัมตัวอย่างแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . คุณสมบัติเชิงหน้าที่ของ

น้ำกักเก็บความจุ ( WRC ) เป็นปริมาณน้ำสะสมโดยน้ำหนักของเส้นใยที่รู้จักกันภายใต้เงื่อนไขที่ใช้ ( โรเบิร์ตสัน , 1998 ) วิธีการ ( หลิน และ zayas , 1987 ) สถิติที่ใช้ในการหาของ ตัวอย่าง ( 2.5 กรัม ) น้ำหนักบีกเกอร์ 100 มิลลิลิตร และน้ำหรือ 0.05 , 0.25 0.75 M NaCl เกลือโซลูชั่นเพิ่มช้า รูปแบบการวางตัวทำละลายเพิ่มเติมถัดไปเพิ่มจนถึง 40 ml และสารละลายที่ผสมกับ stirrer แม่เหล็ก ในระหว่างการเตรียมการ พีเอชของสารละลายที่ปรับด้วยกรดไฮโดรคลอริก ( 0.1 M ) หรือโซเดียมไฮดรอกไซด์ 0.1 M ) 5 นาทีต่อมา ช่วงล่างถูกกวนเป็นเวลา 1 ชั่วโมงมีน้ำหนัก 50 กรัม ปรับด้วยตัวทำละลายที่โซลูชั่นถูกให้พักในช่วง 24 ชั่วโมง และต่อไปพวกเขาถูกกรอง เม็ดมันหนัก ( P1 )แห้งที่ 102 ° C ในชั่วข้ามคืน และน้ำหนักแห้ง ตั้งใจ ( P2 ) WRC ( g / g DM ) คำนวณได้จากสมการ ( 1 )




ดู MathML sourcewrc = ( p1-p2 ) ( p2-k )
ที่ K = ( P1 และ P2 ) และกรัมของเกลือ / มล.

บวมความจุ ( SW ) เป็นปริมาณครอบครองโดยเรียกน้ำหนัก ของเส้นใยภายใต้เงื่อนไขใช้ SW วัดเป็นปริมาตร หลังจาก equilibration ในส่วนเกินของตัวทำละลาย ( kuniak marchessault และ ,1972 ) ตัวอย่าง ( 0.5 กรัม ) คือน้ำหนักลงจบกรวยหลอด 15 ml 10 ml ของฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 6.3 ; 0.2 M ) คือการเพิ่มและระงับกระวนกระวาย . หลังจาก equilibration 16 H เสียงได้รับการบันทึกและแสดงเป็นมิลลิลิตร / กรัมแห้งตัวอย่าง ปริมาณการดูดซับไขมัน

( 2 ) วัดน้ำมันรักษาความจุ ( caprez et al . , 1986 ) ตัวอย่าง ( 1.5 กรัม ) ผสมกับน้ำมันดอกทานตะวัน ( 10 ml )ไปค้างคืนที่อุณหภูมิห้อง , ไฟฟ้า ( 1500 XG 10 นาที ) , และนำส่วนเกินถูกริน 2 แสดงเป็นกรัมน้ำมัน / g
แห้งตัวอย่าง