In other words, Japanese or Norwegi

In other words, Japanese or Norwegian democracy
“is part the local value set” and frames the kind of moral values in line with this civic culture
(ibid). Goodman (2003) has argued that reform rhetoric is similar in the East and West,
although the actual language of the debates is used in different ways. Clearly, each borrowed
model must be evaluated in terms of appropriateness to the debate. Policy makers often
transport models designed in one context without realizing the “distinctive historical and
cultural dimension of policies is to risk ‘false universalism’ whereby similarities are spotted
without reference to the context in which they were developed,” (Power and Whitty, 1999:
124). As Dewey and others have alluded to, we can learn from history and social evolution;
however, we must be mindful of the cultural and historical influences which have shaped a
specific society before mixing and matching social constructs from dissimilar models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในคำอื่น ๆ ญี่ปุ่นหรือนอร์เวย์ประชาธิปไตย"เป็นส่วนท้องถิ่นตั้งค่า" และเฟรมชนิดของค่าทางศีลธรรมสอดคล้องกับวัฒนธรรมพลเมืองนี้(ibid) Goodman (2003) ได้โต้เถียงว่า ปฏิรูปสำนวนคล้ายกันในตะวันออกและตะวันตกแม้ว่าภาษาแท้จริงของการอภิปรายถูกใช้ในลักษณะต่าง ๆ อย่างชัดเจน แต่ละที่ยืมรูปแบบต้องมีประเมินในแง่ของความเหมาะสมเพื่อการอภิปราย ผู้กำหนดนโยบายมักจะขนส่งรุ่นที่ออกแบบมาในบริบทหนึ่งโดยไม่ทราบ "โดดเด่นทางประวัติศาสตร์ และมิติทางวัฒนธรรมของนโยบายคือการ เสี่ยง 'เท็จลัทธิ' โดยจะพบความคล้ายคลึงกันโดยไม่อ้างอิงกับบริบทที่พวกเขาพัฒนา (พลังงานและ Whitty, 1999:124) . เป็น Dewey และอื่น ๆ ได้พูดพาดพิงถึง เราสามารถเรียนรู้จากประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการทางสังคมอย่างไรก็ตาม เราต้องระมัดระวังของอิทธิพลทางวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ซึ่งมีรูปแบบสังคมเฉพาะก่อนผสม และตรงกับสังคมที่สร้างจากรูปแบบที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำอื่น ๆ ภาษาญี่ปุ่นหรือภาษานอร์เวย์ประชาธิปไตย
"เป็นส่วนหนึ่งค่าที่ตั้งไว้ท้องถิ่น" และเฟรมชนิดของค่านิยมทางศีลธรรมให้สอดคล้องกับวัฒนธรรม Civic นี้
(อ้างแล้ว) กู๊ดแมน (2003) ได้มีการถกเถียงกันว่าการปฏิรูปสำนวนเป็นที่คล้ายกันในตะวันออกและตะวันตก
แม้ว่าภาษาที่แท้จริงของการอภิปรายที่มีการใช้ในรูปแบบที่แตกต่างกัน เห็นได้ชัดว่าแต่ละยืม
รูปแบบจะต้องได้รับการประเมินในแง่ของความเหมาะสมที่จะอภิปราย ผู้กำหนดนโยบายมัก
ขนส่งรูปแบบการออกแบบในบริบทหนึ่งโดยไม่ทราบว่า "ประวัติศาสตร์และโดดเด่น
ในมิติทางวัฒนธรรมของนโยบายคือการเสี่ยงกับ 'สากลเท็จ' เหตุคล้ายคลึงกันเป็นด่าง
โดยไม่ต้องอ้างอิงกับบริบทที่พวกเขาได้รับการพัฒนา" (อำนาจและวิทตี้ 1999:
124) ในฐานะที่เป็นดิวอี้และอื่น ๆ ได้พูดพาดพิงถึงเราสามารถเรียนรู้จากประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการทางสังคม
แต่เราต้องมีสติในการมีอิทธิพลทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ที่มีรูป
สังคมที่เฉพาะเจาะจงก่อนที่จะผสมและตรงกับโครงสร้างทางสังคมจากรุ่นที่แตกต่างกัน