Seeing the group of people graduall

Seeing the group of people gradually coming forward, Yu Fei’s face had darkened and his eyes flashed several times as if he was thinking of a plan.

Bai Yunfei suppressed a mouthful of blood and stared down Yu Fei, “I’ve won, so return the Glacial Pricker to me!” he spoke coldly.

After speaking, he looked to Hong Yin by his side. Understanding Bai Yunfei’s intentions, Hong Yin’s body flickered away from sight only to reappear right in front of Yu Fei with an icy expression, “I won’t press you about your treacherous conduct just now. Leave the Glacial Pricker here and scram!”

With Hong Yin staring so closely and his soulforce pressing down onto him, Yu Fei couldn’t help but step back half a step. He knew that with the entire Glacial School combined, they would not be a matched for this person in front of him. His face flushed with a green and white color before finally taking out the Glacial Pricker and handing it over to Hong Yin unwillingly. Then turning around, he gave a signal to the disciples behind him to pick up Zhang Zhengshan and Liu Cheng before making a quick departure.

Yan Xi had also given a deep look towards Bai Yunfei before turning around without another word to leave as well.

Bai Yunfei remained motionless from where he stood. His right had involuntarily begun to tremble a little bit with blood dripping down his arm. The outburst from the Eighty One Fold Fist Force had caused his entire right arm to tear up, his muscles and bones suffering from the tearing.

But he didn’t seemed to have noticed this nor did he spare a glance at his enemies leaving. Instead, his perplexed eyes seemed to have stared at the small pile of blue fragments with a complex expression..

After some time, he suddenly broke out into laughter that contained sarcasm and self-deprecation, “Ah, this is your “treasured” bracelet….”

Lifting his left hand, he gave his right arm a gentle nudge before a golden straw hat appeared in his hand.

“I gave it to you, but you didn’t want it….so what you sent me, why should I keep it?”

“Bang….” One crisp echo later, a ball of fire appeared in his palm before engulfing the straw hat and quickly transformed it into specks of ash that scattered and blew away into the sky….

“Yunfei….are you alright?” Hong Yin asked in concern from the side. Bai Yunfei closed his eyes and sucked in his breath before slowly exhaling. Opening his eyes, there was a look of absolved calmness to him. Tilting his head up to give everyone a smile, he nodded.

“Don’t worry, I’m fi-….”

Before he could even finish, the expression on his face suddenly went rigid and cut off his words before falling to the ground without a warning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นกลุ่มคนที่ค่อย ๆ มาข้างหน้า ใบหน้า Yu Fei มีมืด และประกายตาของเขาหลายครั้งว่าเขาคิดว่า การวางแผนไบ Yunfei ปราบปรามคำหนึ่งของเลือด และจ้องลง Yu Fei "ฉันชนะ Pricker น้ำแข็งกลับไปฉัน" เขาพูดว่าจ้างงานหลังจากพูด เขาดูไปหยินฮ่องกง โดยด้านข้างของเขา ความตั้งใจความเข้าใจไบ Yunfei ร่างกายฮ่องกงหยิน flickered ห่างจากตาเท่านั้นที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของ Yu Fei กับการแสดงน้ำแข็ง "จะกดคุณเกี่ยวกับพฤติกรรมทุจริตของคุณตอนนี้ ปล่อยให้ Pricker น้ำแข็งที่นี่ และ scram "มีหยินฮ่องกงจ้องมองอย่างใกล้ชิดและ soulforce ของเขากดลงบนเขา Yu Fei ไม่ช่วย แต่ขั้นตอนขั้นตอนการกลับครึ่ง เขารู้ว่า มีทั้งน้ำแข็งโรงเรียนรวม พวกเขาจะไม่ตรงกันสำหรับบุคคลนี้หน้าเขา ใบหน้าของเขาล้างสีเขียว และสีขาวก่อนการออก Pricker น้ำแข็งสุดท้าย และมอบมันให้หยินฮ่องกงไม่เต็มใจ เปิดแล้ว รอบ เขาให้สัญญาณกับสาวกหลังเขารับจาง Zhengshan และหลิวเฉิงก่อนทำทางด่วนYan Xi ยังให้ดูลึกไปทางไบ Yunfei ก่อนที่จะเปิดรอบโดยไม่มีคำอื่นด้วยจะไบ Yunfei ยังคงนิ่งจากที่ยืน ขวาของเขาเริ่มสั่นเครือเล็กน้อย มีเลือดหยดลงแขนปรับ มีเกิดระเบิดจากแปดสิบหนึ่งพับกำปั้นแรงแขนขวาของเขาทั้งการฉีกขึ้น กล้ามเนื้อ และกระดูกที่ทุกข์ทรมานจากการฉีกขาดของเขาแต่เขาไม่ได้ปรากฏว่าห้องกว้างถึงได้สังเกตเห็นนี้ หรือเขาไม่อะไหล่ทันทีที่ออกจากศัตรูของเขา แทน ตางงของเขาดูเหมือนจะ ได้จ้องไปที่กองเศษสีน้ำเงินกับนิพจน์ที่ซับซ้อนขนาดเล็ก...บางเวลา เขาก็โพล่งออกมาเป็นเสียงหัวเราะที่อยู่คึกและ deprecation เอง Ah เป็นสร้อยข้อมือของคุณ "สมบัติ"..."ยกมือซ้ายของเขา เขาให้แขนขวาของเขาเขยิบเบา ๆ ก่อนที่หมวกฟางสีทองปรากฏในมือของเขา"ฉันให้กับคุณ แต่คุณไม่ต้องการมัน... เพื่ออะไรคุณส่งฉัน ทำไมฉันควรเก็บมัน? ""บาง..." หนึ่งคมสะท้อนในภายหลัง ลูกไฟปรากฏในปาล์มของเขาก่อนท่วมหมวกฟาง และอย่างรวดเร็วกลายเป็นจุดของเถ้าที่กระจัดกระจาย และพัดออกไปสู่ท้องฟ้า..." Yunfei...คุณเป็นไร? " ฮ่องกงหยินถามความกังวลจากด้านใน Yunfei ใบปิดตาของเขา และดูดลมหายใจก่อนหายใจออกช้า ๆ เปิดตาของเขา มีลักษณะของความสงบให้อภัยเขา เขาเลยต้องเอียงศีรษะของเขาขึ้นเพื่อให้ทุกคนมีรอยยิ้ม"ไม่ต้องห่วง ฉันหา..."ก่อนเขาจะเสร็จสิ้น การแสดงออกบนใบหน้าของเขาก็ไปแข็ง และตัดปิดคำพูดของเขาก่อนที่จะตกลงบนพื้นโดยไม่มีคำเตือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นกลุ่มคนค่อยๆมาข้างหน้าใบหน้า Yu Fei ได้มืดและดวงตาของเขาประกายหลายครั้งราวกับว่าเขากำลังคิดแผน.

ตากใบ Yunfei ระงับคำหนึ่งของเลือดและจ้องมองลง Yu Fei "ผมเคยได้รับรางวัลเพื่อให้ผลตอบแทน น้ำแข็งหนามให้ฉัน! "เขาพูดอย่างเย็นชา.

หลังจากที่พูดเขามองไปที่ฮ่องกงหยินโดยด้านข้างของเขา ทำความเข้าใจเกี่ยวกับความตั้งใจที่ตากใบ Yunfei ของร่างกายฮ่องกงหยิน flickered ห่างจากสายตาเท่านั้นที่จะเกิดขึ้นอีกครั้งขวาด้านหน้าของ Yu Fei กับการแสดงออกน้ำแข็ง "ฉันจะไม่กดคุณเกี่ยวกับการดำเนินการทุจริตของคุณเพียงแค่ตอนนี้ ปล่อยให้น้ำแข็งหนามนี่และซิ! "

ด้วยฮ่องกงหยินจ้องมองอย่างใกล้ชิดและ Soulforce ของเขากดลงบนเขา Yu Fei ไม่สามารถช่วย แต่ย้อนกลับไปครึ่งหนึ่งขั้นตอน เขารู้ว่ามีทั้งน้ำแข็งของโรงเรียนรวมพวกเขาจะไม่ได้รับการจับคู่สำหรับคนนี้ในด้านหน้าของเขา ใบหน้าของเขาแดงที่มีสีเขียวและสีขาวก่อนที่จะถอดออกมาจากน้ำแข็งหนามและยื่นมันไปยังฮ่องกงหยินไม่เต็มใจ แล้วหันกลับมาเขาให้สัญญาณไปถึงสาวกที่อยู่ข้างหลังเขาที่จะรับจาง Zhengshan และหลิวเฉิงก่อนที่จะทำให้การเดินทางรวดเร็ว.

Yan Xi ยังได้รับการมองลึกไปทางตากใบ Yunfei ก่อนที่จะหันไปรอบ ๆ โดยไม่พูดอะไรที่จะปล่อยให้เป็นอย่างดีอีก.

ตากใบ Yunfei ยังคงนิ่งอยู่ห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ ขวาของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจก็เริ่มสั่นนิด ๆ หน่อย ๆ มีเลือดหยดลงแขนของเขา ระเบิดจากกองทัพสิบเอ็ดพับกำปั้นได้ก่อให้เกิดแขนขวาของเขาทั้งหมดเพื่อฉีกขึ้นกล้ามเนื้อและกระดูกที่ทุกข์ทรมานจากการฉีกขาดของเขา.

แต่เขาไม่ได้ดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นนี้เขาก็ไม่ว่างได้อย่างรวดเร็วที่ศัตรูของเขาออก แต่สายตาของเขางงงวยดูเหมือนจะได้จ้องมองมาที่กองเศษเล็ก ๆ ของสีฟ้าที่มีการแสดงออกที่ซับซ้อน ..

หลังจากที่บางครั้งเขาก็โพล่งออกมาเสียงหัวเราะที่มีถ้อยคำและตนเองเลิก "อานี้เป็นของคุณ" รัก "สร้อยข้อมือ ... . "

ยกมือซ้ายของเขาเขาให้แขนขวาของเขาดุนอ่อนโยนก่อนหมวกฟางสีทองปรากฏอยู่ในมือของเขา.

" ฉันมอบมันให้กับคุณ แต่คุณไม่อยากให้มัน ... ดังนั้นสิ่งที่คุณส่งมาให้ผมทำไม ฉันให้มันได้หรือไม่ "

" แบง ... . "หนึ่งเสียงสะท้อนที่คมชัดต่อมาลูกของไฟปรากฏในฝ่ามือของเขาก่อนที่จะกลืนหมวกฟางและเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วลงในจุดของเถ้าที่กระจัดกระจายและพัดออกไปสู่ท้องฟ้า ... .

" Yunfei ... คุณไม่เป็นไร? "ฮหยินถามในความกังวลจากด้านข้าง ตากใบ Yunfei ปิดตาของเขาและดูดลมหายใจของเขาก่อนที่จะค่อย ๆ หายใจออก เปิดตาของเขามีลักษณะของความสงบให้อภัยกับเขา เอียงศีรษะของเขาขึ้นเพื่อให้ทุกคนมีรอยยิ้มที่เขาพยักหน้า.

"ไม่ต้องห่วงฉัน fi- ... ."

ก่อนที่เขาจะสามารถจบการแสดงออกบนใบหน้าของเขาก็ไปแข็งและตัดคำพูดของเขาก่อนที่จะล้มไป พื้นดินโดยไม่มีการเตือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นกลุ่มผู้คนออกมา ใบหน้าของยูเฟยก็มืด ตากระพริบหลายครั้ง ราวกับว่าเขากำลังคิดแผนใบ yunfei อดกลั้นคำหนึ่งของเลือดและจ้องยูเฟย " ฉันชนะ แล้วกลับ pricker น้ำแข็งมาให้ฉัน " เขาพูดอย่างเย็นชาหลังจากพูด เขาหันไปมองฮงฮยอนอยู่ข้างๆเขา ความเข้าใจของไป๋ yunfei ความตั้งใจ ร่างกายของฮงหยิน flickered ห่างจากสายตาเท่านั้นที่จะปรากฏขึ้นตรงหน้าอวี้เฟย ด้วยสีหน้าที่เย็นชา ผมไม่กดคุณเกี่ยวกับความประพฤติทุจริตของคุณตอนนี้ ออกจาก pricker ธารน้ำแข็งที่นี่และไป ! "กับฮงฮยอนจ้องมองอย่างใกล้ชิด และ soulforce กดลงบนเขา หยูเฟยไม่สามารถช่วย แต่ถอยหลังไปครึ่งก้าว เขารู้ว่าทั้งโรงเรียนรวมกับน้ำแข็ง พวกเขาจะไม่ตรงกับคนๆนี้ต่อหน้าเขา หน้าสวยด้วยสีเขียวและสีขาวก่อนที่จะเอา pricker ธารน้ำแข็งและมอบหมายมาให้ฮงหยินอย่างแกนๆ แล้วหันกลับมา เขาก็ส่งสัญญาณให้สาวกหลังเขารับจาง zhengshan และหลิวเฉิงก่อนการออกเดินทางเร็วYan Xi ยังให้ลึกมองไป๋ yunfei ก่อนหันกลับมาโดยไม่มีคำอื่นออกไปด้วยเช่นกันใบ yunfei ยังคงนิ่งจากที่ที่เขายืนอยู่ ขวาของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจเริ่มสั่นเล็กน้อยพร้อมกับเลือดที่หยดลงแขนของเขา การระเบิดจาก 81 เท่ากำปั้นแรงจากแขนข้างขวาของเขาทั้งหมดเพื่อฉีกของเขา กล้ามเนื้อ และกระดูก ทุกข์จากศาสนาแต่เขาไม่ได้ดูเหมือนจะสังเกตเห็นหรือเขาไว้ชีวิตชำเลืองมองศัตรูของเขาไปแล้ว แทน สายตางุนงงของเขาดูเหมือนจะจ้องกองเล็ก ๆของชิ้นส่วนสีฟ้ากับการแสดงออกที่ซับซ้อน . . . . . . .หลังจากนั้น เขาก็โพล่งออกมาเป็นเสียงหัวเราะที่มีการถากถางและตนเองคัดค้าน " อ่ะ นี่ " รัก " . . . . . . . สร้อยข้อมือ "ยกด้วยมือซ้ายของเขา เขายกแขนข้างขวาของเขาดุนอ่อนโยนก่อนที่ทองหมวกฟางที่ปรากฏอยู่ในมือของเขา" ผมให้คุณ แต่คุณไม่ได้ต้องการมัน . . . . . . . ดังนั้นสิ่งที่คุณส่งมา ทำไมฉันต้องเก็บมันไว้ "" ปัง . . . . . . . " หนึ่งกรอบสะท้อนต่อมามีลูกไฟปรากฏบนฝ่ามือก่อน engulfing หมวกฟางและรวดเร็วแปลงเป็นสมรภูมิของเถ้าที่กระจัดกระจาย และพัดออกไปสู่ท้องฟ้า . . . . . . ." yunfei . . . . . . . คุณไม่เป็นไรนะ ? " ฮงฮยอนถามด้วยความเป็นห่วงจากด้านข้าง ใบ yunfei ปิดตาของเขาและดูดในปากของเขาก่อนที่จะค่อยๆ หายใจออก . เปิดดวงตาของเขา มีลักษณะของความสงบจากบาปให้เขา เอียงหัวขึ้นมาให้ทุกคนมีรอยยิ้ม เขาพยักหน้า" ไม่ต้องห่วง ผมสะ . . . . . . . . . "ก่อนที่เขาจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็ต้องแข็งและตัดคำพูดของเขาก่อนที่จะล้มลงกับพื้น โดยไม่มีการเตือน